ลำดับตอนที่ #26
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #26 : ตอนที่ 26 : ชายปริศนา
ี...
ผมื่นึ้นมา้วยสภาพที่มีผ้าพันเเผลเเนผม็เ้าเฝืออีผมเ็บไปหมทั้ัว ผมรู้สึว่าวันนี้เป็นวันที่ไม่่อยีเท่าไหร่นัผมโนพวเ้าอบ้านใล้ๆร้านอผมมาอาละวาใส่ผมเรียร้อ่าเสียหายที่ผมไม่ไ้่อ เเล้ว็เ้าอึนั้นเ้า็มาเรียร้ออะไรอี ็เินไรับ ทำไมผม้อ่ายเินที่ผมไม่ไ้ทำ้วย
ผมัสินใไปที่สถานีำรวเพื่อเเ้วามไม่มีใรสนใอะไรผมเลยเเม้เเ่ันเียว อมับเอร์ไม่อยู่ะ้วยิ ไ้ะเอาเเบบนี้ใ่ไหม
"เเม่รับ..่วยอะไรีอย่านึไ้ไหมรับ"ผมโทรไปหาเเม่อผมในทันที
"มีอะไรเหรอ้ะี.."เเม่อผมถามผมออมา
"เมื่อวานึที่ผมทำานอยู่ไฟมันไหม้รับผมเือบออมาไม่ไ้..มีนใทำรับมัน้อมผมนผมเ็บปาายเเล้ว็ทิ้ผมให้โนไฟเผาในร้าน"ผมบอับเเม่อผมไปทันที
"เเล้วีเป็นยัไบ้าลู.."เเม่อผมถามผมออมา
"่วยบอพ่อ่วยผมหน่อยไ้ไหมรับผมอยู่ไม่มีวามสุถ้าพวนัเลเินู้พวนี้มาทำร้ายผม"ผมบอับเเม่อผมไปทันที
"ไ้เี๋ยวพ่อัารให้..ไม่ว่ามันะให่มาาไหนพ่อะัารให้เอ."พ่ออผมที่เหมือนะนั่อยู่้าๆเเม่อผมพูออมา
"รับ..ฝา้วยนะรับพ่อ..พวนี้มันไม่ลัวอะไรเลยเเม้เเ่ำรว"ผมบอับพ่ออผมไปทันที
"่วยหน่อยนะรับ..ผมไม่ยอมเ็บัวเเล้ว็เสียเินฟรีเเน่ๆ"ผมบอับพ่ออผมออมา
"ั้นเี๋ยวพ่อัารให้เี๋ยวพ่อโอนเินเ้าบัีีให้เพิ่ม้วย..โอเนะ.."พ่ออผมบอับผมออมา
"รับพ่อ..เี๋ยวผมส่หลัานไปให้นะรับ.."ผมบอับพ่ออผมออมา
"รัพ่อับเเม่นะรับ.."ผมบอพ่อับเเม่อผมออมา ในเมื่อสถานีำรวที่นี่่วยอะไรผมไม่ไ้ผม็้อให้พ่อผม่วยเเล้วหล่ะ ผมไม่รู้หรอวิธีารอพ่ออผมืออะไร เเ่ใรสน อให้ไ้รับผลารระทำอย่าสาสม็พอ
ร้านผมร้านที่เพิ่ะเปิไ้วันเเรวามภูมิใอผม านอิเร านพัร้อน ทุอย่าอผมพัหมเพราะไอเี้ยพวนั้น
"ีรับ.."เอร์มาที่บ้าน่อนะเรียผมผมเห็นีมีน้ำานอหน้าหรือว่า.
"เอร์รับเิอะไรึ้นเหรอรับ.."เอร์เ้ามาอผมเอาไว้เเน่น่อนะร้อไห้ออมา
"เเม่อเอร์าเอร์ไปเเล้วรับ.."เอร์บอับผมออมา
"ทำไมหล่ะรับี...ทำไม.."เอร์เอาเเ่ร้อไห้ออมาไม่หยุ
"ร้อออมาเลยรับเอร์..ผมะอยู่้าๆเอร์อยปลอบใเอร์เอ."ผมบอับเอร์ออมา
เเสว่าอนที่ผมไปที่โรพัอนนั้นที่อมับเอร์ไม่อยู่็เพราะเอร์ับอมไปโรพยาบาลเพื่อไปูเเล้ว็เลื่อนย้ายร่าอเเม่เอร์ไปวัเเล้วเเน่ๆ...
