คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 오! 나의 왕자 : Chapter 2 (ข้อตกลงระหว่างเรา ) 100% ฉบับรีไรท์
วามเิมอนที่แล้ว........
มินอไ้เ้าไปเรียนโรเรียนที่มีื่อเสียมาที่สุในโล
่าเทอมเเพหูี่ ิอันับ ท๊อป 20 อโล
นส่วนให่็พวลูนมีเินันมีทั้นั้น พวลูารา
นัร้อ ้าราาล นัธุริ รวมทั้ราวศ์ และมินอ็ไ้พบับลุ่มเพื่อนใหม่
ยอู แบฮยอน และแ ยอูออะมึนๆและน่าลัว
เเบฮยอนน่ารัแู่ะเป็นพวมือปลาหมึ แ็น่ารัมาๆ
วันแรอารมาเรียนที่นี้เิเรื่อึ้น
ถาอาหารันไปหล่นระาย่ออ์ายรัทยาทูโฮ ิว่าเรื่อะบ่ายๆ
มินอันไปแะบอลโนพระเศียร์ออ์ายเฮุนอี ทำไมแ่วันแร็เหมือนะเป็นเรื่อแล้ว
ารใ้ีวิอยู่โรเรียนแห่นี้ไม่่ายแน่นอน แ่ทว่า็มีเรื่อีๆเิึ้น
มินอรู้สึประทับใอ์ายูโฮ ทั้หล่อทั้ใี
เเถมไ้ยินอ์ายเฮุนอาวโรเรียนแ่านอย่าอาอึน
ถ้า่าวนี้ไปถึแะเป็นไนะ ว่าแ่ทำไมมินอ้อเ้าวั้วย
มินอเินมาหน้าโรเรียน
แ่เหมือนว่ารถันหรูสีำอรอัหน้ามินอ
อ์ายูโฮและอ์ายเฮุนรีบึ้นรถพวเหล่าแฟนลับราว์่าพาันมาถ่ายรูปอ์ายันให่
มินอำลัะเินเลี่ยไปแ่พวลุ่มนุสูทันมินอเ้าไปในรถ แ แบฮยอน
และยอูวิ่มาไม่ทันรถ พวานยอล อิน
และอี้ิเินเท่ห์มา้าพวเพื่อนอมินอ
"สสัยริเิเรื่ออะไรึ้น"
แยืนเาหัว
"ัน็อยารู้"
แบฮยอนูร้อนลน
"ะไปยุ่เรื่อนอื่นทำไม"
ยอูุ
"แ่นี้เพื่อนเรานะยอู"
แหันไปทำเสียุๆใส่ยอู
"อ์ายะสละโสแล้วหรอ
พระายาะหน้าาเป็นไนะสวยหรือเปล่า" อินยืนออมอรถที่แล่นออไป
"สสารอ์ายนะ
ยุสมัยไหนยั้อมาโนับลุมถุน" านยอลยืนพิเสาอยู่เอ่ยึ้น
ในมือยัถือหนัสือเรียน อี้าล้วระเป๋า ท่าทาูี้เ็สิ้นี
"เอ่อ
นี้ๆ อี้ินายเป็นมาเฟียไม่ใ่หรอนาย่วยเพื่อนพวเราหน่อยสิ
นายละอินนายเป็นลูายประธานธิปีนะ" เเเินไปบัหน้าอี้ิ
พลาหันไปสลับมาระหว่าอินและอี้ิ
"ไม่ใ่เรื่ออัน
ทำไม้อ่วย" อี้ิมอแ้วยสายาเหยียๆ
อี้ิเินนไหล่แ แเเล็น้อย อินเินามอี้ิไปยิ้มเยาะใส่แ
านยอลเอไม่ไ้สนใรอบ้าเายัไม่ละสายาาหนัสือ
"นี้ๆพวนายะไม่่วยมินอริๆหรอ
โธ่เอย...ไม่มีมีน้ำใเลย ไอ้พวบ้า"
แะโนไล่หลัพวพระสหายออ์ายเฮุน
พวเา่าพาันหูถวนลมไม่ฟัเสียพวแเลย
"เห้ยๆใเย็น
เี๋ยวันโทรหาป๋าีว่า"แบฮยอนำลัวานหาโทรศัพท์ในระเป๋าาเ
"ริ้วยปะป๋านายเป็นำรว" แยิ้ม
"แน่ใ
หรอว่าะโทรหาป๋า ไม่อยาหู้านะ" ยอูยิ้ม เพราะพ่ออแบฮยอนนะุมา
ถ้าเิไปทำเรื่อไม่ีละ็ายแน่ๆ
แม่แบฮยอน็เ่นันเธอเป็นอัยาราโหไม่ยอมนสุๆ ิลุห้าวๆ
ึ่แบฮยอนไม่ไ้พ่อับแม่เลย แบฮยอนนะ่อน้าใีอยู่หรอนะ
