ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่ 12 : บอกลาลมหนาว
ี...
นี่็เป็นวันที่วิน้อย้ายไปรุเทพ เเปปเียวเอผมยืนลาเ้าหมออยู่ ส่วนวิน็ำลัเ็บออยู่ โยมีเเนเป็นนับรถให้เเนมาถึที่นี่ั้เเ่เ้ามืเลย
"รัษาัวีๆหล่ะเ้าหมอวัน้าหน้าเราอาะไ้พบันอี.."ผมบอับหมอพลาลูบหัว้วยวามเอ็นู
"รับพี่ี.."หมอยิ้ม่อนะเ้ามาอผม
"ไม่้อร้อไห้นะ..."ผทบอับหมอไปทันที้วยวามเอ็นู
"หมอะไม่ร้อไห้รับ"หมอยิ้มบอับผมออมา
"นี่พี่ให้ใส่ไว้ที่้อมือนะ..ห้ามหาย"ผมบอับหมอไปทันที่อนผมะยื่นสร้อย้อมือให้ับหมอ เส้นนี้ผมื้อมาารุเทพหน่ะรับเอามาให้เ้าหมอโยเพาะเลย
"รับ"หมอบอับผมออมา
"พี่ไป่อนนะหมอ.."ผมบอับหมอไปทันที่อนะโบมือให้
"ไป่อนนะไอัวยุ่.."วินเินมาลูบหัวหมอ่อนทุนะึ้นรถไปัน
"เออว่าเเ่ปลายทาือ..."เเนถามพวผมออมา
"บ้านผมที่รุเทพรับ"วินบอับเินออมาเเบบยิ้มๆ
"ั้นา็มันิรภัย้วย.."เเนพูบอับพวผมออมา ผมหน่ะาเรียบร้อยเเล้ววินเอ็้วย
"บอัวเอเถอะ.."ผมบอับเเนไปทันที่อนเเนะาเ็มันิรภัยเเล้ว็ับรถออมา ั้เเ่เ้าถึรุเทพ็หน้าะบ่ายเือบๆเย็นเลย ถ้าหยุพับ่อยเหมือนามาหน่ะนะ
ริ้~ริ้~
"รับพ่อ.."ผมรับสายโทรศัพท์มือถือในทันทีเมื่อพ่ออผมโทรมาเมื่อออเินทามาไ้ราวๆสามั่วโม
"พ่อัารย้ายที่ทำานเเฟนลูให้เเล้วนะีใรึเปล่า.."พ่ออผมบอับผมออมา เป็นฝีมือพ่ออผมริๆ้วยามที่ผมิ
"รับอบุนะรับ.."ผมบอับพ่ออผมออมา
"พรุ่นี้็น่าะย้ายมาเเล้วหนิใ่ไหมี"พ่ออผมถามผมออมา
"รับใ่..อนนี้พวเราำลัเินทาไปรุเทพรับ"ผมอบพ่ออผมไปทันที
"ั้นเี๋ยวมื้อ่ำืนนี้วนเ้ามาทาน้าวที่บ้านเราสิี"พ่ออผมพูออมา
"ไม่ไ้หรอรับพ่อวิน้อเ้าไปเ็บอที่บ้านเ้า่อนะไม่ว่าเเน่ๆ.."ผมบอับพ่ออผมไปทันที
"ั้น..ว่าวันไหน็บอเเล้วันพ่ออยาเอหน้านที่ทำให้ลูรัเ้าเ็มที่ละ.."พ่ออผมพูออมาทำให้ผมยิ้ม
"รับๆ..รัพ่อนะรับ"ผมบอับพ่ออผมไปทันที่อนพ่ออผมะวาสายไป
"ุพ่ออยาเอหน้าลูเยอะิใ่ไหมวะ.."เเนถามผมออมาทันทีเมื่อผมวาสายาพ่ออผม
"หุบปาไปเลยไปไอเเน.."ผมบอับไอเเนไปทันที ่อนะหันไปมอวินที่นั่ยิ้มอยู่้วยวามเินๆ
"ับรถไปเถอะพูมาหว่ะ..ไผมบอับเเนไปทันที
"เออๆ.."เเนบอับผมออมาเเบบยิ้มๆ่อนะับรถไปัน่อเพื่อลับบ้าน
เรามาถึบ้านวิน็่อน้าะเย็นเเล้ว็เราเเวะพัันนานหน่ะรับ บ้านวินเป็นบ้านสอั้นนา็ถือว่านประมาสี่ถึห้านอยู่ไ้เลยสบายๆ
"เี๋ยววินัอเอรับีลับบ้านเถอะ.."วินบอับผมออมา
"ะไม่ให้่วยเเน่เหรอรับ"ผมถามวินไปอีรั้ทันที
"ไม่เป็นไรรับ"วินบอับผมออมาอีรั้ั้น็ไ้ามใ
