คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สายเลือดตระกูลหลินอันล้ำค่า (NC)
อนที่ 3 สายเลือระูลหลินอันล้ำ่า (NC)
หลัวอวิ๋นีเสียววาบไปทั้ัว วามสวย้อมอน้ำรัอนามหายไปับผ้าปูโ๊ะ้วยหัวใสั่นระรัว ลอบลืนน้ำลาย
'อา!้าไม่เยพบสรีนาใเสร็สมไ้ยั่วยวนเ่นนี้มา่อน'
ายหนุ่มเยหน้าึ้นมอศิษย์น้อนาม เหื่อเม็เล็ผุรอบรอบหน้ามพูหวาน วาู่ามมอเาอย่าอออ้อน ริมฝีปาแอวบอิ่มหรือส่เสียราแว่วหวานวนลุ่มหล แ้มสอ้าแปลั่วนสัมผัส สอเ้าอวบสวยเ้สะท้อนึ้นลามัหวะหอบหายใปลายยอสีหวานสั่นระริยั่วยวน เสียแหบพร่าอบุรุษเอื้อนเอ่ยล้ายละเมอ
"ูเียว..เ้าามยิ่!!"
แ่มอูนาแนเนื้อส่วนนั้น็ปวหนึบ ร่าสูทนไม่ไหวโน้มัว้มลรอบริมฝีปาอุ่นร้อนูึปลายยอูัน วัปลายลิ้นุันนร่าเล็ราระเส่า ฝ่ามือสาลูบไล้ไปามผิวเนื้อเปลือยเปล่าเรียบลื่นประุหยเนื้อี
ผ่านสี้าเนียนนุ่ม เอวอิ่วเพียำมือ เลื่อน่ำลไปยั้นา้านใน นิ้วเรียวยาวปัผ่านุเสียวล้ายไม่ั้ใ หลินูเียวผ่าวร้อนไปทั่วเรือนายไฟสวาทถูเาสะิเี่ยนลุโน
"อ๊า..อ๊า..ศิษย์พี่เ็..อ๋า!"
ร่าเล็หลุราระเส่าฝ่ามือเรียวยาวอเาสร้าวามวาบหวามไปทั่วทุุ เมื่อรวมับพิษอยาปลุำหนัร่าเล็สะท้าน้อารปลปล่อยวาม้อารอย่ารุนแร ร่าอวบอัเย้ายวนบิส่ายเ้าหาริมฝีปาับฝ่ามือเาอย่ารู้าน
หลัวอิ๋นีถูวามร้อนแรนาู่โมนหายใสะุเสียราอนาเป็นัวระุ้นั้นยอ แ่ไ้ยินร่าายอเา็ร้อนผ่าว เรือนร่านาหอมรุ่นนุ่มนิ่มถูไถลนเาแทบแ่านแ่ลับฝืนทนไว้รัแนา่อ้วยวามลุ่มหล ร่าสูมอสบานายยิ้มทรเสน่ห์ ระิบสั่สอนรุีน้อย
"เ็ี!..ราื่อ้า!"
ปิแล้วัวเาไม่เยหยอเย้าับสรีนาใเ่นนี้มา่อน หามีอารม์ำหนัเพียแ่บอล่าวแ่บ่าวนสนิท สรีทุประเภทล้วนถูัหามาส่ให้ถึเีย แ่ศิษย์น้อเล็ผู้นี้เป็น้อยเว้น นาใสื่อบริสุทธิ์ประุน้ำ้าลาหาว แ่ลับร้อนแรยั่วสวาทเหมือนสรีมาประสบาร์ นานับว่าถูใเายิ่นั!!
วาู่ามมอบุรุษบนาย้วยวามหลใหล นาในยามนี้ถูเาบีบเล้นนอ่อนระทวยไปทั้ัว ายสาวมิบอเรียหาบาอย่าเ้าเิมเ็ม ร่าเล็่มลั้นวามเินอาย แนบเรียวปา่ำวาวระิบ้าหูอเาแผ่วเบาประุยุบิน
"อ.อวิ๋นี..้าอยาใส่ท่าน.สอใส่"
เสียร้ออแหบหวานอนาระุ้นเาอีรั้ ายหนุ่มาหนึบไปทั้ใยยิ้มมุมปา ระิบสั่เสียระเส่า
"ูเียว..อ้าาออ.ว้าว่านี้.ี.ีมา"
หลินูเียวทำามอย่าลุ่มหล สัมผัสเสียว่านาเายัอุ่นร้อนอยู่บนผิวาย รุีน้อยวัยแรแย้มะล้าัใเาไ้อย่าไร?