แ่้อเสียือมือไวไปหน่อย
"ริ
ไม่เอาอ่า" แบฮยอนส่ายหัวแ่นึภาพ็สยอแล้ว
"เราโทรมินอีว่าีว่ามายืนบ่นันแบบนี้"ยอูเสนอแนะ
RrrRRRrr )))
เสียโทรศัทพ์อยอูัึ้น
ทั้สอเอาหูแนบโทรศัพท์อยอูยืนลุ้นอยู่
อีฝาหนึ่อึเป็นห้อพัส่วนัวออ์ายและพระสหาย
"พวนั้นทำไรัน"
อินยืนมอสามหนุ่มที่ยัยืนอยู่ที่เิม
"ทำไมนายสนใหรอ"
อิ้ิพูะที่เาำลัเล่นสนุ๊เอร์ พวสาวๆนั่ลุ้นเียร์อี้ิอยู่
านยอลรำาวามริะ้านอพวผู้หิเาึไล่พวเธออไป
พวเธอ่ารีบออไปันให่
"เปล่าหรอ
แ่ันเห็นมินอนั่รถอราวัไป"
"หืม/ห๊า"
านยอลและอี้ิใ
"บ้าน๊า
ไม่ใ่หรอ" อี้ิยยิ้มมุมปาเหมือนะพยายาม่อ้านสิ่ที่ิ
อินเอเหมือนอ่านวามิอี้ิออ
"โลแแน่"
อินนั่ลที่โฟา
วามริพวเาทราบ้อมูลนิหน่อยว่าอ์ายเฮุน้ออภิเษสมรส
เือนหน้าับพระายาและเธอำลัะมาเ้าเรียนที่นี้วันนี้
ึ่มีเพียมินอนเียวเท่านั้น และมินอ็เป็นผู้ายะอภิเษสมรสับอ์ายไ้เ่นไร
เป็นเรื่อให่แน่ๆ อ์ายเฮุน้ออแายแ่ว่าิไป็สนุีนะ
ทั้สามยิ้มอย่ามีเล่ห์สนัยให้ัน
พระราวั
"ไม่ลูไม่แ่"
/ ระหม่อมันายีว่า" มินอลืมัวลุึ้น
พวเามอไปรอบๆนรอบ้าใเล็น้อยแ่็้อนั่ล
มินอลืนน้ำลายเสียัเฮือ
อ์ายเฮุน็เ่นันึ่อนนี้พระอ์ทรยืนแ็ทื่อไปแล้ว
พระมเหสีมุนึึพระรพระโอรสให้นั่ล
"เส็พ่อะทำแบบนี้ับลูไม่ไ้นะพะยะ่ะ"อ์ายเฮุนทรรัสับฝ่าบาทอย่าไม่พอพระทัย
"ทำไมเราะทำไม่ไ้ละ
เราเป็นพระเ้าแผ่นินนี้นะ" พระราายยิ้ม ที่อ์ายเฮุนถอแบบมา
"เส็แม่่วยลู้วย"
อ์ายเฮุนร้อนลน
"แม่่วยอะไรหนูไม่ไ้หรอนะลู
น้อเฮุน"
"เส็แม่อ่าาา"
มินอหลุำที่พระเมเหสีเรียำแทนอ์ายเฮุน
ทำให้อ์ายเฮุนหันไปมอพระเนรวา
พระราาและพระมเหสีแอบทรพระสรวลพระโอรสท่าทาออ์ายเหมืนเ็น้อย
แม่อมินอีลูายเบาๆ เธอเอ็ลูาย
"ว่าไละ
ุิมลหรือไม่ที่ะให้ลูเราสอนอภิเษสมรสัน"
ฝ่าบาทและมเหสีมุนแย้มพระสรวล
"พระอายาไม่พ้นเล้าฯ."
"ไม่้อพูำราศัพท์หรอยุ่ยาุยภาษาาวบ้านทั่วไปัน"
ฝ่าบาทผู้ใีับทุนยเว้นอ์ายเฮุนทรนที่สุแม้บารั้อ์ายเฮุนะเร่รึมไม่รัสมา
แ่็เป็นน่อ้านไม่เบา ึ้อแ้เผ็นิหน่อย
มินอหันไปมออ์ายูโฮึ่พระอ์ทรนิ่มา มินอมวิ้วมออ์าย ูโฮ
พระอ์ทรแย้มพระสรวลให้มินอถึเวลาน้ำา มินอรู้สึระอัระอวนใเป็นที่สุ
เพราะรัษีอำมหิออ์ายเฮุน อ์ายเฮุนหรี่ามอมินอลอเวลา
"เส็พ่อ
หาระหม่อมอยามีพระสนมละ พะยะ่ะ" นั้นทำให้วสนทนาเียบลทันที
"ลูะเป็นนสอใั้นหรอ
ปัุบันนี้เาไม่มีพระสนมันแล้ว"
"อย่าิว่าลูไม่รู้เรื่อพระสนมฮันฮีบิน"
อ์ายเฮุนพู้วยเสียเเ็ร้าว
"บัอา!"
