ติ่งตัวร้ายกับนายวิศวะ

ฉันเดินมาตรงที่จอดรถแล้วก็หากุญแจรถในกระเป๋าเลยไม่ทันมองข้างหน้าเลยชนเข้ากับใครคนหนึ่งจนเซ

"เฮ้ย เกียร์" เสียงเขาตะโกนขึ้นมา โอ๊ยเบาๆก็ได้มั้งหูจะแตก

"ขอโทษค่ะคุณเป็นอะไรไหม"

"เธอทำเกียร์ฉันหายบอกมาจะรับผิดชอบยังไง" เขาตอบด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

"ห้ะ ฉันเนี่ยนะ" ฉันชี้หน้าตัวเองแบบงงๆ

"ใช่คิดว่าแมวที่ไหนล่ะ เกียร์ฉันหายเพราะเธอเดินชนเมื้อกี้ไงสมองปลาทองป้ะเนี่ยความผิดของเธอนั่นแหละ" โหเจ็บผู้ชายอะไรปากร้ายชะมัด ผู้ชายคณะนี้ปากแบบนี้ทุกคนไหมเนี่ย นายเถียงผิดคนแล้วรู้จักเพนนีน้อยไปซะแล้ว

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"เอี๊ยดดดดดด ปั้ง" ฉันรู้สึกได้ถึงแรงกระแทกที่หน้ารถ จนต้องรีบเปิดประตูลงไปดู

"คุณคะเป็นอะไรมากไหม เฮ้ยนาย" โหยย นี่มันซวยแบบยกกำลังสองจริงๆ เพราะคนที่ขับรถชนดันเป็นไอ้คนที่กำลังด่าเมื่อกี้ตายยากนะนายเนี่ย

"นี่เธออีกแล้วหรอ ชีวิตฉันนี่มันซวยจริงๆตั้งแต่เจอเธอ" 

"โหยนี่คิดว่าชีวิตฉันไม่ซวยงั้นหรอที่เจอนายอ่ะ"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"หอนายอยู่ไหนฉันจะไปส่ง" ฉันก็ขับรถเพลินจนลืมถาม

"คอนโดxxx นี่เธอฉันเดินไม่ได้แบบนี้จะรับผิดชอบยังไง"

"อ้าว พูดแบบนี้ได้ไงยะนายเดินมาให้รถฉันชนเองนะ จะเอาเท่าไหร่บอกมาเรื่องมันจะได้จบๆกันไปซักที" เหอะ พูดแบบนี้คงต้องการเงินสินะ

"ไม่ เธอต้องมารับผิดชอบฉันด้วยการมารับไปเรียน ทำงานบ้านให้ด้วย" 

"เฮ้ย มากไปละใครจะยอมเป็นคนใช้นาย" แค่เห็นหน้าอีตานี่ไม่ถึงสิบนาทีจะเหม็นขี้หน้าจะแย่ละ ขืนอยู่กับตานี่นานๆคงตายพอดี

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[คุณชาย] : ทำไรอยู่อ่ะ

[เพนนี] : คิดถึง

[คุณชาย] : หืมม O_o

[เพนนี] : คิดถึงนะ เป็นคำธรรมดา แต่ถ้านายตอบคิดถึงกลับมามันจะเป็นคำพิเศษ 

[คุณชาย] : หน้าด้าน

[เพนนี] : แรงงงงง -3-

[คุณชาย] : ด้านไหนก็น่ารัก

[เพนนี] : >\\\<

[คุณชาย] : ^_^

เฮ้ย!!  เสียงที่ฉันได้ยินเมื่อกี้มันไม่ใช่เสียงข้อความโฆษณาแต่มันเป็นเสียงไลน์ที่ตานั่นไลน์มา แล้วคุณเพื่อนสุดที่รักก็ตอบแทนแล้วเรียบร้อย

"ยัยมิลานนนน"

"อะไรเหรอออ" ยัง ยังมาทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้อีก -*-

"แกไปตอบเขาแบบนั้นแล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหน อ่อยอะไรเบอร์นั้น"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                                แนะนำตัวละคร

                 เพนนี

 

                     แฟ้ม

                                แบงค์   

                   ยูโร

                    เนเน่