คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สายฝนพรำ
สายฝนพรำยัหนั่อเนื่อ ใบหน้าเรียวมอออไปนอระรถ ผู้นหลาหลายนั่หลบฝนอยู่ในัวึปูนสอั้น ึเป็นที่พัอาศัย
รทาเ้ามีป้ายนาให่ ึ่เียนื่ออสถานที่นี้ไว้ "สถานสเาะห์" เธอเอ่ย้วยเสียเรียบเย
"เิทานี้่ะ" เ้าหน้าที่หิเินมาเปิประูรถ และเรียหิสาวลารถ ทาเ้าหน้าที่พาเธอมานั่ หลบฝนที่ศาลาใล้ๆ "ื่ออะไระ?" พยาบาลอสถานสเาห์ ถาม้วยเสียที่เป็นมิ "แพร ไพรลิน ่ะ" หิสาวอบ
"่ะ ิันอแนะนำัว อย่าเป็นทาารนะะ ิันื่อสาว เป็นพยาบาลประำอยู่ที่นี่นะะ"
สาว หรือ พี่สาว เธอทำานเป็นพยาบาล อยู่ที่นี่มานาน แพรเอเธอ็ไม่แน่ในั ว่าพยาบาลสาว เธอเป็นาวมุสลิมหรือไม่ เพราะเธอสัเุ เห็นพยาบาลสาวใส่ผ้าุมศรีศษะ นั่นือวามิ ในหัวเธออนนี้
หลัานั้นมีเ้าหน้าที่นอื่นๆามมาสมทบ เพื่อัประวัิและให้เธอเ็นเอสาร่าๆ
หนึ่ในนั้นือ ุผึ้หรือที่หลายๆนเรียว่าแม่ผึ้ ถึะเรียว่าแม่ แ่เธอเป็นเพียหิสาววัยยี่สิบลาๆ ุผึ้ หรือ ุน้ำผึ้ เธอทำานเป็นนัิวิทยา เธอมรผมลอนสีำ ใบหน้าสวย รูปร่าท้วม ผิวาว
ุผึ้เินลาร่มเ้ามาในศาลา ่อนะวาลแล้วล่าวทัทาย้วยเสียที่หวาน เหมือนับื่ออเธอ
ความคิดเห็น