ฝ่าบาทูริ้วมา พระมเหสีส่ายหัวในวามรั้นออ์ายเฮุน
อ์ายูโฮึพระรอ์ายเฮุนออไปยัสวน
เพื่อให้พระเษาและเส็พ่อเย็นพระทัย
"นายไม่น่าพูเรื่อพระสนมฮันนะ"
"ทำไมผมะพูไม่ไ้"
"นายเสียมารยาทมาเลยนะ"
"ผมไม่อยาแ่ับนายนั่น
เป็นลูเ้าเหล่าใร ไม่รู้ ะมาแ่านับอ์ายอย่าผมไ้ไ"
"นายพูไม่ีเลยเฮุน"
"ท่านพี่แ่านแทนผมไ้ไหม"
"นายออะไรพี่
พี่ให้ทุอย่าแ่พี่ัพระบรราเส็พ่อไม่ไ้"อ์ายูโฮีหน้าเศร้าใ
"แ่ท่านพี่รู้ันนั้นมาว่าผม
ผมมีาอึนแล้ว"
"นายไม่ไ้รัาอึนหรอเฮุน
นาย็แ่อยาหาใรที่รู้สึสนิทมาแ่านแทนมินอ"
ำพูแทใำทำให้อ์ายเฮุนสบล
"พี่พูถูใ่มั้ย
พี่เื่อว่ามินอเป็นนี นาย้อหลุมรัในวามน่ารัอเาเื่อพี่นะ"
อ์ายูโฮบบ่าอ์ายเฮุน
"เหอะ ผมไม่ิั้น"
"พี่ะรอู
รีบไปอโทษเส็พ่อะ" อ์ายูโฮแย้มพระสรวลบาๆให้พระอนุา
อ์ายทั้สอเินลับมายัสวน อ์ายเฮุนล่าวอโทษที่พระอ์ทรเสียมรยาท
เวลาเสวยน้ำา พระพันปี สมเ็ย่าออ์ายทั้สอเส็มาประทับ
พระนาทรมีพระสิริโมามเหลือเิน แม้ะมีพระนถ์มายุมาแล้ว
"นี้ว่าที่บีุออ์ายเฮุนั้นหรอ"
"เส็ย่าหม่อมันไม่อยาอภิเษสมรส"
"ย่าัำสั่พ่อหลานไม่ไ้หรอ"
พระนายิ้ม พระนาหันไปมอมินอเอาแ่้มหน้า
"หนูื่ออะไร"
"ระหม่อมื่อิมมินอพะยะ่ะ"
"หนูไม่้อใ้ำราศัพท์หรอ
หนูหน้าล้ายอ์หิโฮีพระนิษาอฝ่าบาทอ์่อนมา
อนนี้พระอ์เส็พำนัอยู่เยอรมัน หนูน่ารัริๆ
อ์หิโฮี็ทรน่ารัเ่นหนู"
"อบพระทัยพระพันปีพะยะ่ะ"
"ย่าบอไม่้อพูำราศัพท์ไ"
"ผมอโทษรับย่า"
มินอลุึ้นะโ้ แ่เาไม่ทันระวันเ้าับาร้อนทำให้าร้อนหใส่า
"โอ๊ย"มินอร้อออมา้วยวามเ็บปวและใ
"ุ่มาม"
อ์ายเฮุนทรรัสับมินอ มินอหันวับไปที่อ์ายหยัพระน(ิ้ว)้าเียวใส่มินอ
"อ์ายเฮุนพาน้อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าสิ
ามหมอหลวมาูน้อ้วย"
"เส็ย่าทำไม้อเป็นหม่อมัน"
อ์ายเฮุนี้เ้าหาัวเอ
"เพราะน้อือพระู่หมั้นอหลานไ"
"แ่..."
อ์ายพยายามะ้านแ่พระมเหสีทรส่ายพระพระพัร์ พระนาพยัพระพัร์เิให้อ์ายเฮุนทรทำามำสั่อเส็ย่า"
"พระพันปีระหม่อมไม่เป็น..."
"หลานทั้สอนบัอาัำสั่ย่ารึ"
"มิบัอาพะยะ่ะ"
อ์ายเฮุนลุึ้น ุระาลามินอออไปเหมือนลารถอเล่น แม้พระมเหสีะรัสให้อ์ายระวั
แ่พระอ์หาไ้ฟัไม่ พระนาถอนหายใ พระพันปีทรแย้มพระสรวล
อ์ายเฮุนทรึแนเสื้ออมินอ
มาามทานมาถึำหนัแสอรุอพระอ์
"ะ-เ็บ"
มินอ่อยๆนั่ลรเ้าอี้ม้ายาว
"อโทษ"
"ไม่เป็นไร"
"ไหนูหน่อยเป็นอะไรมามั้ย"
อ์ายเฮุนนั่ันเ่า มินอเยิบาออ
"ไม่เป็นอะไร"
"ถอาเ"
อ์ายเฮุนับเามินอ
"ห๊า?"