"เอร์ไม่เหลือใรเเล้ว..เอร์ไม่.."
"เอร์รับีวินเราสำันะรับ..อีอย่าเอร์ยัมีผม มีอม มีเพื่อนๆทุๆนนะรับ"ผมบอับเอร์ไปทันที
"เอร์อบใีนะรับที่อยู่้าๆเอร์เสมอ.."เอร์เลิร้อไห้ปาน้ำาเเล้วมา้อหน้าผม
ผะ..ผม..พูอะไรไม่ออเลยเ้า้อผมเเบบนี้ทำให้ผมรู้สึเหมือนผมำลัมีวามสุที่ไ้อยู่ับนรหน้า ไม่เอาไม่ิิวะอะไรวะเนี่ยไอี ทาเียวที่ไม่เ็บอีือ้ออยู่นเียว
"เอร์้อไปที่วัรับ..ีะไปับเอร์ไหม"เอร์บอับผมออมา
"สภาพเเบบนี้ไป็มีเเ่ะเป็นภาระ..เอร์ไปเถอะรับี่อยไปวันอื่นีว่า"ผมบอับเอร์ไปทันที ทำให้เอร์ยิ้มออมา
"ั้นเฝ้าบ้านีๆนะรับ.."เอร์บอับผม่อนะยี้หัวผม นี่เมื่อี้ยัร้อไห้อยู่เลยอนนี้ยิ้มเเล้ว เป็นไบโพล่าร์เเหมๆ เเ่็ีเเล้วหล่ะที่ยิ้มไ้
"เออใ่..หมอบอี้อไปโรพยาบาล้วยนะวันนี้ว่าะมาบอเเ่็ไม่มีเวลา"เอร์ที่เปลี่ยนเป็นเสื้อสีำบอับผมออมา
"รับะไปเี๋ยวนี้เเหละ.."ผมบอับเอร์ไปทันที
"ให้เอร์ไปส่ไหมรับ.."เอร์ถามผมออมา ไหนว่าะรีบไปวัไ
"เอร์รีบไปวัเถอะ...ผมไปเอไ้.."ผมบอับเอร์ไปทันที
"เเน่ในะรับ..ผมเป็นห่วีนะ..."เอร์บอับผมออมานี่ผมะเินหาอะไรเนี่ย
"รับ..ั้นผมไป่อนนะ.."ผมบอับเอร์่อนผมะออาบ้านมา เเล้วหารถรับ้าไป่อที่โรพยาบาล
ีนะที่หมอยัอยู่เมื่อวานเอร์ลืมรับยาให้ผมไอผม็ลืมไปเหมือนันเลยพอหาหมอเสร็็้อมานั่รอรับยาอี
"มาทำอะไรที่โรพยาบาลเหรอรับ.."เสียุ้นๆหนิ.หรือว่าะเป็น
"สภาพเ็บหนัเลย..ไ้ยินมาาเพื่อนเมื่อวาน"วินที่เิรมาเ้ามานั่้าๆผม
"วินมีธุระอะไรับีรึเปล่ารับ.."ผมถามวินไปทันที
"ีเป็นยัไบ้ารับ่วนี้.."วินถามผมออมา
"็สบายีรับ.."ผมบอับวินไปทันที
"ั้นถ้าไม่รัเียให้วินไปส่ไหม.."วินบอับผมออมา
"ไม่้อยุ่...ลับไปูเเลเเฟนที่บ้านเถอะรับวิน.."ผมบอับวินไปทันที
"วินยัไม่มีเเฟนรับ..ีะไ้ยินผมพูับเพื่อนผมเเ่ล้อเล่ยหน่ะรับ"วินบอับผมออมา ะมีไม่มีมันเี่ยวอะไรับผมหล่ะ..
