ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : EP:10 ขุนนางผู้โชคร้าย
หลัาลับเ้ามาในเมือมัน็ปิีอะนะแ่ว่า นัเลเยอะเป็นอเห็เลย เินไปนิน่อย็เอและ
“ไอมนุษย์ัวน้อย~~ มาับ้าะีๆ”ปีศาัวยัับยัษ์ เป็นปีศาไฟหน้าาน่าลัวสำหลับนทั่วๆไป แ่ผมไม่ลัวหรอนะรับ็มันไม่ไ้โหอะไรนี่นา~~
“ไม่ล่ะ ไปไลๆเลย”ผมบอปีศาไฟที่อยู่รหน้า้วยวามโมโหนิๆ
“ใล้าีนี่หว่ามาอยู่ในเมือปีศายัล้า ัอีนะ”มันพูเสียโมโหสุๆแล้วมัน็ับมือผมึเ้าไป ผม็ไม่ปล่อยให้มันับหรอ
ุบ ุบ!! ผม่อยเ้าไปที่ท้ออมัน
“อ๊า เ็บนะโว้ย!!”มันะโนใส่ผมแ่ผมแ่่อยไปเบาๆเอนะให่แ่ัว สินะ
“เฮ้อ~~ อ่อนริๆเลยนะแหนะ”ผมมอมัน้วยสีหน้า ผิหวัิว่าะโหว่านี้ะอี ามา
“ม..มึ มึล้าทำร้ายเพื่อนูหรอ”ปีศาอีัวพูึ้นน้ำเสียโมโหพวมันอีหลายน ัาบึ้นมา พวทหาร็ัหอแ่่อนะออา พระราวัน้อายอผม็ไ้ให้บัรที่แสถึารมี เื้อพระวพวทหารเห็น็มือไม้สั้นนิๆ่อนะเินมา้าหลัผม
“่วยัารพวนี้ ้วย-นะ-ะ” ผมพูับทหารปีศาที่อยู่รหน้าพร้อมใส่เสน่ห์ไปนิๆ
“น..น่ารัั”พวทหารพูเบาๆ ผม็ไม่่อยไ้ยินหรอนะ
“อะไรนะะ”ผมถามพวทหารเพราะไม่่อยไ้ยินัเท่าไหร่ที่พวเาพูะี้
“ พวระผม พูว่ารับทราบรับ!!”พวทหาระโนเสียัพร้อมย่อัวลรับำสั่ที่ผมสั่ไป
“พวุมึะไปเารพมันทำไม แล้วะมาับพวูทำไม”ปีศาและพวระโน โหวเหวโวยวายน่ารำาริๆ
“เียบ!!””บุลปริศนาเินมาสั่พวนัเลให้เียบแล้วระาัวอหัวหน้าทหารเ้าไป
“พวแะไปเื่อฟัมนุษย์ หน้าโ่ทำไม!!”มันระโนใส่ทหารรหน้า
“มันเป็นำสั่ที่ัมิไ้อรับท่าน มิเล”ทหารรหน้าล่าวื่ออายรหน้า แ่เท่าที่เอมามีแ่ื่อี่ปุ่น นี่นานี่นแรเลยอะที่มีื่อเป็น อัฤษ
“ส่วนเ้า เ้ามนุษย์แเรียมัวไว้ไ้เลย้าะไปเรียนท่านอมมาร ทาเะมาเ้าายแน่ๆ”มิเลที่ทำหน้าหยิ่ิว่าให่มาาไหนว่ะ
“ุทหาร่ะ ับเาไว้”ผมสั่ทหารที่อนนี้ยืนหน้าายอยู่ ำแหน่ผมับมิเล่าันเินไปิว่าทหาระฟัใรล่ะ พี่สาวอมมาร หรือนที่น่าะเป็นุนนาระอๆ
“หยุแไปับยัยนั่นะ!!”มิเลพูสั่ทหารน้ำเสียนี่โมโหน่าู แ่พวทหารเาฟัำสั่ผมมาว่าอะสิ
(“นี่สู้เสร็ยั”)ผมโทริไปหาทาเะวามสามารถนี่ะใ้ไ้ับน สำั,พี่น้อ,พ่อแม่,าิ เท่านั้นแน่นอน ผม็โทริับ... ไม่บอีว่าอาย
(“ไม่ไปแล้วพี่ มีไร”)ทาเะโทริลับมาหาผมูะเหนื่อยน่าูเลย
(“มารลาประูทาทิศใ้ที่สิมีปัหานิหน่อย”)ผมบอทาเะให้มาหาผมที่ลา
-5นาที ผ่านไป-
ผมเห็นทาเะเินมาเป็นทัพเลย น่าะ 200 นไ้มั้
“นั้นไท่านอมมารมาแล้วปล่อยู”มิเลสั่พวทหาร ทหารทุนปล่อยมิเล่อนะย่อัวลเปิทาให้ ทาเะเินมาแล้ว มิเล็เินไปหาทาเะ
“ท่านอมมารรับ ไอมนุษย์นั้นมัน...”มิเลพูมันทันบ
