ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 20 : พิสูจน์ความจริง
เมื่อวานผมเผลอ่อยหน้าไอีไป ผมรู้สึผิเป็นเพื่อนันมาผมยัไม่เย่อยมันเลย มันะโรธผมมาๆ เเ่อนนี้ผม้อพิสูน์วามริเพื่อทำให้ไอีับหมอวินืนีันให้ไ้
"ผมะเอเธอไ้ที่ไหนรับหมอวิน.."ผมถามหมอวินไปทันทีผมมาบ้านหมอวินเเ่เ้าเพื่อหารือับหมอวิน
"ะเป็นวันนี้นี่เเหละรับ..ถ้าามที่ีบอเเนเธอมีอวัะให้ผมหนิะวันนี้เเหละ..."หมอวินบอับผมออมา
"ผมไม่รู้ว่าเเผนที่เราะทำนี้ะทำให้ไอีหทยโรธหมอวินไหมเเ่เรา้อลอพยายามู"ผมบอับหมอวินไปทันที
"่อนอื่นเรา้อัาว่าที่นี่ัานวัเิเเล้ว็วนนมาเยอะๆ.."ผมบอับหมอวินออมา
"ผมว่าเราเลิพยายามีว่ารับให้มันเป็นเเบบนี้ีเเล้ว.."หมอวินบอับผมออมา
"ผมไม่หวัอะไรเเล้วหรอนะรับผมรู้ีว่าไม่มีวันนั้นอีเเล้ว.."หมอวินบอับผมออมา่อ
"เเววาที่ีมอผมมันทำให้ผมรู้ว่าเ้าเิน่อ ไปไ้โยที่ไม่ำเป็น้อมีผม"หมอวินบอับผมออมา มัน็ริผมไม่เยเห็นไอีโรธใรนานั้นมา่อน
"เอาเถอะรับ..ลอพิสูน์ู..อะไระเิึ้นหลัานี้่ามัน"ผมบอับหมอวินไปทันที
หลัานั้นเรา็ัานวันเิหลัใหู้เหมือนานวันเิริผมบอเลยผมทุ่มบไม่อั้นเพื่อพิสูน์วามริ
นี่็ใล้ะมืเเล้วเพื่อนๆหมอเเละพยาบาลอหมอวิน็มาเเล้ว เหลือเเ่เป้าหมายอานยัไม่มาเลย ลอิูนะว่าถ้าเราะให้อวัวันเิใรเรา้อมาอนลาืนเหรอ ูไม่บริสุทธิ์ใเลย
"นั่นไมาเเล้ว..่วยทำัวให้ปิ้วยนะรับหมอ"ผมบอับวืนออมา่อนทุนะทำเหมือนที่นี่ำลััานวันเิันริๆ
"อ้าวไฝ้าย.."หมอวินทัทายฝ้ายออมา่อนเธอับหมอวินะเ้าไปในาน
"นี่รับ...เรื่อื่ม..."ผมที่ทำหน้าที่เป็นบาร์เทนเอร์ในานยื่นเเ้วใส่เรื่อื่มให้ับเธอ ่อนเธอะวาระเป๋าสะพายใบหรูอเธอลเเล้วื่มเรื่อื่มเ้าไป
"ฝ้ายเราไปูรนั้นันีว่า.."ผมส่สายาเป็นารบอให้หมอวินพเเธอออห่าาระเป๋าอเธอ
"ไ้สิ้ะ..."ฝ้ายพู่อนะเินไปผมลืมสัเไปวันนี้เธอเเ่ัวัเ็มมาๆ เอาหล่ะไ้เวลา้นระเป๋า ผมิว่าในระเป๋าเธอ้อมีอะไรเเน่ๆ บาทีืนนี้เธอ้อวาเเผนอะไรไว้เเน่นอน
"นี่มันยะ..ยาปลุเ็ส์นี่หว่า"ว่าเเล้วเียว เเล้ว็ถุยา เเม่นี่ายบริารเลื่อนที่หรือไนะมีออย่าว่าเ็มไปหม
เล่นสปรเเบบนี้้อเอสปรว่า ร้อยเท่า..ผมิ่อนผมะเทยาออนหมเเล้วเปิเอายาเเ้ปวใส่ลไปเเทน ถ้าถามว่าเอามาาไหน ที่นี่บ้านหมอนะรับเเ่นี้หาไม่ยา
ผมรีบเอามาระเป๋าั้ที่เิม่อนะทำัวามปิ
"เรื่อื่มไหมรับทุน.."ผมยิ้ม่อนะบอับทุนออมา
"หมอั้นวันนี้ผมลับ่อนนะ.."ผมบอับหมอวินไปทันทีเมื่อนี่็ึมาๆเเล้ว็เที่ยืนเเล้วหน่ะรับ ผมไม่ไ้ลับไปไหนหรอ ผมไปเเอบในห้ออหมอวินผมว่าผมไู้อะไรีๆเเน่ๆืนนี้..