*0* มินอ
"ิไรอนายเราแ่ะูว่าานายเป็นไบ้า"
อ์ายเฮุนเอานิ้วมือเาะหน้าผามินอ มินอปัมืออ์ายเฮุน
มินอยู่ปาใส่อ์ายเฮุน
"หมอหลวมาแล้วเพะอ์าย"
"อบุมาปาร์ัุ"ปาร์ัุโ้เธอถอยหลัเินออไป
"ุมินอผมอูาอุหน่อยนะรับ"
มินอเยหน้ามออ์ายเฮุนนั่ไว้ห้าออมอเาอยู่
"เราไมู่หรอนะ
ไม่เห็นน่าูรไหน"อ์ายเฮุนว้าเอาเ้าุ๊าัวโปรมาอ พลาหันพระพัร์ไปทาอื่น
"ิ"
มินอแยเี้ยวใส่อ์าย"
ปาร์ัุนำผ้าห่มมาบัามินอไว้
หมอหลว่อยๆเปิผ้าห่มูบาแผล
มันมีเพียรอยแเพียเล็น้อยไม่มีอะไรน่าเป็นห่วเสียเท่าไร
"เห็นมั้ย
็ไม่เห็นเป็นอะไรมาเส็ย่าทำไม้อทำให้เป็นเรื่อให่โ"
"แ่็ีแล้วนะพะยะ่ะ
ทีุ่มินอไม่เป็นอะไร"
"เรา้ออโทษที่รบวนหมอหลว้วย"
"เป็นหน้าที่อระหม่อมที่้อูแลสาิราว์ระหม่อมอัว่อนนะพะยะ่ะอ์าย"
หมอหลวและเหล่าัุโ้ให้อ์าย
"รับ"
อ์ายเฮุนแย้มพระสรวลให้หมอหลว
หลัาหมอหลวออไปแล้ว
มินอ็ลุึ้นำลัะเินลับ
"เี๋ยวิ"
อ์ายเฮุนเรียมินอ
"อะไรอี!!"
มินอพูเสียัใส่อ์ายเฮุนมออ์ายเฮุน ึ่พระอ์เหมือนะใหน่อยๆ
"เปล่าไปเหอะ"
อ์ายเฮุนเินล้วระเป๋าเินนำหน้ามินอไปแล้ว
"อือ
อบุมานะ"
"อบุทำไม"อ์ายเฮุนเอียอถามมินอ
เายัมีท่าที่รึม
"อบุที่ามหมอมาให้"
"เส็ย่าั้หาไม่ใ่เรา
ั้นเราะเินไปส่ามมา"
"โอเ"
อ์ายแล้เินๆหยุๆให้มินอนอยู่เรื่อยๆ
"เินเร็วๆสิ"
"็เินเร็วอยู่นี้ไ"
"ใรใ้ให้าสั้นละ"
"แล้วใรใ้ให้ายาวละ"
"นี้เถียหรอ
นี้อ์ายนะ"
"เอ่อรู้ๆๆ ย้ำอยู่นั้นแหละ
เฮ้ออ"
มินอเินนอ์ายไป
มินอรีบเินเร็วๆนำหน้าไป อ์ายเฮุนแย้มพระสรวล
"นี้พึ่เริ่ม้น
ทนไ้็ทนไป ิมมินอ หึ"
อ์ายเฮุนเินามมินอไป
พระอ์ทรเินไปไม่ี่้าว็ามทันมินอแล้ว แถมยัเินนมินอนเอี
มินอิ๊ปาอย่าหมั่นไส้
มินอเินามหลัอ์ายเฮุน
มาถึยัสวนอพระราวั
"เป็นไบ้ามินอ"
"ุหมอบอผมไม่เป็นอะไรมารับุย่า"
"เรียแบบนี้่อยอบใหน่อย"
"รับุย่า"
"ปาร์ัุ
วอนัุ นาำนัลยุน และ นาำนัลัะเป็นนูแลหนูนะมินอ
หนู้อย้ายมาอยู่วัพรุ่นี้"
"ไม่ไ้นะรับ"
มินอลุึ้นอีรั้ทุน่าใ มินอ่อยๆนั่ล อ์ายเฮุนส่ายพระพัร์พลาถอนพระทัย
"วามริย่าอยาให้หนูมาอยู่วันนี้เลย"พระพันปีแย้มพระสรวล
"เอ่อ..ือ"มินอทำหน้าเหมือนะร้อไห้
"หนู้อมาเรียนีวิในวั
และ พิธีอภิเษสมรสับอ์ายเฮุน และอื่นๆอีมามาย"
"ะ-รับ"
มินอแถมอยาะมุมินหนีไม่็ทะลุมิิออไปไหน็ไ้ ถ้ามีประูอโเรม่อนะี
"ั้นหม่อมันอพระรามานอนุาลาลับนะเพ่ะ"
ยูอีโ้ลา
"๊ะ"
พระพันปีแย้มพระสรวล
"ผมลับ่อนนะรับุย่า"มินอลุึ้นโ้
"เี๋ยว๊ะให้นรถไปส่ที่โรเรียนพร้อมอ์ายเฮุน
และ อ์ายูโฮเลยนะ"พระพันปีทรแย้มพระสรวลอย่าอบอุ่น
มินอหันไปทาอ์ายูโฮพระอ์ทรแย้มพระสรวลให้มินอ
เาัู่อบอุ่นเหลือเิน เาเหมือนะเป็นที่พึ่พิไ้
อ์ายเฮุนแอบสัเสายาที่มินอมออ์ายูโฮั่่าับารมอเาโยสิ้นี
รถอพระราวัแล่นออาพระราวั
โยอ์ายเฮุนับมินอนั่รถันเียวันส่วนอ์ายูโฮทรประทับอ์เียว
"นายอบท่านพี่หรอ"
"เอ๊ะ?"