“หุบปา เน่าๆอเ้าะ ทหารับัวมันไว้ พวนายไปเรียม ลานลทันไว้พรุ่นี้ับ ุนนามิเลผู้นี่ไปที่ลานลทัน!!”ทาเะสั่ยื่ยาวนี่ มันเป็นห่วพี่สาวนานั้นเลยหรอ แ่ไอ็เยบอผมไว้นะว่า อนเ็อนที่ผมอายุ 3 วบ ทาเะท็อายุ 1 วบแล้วแ่ ทาเะิพี่สาวว่าแม่และพ่ออีนผมออาเมือปีศาอน 5 วบ นี่ือที่ไปเล่ามานะผมไม่รู้หรอหนะว่าริไหม
“รับทราบรับท่านอมมาร!!”ทหารที่รวมๆันน่าะประมา250นพูพร้อมัน นี่แ่ทาเะไม่สั่ประหาร็ีแ่ไหนแล้ว เฮ้อ~
“ท..ท่านอมมารรับ ทำไม..”มิเลพูเสียเบาใับารระทำออมมาร
“หุบปา!! ท่านพี่รับเป็นอะไรไหมรับ” ทาเะระโนใส่มิเล แ่พอหันมาพูับผมนี่นละเสียเลยะิพี่อะไรนานั้นเฮ้อ~
“พ..พี่หรอ!!”ทหารและาวบ้านแถวนั้นรวมถึมิเล้วยแ่ละน่าใในำพูอทาเะนี่รอบที่สอแล้วมั้ เฮ้อ~ เหนื่อยใ
“แล้วมันทำไมเ้ามีปัหาอะไรับพี่้า”แล้วทาเะ ็สอบสวนไปอีัพัเลยแ่ระหว่านั้นผม็โทริหา...
(“เิที่นั้นเป็นไบ้าอะ”)ผมโทริหาเิที่อนนี้ไม่รู้เป็นายร้ายียัไ ็มันเป็นห่วนี้นา
(“ฮิเมมีโะ หรอ็สบายๆนั้นละ เป็น-ห่ว-หรอ”)เิพูหยอผมแล้วเ่นำว่าเป็นห่วหรอ ทำเอาผมเินหน่อยๆเลย
(“บ..บ้า..ม..ไม่ไ้เป็นห่วอะไรแ่อยารู้ว่าที่เมือเป็นไ”)
ผมพูิๆัๆเพราะโน เิหยอนี้ล่ะ
(“เป็นห่ว็พูมาเถอะนา ิๆ”)เิหยอผมอีรั้ มันทำให้ผมใเ้นหน่อยๆ
(“..็..อ..อืมั้นเป็นห่ว //// ”)อายโว้ย!! ผมระโน้วยวามเินอยู่ในใ
“พี่รับามมา้วยรับ”ทาเะหันลับมาพูับผมแล้วยัะมาับมือนอื่นเ้าหน้าาเยอี
“อ..อืม”แล้วทาเะ็เินูผมไปที่พระราวัเพื่อทานอาหาาเย็น
“เฮ้อ~”ผมถอนหายใออมาวันนี้มันะอะไรนัหนาวะ
“เออ!พี่ พี่มีอสูรรับใ้ยั??”ทาเะถามผม ำถามทำเอาผมอึ้ไปสัพัเลยเพราะนมันไม่รู้นี่นาว่ามีแบบนี้้วย
“อ..เออือ”ผมยัไม่ทันอบทาเะ็พอรู้ล่ะ ็นะามที่ไอบอมา(อีล่ะ)อนัวผมอายุ 10 วบลับมาเยี่ยมน้อยาย ทาเะที่อนนั้น อายุ 8 วบมาถามเรื่อพันธสัา เพราะทาเะไ้ทำพัทธสัาับอสูรลาส SS ไปแล้วแ่ ฮิเมมีโะับไม่รู้เรื่ออะไรเลย ื่อเิน~~
“อา~ รู้ล่ะไม่รู้ัสินะพี่”ทาเะพูมันทำผมอายหน่อยๆ ที่ไม่รู้เรื่ออะไรเลย
“อ..อืม”ผมอบทาเะไปามรแ่มันน่าอายมา
“ั้นอน 22:00 น. ไปที่ป่า อสูรมน์ราันะไ้ไปหาอสูรรับใ้ีๆ”ทาเะอบท่าทาปวหัวับพี่สาวัวเอเฮ้อ~
“อืม”ผมอบทาเะและอัวไปนอน เพราะะไปเรียมัวอน 4 ทุ่ม้วยไม่รู้เลยว่ามีบุลปริศนามาัอยู่ในห้อผม็เหนื่อยเลยไม่ทันสัเแล้วผม็ล้มัวลนอนบนเียแล้ว่อยลุึ้นไปอาบน้ำ พอออมานที่หลบอยู่็ออมา
“น..นาย”ผมพูับบุลปริศนา
ับรับ ไรท์ิไม่ออ ไรท์ไม่สบายนิหน่อยไป่อนนะรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น