"ั้นผมลับ่อนนะ.."ผมบอับวินไปทันที่อนผมะเินออมา
"เเล้วเอันใหม่นะรับ.."วินบอับผมออมา ไม่้อเอันอีะีว่านะ
"วินอยาะบอีว่าวินอโทษรับสำหรับทุสิ่ทุอย่าวินรู้ว่าีเลียวินเเล้วเเ่ีรับผมลืมีไม่ไ้ริๆ.."วินบอับผมออมา
"อโทษรับ...ถึผมะลืมไม่ลเหมือนันเเ่ผม็ไม่พยายามนึถึอีเเล้ว็เิน่อไป วินเอ็วระเิน่อไปไ้เเล้ว"ผมบอับวิน่อนผมะเินออมาที่หน้าโรพยาบาลหารถรับ้าเพื่อลับไปที่บ้านอเอร์
เฮ้อ!!ทำไมีวินผมมันน่าเบื่อเเบบนี้หล่ะเนี่ยทำอะไร็ไม่ไ้พอทำ็้อมีอะไรมาัวาลอั้นผมะอยู่เยๆละัน
"ลับมาเเล้วเหรอรับี.."เอร์ที่นั่อยู่ถามผมออมา
"ผมนึว่าเอร์อยู่ที่วัะอี.."ผมถามเอร์ออมา
"เอร์มาเ็บอนิหน่อยเอร์ะไปนอนเฝ้าศพเเม่อเอร์ที่วั..ีไม่ไป้วยใ่ไหมรับผมรู้ีลัวผี.."เอร์ถามผมออมา
"รับ.."ผมบอับเอร์ไปทันที
"เเล้วเอร์ะั้บำเพ็ุศลศพี่วันหล่ะรับ"ผมถามเอร์ไปทันที
"สามวัน..็ไม่่อยมีเินะันานว่านี้ไม่ไ้.."เอร์บอับผมออมา
"เอร์ยืมเินผม่อน็ไ้นะผมไม่ิอ"ผมบอับเอร์ไปทันทีเเบบิล
"ไม่เป็นไรหรอรับี..เอร์ไป่อนนะ"เอร์บอับผม่อนะยี้หัวผมเเล้วเินออไป
อยู่บ้านนเียวมัน็น่าลัวพอันนั่นเเหละรับไม่ไ้่าอะไรันเท่าไหร่ับาร้อเินบนถนนนเียวมืๆผมินเเล้วหล่ะผมเ้านอนื่นึ้นมาอีที็เ้าเเล้ว
็อ ็อ ็อ
"รับ.."ผมเินไปเปิประูทันที
"อ้าวไเน.."เนลูน้อที่ร้านอผมมาหาผมเเ่เ้า
"พี่ีไ้่าวรอบรัวอไอพวนั้นไหมะ..ีัเลยับิุไปไ้็ี.."เนบอับผมออมา
"ใริุรับ"ผมถามเนไปทันที้วยวามสสัย
"็ไอพวเ้าหนี้อผู้อเอร์ไ่ะที่มาทำร้ายเเล้ว็เผาร้านไ โนำรวับไปเเล้วเเ่ไม่ใ่ำรวในพื้นที่นี้หรอ..ำรวในพื้นที่นี้หน่ะมีเเ่พวอพวมันทั้นั้นไม่ล้าทำอะไรพวมันหรอ.."เนบอับผมออมา
"พวเลวๆวรไ้รับผลรรมอมัน.."เนบอับผมออมา
"ว่าเเ่พี่ีว่าไหมิวหนัสือให้หนูหน่อยิ.."เนบอับผมออมา
"หนูไม่ให้พี่ิวฟรีหรอ..หนูมีเินให้.."เนบอับผมออมา
"ผมไม่เอาเินหรอ..เเล้วนี่ยัเรียนอยู่เหรอ.."ผมถามเนไปทันที
"็ร็อปเรียน่ะ...เเล้ว็ะไปเรียน่อละ.."เรบอับผมออมา
"ไ้สิ.."ผมบอับเนออมา
"หนูว่าให้พี่หาย่อนีว่า..ประมาเือนว่าๆหนูรอไ้"เนบอับผมออมา
"พี่ะไป่วยานศพเเม่พี่ไทเอร์ไหมะ.."เนถามผมออมา สภาพผมเเบบนี้ผมะ่วยใรไ้
"ผมไปไม่ไหวหรอ.."ผมบอับเนไปทันที
"ั้นหนูไป่วยานพี่ไทเอร์เเล้ว็พี่อมที่วั่อนนะะ"เนบอับผมออมา
"รับ.."ผมพู่อนเธอะเินไป ผม็ลับเ้าบ้านมา
ผมว่านะที่ำรวที่อื่นมาับไอพวนั้น้อเป็นฝีมือพ่ออผมเเน่ๆ็ะใรอีหล่ะรับ
ริ้~ริ้~
"รับพ่อ.."นั้นไพูไม่ทันาำพ่ออผม็โทรมาทันที
"พ่อัารให้เเล้วนะ..เเล้ว็เรื่อหนี้หน่ะอเพื่อนลูพ่อัารให้เเล้วนะ ถึไอพวนั้นะถูอายัทรัพย์สินหมเเล้ว็เถอะเพราะทำเรื่อผิหมาย้วย"พ่ออผมบอับผมออมา
"เเล้วนี่พ่อรู้เรื่อเอร์ไ้ไรับ.."ผมถามพ่ออผมไปทันที
"วัน่อนพ่อเห็นีที่โรพยาบาลหน่ะ...พ่อเลยเเอบามมาูีวิลูอพ่อ"พ่อบอับผมออมา
"หวัว่านนี้ะีับลูนะี.."พ่ออผมถามผมออมา
"เอร์ไม่ใ่เเฟนผมนะรับ"ผมบอับพ่ออผมไปทันที
"พ่อรู้นะว่าลูมีำเเพวามรู้สึไม่อยารัใรอี..เเ่ลู้อลอเปิใ.."พ่ออผมบอับผมออมา
"สู้ๆนะไอลูาย.."พ่ออผมพู่อนะวาสายไป พ่ออผมนี่็เเปลน เเ่ผม็รัพ่ออผมที่สุเลยหล่ะ
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ไทเอร์...