"นายอบท่านพีู่โฮหรอ"
อ์ายเฮุนพูเสียัึ้น
"ไม่ใ่ะหน่อย
ทำไมิแบบนั้นละอ์ายเฮุน"
"เปล่า"
อ์ายเฮุนึเอาหูฟัมาเสียบรหู่อเาหลับาเบาๆ
"เอ๊าะ...อะไรอเา"
มินอเาหัว มินอเปิระรับลมทำท่าทาแบบเ็ๆ
อ์ายเฮุนแอบหรี่พระเนรมอมินอนิหน่อย พระอ์ทรส่ายพระพัร์อีรั้
่อนะ่อยๆหลับพระเนร้าๆอีรั้
โรเรียนินูล
มินอเินอมายัห้อเรียน ทั้แบฮยอน
ยอู และแ่าลามินอออไปรระเบีย
"ไปไหนมา"
"ทำไมไปรถพระราวั"
"ทำไมทำหน้าแบบนั้น"
แบฮยอนยิำถาม มินอเยหน้ามอแบฮยอน
พลา่อยๆถอนหายใ
"อ่า
ื่มน้ำ่อน" แยื่นน้ำให้มินอ มินอรับมาเาถอนหายใเบาๆ
่อน่อยๆยื่ม้าๆ
"เป็นอะไรหรือเปล่า
ไม่สบายหรือเปล่า" ยอูถาม้วยวามเป็นห่ว
"เรา้อแ่าน"มินอพูเสียอ่อยๆ
ทำหน้าเหมือนหมอะไรายอยา
"ห๊า!
อะไรนะ!!" ทั้สามพูพร้อมัน
"เรา้อแ่าน
แ่านอ่า!!" มินอพูเสียัึ้น
.
.
.
.
"ห๊ะ
แ่านหรออ์ายเฮุน" อินเยหน้าออาโ๊ะสนุ๊เอร์
เามอไปทาอ์ายเฮุน เอนหลัพิโฟาหลับพระเนรนิ่ๆ
"ยินี้วยนะพะยะ่ะ
พระอ์ทระมีพระายาแล้ว" อี้ิทำท่าประสานมือพลาหันไปยิ้มับอิน
"ไม่ลเลยนะอิน
อี้ิ"
"อโทษรับ"
อินล่าวอโทษ
"อโทษ้วยอ์าย"อี้ิล่าวอโทษ
พวเาเินมานั่รโฟา
"แล้วเรื่อาอึนละ"
านยอลวาหนัสือเาล่าวถามรๆ
"เราไม่รู้"
"พระายาอพระอ์เป็นใร"
อินถาม
"ิมมินอ"อ์ายเฮุนรัสทั้ที่หลับพระเนร
"ห๊ะ
อะไรนะรับ" อินใเาหันไปหาอี้ิ
อี้ิมวิ้วพลายมือึ้นเหมือนแสวามใ
"อ์ายว่าไนะ
ิมมินอที่อยู่ห้อบีใ่มั้ย"
"ใ่นนั้นแหละ"
"ผู้ายนิรับ"
านยอลพู เานั่ลบนโฟามอไปที่อินและอี้ิ
"ใ่ผู้าย
เรา้อแ่านับผู้าย"อ์ายเฮุนลืมพระเนร
"ทำไมละรับ"
านยอลถาม
"ำสัา
รอบรัวพวนั้นับรอบรัวเรา แ่รอบรัวนั้นมีเพียลูาย และ
วามริมินอ้อแ่านับท่านพี่แ่ท่านพี่ไม่ยอมเลยเป็นเรา"
"น่าสสารนะรับอ์าย"
อินยิ้ม
"เฮ้อ.."
อ์ายเฮุนถอนหายใ พระอ์ทรเอาพระเศียรนับโฟาหลายรั้ อิน
านยอล และ อี้ิ่ามอหน้าันพวเายิ้มน้อยๆ
แ่อ์ายรู้สึเรียไปหม
.