อนนี้เเส่วนมา็ลับไปเเล้ว เหลือนาเออานุเพื่อนอผมยัไม่มา...มันไม่ิะมาหรอเเ่ยัไ็้อมา
ผมหยิบโทรศัพท์มือถือโทรหาไอีไปทันทีเเ่มันไม่รับ ส่้อวามเสีย"ไปละัน
"ไอีถ้ามึอยารู้วามริมึรีบมาเลยนะเว้ย.."ปมพู่อนผมะเเอบในู้เสื้อผ้า่อไป
เท่าที่ผมบอับหมอวินเอาไว้ เ้า้อเเล้เมาเเล้วถ้ามันเป็นไปามนั้นืนนี้ผมไ้เห็นอะไรเ็ๆเเน่
มาเเล้วๆ..ผมหยิบโทรศัพท์มือถือออมาเเล้วอัวิีโอเหุาร์รหน้านี้เอาไว้
ผมเห็นฝ้ายเธอพยายามพยุหมอวินที่ำลัเมาอยู่ให้เินมา ่อนะทิ้ัววินลบนเียนอนอวิน
่อนเธอะ่อยๆปลระุมเสื้ออวินออเเล้วใ้มือลูบไล้ไปามเเผ่นอเเละหน้าท้ออวิน
"ฝ้ายรัวินนะ.."ฝ้ายเธอพูบอออมา รัั้นเหรอน่าำะมั เธอพู่อนะถอุอัวเอออ อนนี้เธออยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
"ฝ้ายะทำอะไรเราหน่ะ.."หมอวินลุื่นพรวึ้นมา่อนะถูลุล้ำล้วละเมิอะไร่อมิอะไรไปมาว่านี้
"ฝ้าย...."ฝ้ายเธอพยายามะเเ้ัว่อนผมะออาู้เสื้อผ้าออมา
"เอาหล่ะ..ผมะไม่อ้อม้อมอะไรมา เธอทำอะไรวันนั้นอนไปเที่ยวทะเล อบมารๆไม่ั้นลิปเปลื้อผ้านี่ไ้หลุไปเเน่ๆ"ผมบอับเธอออมาทันที
"บอวามริมาิฝ้าย.."หมอวินถามผู้หินนี้ออมา
"ฝ้าย...ือฝ้าย..."ฝ้ายเธอพยายามะเเ้ัวเท่าที่ผมสัเเอาอะนะ
"บอวามริมาิ..ไม่ั้นลิปนี้หลุไปทั่วเเน่ๆ"ผมถามลับไปทันที่อนะู่ออมาอีรั้
"อบมาิฝ้าย..ฝ้ายทำอะไร.."หมอวินถามฝ้าย่อนะำเเนเอาไว้เเน่น
"ฝ้ายเ็บนะ.."
"บอมาิ..."หมอวินพูบอับฝ้ายออมา
"วันนั้นฝ้ายเหาฝ้าย..ใส่ยาปลุเ็ส์ลไปในเรื่อื่มอวิน..เเ่ที่ฝ้ายทำลไปเพราะฝ้านรัวินนะ.."ฝ้ายเธอบอออมา
"รัเหรอ..รับ้าบออะไรันฝ้าย.."หมอวินถามฝ้ายออมา ้วยวามโมโห
"็ถ้าวินไม่โ่มาับฝ้ายวินไม่้อเป็นเเบบนี้หรอ.."ฝ้ายบอับหมอวินออมา มัน็ริอย่าที่เธอว่านะหมอวิน็โ่พอัวเหมือนัน
"เออวินมันโ่ที่ไว้ใผู้หิอย่าฝ้ายนอนนี้ีวิผมมันไม่เหลือใรเเล้ว.."หมอวินพูออมา้วนวามโมโหมาๆ
"เออลืมบอไปในเรื่อื่มหน่ะมันมี..."