วันนี้วันที่สออารั้บำเพ็ุศลศพเเม่อผมที่วัมีายนนึูเป็นผู้ให่ท่าทาสุุมอาสาเป็นเ้าภาพสวในวันนี้ ผมไม่รู้หรอว่าเ้าเป็นใร ทำไมถึมาเป็นเ้าภาพสวให้ับเเม่อผม
ึเ้า็นั่เเถวหน้าสุเพราะเ้าเป็นเ้าภาพฟัพระสว เ้าเียบูสุุมมาๆอย่าที่บอ น่าเเปล หน้าอเ้าล้ายใรนนึที่ผมรู้ั
หลัาพระสวเสร็เ้า็เินมาหาผม ผมทำัวไม่ถูเลย ะวาัวไี
"นี่่าใ่่ายทั้หมผมออใหุ้..นัูวรไ้รับมันเเล้วหล่ะ.."เ้าบอับผมออมา่อนะยื่นอเินให้ับผม่อนเ้าะึ้นรถันนึเเล้วมีนับออไป ผมไ้เเ่ยืน้านิ่ไปเลย โยมีไออมรับอมาเเทนผม
เินนี่มันมาเินว่าะเป็น่าัานนี่ทั้หมนะผมว่ามาว่าเยอะเลย้วย
"ไอเอร์มึรู้ัเ้าไหมวะ.."ไออมถามผมออมาทันที
"ไม่หว่ะ..."ผมบอับไออมไปทันที
"เ้าใีัเลยนะ..สุภาพ สุุม ทำใหู้นึถึุีอมึเลยหว่ะ.."ไออมบอับผมออมา
"ไม่ใ่อูเว้ย.."ผมบแับไออมไปทันที
"มึ็เเบบนี้ลอ..ูเียร์มึนะเว้ย..."ไออมบอับผมออมา
"หลัาานศพเเม่มึเนี่ย..มึ้อลมือีบเ้า"ไออมบอับผมออมา
"ูไม่เยีบใรหว่ะ.."ผมบอับไออมไปทันที
"นี่ใร..ีนะที่มึมีเพื่อนี"เพื่อนีเหรอวะหรือว่าเพื่อนที่เอาไปทั่วมาว่า
"เออูะลอพยายามู.."ผมบอับไออมออมา
"เออมึ..พวเ้าหนี้มึถูับเเล้วนะ..เเม่้ายา้วย..ูหล่ะเหม็นี้หน้าเเม่ิบหาย..ถูอายัทรัพย์สินหมัวเลย..ูไม่อบเลยพอมีีที่เี่ยวับพวมันโรพัเราไม่ทำอะไรเลย เส้นให่ิบหาย"ไออมบอับผมออมา
"มึพูริเหรอวะ.."ผมถามไออมไปทันที
"เออริ..ราวนี้มึ็ไม่้อใ้หนี้เเล้ว..เเู่ไ้ยินมาว่ามีนใ้หนี้ให้มึเเล้ว่อนที่พวนั้นะถูับ..มึว่าใ่นเมื่อี้ป่าววะ.."ไออมถามผมออมา นั่นสินะใรมันะมาใีับผมนานั้นหล่ะรับ..
