คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่ 10 ศิษย์พี่..ท่านหมดแรง? (NC)
อนที่ 10 ศิษย์พี่..ท่านหมแร? (NC)
หลินูเียวหวานึ้ไปทั้ใ ลี่ยิ้มวนหลใหล สอแนเรียวเล็ยึ้นล้อออเา วาลมโู่ามวาววับ ระิบอ่อนหวาน
"หลัวอวิ๋นี..้า็อบท่าน"
วามสวยวาบไหว ใบหน้าัเนหล่อเหลาโน้มเ้าหาใบหน้าาม แนบริมฝีปาบาสวยับเรียวปาสีหวานอนา มอบุมพิเร่าร้อน..ุัน
แฮ่!แฮ่!
ร่าเล็สูอาาศเ้าปออย่าหนัหน่ว ร่าามอ่อนระทวยอยู่บนัเา หลัวอวิ๋นีรีบัท่านั่โอบอร่าเล็วาทาบบน้นาแร่ สอาเรียวเล็อนาาอ้าออลาายสาวแนบอยู่ับส่วนให่โร้อนลว แผ่นหลัหอมรุ่นพิับแผออเา
ายหนุ่มสอสอมือผ่านสี้าบอบบา มือหนึ่อยู่้านบนสะิเี่ยปลายยอสีหวานผ่านเอี๊ยมรัิ้วบาเบา มือหนึ่อยู่้านล่าลบายุลุมึ้นสอปลายนิ้วหยาบผ่านาเับใน บลึิ่ไสีหวาน้ำๆทีุ่เิมเพิ่มวามเสียว ยับสะโพถูไถลส่วนรุระับุไวสัมผัส ทุส่วนประสานานปรนนิบัิศิษย์น้อเล็
"อื้ม!.อ๊า!..อวิ๋นี..ท่านียิ่.อ๊า"
หลินูเียวราระเส่า ร่าายร้อนผ่าวอย่ารวเร็ว รุีน้อยทำามเสียเรียร้ออหัวใ เร่บเบียเรือนายเ้าฝ่ามือหยาบ้วยวามโหยหา ร่อรัเสียววาบอบรับวามให่โ มิบอน้ำหวานใสไหลึมน่ำเยิ้ม สะโพบาบเบียเสียสีอย่าเร่าร้อน
หลัวอวิ๋นีถูวามร้อนแรอศิษย์น้อโมีนร้อนผ่าว เลือในายล้ายสูบี ท่อนลำระุสั่นับน้ำเหนียว้นระลอให่ ัวเาเอ็โหยหานาเ่นัน มิไ้เสพสมับนาเพียสิบวัน เหุใูเนิ่นนานเหมือนแรมเือน!
สะโพหนาเร่ยับเสียสี ายหนุ่มรับรู้ถึวาม่ำเยิ้มที่ไหลรินเลือบท่อนลำอวบให่ ลมหายใพลันหอบสะท้าน้วยวามหลใหล
'นา่าไว่อสัมผัสยิ่นั?้าอบที่นาเป็นเ่นนี้!'
ายหนุ่มบัหยอเย้าใบหูเล็ระิบหยอเย้า
"ูเียว..ร่อรัเ้า..ลามยิ่"
หลินูเียวพลันาวาบทั้อับอายทั้เสียเสียว ลมหายใร้อนผ่าวที่มาพร้อมเสียแหบระเส่าอศิษย์พี่เ็้านทานยาเินไป
'อา!..้ามอบ..ฟัวาาลามอเายิ่นั!'
รุีน้อยวัยแรแย้มหลใหลศิษย์พี่เ็อนนถอนัวไม่ึ้นัวไม่ึ้น แอ่นสะโพบายสาวเ้ารับารปรนเปรอสุเสียวาเา เรียวปาสีหวานอ้าราระเส่า
"อื้อ..อวิ๋นี...้า.เสียว..อ๊า"
ร่าามเร็ระุ วาู่ามลอยว้า้วยวามหลใหล ร่อรัระุถี่ยิบ น้ำหวานใสไหลทะลัรินรอาภร์ศิษย์พี่เ็อย่าไร้ยาอาย
หลัวอวิ๋นีสะท้านวาบไปทั้ใ วาม้อทะยานึ้นอย่าวบุมไม่อยู่ ้อนเรือนร่าามสใหม่วาพาบนัแร่ ับสอาเรียวสวยาอ้าออว้า รั้าเับในอนาออ ปลายนิ้วหยาบทั้สามบลึปาทาเ้าสีหวาน ฝ่ามืออี้าปลเอี๊ยมัวบา เ้าอวบอัาวนวลพลันเ้ออมา ปลายยอสีหวานแ็ันล้ายยั่วยวน ลมหายใอเาพลันิั ว้าับเ้าอวบอับีบเล้นรุนแรระบายวามเสียว
"อ๊า..ียิ่.."
