คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SS1 | Ⅰ : New Profeser
❀⊱1⊰❀
ท่ามลาป่าในเวลาลาืนบรรยาาศเียบสบมีฤหาสน์หลัให่ั้อยู่ ห้อนอนให่อัวฤหาสน์มีหิสาวนหนึ่นอนอยู่บนเีย เธอนอนอยู่อย่านี้มา1ปีเศษแล้วรานี้ถึราวที่ะ้อื่นสัที ร่าอหิสาว่อยๆยับเธอหย่อนาลาเียและลุึ้นยืน มือบาาวยึ้นสบับนอาาศพลันบรรยาาศรอบ้า็เปลี่ยนเป็นเย็นสบาย ฤหาสน์ที่เยเ่า็ใหม่เอี่ยม เธอหยุอยู่รหน้าระสายาไล่สำรวร่าายนเอ เหมือนเิมทุอย่าเสื้อผ้ายัอยู่ในุเิม่อนที่ะหลับไปเสื้อเิ้แนสั้นสีำและาเาสั้นสีำู่ันที่่าือส่วนสูเพิ่มึ้นมาเล็น้อย เธอถอนหายใและหยิบแว่นทรลมที่อยู่บนโ๊ะมาสวมใส่ อนนี้เธออายุ15ปีแล้ว แ่เพียั่วรู่ที่หิสาวื่นึ้นมาท้อฟ้า็เปลี่ยนเป็นสีฟ้าอ่อนเสียแล้วทรรศนีย์ภาพรอบ้าสว่าึ้นเวลาเปลี่ยนเป็น่วลาวัน เธอำลัเินไปห้อโถแ่็้อะัเมื่อไ้ยินเสียเท้าใรบานัึ้นเบาๆ้าหน้า
“สวัสีอลิาเบธ ไม่ไ้เอันนานนะ”ายรารูปร่าสูให่ล่าวทัทายเธอพร้อมับประูที่เปิออ
“สวัสี่ะ ศาสราารย์ับเบิลอร์”เธอเอ่ยอบพลาถอนหายใอย่าเหนื่อยหน่ายและเินนำแไปห้อรับรอ เธอสะบัมือทันในมทานเล่นและเรื่อื่ม็ปราึ้นบนโ๊ะ
“เธอยัเ่เหมือนเิมเลยนะ ฮะฮะ”เาเอ่ยและหัวเราะอย่าอบใ ายราเป็นศาสราารย์ให่อฮอวอส์ ส่วนเธอนั้นเรียนบาโรเรียนเวทย์มน์อื่นและบลัไ้่อนเพราะมีวามสามารถมาพอ ถึเธอะไม่เยเรียนับเาในโรเรียนแ่เธอเอเา่อน้าบ่อยทีเียวอีทั้เายับอว่าเราสนิทัน
“ยัพูน้อยเหมือนเิม้วยสินะ เอาล่ะๆ ที่ันมาหาวันนี้เพราะว่าะมาิ่อให้เธอไปเป็นอาารย์สอนที่ฮอวอส์น่ะ”หิสาวยัเียบ ไม่เอ่ยอะไรอบ
“สอนวิาสมุนไพรศาสร์ร่วมับโพโมนา สเปรา์ แล้ว็ปีนี้แฮร์รี่ พอเอร์เ้าเรียน้วยนะ เธอไม่สนใบ้าหรือ”หิสาวระพริบาถี่ๆ่อนะหันหน้ามอเารๆ
“เธอรัเาั่น้อายเลยไม่ใ่รึ ไม่สนใไปูแลหน่อยเหรอ”ายรายัพูโน้มน้าวเธอ
“สนใสิะ”เธอเอ่ยน้ำเสียราบเรียบ่อนะยิ้มมุมปา ายราที่เห็นอย่านั้น็ระบายยิ้มอ่อน เป็นเรื่อรอบรัวพอเอร์ทีไรเธอมัะมีปิิริยารวเร็วเสมอเลย ให้ายสิ แ่เา็ให้เธอสอนในวิาที่เธออบ้วยถูใมาสินะ
เธอยืนมอฮอวอส์อยู่้าหน้าทาเ้า ไม่ว่าะมอี่รั้็สวยามริๆ
“สวยใ่ไหมล่ะ มาเถอะเ้าไปทัทายนัเรียนัน”เธอถอนหายใเมื่อไ้ยินายราพูว่าทัทาย ูท่าีวิเธอะห่าไลวามสบสุไปอีนาน