ผมื่นึ้นมา้วยสภาพที่มีผ้าพันเเผลเเนผม็เ้าเฝืออีผมเ็บไปหมทั้ัว ผมรู้สึว่าวันนี้เป็นวันที่ไม่่อยีเท่าไหร่นัผมโนพวเ้าอบ้านใล้ๆร้านอผมมาอาละวาใส่ผมเรียร้อ่าเสียหายที่ผมไม่ไ้่อ เเล้ว็เ้าอึนั้นเ้า็มาเรียร้ออะไรอี ็เินไรับ ทำไมผม้อ่ายเินที่ผมไม่ไ้ทำ้วย
ผมัสินใไปที่สถานีำรวเพื่อเเ้วามไม่มีใรสนใอะไรผมเลยเเม้เเ่ันเียว อมับเอร์ไม่อยู่ะ้วยิ ไ้ะเอาเเบบนี้ใ่ไหม
"เเม่รับ..่วยอะไรีอย่านึไ้ไหมรับ"ผมโทรไปหาเเม่อผมในทันที
"มีอะไรเหรอ้ะี.."เเม่อผมถามผมออมา
"เมื่อวานึที่ผมทำานอยู่ไฟมันไหม้รับผมเือบออมาไม่ไ้..มีนใทำรับมัน้อมผมนผมเ็บปาายเเล้ว็ทิ้ผมให้โนไฟเผาในร้าน"ผมบอับเเม่อผมไปทันที
"เเล้วีเป็นยัไบ้าลู.."เเม่อผมถามผมออมา
"่วยบอพ่อ่วยผมหน่อยไ้ไหมรับผมอยู่ไม่มีวามสุถ้าพวนัเลเินู้พวนี้มาทำร้ายผม"ผมบอับเเม่อผมไปทันที
"ไ้เี๋ยวพ่อัารให้..ไม่ว่ามันะให่มาาไหนพ่อะัารให้เอ."พ่ออผมที่เหมือนะนั่อยู่้าๆเเม่อผมพูออมา
"รับ..ฝา้วยนะรับพ่อ..พวนี้มันไม่ลัวอะไรเลยเเม้เเ่ำรว"ผมบอับพ่ออผมไปทันที
"่วยหน่อยนะรับ..ผมไม่ยอมเ็บัวเเล้ว็เสียเินฟรีเเน่ๆ"ผมบอับพ่ออผมออมา
"ั้นเี๋ยวพ่อัารให้เี๋ยวพ่อโอนเินเ้าบัีีให้เพิ่ม้วย..โอเนะ.."พ่ออผมบอับผมออมา
"รับพ่อ..เี๋ยวผมส่หลัานไปให้นะรับ.."ผมบอับพ่ออผมออมา
"รัพ่อับเเม่นะรับ.."ผมบอพ่อับเเม่อผมออมา ในเมื่อสถานีำรวที่นี่่วยอะไรผมไม่ไ้ผม็้อให้พ่อผม่วยเเล้วหล่ะ ผมไม่รู้หรอวิธีารอพ่ออผมืออะไร เเ่ใรสน อให้ไ้รับผลารระทำอย่าสาสม็พอ
ร้านผมร้านที่เพิ่ะเปิไ้วันเเรวามภูมิใอผม านอิเร านพัร้อน ทุอย่าอผมพัหมเพราะไอเี้ยพวนั้น
"ีรับ.."เอร์มาที่บ้าน่อนะเรียผมผมเห็นีมีน้ำานอหน้าหรือว่า.
"เอร์รับเิอะไรึ้นเหรอรับ.."เอร์เ้ามาอผมเอาไว้เเน่น่อนะร้อไห้ออมา
"เเม่อเอร์าเอร์ไปเเล้วรับ.."เอร์บอับผมออมา
"ทำไมหล่ะรับี...ทำไม.."เอร์เอาเเ่ร้อไห้ออมาไม่หยุ
"ร้อออมาเลยรับเอร์..ผมะอยู่้าๆเอร์อยปลอบใเอร์เอ."ผมบอับเอร์ออมา
เเสว่าอนที่ผมไปที่โรพัอนนั้นที่อมับเอร์ไม่อยู่็เพราะเอร์ับอมไปโรพยาบาลเพื่อไปูเเล้ว็เลื่อนย้ายร่าอเเม่เอร์ไปวัเเล้วเเน่ๆ...