.
.
.
"ห๊า
อ์ายเฮุนหรอ" แบฮยอนใ
"ู่ว์"
ยอูทำสัลัษ์ให้แบฮยอนเียบเสีย
"ให้ายสิเป็นไปไ้ไเหลือเื่อริๆ"
แส่ายหัวทำหน้าเหลือเื่อ
"นั้นนะสิ
เหลือเื่อมาๆ เฮ้ออ...มินอถอนหายใยาว
"แล้วะเป็นไ่อไป"แบฮยอนถาม
"เรา้อเ้าไปอยู่ในวัเพื่อเรียนรู้ระเบียบและ้อปิบัิในพิธีอภิเษ"
"ปิเสธยัอ่า"
ยอูถาม
"ปิเสธแล้ว"
"นี้ยัยเป็อุย้วยหน่อย"อี้ิเินุ่มๆมาไม่ใหุ้่มให้เสีย
"นายเรียใรยัยเป็าอี้ิ"
พวเาหันไปทาอี้ิยืนเ๊ ออพิเสาอยู่
"นายแหละ
ยัยเป็ิมแ"
"ทำไม้อเป็นัน"
แี้เ้าหาัวเอ
"นายนั่นแหละามมา"
อี้ิวัมือเรียแเหมือนเรียน้อแมว
"ันไม่ไป"แส่ายหัวปิเสธ
"เร็วๆมีเรื่อุย้วย"
"ุยรนี้แหละ"
"ะไปีๆหรือให้อุ้มไป"
"ไป็ไ้
เรื่อมาริ"
แเินามอี้ิไป
ทั้ยอูและแบฮยอนลามินอไปห้อมรม มินอเหมือนนหมอะไรายอยา
เาเหม่อลอย แเินามเาไปเรื่อยๆโยอี้ิลาเาไปในทิศทาอัวเอ
"นี้ะเินไปไหน"
"ามมาอย่าบ่น"
"เห้ย
ันเหนื่อย"
"าวะ"
"นายว่าใรา"
"ถึละ"
พวเาเินมถึยัาฟ้าอึแสะบั้อมือทำให้หลุาารเาะุมามือออี้ิ
"มีไรพูมา"
"รู้ัิมมินอใ่มั้ย"
"อืม
รู้ัเพื่อนันเอ"
"ีเลย
มินอเล่าไรให้ฟับ้า"
"ะอยารู้ไปทำไม"
แำลัะเินหนีแ่อี้ิว้าแนเาไว้นัวเล็ว่าสะบัแนอีรั้
"เล่ามา"อี้ิยืนออมอแ
"็ไปถามอ์ายเอิ"
"แสว่าเรื่อริสินะ"อี้ิยิ้มมุมปาสีหน้าแววาแบบนี้ไม่น่าไว้ใเลยสันิ
"นายหมายถึอะไร"
"นี้โ่หรือแล้โ่ห๊ะ"
"เฮ้ยๆู่ๆมาว่าันโ่ไ้ไ"
แผลัไหล่อี้ิ
"็นายโ่ริๆ
ันไปละมีเรียน บาย" อี้ิเินออไปเาโบมือลาแ
แเินามลมาเาไปเ้าห้อเรียนเพราะถึเวลาเรียนแล้ว ลอาบเรียนมินอนั่เหม่อลอย เาถอนหายใหลายรั้ ทำให้ แ แบฮยอน
และ ยอูอห่วไม่ไ้ ถึเวลาเลิเรียนมินอเินหมอะไรายอยา
มินอเินผ่านหน้าอ์ายูโฮพระอ์ทรยมือทัทายแ่ทว่ามินอับเินผ่านพระอ์ไปเสียื้อๆ
อ์ายูโฮยิ้มนิๆ พระอ์เ้าใี
"มินอไปทานอะไร้วยันมั้ย"ยอูวน
"ร้านไ่ทออร้านพ่อแฮยอนอร่อยมาเลยนะไป้วยันป่ะ"
แบฮยอนวน มินอยัถอนหายใ
"ไหวมั้ยมินอ"แถาม
"ไหวิอนนี้หิวมาเลย"
มินอยิ้ม
"ั้นไปันที่รั"
แบฮยอนออมินอเาส่สายาหวาน ยอูเิน้าๆมินอส่วนแเิน้าๆ
ยอู
มินอรู้สึสบายใมาๆเวลาอยู่ับเพื่อนๆแม้ะรู้ัันไม่นาน
"นแบบนี้หรอะมาเป็นพระายาออ์าย"
านยอลเปิม่านมอลอหน้า่ามาา้าบน
"นายไม่อบมินอหรอ"อินถาม
"็นนั้นไม่มีอะไรเหมาะสมับอ์ายเลยสันิ"านยอลถอนหายใ
"นายิมาไปหรือเปล่ามินอ็ูน่ารัีนะ"อี้ิพูเาหันหน้ามาหลัาเล่นเมส์PS4ับอ์ายเฮุน
"อยาทานไ่ร้านแฮยอนอ่าไปทานันมั้ย"อินถามทุน
"สั่มาทานไ้มั้ยไม่อยาไปนั่เบียน"านยอลหันไปพูับอิน
"ไม่เอาอ่ามันะไ้ฟิวไ้ไ"อินพอลมแ้มน่ารัเหมือนเ็ๆ
ทำาโๆอ้อนวอน
"็ไ้ๆ"านยอลใอ้อน
"อ์าย
อี้ิไป้วยันมั้ย"านยอลวน
"ไปๆ"อี้ิว้าระเป๋าเาปล่อยอยเมส์
"เห้ย!