ระหว่าเินหิสาว็สัเรอบ้าอยู่ลอ ถ้าหาพูถึอาารย์ที่นี่แล้วไม่นับับเบิลอร์เธอ็่อน้าเารพศาสราารย์เสนปอยู่ เพราะเาเป็นนลาและเ่ เธอ็พอะไ้ยินนพูถึนิสัยอเามาบ้าแ่เธอยัไม่รู้ัเพราะะนั้นเธอะยัไม่ัสินไปเอหรอ ิอะไรเพลินๆเรื่อยเปื่อยรู้ัวอีทีายรหน้า็เปิประูเ้าไปเสียแล้ว เธอที่เินามมา็สำรวเหล่าบุลที่อยู่ภายในพลันสายา็เห็นแฮรี่ พอเอร์ เธอถอนหายใ นี่เป็นห้อโถให่สินะและูเหมือนว่าเพิ่ะันามแ่ละบ้านเสร็เสีย้วย
“เอาล่ะทุนฟัทานี้ นี่ือศาสราารย์นใหม่อเรา”เาสิเธอเป็นารบอให้แนะนำัว
“อลิาเบธ แนิไล์”เธอเอ่ยแ่นี้แหละ ทำไมแ่ประโยเียวถึินพลัานอย่านี้นะ
“เธอะมาสอนวิาสมุนไพรศาสร์ร่วมับศาสราารย์สเปรา์ และที่สำัเธออายุ15ปี”ายราพู่อนะลอบำเล็น้อย ูเหมือนเาะมีวามสุที่ไ้แล้เธอนะ หลัาบประโยนัเรียนทุน็เอะอะโวยวายันนับเบิลอร์ม้อสั่ให้ทุนเียบ่อนะเินนำเธอไปยัโ๊ะทานอาหารอเหล่าศาสราารย์ เธอเินามเาไป
เธอนั่ล้าๆศาสราารย์สเนป หิสาวเหล่มอาย้าๆ่อนะทานอาหารพลาสัเนัเรียน เธอให้วามสนใับระูลวีสลีย์พอสมวร เพราะเธอรู้ัับเฟร็และอร์ ู่แฝัวป่วนอริฟฟินอร์(ที่ริ็ป่วนสุในฮอวอส์) เธอถอนใออมาพร้อมับิว่า่วนี้ถอนหายใบ่อยไปหรือเปล่านะ สเนปที่นั่้าๆหันมามอเธอพร้อมับเอ่ยถาม
“ันรู้สึุ้นหน้าเธอ”เป็นที่น่าใที่เาะทัใร่อนแม้ว่าเาะทำหน้ารึมลอ็เถอะ
“เราเยเอัน”เธอเอ่ยอบ ่อนะยพายฟัทอึ้นมาิน
“เธอเยอยู่ับลิลลี่?”เาเอ่ยถามเบาๆ ถ้าเป็นเรื่ออลิลลี่เามัะมีปิิริยา่าออไปเสมอ
“ใ่ เธอือนในรอบรัวัน”เธอเอ่ย ประโยสั้นๆที่ไม่รบถ้วนนัแ่เา็เ้าใวามหมาย แปลีที่สเนปไม่ไ้แสท่าทีับเธอเหมือนนอื่น
“เธอรู้เรื่อนั้นแล้ว..”เาหมายถึที่ลิลลี่าย หิสาวะั่อนะหันไปสบาาย้าัว เธอพยัหน้าล
“ุเ็บปว ันรู้เรื่อทีุ่รู้สึับลิลลี่” ‘แ่ันเ็บปวว่า’ เธอพู่อในใ เาหันมาทำหน้าใใส่เธอเมื่อฟับ
“เธอรู้ไ้ยัไ!”เาึ้นเสียเล็น้อย อาารย์ทุนบนโ๊ะอาหารหันมามอพวเธอ แ่มันไม่ไ้ัไปถึเหล่านัเรียนยเว้นนที่หันมามอเท่านั้นถึะรู้
“วามสามารถน่ะ่ะ”เธอเอ่ยอย่าใเย็น สเนปใเล็น้อยที่เธอรู้เรื่อที่เาอบลิลลี่ ทุอย่าสบเหมือนเิม อลิาเบธหันไปมอสเนปแล้วหันลับมาทานอาหาร่อ
แฮร์รี่หันไปมอศาราารย์นใหม่ที่สามารถุยันสเนปไ้อย่ารอปลอภัย เธออายุมาว่าเาแ่ไม่ี่ปีแ่เธอสูและรูปร่าีที่สำัเธอใส่แว่นทรลมเหมือนเา แู่เหมือนเาะมอนานไปหน่อยนเ้าัวรู้และสบาับเา เาึรีบเบนสายาออมาทันที อให้ีวิในโรเรียนเป็นไปไ้สวย็แล้วัน
TALK
เปิเรื่อใหม่ทั้ที่เรื่อเ่ายัไม่บนี่แหละไรท์!! 555
มาพูุยันบ้านะะ เหาะายแล้ววว
ความคิดเห็น