"เอร์ไม่เหลือใรเเล้ว..เอร์ไม่.."
"เอร์รับีวินเราสำันะรับ..อีอย่าเอร์ยัมีผม มีอม มีเพื่อนๆทุๆนนะรับ"ผมบอับเอร์ไปทันที
"เอร์อบใีนะรับที่อยู่้าๆเอร์เสมอ.."เอร์เลิร้อไห้ปาน้ำาเเล้วมา้อหน้าผม
ผะ..ผม..พูอะไรไม่ออเลยเ้า้อผมเเบบนี้ทำให้ผมรู้สึเหมือนผมำลัมีวามสุที่ไ้อยู่ับนรหน้า ไม่เอาไม่ิิวะอะไรวะเนี่ยไอี ทาเียวที่ไม่เ็บอีือ้ออยู่นเียว
"เอร์้อไปที่วัรับ..ีะไปับเอร์ไหม"เอร์บอับผมออมา
"สภาพเเบบนี้ไป็มีเเ่ะเป็นภาระ..เอร์ไปเถอะรับี่อยไปวันอื่นีว่า"ผมบอับเอร์ไปทันที ทำให้เอร์ยิ้มออมา
"ั้นเฝ้าบ้านีๆนะรับ.."เอร์บอับผม่อนะยี้หัวผม นี่เมื่อี้ยัร้อไห้อยู่เลยอนนี้ยิ้มเเล้ว เป็นไบโพล่าร์เเหมๆ เเ่็ีเเล้วหล่ะที่ยิ้มไ้
"เออใ่..หมอบอี้อไปโรพยาบาล้วยนะวันนี้ว่าะมาบอเเ่็ไม่มีเวลา"เอร์ที่เปลี่ยนเป็นเสื้อสีำบอับผมออมา
"รับะไปเี๋ยวนี้เเหละ.."ผมบอับเอร์ไปทันที
"ให้เอร์ไปส่ไหมรับ.."เอร์ถามผมออมา ไหนว่าะรีบไปวัไ
"เอร์รีบไปวัเถอะ...ผมไปเอไ้.."ผมบอับเอร์ไปทันที
"เเน่ในะรับ..ผมเป็นห่วีนะ..."เอร์บอับผมออมานี่ผมะเินหาอะไรเนี่ย
"รับ..ั้นผมไป่อนนะ.."ผมบอับเอร์่อนผมะออาบ้านมา เเล้วหารถรับ้าไป่อที่โรพยาบาล
ีนะที่หมอยัอยู่เมื่อวานเอร์ลืมรับยาให้ผมไอผม็ลืมไปเหมือนันเลยพอหาหมอเสร็็้อมานั่รอรับยาอี
"มาทำอะไรที่โรพยาบาลเหรอรับ.."เสียุ้นๆหนิ.หรือว่าะเป็น
"สภาพเ็บหนัเลย..ไ้ยินมาาเพื่อนเมื่อวาน"วินที่เิรมาเ้ามานั่้าๆผม
"วินมีธุระอะไรับีรึเปล่ารับ.."ผมถามวินไปทันที
"ีเป็นยัไบ้ารับ่วนี้.."วินถามผมออมา
"็สบายีรับ.."ผมบอับวินไปทันที
"ั้นถ้าไม่รัเียให้วินไปส่ไหม.."วินบอับผมออมา
"ไม่้อยุ่...ลับไปูเเลเเฟนที่บ้านเถอะรับวิน.."ผมบอับวินไปทันที
"วินยัไม่มีเเฟนรับ..ีะไ้ยินผมพูับเพื่อนผมเเ่ล้อเล่ยหน่ะรับ"วินบอับผมออมา ะมีไม่มีมันเี่ยวอะไรับผมหล่ะ..
