อย่าว่าผมนะครับ เพราะผมน่ารักมากกกก [yaoi]

สวัสดีครับ เราชื่อน้องมิวนิค อยู่ปีสามละงับ อ้อ ละเราก็ยังเป็นที่รักของเพื่อนด้วยล่ะ (เฉพาะพวกสาวๆน่ะนะ) ถามว่าตอนนี้ทำอะไร ก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ามิวนิคหิวว เมื่อไหร่อาจารย์จะปล่อยน้องมิวนิคก็ไม่รู้

"มิวนิค ไหนลองเล่าให้อาจารย์ฟังสิคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น เพื่อนเขาทำร้ายหนูทำไมคะ" อาจารย์สาวนมแบนถามอย่างลำเอียง ยังไงน่ะหรอ ก็เพราะว่า...

"อาจารย์! แต่มันเริ่มก่อนนะ! ผมไม่ผิด!!"

หึๆ ก็อย่างที่เห็นนั่นล่ะ มันไม่ผิดหรอก ผมไปตบหัวมันเอง ถ้าจะให้เล่าคร่าวๆก็... มันเรียกผมว่าตุ๊ด ผมก็เลยตบหัวมัน จบแค่นี้ล่ะ สั้นพอป่ะครับ (ยักคิ้วไปอีกสองจึ้ก)

แต่ในตอนนี้น่ะหรอ...

"ฮึก! อาจารย์มิวนิคเปล่านะครับ ฮึก! น้องมิวนิคกำลังจะไปกินข้าว เขาก็มาขวางแล้วผลักน้องมิวนิค ฮึกๆ! ฮือออ!" ตอแหลได้โล่ไงล่ะ นี่ล่ะชีวิตผม สะใจเป็นบ้า แค่แกล้งปัญญาอ่อน จะด่าใครก็ได้ไม่ผิด ไปมีเรื่องกับใครก็มักจะถูกปกป้อง หึ เพราะผม...... น่ารักมากกกก

"ไม่เอานะคะน้องมิวนิค ไม่ร้องนะ หนูไปกินข้าวก่อนดีกว่า แล้วก็ล้างหน้าล้างตาให้เรียบร้อยนะ ส่วนคู่กรณีของหนูก็คงต้องเรียกผู้ปกครองมาคุยสักหน่อย" อาจารย์ว่าพลางเหลือบตาไปมองคู่กรณีของผม ที่นั่งกำมือแน่นจนน่าจะเลือดซิบเลยล่ะ เหอะ สะใจเป็นบ้า แต่จะสะใจกว่านี้อีก ถ้าทำให้แม่งร้องอ้อนวอนอย่างน่าสมเพชได้ เชื่อดิ มันต้องมาเอาคืน พวกหมาลอบกัดแบบนี้ ผมจะอัดให้แหลกเลย ฮ่าๆๆๆๆ แค่คิดก็สนุกแล้วเว้ยยย

ถึงจะแอบสะอิดสะเอียนกับคำว่าหนูก็เถอะ เห้อ เหนื่อยใจจริงๆผมออกจะหล่อเรียกซะเสียหมาเลยมั้ยล่ะมึง

______________________

จบไปกับตัวอย่างความน่ารักของน้องมิวนิคนะคะ งุงิ งุงิ