เรือนร่าแ็แร่้วยล้ามเนื้อที่เยแอบินนาารถึปราึ้นรหน้า รุีน้อย้อมอ้วยวามหลใหล วาุนเผลอหลุบล วาู่ามพลันเบิว้า้วยวามะลึ รีบหุบเรียวาทันที ระิบเสียสั่น
"อวิ๋นี..ห.เหุใ.ึให่โเพียนั้น?"
ายหนึ่ยยิ้มอย่ามั่นใ มอท่าทาน่ารัอนา้วยวามหลใหล ระิบหยอเย้า
"ูเียว..แล้วเ้าะิใ"
ฝ่ามือเรียบยาวับาเรียวสวยแบะอ้าออ ทาบสิ่ให่โรุระถูไถลับุไวสัมผัสอ่อนนุ่ม รุีน้อยรับสัมผัสเสียว่านนลมหายใหอบระั้น ยับสะโพึ้นเสียสี้วยวามพึพอใ เรียวปาแสวยอ้ารวรา
"อ้ะ!..อ๊า..ศิษย์พี่เ็..อวิ๋นี.อ๋า"
รุีน้อยราระเส่าวาม้อารทะยานถึีสุ ายหนุ่มไม่ปล่อยให้นาไ้เสร็สม ับปลายหัวหยัแทรลปาทาับแบ ทาบฝ่ามือสาบลึึ่บวมแย้ำๆเป็นวลมระุ้นอารม์ให้นา ริมฝีปาร้อนรอบูเ้าอวบอิ่ม ฝ่ามืออี้า้อนประอสะโพบาป้อันนาหลบหนี ทุอย่าฟัูเนิ่นนานแ่ลับเิึ้นพร้อมันภายในเสี้ยววินาที้วยวามเนัอศิษย์พี่เ็
"โอ๊ย!.อวิ๋นี..ี๊!้าเ็บ..อ๋า"
น้ำาเม็เล็ไหลึมที่ปลายหาา มาพร้อมเสียหวีร้อ้วยวามเ็บปว ร่อรัับแบยัไม่เยมีสิ่ใเบิทาับถูปลายหัวมหึมาเสียบาไว้ สะโพบายับถอยหนีแ่ลับถูฝ่ามือให่โอบล้อมไว้ ายหนุ่มรับฟันใเหลว้วยวามสสาร แ่ัวเาเอถูนาบีบเล้นนแทบทะลั เสียแหบ่ำวนเลิบเลิ้มระิบปลอบโยน
"ูเียวอทน..เ็บเพียรู่เียว!"
ริมฝีปาร้อนรีบูึปลายยอสีหวานสวยวัปลายลิ้นหนาหยอเย้าหัวนมเล็นั้ัน วามเสียว่านแผ่ระาย ฝ่ามือ้าเร่บลึุอ่อนไหวบลึย้ำๆ ทีุ่เิม เพื่อผ่อนลายวามเ็บปวให้ร่าอรร
เมื่อุไวสัมผัสถูระุ้นอีรั้พลันีึ้น วามรู้สึ่านเสียวเ้ามาแทนวามเ็บนเผลอยับสะโพลวามึแน่น เรือนร่าอวบอัเริ่มบิส่ายเ้าหาริมฝีปาอุ่นร้อน รวราแผ่วเบา
"อืมม..อ๊า!"
'นาพร้อมแล้ว!'
หลัวอวิ๋นีอทน่อวามเสียเสียวยับสะโพแทพรวนสุทาในราวเียว
"ี๊..ท.ท่าน.ฮึ!"
ร่าเล็สะอื้นไห้ ลาายสาวรวร้าวแทบปริแเร่ยับสะโพหนีวามปวึ ายหนุ่มไม่มีเวลาปลอบประโลมรุีน้อย สอมือและเรียวปาเร่ปรนเปรอให้นาผ่อนลาย
ัวเาเอ็ถูนาบีบเล้นนแทบลั่ไล้ ่อทารัับแบทำเอาัวเาเสียวสะท้านวามรู้สึรุนแรนแทบะปลปล่อยทันที
หลินูเียวหลุบามอศิษย์พี่เ็ที่ำลัรีบเร่ปรนนิบัินเอ้วยอารม์สั่นไหว หัวิ้วอเาล้วยวามัวลใ ริมฝีปาหยัสวยบัูึเ้าอวบนแ้มอบ ฝ่ามือทั้สอ้าทั้บีบเล้นทั้บลึทั้บนล่าระุ้นลายวามเ็บปวให้นา
ึ!ึ!
หัวใวน้อยยับผิัหวะ วามหวานล้ำบานิเอ่อล้นึ้นมา วามเสียว่านแผ่ลามไปทั่วาย ร่อรัมิบรัับน้ำหวานใสไหลึม ใบหน้าามยยิ้มหยาเยิ้มยับสะโพเ้าหาเอาใศิษย์พี่อน
"อืม!.อ๊า!"