ปล่อยทำไม"อ์ายเฮุนหันมาทำสีหน้าไม่พอใ
"อ์ายเฮุนไปร้านไ่ทอ้วยันมั้ย"อินวน
"ไม่ละ"
"ทำไมละรับ"อี้ิถาม
"เราไม่ไ้ไปนั่ทาน้วนันนานแล้วั้แ่เร 1 แล้วมั้"อินพูเาทำสีหน้าวิวอนอ์าย
"ไป็ไ้"
"ีัอ์ายเป็นนเลี้ยนะ"อินพูเล่นๆ
"ไ้ิเี๋ยวเราเลี้ยเอ"
ระหว่าทั้สี่ำลัะเินออาห้อ
อ์ายเฮุนำับให้พวอ์รัษ์รออยู่้านอร้าน
พวเาำลัลมา้าล่าเาพบับอ์ายูโฮำลัลับวั
"ะไปไหนัน"
"พวระหม่อมะไปร้านไ่ทออแฮยอนพะยะ่ะ"อี้ิอบอ์ายูโฮ
"ั้นหรอหรอ
รับประทานให้อร่อยนะ เราลับละ"
"พะยะ่ะ"
พวเาพูพร้อมัน อ์ายูโฮหันไปยิ้มให้อ์ายเฮุน
รถออ์ายูโฮแล่นออไป พวเาไปที่รถ BMW X7 ันสีาวอานยอล
โยอ์ายเฮุนนั่รถอพระราวัไป พวเามาถึร้านับรใเพราะพวอมินอนั่ทานไ่ันอยู่มือไม้เลอะเทอะ
ปาอพวเาเปื้อนอสำลัเม้าส์อย่าออรส
พวเาทั้สี่่าเหวอับภาพบุลลในร้านทั้สี่น พวเาเินเ้ามาในร้าน
เินริ่ไปที่โ๊ะอพวมินอ
"ิ๊ๆ"
อินี๊ปาเาส่ายหัวในพฤิรรมารทานอพวนทั้สี่
"นายทานเหมือนหมูเลยแบฮยอน"
านยอลพูเสียนิ่ๆ
"ทานไ่็้อทานมือ
มันถึะไ้ฟิว"แบฮยอนเยหน้าอบานยอลเาทาน่อ
อ์ายเฮุนมอมินอทานไ่ทอถึับถอนหายใ
"อ้าว
พวนายมานานยั สวัสีรับอ์ายเี๋ยวผมหาที่ให้เิรับ"
"สวัสีแฮยอน"อ์ายเฮุนล่าวทัทาย
"เอ่อ
ือว่าโ๊ะเ็มหมแล้วมีเพียโ๊ะ้าๆโ๊ะอพวแบฮยอนรับอ์าย
ผมอประทานอภัย้วย"
"เห้ยๆไม่้อพูำราศัพท์็ไ้เราเพื่อนัน"
อ์ายเฮุนบไหล่แฮยอนเบาๆ พระอ์แย้มพระสรวลแฮยอนัโ๊ะให้อ์ายผู้น่าาันถ่ายรูปอ์ายันให่โยพวอินบอให้นำโ๊ะอพวมินอมา่อัน
ยอูนั่้ามินอ
ส่วนแและแบฮยอนนั่อีฝั่โยแบฮยอนนั่ร้ามมินอและแนั่ร้ามยอู
อินเป็นัแให้อ์ายเฮุนนั่้ามินอัวเอนั่้าอ์ายเฮุน
ส่วนอี้ินั่้าแบฮยอนรัน้ามับอ์ายเฮุนและานยอลนั่้าอี้ิรัน้ามับอิน
"ั้นถือว่าเป็นปาร์ี้เล็เลี้ยสละโสอเ้าายและว่าที่พระายาแล้วันนะ
ทันทีที่อินพูบทั้อ์ายและมินอ่าสำลัไ่ทอัน
ยอูรีบยื่นน้ำให้มินอเาลูบหลัมินอเบาๆ
พวอ์รัษ์ะเ้ามาหาอ์ายเฮุนแ่พระอ์ทรห้ามไว้
อ์ายเฮุนปรับลมหายใเป็นปิ มินอระแอมในลำอนิๆ ใบหน้าึ้นสีแระเรื่อ
เาใ้มือทุบอเบาๆ
"น้ำรับอ์าย"
อี้ิยื่นน้ำให้อ์าย
"อบใ"
"ู่วว์!
