คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความฝันของสองเรา(การไล่ล่าของหมียุนและโบแจ)
อ้าว!...นี้แต่งจนมาถึงตอนที่ 4 แล้วหรอเนี่ยกะว่าจะให้เป็นเรื่องสั้นซะหน่อย...
สู้ๆ...คนที่อยากอ่าน NC ก็รอหน่อยนะยังไม่ถึงจุด....(จุดไรเนี่ย????????)
....................................................................................................................................................
"อื้อ..."จุนซูครางอย่างอึดอัดหลังจากรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างรัดเค้าอยู่
"อือ...อื้อ..."จุนซูเริ่มดิ้นไปมาเพราะรู้สึกอึดอัดจนร้อน จุนซูตัดสินใจที่จะลืมตาขึ้นมาดูว่าอะไรที่กำลังรัดเค้า
...ขอให้เป็นงูเถอะ จะได้มีแฟนกะเค้าซะที...จุนซูคิด แต่เมื่อลืมตาขึ้นมาเท่านั้นแหละ
"พี่ยูชอน!!!!"จุนซูร้องแล้วรีบแกะหนวดปลาหมึกของยูชอนออกทันที(คนน่ารักนี้ชอบโวยวายกันทุกคนเลยนะเนี่ย : JaeIn)
"อืม...ไอ้ยุน....เป็นไรว่ะ...ร้องเสียงดัง...เชียว..."ยูชอนพูดพลางขยี้ตา มองบุคคลเบื้องหน้าที่คิดว่าเป็นยุนโฮ
"ยุนโฮ...หน้าแก...เหมือน.........."ยูชอนเพ่งมองคนตรงหน้าอีกครั้งถึงกับตาโตขึ้นมาทันที
"จุนซู!!!!!!"
"พี่ยูชอนมาอยู่ที่นี้ได้ไงฮะ"
"แต่พี่ว่านะ...จุนซูมาอยู่ที่นี้ได้ยังไงนี่มันห้องพี่"ยูชอนพูดพลางชี้นิ้วลง จุนซูเริ่มสังเกตบริเวณรอบๆให้ชัดอีกที
"จริง...ด้วย"จุนซูหันไปมองรอบๆสายตาก็สะดุดกับหมอนคู่นึง
"หรือว่า...."
"อะไรหรอจุนซู ตกลงจุนซูมาอยู่ในห้องพี่ได้ไงเนี่ย"ยูชอนถามซ้ำอีกครั้งพลางจ้องมองจุนซูที่สวมเสื้อคอกว้างสีฟ้าจนเห็นต้นคออันขาวเนียนของจุนซู
...น่าจะทำให้เป็นรอยจริงๆ...
"คืองี้ฮะ ไม่รู้ว่าพี่ยูชอนจะเชื่อรึเปล่านะฮะ แต่หมอนที่ผมกับพี่ยูชอนใช้น่ะสามารถเชื่อมต่อกันในห้วงแห่งความฝันได้ฮะ"
"อืม...พี่เชื่อจุนซูไอ้ยุนมันเคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟังอยู่"
"..............."เกิดความเงียบขั้นมาระหว่างที่ทั้งสองคนพยายามที่จะคิดหาประโยคมาพูดคุยกิน(ที่เงียบก็เพราะเธอคิดบทไม่ออกอีกแล้วล่ะซิ : ยุนโฮ)
"เอ่อ...พี่ยูชอนฮะ!"จุนซูตัดสินใจพูดขึ้นมาเพื่อทำลายความเงียบ
"อะไรจุนซู"
"คือ...จุนซู...จุนซู...จุนซู.................."จุนซูอ่ำอึ้งอยู่นานจนยูชอนสงสัย
"อะไรล่ะครับจุนซูอ่ำอึ้งอยู่นั้นแหละ แล้วพี่จะรู้มั้ยเนี่ย"
"คือ...จุนซู..."จุนซูรวบรวมสมาธิแล้วหายใจเข้าลึกๆ
"จุนซูรักพี่ยูชอนฮะ!!"จุนซูสารภาพรักต่อหน้ายูชอนจนหน้าแดงเป็นลูกตำลึง
...น่ารักจริงๆเลย... ยูชอนมองปฏิกิริยาของจุนซูพลางอมยิ้ม
"...ถะ...ถึง...พี่ยูชอนจะไม่ได้...รัก...ผม...แต่ผมก็อยากจะบอกให้พี่ยูชอนรู้ไว้...เพียงเท่านั้นล่ะ...ฮะ..."จุนซูพูดสีหน้าก็เริ่มแดงขึ้นมากว่าเก่าจนแทบระเบิด
"พูดจริงอ่ะ"
"...จริงฮะ..."
"ไม่เชื่อหรอกงั้นขอถามหน่อย"ยูชอนลองหยั่งเชิงของจุนซูดู
"จุนซูแน่ใจนะว่ารักพี่"
"ฮะ..."
"จุนซูเห็นพี่สำคัญที่สุดใช่มั้ย"
"ฮะ..."
"จุนซูรักพี่ด้วยความจริงใจใช่มั้ย"
"ฮะ..."