เสียรวราระเส่าแว่วแผ่วึ้น ใบหน้าหล่อเหลาเผยรอยยิ้มโล่อ ัวเาเอ็แทบทนไม่ไหวเริ่ม ายหนุ่มยับสะโพเ้าออ้าๆแ่หนัแน่น เน้นย้ำลึๆ รุไวสัมผัสเอาใรุีน้อยวัยแรแย้ม สะโพบาเร่ยับอบรับวามเ็บปวแปรเปลี่ยนเป็นวามึแน่นระนเสียเสียว ายหนุ่มเห็นนาปรับัวไ้เร่ยับสะโพเ้าออเร็วึ้น
"อ่าส์..ูเียว..ร่อเ้าูรัยิ่นั.อ่าส์"
เสียแหบพร่าราระเส่าลอไรฟัน ทรวอแร่สะท้อนึ้นล้วยวามเสียว่าน โพรรัอ่อนนุ่มร้อนผ่าวโอบล้อมัวนอเานาหนึบ ายหนุ่มยับสะโพวแทท่อนลำร้อนอย่าุัน
"อ๊า..ส.เสียวียิ่..อวิ๋นี..อ๊า!"
รวรานามศิษย์ผู้พี่้วยวามหลใหล วาู่ามหยาเยิ้มมอสบวามสวยอเา้วยวามลั่ไล้ สายามริบอเาระุสั่นายอารม์บาอย่าที่วนให้แ้าอ่อนแร ลาายสาวพลันเสียว่านบีบเล้นวามรุระให่โเป็นัหวะ
รุีน้อยวัยแรแย้มถูศิษย์พี่มาประสบาร์ปรนเปรอนลุ่มหลมัวเมา ร่าเล็ปลปล่อยายใ เ้สะโพสวนลับอย่าเร่าร้อน
"อ๊า.อวิ๋นี้า..อ๊า!..อ๋า"
สะโพบาเร็ระุ ร่อรับีบเล้นวามโอฬารถี่ยิบ น้ำหวานใสแ่านอยู่ภายใน เสร็สมอย่ารุนแร้วยท่อนลำนาไม่ปิ
พลัปราเย็น่านสายหนึ่สาระายึมลสู่ท่อนลำมหึมา หลัวอวิ๋นีสั่นสะเทือนอย่ารุนแร วามสวยายแววยาะเื่อ
'ธาุหยินบริสุทธิ์?นาือสายเลือระูลหลินแห่หนานเ้า?'
้วยวามที่เป็นบุลเหนือธรรมา หลัวอวิ๋นีึสามารถสบสิอารม์ไ้อย่ารวเร็ว เาเริ่มโรลมปราามเล็วิาลับเพาะที่เหมาะสำหรับผู้มีธาุหยาบริสุทธิ์อย่าเา ในใรุ่นิถึทาเลือ
'ถ้าใ้เล็วิาแบบแร ้าะไ้ประโยน์สูสุ อนนี้ลมปรา้าอยู่ั้นที่เ้าอนลา อาทะลวไปถึั้นที่สิบอนปลายไ้ แ่ถ้าทำแบบนั้น ูเียวะพันาไ้้าลมา
แ่ถ้าใ้เล็วิาแบบที่สอ ทั้นาและ้าะไ้ประโยน์ร่วมัน แ่้าไปไม่ถึั้นที่สิบอนปลาย'
เามอลึเ้าไปในวาอหลินูเียวที่ทอประายหลใหลลั่ไล้ พลันทอถอนใ ่อนะัสินใเลือเส้นทาที่สอ สะโพแร่ยับเ้าอออย่ารวเร็ว ผสานรวมเป็นหนึ่เียวับธาุหยินบริสุทธิ์อร่าาม พร้อมทั้เริ่ม้นระบวนารถ่ายทอพลัลมปราอันสลับับ้อน พลัปราอันบริสุทธิ์อเา็เริ่มไหลเวียนเ้าสู่ร่าอนา ผ่านเส้นลมปราสำั่าๆ
เสียราราผสานลมหายหอบระเส่าวนวาบหวามใัึ้นอีรั้ แ่ราวนี้่าออไป ทั้สอร่าสอประสานเ้าหาันอย่าเร่าร้อน ถ่ายทอพลัปราบริสุทธิ์ให้แ่ัน้วยวิธีารที่รุนแรและุัน โยมีเล็วิาลับเป็นัวนำพาพลั หลินูเียวเอ็เริ่มโรลมปราอนเอ เพื่อรับและหลอมรวมพลัที่ไ้รับาเา
หลินูเียว ศิษย์ลำับที่สิบสามอเาท่านอาารย์ แท้ริแล้วือทายาทนสุท้ายอระูลหลิน ผู้สูศัิ์ทัเทียมับระูลหลัวอเามา้านาน
ความคิดเห็น