รุีน้อยรวรา้วยวามพอใ เรียวแน้าหนึ่โอบรอบเอวเร่ ฝ่ามืออี้าวาทาบเ้าอวบอัอย่ารู้วาม บีบเล้นปรนเปรอวามเสียวให้นเอเรียมรับมือับวามให่โอเา แอ่นสะโพรับสัมผัสหยาบร้านอย่าเร่าร้อน ร่อรัเปิอ้ามิบอรัวามว่าเปล่า น้ำหวานใสไหลเยิ้มเลือบปลายนิ้วอเา
ายหนุ่มลอบลืนน้ำลาย ยับ้อมือแทรสามนิ้วเ้าร่อรั่ำเยิ้มามัหวะหายใ
"อ่าส์..เ็ี..อย่าเร็!"
ายหนุ่มบรามนเป็นสันนูน เาไม่ไ้มาหานาเพียสิบวันเหุใร่อรันาึลับมาับแน่นถึเพียนี้? ร่าเล็เร่ผ่อนลาย ยับสะโพันเ้าหาปลายนิ้วเรียวยาวอย่าเอาใ ร่าสูยยิ้มเอ็นูยี้ปลายนิ้วบีบึปลายยอออวบระุ้นวามเสียวให้นานน้ำหวานใสไหลึม ยับ้อมือันิ้วเ้าออปรนนิบัินบนั
"อ๊า..อวิ๋นี..แรอี!"
หลัวอวิ๋นีหลุบามอเรือนร่าให้อัาวโพลน ใบหน้าามอนาห้อยล ผมยาวำสลวยทิ้ัวบนท่อนาเาระายลเ้าอี้ัวยาว หัวิ้วนาลล้ายเ็บปว วาู่ามปรือ่ำ แพรนาหนาะพริบไหว เรียวปาสีหวานบวมแเผยออ้าราระเส่า ลำอามระหพาอยู่บน้นาอเา สาบเสื้อัวบาเผยออ้าออ ทรวออวบอัั้เ้าาม ผิวเรียบเนียนึ้นสีมพูระเรื่อ าเรียวสวยาอ้านสุ เผยายสาวลอยเ่น ลีบอวบอูมผลิบานออ น้ำหวานใสเลือบผิวเนื้อสีหวานนมันวาว ร่อรัับแบอ้าูปลายนิ้วอเาเอาไว้ นาในยามนี้ยั่วยวนประุปิศาิ้อ
"อ่าห์..ูเียว..เ้ามันปิศาิ้อ"
หลินูเียวเสียว่านถึหัวใับำเปรียบเปรยอเา อบสนอเาอย่าลุ่มหล นารู้ีว่าเามอบแบบใ วาหวานหยาเยิ้มมอสบวามริบเ็มไป้วยวาม้อารอเา ยยิ้มยั่วยวนวนใสั่น วาทาบสอนิ้วเรียวเล็บนิ่ไบวมแอัวเอ บลึเหมือนที่เาอบทำระุ้นนเอ ยสะโพเ้เ้าหาปลายนิ้วอเาอย่าร่านร้อน
"อ๊า..ศิษย์พี่..ท่านียิ่..อ๊า!"
ายหนุ่มมอท่าทาสุระาราอนา้วยวามลุ่มหล ปล่อยวาวามึเรียภายในใ เสพรับวามสุที่มาพร้อมวามเสียว่านอย่าหลใหล เาในยามนี้เป็นเพียหลัวอวิ๋นีศิษย์พี่เ็อศิษย์น้อนเล็หลินูเียว ยับ้อมือระแทนิ้วเรียวยาวเ้าอออย่าไร้ปราี เรียเสียหวีร้อรวราแทบทุัหวะเ้าออ
'วันนี้ศิษย์พี่เ็..ุันยิ่นั'
ร่อรัถูเี่ยวรำนร้อนวูบวาบ มิบอบีบเล้นปลายนิ้วอย่ารุนแร รุีน้อยสั่นระุเสร็สมไปหลายรานวาลมโเลื่อนลอย น้ำรัสีหวานพุ่ทะลัออมาามนิ้วเรียว
"อ๋า!..อวิ๋นี..ส.สอใส่..้า!"