"ั้นผมลับ่อนนะ.."ผมบอับวินไปทันที่อนผมะเินออมา
"เเล้วเอันใหม่นะรับ.."วินบอับผมออมา ไม่้อเอันอีะีว่านะ
"วินอยาะบอีว่าวินอโทษรับสำหรับทุสิ่ทุอย่าวินรู้ว่าีเลียวินเเล้วเเ่ีรับผมลืมีไม่ไ้ริๆ.."วินบอับผมออมา
"อโทษรับ...ถึผมะลืมไม่ลเหมือนันเเ่ผม็ไม่พยายามนึถึอีเเล้ว็เิน่อไป วินเอ็วระเิน่อไปไ้เเล้ว"ผมบอับวิน่อนผมะเินออมาที่หน้าโรพยาบาลหารถรับ้าเพื่อลับไปที่บ้านอเอร์
เฮ้อ!!ทำไมีวินผมมันน่าเบื่อเเบบนี้หล่ะเนี่ยทำอะไร็ไม่ไ้พอทำ็้อมีอะไรมาัวาลอั้นผมะอยู่เยๆละัน
"ลับมาเเล้วเหรอรับี.."เอร์ที่นั่อยู่ถามผมออมา
"ผมนึว่าเอร์อยู่ที่วัะอี.."ผมถามเอร์ออมา
"เอร์มาเ็บอนิหน่อยเอร์ะไปนอนเฝ้าศพเเม่อเอร์ที่วั..ีไม่ไป้วยใ่ไหมรับผมรู้ีลัวผี.."เอร์ถามผมออมา
"รับ.."ผมบอับเอร์ไปทันที
"เเล้วเอร์ะั้บำเพ็ุศลศพี่วันหล่ะรับ"ผมถามเอร์ไปทันที
"สามวัน..็ไม่่อยมีเินะันานว่านี้ไม่ไ้.."เอร์บอับผมออมา
"เอร์ยืมเินผม่อน็ไ้นะผมไม่ิอ"ผมบอับเอร์ไปทันทีเเบบิล
"ไม่เป็นไรหรอรับี..เอร์ไป่อนนะ"เอร์บอับผม่อนะยี้หัวผมเเล้วเินออไป
อยู่บ้านนเียวมัน็น่าลัวพอันนั่นเเหละรับไม่ไ้่าอะไรันเท่าไหร่ับาร้อเินบนถนนนเียวมืๆผมินเเล้วหล่ะผมเ้านอนื่นึ้นมาอีที็เ้าเเล้ว
็อ ็อ ็อ
"รับ.."ผมเินไปเปิประูทันที
"อ้าวไเน.."เนลูน้อที่ร้านอผมมาหาผมเเ่เ้า
"พี่ีไ้่าวรอบรัวอไอพวนั้นไหมะ..ีัเลยับิุไปไ้็ี.."เนบอับผมออมา
"ใริุรับ"ผมถามเนไปทันที้วยวามสสัย
"็ไอพวเ้าหนี้อผู้อเอร์ไ่ะที่มาทำร้ายเเล้ว็เผาร้านไ โนำรวับไปเเล้วเเ่ไม่ใ่ำรวในพื้นที่นี้หรอ..ำรวในพื้นที่นี้หน่ะมีเเ่พวอพวมันทั้นั้นไม่ล้าทำอะไรพวมันหรอ.."เนบอับผมออมา
"พวเลวๆวรไ้รับผลรรมอมัน.."เนบอับผมออมา
"ว่าเเ่พี่ีว่าไหมิวหนัสือให้หนูหน่อยิ.."เนบอับผมออมา
"หนูไม่ให้พี่ิวฟรีหรอ..หนูมีเินให้.."เนบอับผมออมา
"ผมไม่เอาเินหรอ..เเล้วนี่ยัเรียนอยู่เหรอ.."ผมถามเนไปทันที
"็ร็อปเรียน่ะ...เเล้ว็ะไปเรียน่อละ.."เรบอับผมออมา
"ไ้สิ.."ผมบอับเนออมา
"หนูว่าให้พี่หาย่อนีว่า..ประมาเือนว่าๆหนูรอไ้"เนบอับผมออมา
"พี่ะไป่วยานศพเเม่พี่ไทเอร์ไหมะ.."เนถามผมออมา สภาพผมเเบบนี้ผมะ่วยใรไ้
"ผมไปไม่ไหวหรอ.."ผมบอับเนไปทันที
"ั้นหนูไป่วยานพี่ไทเอร์เเล้ว็พี่อมที่วั่อนนะะ"เนบอับผมออมา
"รับ.."ผมพู่อนเธอะเินไป ผม็ลับเ้าบ้านมา
ผมว่านะที่ำรวที่อื่นมาับไอพวนั้น้อเป็นฝีมือพ่ออผมเเน่ๆ็ะใรอีหล่ะรับ
ริ้~ริ้~
"รับพ่อ.."นั้นไพูไม่ทันาำพ่ออผม็โทรมาทันที
"พ่อัารให้เเล้วนะ..เเล้ว็เรื่อหนี้หน่ะอเพื่อนลูพ่อัารให้เเล้วนะ ถึไอพวนั้นะถูอายัทรัพย์สินหมเเล้ว็เถอะเพราะทำเรื่อผิหมาย้วย"พ่ออผมบอับผมออมา
"เเล้วนี่พ่อรู้เรื่อเอร์ไ้ไรับ.."ผมถามพ่ออผมไปทันที
"วัน่อนพ่อเห็นีที่โรพยาบาลหน่ะ...พ่อเลยเเอบามมาูีวิลูอพ่อ"พ่อบอับผมออมา
"หวัว่านนี้ะีับลูนะี.."พ่ออผมถามผมออมา
"เอร์ไม่ใ่เเฟนผมนะรับ"ผมบอับพ่ออผมไปทันที
"พ่อรู้นะว่าลูมีำเเพวามรู้สึไม่อยารัใรอี..เเ่ลู้อลอเปิใ.."พ่ออผมบอับผมออมา
"สู้ๆนะไอลูาย.."พ่ออผมพู่อนะวาสายไป พ่ออผมนี่็เเปลน เเ่ผม็รัพ่ออผมที่สุเลยหล่ะ
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ไทเอร์...