นายพูอะไรอนายอิน" ยอูทำหน้าุๆ
"อโทษรับๆ"
อินพยัหน้าอโทษทุน
"ทำไมไม่ยเลิารแ่านละ"านยอลถาม
"ิหรอว่าันไม่ไ้อยเลิ
ันพูแล้วานยอล ถ้ามันสามารถเลือปิเสธไ้หรือทำให้ันหนีไปไลๆไ้วิธีไหนัน็ะทำแ่มันยเลิไม่ไ้
พวนาย่วยพาันหนีทีสิ แบฮยอน แ ยอู พวนาย่วยันไ้มั้ย"
"พวเราอโทษริๆมินอ"แทำหน้าเศร้า
"แล้วอ์ายทรปริเสธไปหรือยั"
แบฮยอนถาม
"เราปิเสธแล้วแ่เส็ย่ายื่นานะให้เราอภิเษสมรสับมินอ"
พวเาพูเบาๆเพื่อไม่ให้ใรไ้ยิน
"ั้นอะไร็แ้ไไม่ไ้็ยอมรับมันไปเี๋ยวพวท่าน็รัันเอแหละ"อินยิ้มเาประสานมือเ้าหาัน
"่ายเน้อ"มินอแสยะยิ้มใส่อิน
"ถ้านายอยาหนีันะ่วย"
านยอลพู้วยน้ำเสียริั อ์ายเฮุนเยหน้ามอานยอล
"ริหรอนายะ่วยหรอ"
มินอเปลี่ยนน้ำเสียน่ารั มินอลุึ้นเ็มือแล้วไปับแนานยอล
เามอลไปรมืออมินอึ่ับแนเสื้ออานยอล้วยสาาเหยียๆ
มินอปล่อยมือเายิ้มแห้ๆ
"นายะทำไ"
แบฮยอนถาม
"ันะให้นายป่วยและ้อทำเป็นรัษาที่โรพยาบาลอัน
แล้วะส่ัวนายไปรัษา่อที่ีนระหว่าทาะอลูน้อำรวอพ่อนายแบฮยอน
ูแลมินอ านั้นะส่ัว่อให้ลูน้ออพ่ออี้ิ หาเิเรื่ออะไร่อนะให้พ่อออิน่วย
"ูละรมาไปป่ะ"
แบฮยอนแวะานยอลเายิ้มแยะๆใส่านยอล
"นายไม่น่าูไม่ลานะ
ันิว่านายลามาลอเลยนะ"ยอูส่ายหน้าทำหน้าเหลือเื่อใส่านยอล
"ยารับเพื่อน
พอีพ่อูเป็นเพื่อนสนิทฝ่าบาทเส็พ่อออ์ายเฮุนืนพ่อูรูู้โนถีบแน่รับ"
อินยิ้มแห้ๆ
"ัน็ไม่เอา้วยหรอหาพ่อันรู้ันโนั่านมแน่
แถมไม่อยาะิ...." แบฮยอนส่ายหัวนึถึพ่อัวเอเวลาโรธ
"แ่่านมนายไม่ิะ่วยเพื่อนหรอ"านยอลหันไปุแบฮยอน
"แ่มันไม่แ่นั้นไพ่อันรัวามยุิธรรมไม่อบเรื่อโห
ือมินอัน..."
"ไม่เป็นไรหรอแบฮยอน"มินอยิ้มให้แบฮยอน
"อโทษนะมินอ"
"ั่มันเหอะานยอล"อ์ายเฮุนรัส
พระอ์ทรถอนพระทัย
"แ่ว่า..."านยอลำลัะพู่อ
อ์ายเฮุนยมือึ้นห้าม
"มัน็แ่แ่าน
แ่แ่าน"อ์ายเฮุนรัสพลามอมินอ
ึ่อนนี้ำลััปาล่าัวเอเบาๆ
"แ่ถึอย่าไ
แ่ถึอย่าไรมาิๆูแล้ว
ารแ่านมันหมายถึทั้ีวิเลยนะรับอ์าย"ยอูพูเามออ์ายเฮุน
"แล้วเราะทำไไ่ละ
ยอูนายไม่ใ่เรานายไม่รู้หรอ อย่าพยายามเลยานยอล ทุๆน
เรารู้ัรอบรัวเราี"ทุนอยู่ในวามเียบ
นแบฮยอนเป็นนเอ่ยปาให้รับปทานไ่ทอ่อ ใรบานเินมาที่โ๊ะอพวเา
"ทำไมไม่วนาอึน้วยละ่ะอ์าย"
เ็สาวหน้าาน่ารั ผิวาว ผมยาวัลอนสีน้ำาลอ่อน
อ์ายเฮุนหันไปมอมินอยิ้มนิๆให้อ์าย
ฝาแท๊ : #บีุมินอ
ความคิดเห็น