"มีอะไร.."ฝ้ายหันมาทาผมที่ไม่ทันไ้พูบ
"เธอใ้ยาอะไรับใรมัน็อันนั้นเเหละ.."ผมบอับฝ้ายไปทันที
"เออๆ..พอีเรียเเท็ี่ให้ละ..ราวนี้ไ้หายยาเเน่"ผมบอับฝ้ายออไปทันที ่อนะลาเธอที่ไม่ใส่เสื้อผ้าไปึ้นเเท็ี่
"ฝา้วยนะรับ..อ๋อเเล้ว็พี่เเท็ี่...่อนถึสถานที่อย่าว่าพี่ะเเวะ้าทาทำอะไร็เินะรับ..นี่รับเิน"ผมบอับพี่เเท็ี่ไปทันที
่อนรถเเท็ี่ะับออไปาหน้าบ้านอหมอวิน
"โล่อไปทีนะรับหมอวิน.."ผมบอับหมอวินไปทันที ีนะผมมีเเผนสำรอถ้าไอีไม่มาเเผนผ็ไม่สะุหรอ เเเนียลอมวาเเผนะอย่า
"อบใมานะรับเเน.."หมอวินบอับผมออมา
"เเล้วะเิอะไรึ้นับฝ้ายเหรอรับ.."มอวินถามผมออมา บาที็โ่ไปนะไอุหมอ
"อาะสิบหรือร้อยนไ้หล่ะมั้..เอาให้หายอยาไรับนสปรๆเเบบนี้ะให้ทำไ"ผมบอับหมอวินไปทันที
"หมอวินไม่้อลัวหรอเเท็ี่นั่นนรู้ัผมเอ ไม่้อลัวอะไรเลยส่วนลิปนี่เ็บเอาไว้ผมว่าเรา้อไ้ใ่เเน่ๆ.."ผมบอับหมอวินออมา่อ
เเ่่อนอื่นผม้อส่ลิปนี่ไปให้ไอี่อน มันะไ้รู้วามริัทีไอนี่็เหมือนันบาที็โ่ไปนะ ว่าเเ่โ่รไหนวะ..
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ี...
ผมื่นึ้นมาในเ้าออีวันเมื่อวานเป็นวันเิอวินรับ ผมไ้รับลิปที่ไอเเนส่มาใหู้เมื่อืนเเ่ผมไม่ไ้เปิูเพราะผม่วนอนเเล้ว
็อ ็อ ็อ
"ี..เเนมาหาหน่ะลู.."เเม่อผมพูบอับผมออมา
"บอให้มันลับไปเลยรับเเม่..บอมันเลยว่าผมไม่เยมีเพื่อนเเบบมัน"ผมบอับเเม่อผมไปทันที
"เปิประูให้เเม่เี๋ยวนี้.."เเม่อผมพู้วยน้ำเสียออำสั่ ่อนผมะรีบเินไปเปิประูห้อนอนอผม
"ทำไมลูพูเเบบนั้นหล่ะ..เเนเป็นเพื่อนลุมาั้นานเเล้วนะ เเม่ไม่สบายใเลย"เเม่บอับผมออมา
"ผมไม่อยาเอหน้าไอเเนอนนี้หนิรับเเม่"ผมบอับเเม่อผมออมามา
"ลไปุยับเพื่อนเี๋ยวนี้นี่ือำสั่"เเม่อผมวอับผมออมา
"็ไ้รับ.."ผมพู่อนะเินลไปที่ห้อรับเเผทเอไอเเนำลันัุ่ยับพ่อผมอยู่
"มาทำไมวะ.."ผมถามไอเเนไปทันที
"พูับเเนีๆิลู.."เเม่บอับผมออมา ไ้รับเเม่ ผมิ
"มาทำอะไรไม่ทราบรับุเพื่อน.."ผทยอับไอเเนออมา
"มึูลิปทีู่ส่ให้ยั.."ไอเเนถามผมมออมา
"ระวัำพู้วย..พูาหยาบัเลยนะเเน.."เเม่อผมบอับเเนออมา
"รับุเเม่"เเนพู เเม่อผมเป็นนที่รัผมมาๆ ะามใผมเเละบาที็เ้าระเบียบเเบบสุๆ
"พ่อรับ...ีเ้าไม่อยาเอผมอนนี้เเ่ผมอยาุยับเ้าพ่อ่วยผมหน่อย"เเนบอับพ่ออผมออมา