หลินูเียวลานสี่เท้าอยู่ปลายเีย สอาเรียวามาอ้าออ บิเอวแอ่นแผ่นหลันสะโพถูยลอยเ่น เปิเผยร่อรั่ำแะ่อหน้าบุรุษอน บิส่ายยั่วยวนวนลุ่มหล
หลัวอวิ๋นียยิ้ม้วยวามพึพอใับท่าทาร่านสวาทอนา เาทราบีว่านาทำเพื่อเอาใเา หัวใแร่ล้ายถูรเล็บที่มอไม่เห็นสะิผ่าน วามรู้สึแปลใหม่นิหนึ่เอ่อท้นออมาโยไม่รู้ัว รีบยับไปยืนทาบทับสะโพอวบ แนบท่อนลำให่โับส่วนไวสัมผัสลาายสาว
ฝ่ามือเรียวยาวรวบับผมนุ่มสลวยไปไว้้าน้า เผยแผ่นหลัเลี้ยเลาอนา ร่าสูโน้มัวเ้าหัวสอฝ่ามือบีบเล้นเ้าอวบลม ทาบเรียวปาบาสวยับใบหูนา ระิบล่อลว
"ศิษย์น้อ..เ้าน่าสอใส่ยิ่นั..ให้้า่วยเ้ายายร่อรั"
รุีน้อยถูวาาลามอเาระุ้นำหนันร้อนผ่าวไปทั้ัว ส่วนลึในใเรียหาวามให่โอเาไม่หยุหย่อน บิส่ายสะโพรับารถูไถล แอ่นเ้าอวบให้ศิษย์ผู้พี่บีบเล้นอย่าลืมอาย ระิบวาาอบลับ
"อวิ๋นี..้าอยาไ้..ท่อนลำ.อท่าน"
ายหนุ่มเสียว่านไปทั้ัว ำร้ออแหบระเส่าอนาถูใเายิ่นั ฝ่ามือเรียวยาวเร่ัรูแนาย ปลายหัวหยัลปาทาับแบ สอมือบีบเอวอิ่ว ยับสะโพันท่อนลำโอฬารเ้าสู่โพรเนื้อนุ่ม้าๆล้ายยั่วยวนให้นาระหายอยา
หลินหูเียวเสียวสะท้านยันปลายนิ้ว ร่อรั่ำเยิ้มยายรับนาและผิวสัมผัสอย่าลุ่มหล หัวิ้วนาลล้ายัใ
'เาลั่นแล้้า?
ร่าเล็พลันเิไหวพริบ แอบยยิ้มเ้าเล่ห์ในใ หเร็สะโพมิบเล้นายสาวโอบรััวนอเาไว้แน่น ระิบถามยั่วยวน
"ศ..ศิษย์พี่..ท่านหมแร?"
หลัวอวิ๋นีาวาบไปทั้ใ ถูวาาหยอเย้าอนาระุ้นนอารม์เถื่อนิบที่เอาไว้ปะทุออมา ใบหน้าหล่อเหลายยิ้มยียวน วามริบวาววับ้วยวาม้อารที่ทะยานึ้นมา ระิบุัน
"ศิษย์น้อเล็..ืนนี้เ้าไม่อยานอน?"
หลินูเียวนอ่อนั้ันไปทั้ัว ะเ็บำพูืนลับมา็ไม่ทันารเสียแล้ว ทำไ้เพียลอบโอรวในใ
'หลินูเียว..เหุใเ้าึล้าท้าทายศิษย์พี่ผู้นี้?..ืนนี้เ้าะโนเาเี่ยวรำหนัเพียใ?'
ายหนุ่มบีบเอวเล็อนาแน่น ยับสะโพระแทท่อนลำเ้าหาสะโพเล็อย่าุัน นร่าเล็โยลอนไป้านหน้า เรียเสียหวีร้อรวราัลั่น แ่เาลับระแทเ้าออส่วนเื่อมประสานอย่าไม่ิะหยุยั้รวเร็ว รุนแร ไร้ปรานี
สะโพบาสั่นระุเสร็สมอย่า่อเนื่อ เรือนายามอมมพูบิส่ายล้าย้อารหลบหนี ล้ายถูรัแนทนไม่ไหว หลัวอวิ๋นีถูท่าทานามถูรัแู่โมนลมหายใถี่ระั้น เลือในายล้ายสูบี สอมือระับเอวอิ่วยับสะโพ้วแทไปหนัๆ้วยอารม์ที่พุ่ทะยาน
"อ๊า!...้าไม่ไหวแล้ว..อ๊า"
หลินูเียวโนเารัแนเ่าอ่อน โพรรัเนื้อนุ่มโอบรัท่อนลำโป่พอ้วยวามเสียเสียว สมอาวโพลน้วยวามเสียวสะท้าน ระิบอ้อนวอน
"ศิษย์พี่เ็..้า..ผ.ผิไปแล้ว"
ายหนุ่มพลันยยิ้มยียวน เร่ยับสะโพเลื่อนไหวรุนแรึ้น ้วแทรั้แล้วรั้เล่าโยไม่เว้นระยะใๆ
"หลัว..อวิ๋นี..้าอโทษ!"
ร่าเล็สั่นระุอย่าวบุมไม่อยู่ เสร็สมรั้แล้วรั้เล่า นาในยามนี้ถูเาเี่ยวรำนอ่อนระทวย วาู่าม่ำเยิ้ม้วยน้ำา เรียวปาสีหวานรวราร้ออวามปรานีาศิษย์ผู้พี่นเสียแหบแห้
ความคิดเห็น