วันนี้วันที่สออารั้บำเพ็ุศลศพเเม่อผมที่วัมีายนนึูเป็นผู้ให่ท่าทาสุุมอาสาเป็นเ้าภาพสวในวันนี้ ผมไม่รู้หรอว่าเ้าเป็นใร ทำไมถึมาเป็นเ้าภาพสวให้ับเเม่อผม
ึเ้า็นั่เเถวหน้าสุเพราะเ้าเป็นเ้าภาพฟัพระสว เ้าเียบูสุุมมาๆอย่าที่บอ น่าเเปล หน้าอเ้าล้ายใรนนึที่ผมรู้ั
หลัาพระสวเสร็เ้า็เินมาหาผม ผมทำัวไม่ถูเลย ะวาัวไี
"นี่่าใ่่ายทั้หมผมออใหุ้..นัูวรไ้รับมันเเล้วหล่ะ.."เ้าบอับผมออมา่อนะยื่นอเินให้ับผม่อนเ้าะึ้นรถันนึเเล้วมีนับออไป ผมไ้เเ่ยืน้านิ่ไปเลย โยมีไออมรับอมาเเทนผม
เินนี่มันมาเินว่าะเป็น่าัานนี่ทั้หมนะผมว่ามาว่าเยอะเลย้วย
"ไอเอร์มึรู้ัเ้าไหมวะ.."ไออมถามผมออมาทันที
"ไม่หว่ะ..."ผมบอับไออมไปทันที
"เ้าใีัเลยนะ..สุภาพ สุุม ทำใหู้นึถึุีอมึเลยหว่ะ.."ไออมบอับผมออมา
"ไม่ใ่อูเว้ย.."ผมบแับไออมไปทันที
"มึ็เเบบนี้ลอ..ูเียร์มึนะเว้ย..."ไออมบอับผมออมา
"หลัาานศพเเม่มึเนี่ย..มึ้อลมือีบเ้า"ไออมบอับผมออมา
"ูไม่เยีบใรหว่ะ.."ผมบอับไออมไปทันที
"นี่ใร..ีนะที่มึมีเพื่อนี"เพื่อนีเหรอวะหรือว่าเพื่อนที่เอาไปทั่วมาว่า
"เออูะลอพยายามู.."ผมบอับไออมออมา
"เออมึ..พวเ้าหนี้มึถูับเเล้วนะ..เเม่้ายา้วย..ูหล่ะเหม็นี้หน้าเเม่ิบหาย..ถูอายัทรัพย์สินหมัวเลย..ูไม่อบเลยพอมีีที่เี่ยวับพวมันโรพัเราไม่ทำอะไรเลย เส้นให่ิบหาย"ไออมบอับผมออมา
"มึพูริเหรอวะ.."ผมถามไออมไปทันที
"เออริ..ราวนี้มึ็ไม่้อใ้หนี้เเล้ว..เเู่ไ้ยินมาว่ามีนใ้หนี้ให้มึเเล้ว่อนที่พวนั้นะถูับ..มึว่าใ่นเมื่อี้ป่าววะ.."ไออมถามผมออมา นั่นสินะใรมันะมาใีับผมนานั้นหล่ะรับ..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น