"ะเือนนึเเล้วลูอุพ่อยัไม่หายโรธวินอีเหรอรับ.."เเนถามผมออมา ผมไม่เยเล่าเรื่อที่ผมทะเลาะับวินให้พ่อับเเม่อผมฟัเลย พวท่านทั้สอึไม่รู้อะไรเลย
"ผมไม่มีทาลับไปืนีับนเเบบนั้นอีเเล้ว"ผมบอับพ่ออผมออมา
"นาย็เหมือนันนะถ้ายัเห็นเราเป็นเพื่อนเลิพูเเบบนี้ไ้เเล้ว.."ผมบอับเเนไปทันที
"ไม่ลอุยันีๆ่อนหล่ะ..เท่าที่พ่อฟัเเนเล่ามาวินเ้า็ไม่ไ้ผิอะไร.."พ่ออผมบอับผมออมา ไม่ไ้ผิอะไรั้นเหรอ
"ไม่รับพ่อ..ไม่มีทาผมเลียวินผมไม่อยาเอหน่าวินอี.."ผมพูบอออมา
"ี..เเม่ไม่เยสอนให้ลูโรธหรือเลียใรนะลู"เเม่อผมพูบอออมา
"ไอเเนมึมานี่.."ผมระาอเสื้อไอเเนเินไปที่ส่วนหย่อมหลับ้าน
"มึพอเถอะ..ูยัไม่ิ้นรนอะไรเลยมึะิ้นเเทนูทำไมวะ.."ผมพูออมา้วยวามโมโห
"มึไมู่ลิปวามริหน่อยเหรอวะ.."เเนถามผมออมา
"ถึมึะพิสูน์วามรินวินเ้าไม่ผิอะไรเลยเเู่ไม่มีทาลับไปเป็นเเฟนับวินอีเเล้ว"ผมบอับไอเเนไปทันที
"ทำไมมึี่เ่าเเบบนี้วะ.."เเนถามผมออมา
"ี่เ่าเหรอวะ..มึะใหู้เ็บไปถึไหนวะ...ูพออนนี้ีว่า้อไปเ็บอีหนเเล้วันหว่ะ..."ผมบอับไอเเนไปทันที
"มึู่อนเถอะนะูอร้อ"เเนบอับผมออมา่อนะยื่นมือถือมาให้ผม
ในลิปนั้นมีฝ่ายวิน ฝ่ายพาวินทีู่เหมือนว่าเมามามาที่เีย่อนเธอะปลระุมเสื้ออวินออเเล้ว..ลวนลามเหรอ เธอถอุอัวเอออนเหลือเเ่เลือนร่าเปลือยเปล่า ในลิปเธอยัสารภาพอีว่าเธอเอายาปลุเ็ส์ผสมลในเรื่อื่มให้วินิน วินูมีสีหน้าโมโหมาๆ...
"เป็นไ..รู้วามริเเล้วหายโรธเ้ารึยั.."เเนถามผมออมา
"ไม่หว่ะ..วามรู้สึถ้ามันเสียไปเเล้วมันยาที่ะลับมาเป็นเหมือนเิม โอาศให้ไปเเล้วไม่รัษาไว้็ือบ โอาศมันไม่ไ้มีบ่อยไปหรอ.."ผมบอับเเนออไปทันที
"ั้นพ่อออโอาศเเทนวินไ้ไหม.."พ่ออผมที่ะเเอบฟัอยู่พูออมา
"พ่อรับ...."ผมหันไปมอพ่ออผมที่ำลัเินมาทาผม
"พ่ออโอาสให้ับวินไ้ไหมี.."พ่ออผมพูบอับผมออมา ผมไม่เยปิเสธอะไรรอบรัวผมเลย ผมเื่อฟัลอ เเ่ราวนี้.
"เเม่้วย..เเม่อโอาศให้วินเถอะนะ.."
"ุน้า.."เเนเินเ้าไปหาพ่อับเเม่อผมที่ยืนอยู่
ทำไมผมรู้สึเหมือนโนมัมือเเบบนี้หล่ะเนี่ย ใรมันะไปปิบเสธไ้หล่ะ พ่อนเียวยัพอไ้เเ่เเม่อผม ผมไม่อยาทำให้ท่านไม่สบายใ ผมหล่ะเบื่อริๆ ผมเหลือบหันไปมอไปเเนทันที้วยวามโมโห
"ูไม่เี่ยวนะเว้ย.."เเนบอับผมออมา ่อนผมะนิ่ไม่ไ้พูอะไร่อทำไมหล่ะทำไมผมรีบวิ่ลับเ้าห้อไปทันที้วยวามโมโห
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น