"ถ้าพี่ต้องการอะไรจุนซูก็หามาให้พี่ได้ใช่มั้ย"
"ฮะ..."
"ถ้าพี่ขอให้จุนซูทำอาหารให้พี่กินจุนซูจะทำใช่มั้ย"
"ฮะ..."
"ถ้าพี่ให้จุนซูเป็นคนคอยดูแลพี่จุนซูจะทำมั้ย"
"ฮะ..."
"งั้นจุนซูต้องเป้นของพี่ทั้งกายและหัวใจจุนซูจะยอมมั้ย"
"ฮะ...หา!!!!!!!!!!!!!"จุนซูร้องลั่นอย่างตกใจ
"ร้องทำไมล่ะก็จุนซูตกลงแล้วนี้"ยูชอนพูดน้ำเสียงที่ดูเจ้าชู้สุดๆ
"ก็...ก็..."
"ก็อะไรล่ะจุนซู"ยูชอนว่าพลางคลานเข้าไปหาจุนซู
"ก็...ก็มันจะเช้าแล้วผมไปก่อนนะฮะ!!!!"จุนซูพูดก่อนที่จะจางหายไป....
....อะไรว่ะเนี่ย....
*.*ทางด้านยุนโฮและแจจุง(ในห้วงความฝัน)*.*
"โบแจจ้ามาหาพ่อหมีเร็ว!!!!!"ยุนโฮกล่าวพลางวิ่งไล่แจจุงไปรอบๆห้อง
"ม่ายเอา ถ้าหมีจับได้แจจุงก็แย่ซิ แน่จริงก็จับให้ได้ซิหมีอ้วน+55555"แจจุงหัวเราะร่าแล้วกระโดดขึ้นไปบนเตียงนุ่ม
"จนมุมแล้วโบแจมาให้พ่อหมีกอดซะดีๆ"ยุนโฮพูดพลางทำหน้าหื่น
"ม่าย เอาหน้าหมีหื่นออกไปไกลๆเลยนะเจ้าหมีอ้วน+555"
"คำก็หมีหื่น อีกคำก็หมีอ้วน มาให้หมียุนทำโทษซะดีเลยนะ"ยุนโฮว่าแล้วกระโดดขึ้นเตียงทันที
"หยุดนะ!! เจ้าหมีอ้วนถ้าเจ้าเข้ามาเราจะยิงเจ้าด้วยหมอนM16เลย"แจจุงหยิบหมอนขึ้นมาเตรียมที่จะยิงใส่หมีหื่น(กำลังตกมัน)
"นึกว่าหมีหนังหนา(หน้าด้าน)อย่างหมียุนจะกลัวหรอยิงมาเลย ถ้าโบแจยิงหมียุนจะโต้กลับโดยการก้านคอด้วยปากเลย"
"'งั้นนายได้ตายสมใจแน่หมีบ้า นี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"แจจุงรัวกระหนำใส่หมียุนไม่ยั้งจนหอบแฮ่ก หมียุนได้โอกาสจึงรวบตัวแจจุงล้มลงนอนไปพร้อมกัน
"จับได้แล้ว ต่อไปเป็นตาฉันบ้างนะ"ยุนโฮว่าแล้วขึ้นคร่อมแจจุงทันที
"ปล่อยนะ! หมีบ้า หมี..."ก่อนที่แจจุงจะโวยวายอะไรไปมากกว่านี้ยุนโฮจึงตัดสินใจปิดปากแจจุงด้วยจูบ ทั้งคู่จูบกันอยู่นาน...จนกระทั้ง...
"อืม..." แจจุงครางออกมาเพื่อบ่งบอกว่าตนเริ่มหายใจไม่ออก ยุนโฮจึงจำใจที่จะต้องละริมฝีปากจะริมฝีปากสีเชอร์รี่อย่างเสียดาย
"แจจุง"
"ฮะ..."
"พรุ่งนี้ไปเที่ยวที่สวนสนุกกันมั้ย"ยุนโฮว่าพลางรวบตัวแจจุงเข้ามากอด
"ไปฮะ แจจุงอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์"แจจุงพูดเป็นเด็กๆ ทำให้ยุนโฮถึงกับยิ้มกับท่าทางของแจจุง
"พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ไปรับนะ นอนเถอะพรุ่งนี้จะได้มีแรงไปเที่ยวกัน"ยุนโฮกล่าวแล้วจุมพิตหน้าผากของแจจุงอย่างอ่อนโยน
ก่อนที่ทั้งสองจะกลับเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง....
....................................................................................................................................
JaeIn : เอาอีกแล้วนะคู่นี้สวีทวิ้ดวิ้วกันได้ทุกคืน
ยุนโฮ : ก็คนมันรักนี้ จะให้ไล่ฆ่ากันรึไง
แจจุง : ใช่ๆ
JaeIn : ขอโทษค่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
JaeIn : ตอนนี้อาจสั้นไปหน่อยเพราะงานเยอะขนาดหนักต้องเรียนเสริมด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลา ว่างปั้บก็เอามาลงทันทีเลยนะเนี่ย แต่ไม่เป็นไร สู้!!!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความคิดเห็น