[ ฉันมันสาวขาบู๊ ]

คำเตือนนะจะ:เรื่องนี้อาจมีคำหยาบ และบางตอนอาจไม่เหมาะกับคนที่จิตใจอ่อนไหวง่าย

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"บ้านของแจน"

นี่!!! ทำไมยัยนั้นยังไม่กลับมาอีกนะ :แม่เลี้ยงของแจน

แม่ๆๆๆๆ. หนูหิวข้าว:ลูกคนของแม่เลี้ยง

อ้าว! หิวแล้วหรอลูก มาๆเดี่ยวแม่ป้อนนะจะ:แม่เลี้ยงของแจน

ในขณะเดียวกันฉันก็กลับถึงบ้านที่โครตจะไม่อยากอยู่เลย พอฉันเปิดประตูเข้าไปฉันก็เห็นแม่กำลังป้อนข้าวลูก แท้ๆๆๆ ของเขา. ส่วนพ่อเลี้ยงก็กินเหล้าตามเคย เฮ้อออออออ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเดินเขาไปยังไม่ได้นั่งพัก

 แม่เลี้ยงใจร้ายก็สั่งฉันทำทำนู้น นั่น. นี่. พอฉันทำเสร็จก็เดินเข้าห้องมา และนี่ก็คือกิจวัตรของฉันเอง.

      และฉันขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ดิฉันชื่อ "แจนนี่" เรียกสั้นๆว่า แจน ก็ได้นิเพราะว่าส่วนใหญ่เรียกอย่างนั้น (จริงแล้วคุณไรท์ขี้เกรียจพิมพ์/กระซิบ) (ฉันได้ยินนะเว้ย!/ไรท์) ชื่อของฉันมันออกจะน่ารักเหมาะกับดิฉัน (หลงตัวเอง/ไรท์. -_- ) ฉันมีพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงที่เลี้ยงฉันมาตลอดตั้งแต่ฉันจำความได้. ส่วนพ่อแม่ฉันนะเหรอะ เห็นยัยแม่เลี้ยงมันบอกว่าพ่อแม่ฉันตายไปตอนฉันอายุ 2 เดือน ฉันเลยอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนฉันอายุ 10 เดือน. แม่เลี้ยงก็รับฉันมาเลี้ยงเพราะอะไรหรอก็เพราะถ้าฉันโตมาจะได้มาเป็นแม่บ้านให้พวกมันไง ฉันอยากหนีนะแต่ก็ไปไหนไม่รอดเพราะไม่มีเงิน. ฉันไมได้เรียนหนังสือตั้งแต่จบ ม.3 เพราะแม่เลี้ยงให้ออกมาทำงานเพื่อหาเลี้ยงพวกมัน มีเงินเท่าไรมันก็เอาไปหมด. เเต่มีหรอคนอย่างฉันจะให้หมด ไม่...มี...ทาง 55555 ตอนฉันทำงานฉันได้ทิปฉันเก็บเงียบจ้าาาา เพื่อจะได้เอาตังไปจ่ายค่าเช้าบ้านเผื่อหนีออกมาไง

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เรื่องนี้ไรท์แต่งเป็นเรื่องแรกถ้าผิดตรงไหนขออ ภัยให้ด้วยนะจะ เพราะไรท์แต่งบนมือถือ

ถ้าชอบไม่ชอบก็เม้นมาบอกได้ค้าาา ไรท์จะได้เอาไปปรับปรุงนะคะ