"ั้นเเล้วเอันนะรับ"ผมบอับวิน่อนผมะึ้นรถอเเน
"ถึบ้านเเล้วอย่าลืมโทรหานะรับ"วินบอับผมออมา
"รับ"ผมยิ้ม่อนเเนะับออมาารนั้นในทันที
"เราะไป่อไหนันีวะ.."เเนถามผมออมาทันที
"็ลับบ้านไ.."ผมบอับเเนไปทันที นี่ิะไปื่ม่ออีรึไ
"เออๆ็ไ้ๆ.."เเนอบ่อนะับรถมาส่ผมที่บ้าน
"ลับมาเเล้วเหรอลู"เเม่อผมที่นั่อยู่ในห้อรับเเพูออมา
"นี่เเม่็เพิ่ลับมาา่าประเทศเหมือนันเเม่ื้ออมาฝาี ับวิน เเล้ว็เิน้วยนะ"เเม่บอับผมออมา
"อะไรเหรอรับเเม่"ผมยิ้ม่อนะเ้าไปนั่้าๆเเม่
"ไไอลูาย.."พ่ออผมที่เินลมาาั้นสอพูึ้น
"รับพ่อ.."ผมยิ้มให้ับพ่ออผมที่เินมาทาผมเเละเเม่
"ถ้าวันไหนวินว่าหล่ะ็วนวินมาทาน้าวที่บ้านเราสิลู.."เเม่อผมพูออมา ผมยิ้มๆ ่อนผมะนัุ่ยอะไรไปเรื่อยับเเม่เเละพ่ออผมอยู่นานสอนาน ผมว่าผมลืมอะไรบาอย่า เเ่อะไรนะิไม่ออ
เมื่อผมุยับพ่อเเละเเม่นเสร็ผมเลยลับเ้าห้ออัวเอมา ผมนึออเเล้วว่าผมลืมอะไร ผมรีบหยิบโทรศัพท์มือถือาในระเป๋าาเเเล้วรีบโทรหาวินในทันที
"วินรับผมอโทษ.."เมื่อวินรับสายผมรีบอโทษไปทันที
"อโทษเรื่ออะไรเหรอรับ..นี่ีเพิ่ถึบ้านไม่ใ่เหรอรับ"วินถามผมออมา เเ่ำพูนี้มันเหมือนอย้ำผมเลยว่าผมผิที่ลืมโทรหาวิน
"ผมอโทษนะรับที่ผมลืมโทรหาวิน..ผมถึบ้านนานเเล้วรับเเ่ผมลืม"ผมบอับวินไปทันทีเเบบสารภาพผิ
"ผมไม่โรธีหรอ.."วินบอับผมออมา
"ว่าเเ่พรุ่นี้อนเย็นีว่าไหมรับเเม่อผมอยาะวนวินมาทาน้าวเย็น้วยันหน่อย"ผมบอับวินไปทันที
"ว่ารับ.."วินบอับผมออมา ่อนผมะล้มัวลนอนบนเีย
"ั้นพรุ่นี้เอันฝันีนะรับี.."วินบอับผมออมา ่อนะวาสายไปวินไม่โรธผมเเน่ใ่ไหมเนี่ยพรุ่นี้้อถามให้เเน่ใ
นี่็ึมาเเล้วผมเลยอาบน้ำเเล้วเ้านอนเลยผมื่นึ้นมาอีที็เ้าออีวันนึผมเินเ้าห้อน้ำไปล้าหน้าเเปรฟันึ่ินนี้ผมอยู่ในุนอน่อนผมะลไปหาอะไรินที่ในรัว
"ื่นเเล้วเหรอะุหนู"เเม่บ้านถามผมออมา้วยใบหน้ายิ้มเเย้ม
"รับป้า.."ผมยิ้ม่อนะบอับป้าเเม่บ้านไปทันที
"ุหนูอยาทานอะไรอนเ้าไหมะเี๋ยวป้าัารให้.."ป้าถามผมออมาเเบบยิ้มๆ
"ผมอยาิน็เนวิสเเ่ผมอยาทำเอป้า่วยสอนผมหน่อยไ้ไหมรับ"ผมถามป้าเเม่บ้านไปทันที
"ไ้อยู่เเล้ว่ะสำหรับุหนู"ป้าเเม่บ้านบอับผมออมาเเบบยิ้มๆ
เอาริๆเลยนะรับผมอยอมรับรๆเลยว่าผมทำอาหารไม่เป็นหรอ เเ่ทอไ่ยัทำไม่เป็นเลยถ้าถามว่าอยู่บนเาผมินอะไร็าวบ้านินอะไรผมินอันนั้นเเหละรับ ผมไม่เยทำอาหารเอ้วย้ำ
"ทำไมุหนูอยาเรียนทำอาหารับป้าหล่ะะ.."ป้าเเม่บ้านถามผมออมา
"ผมะเอาไว้ทานเอหน่ะรับ.."ผมบอับป้าเเม่บ้านไปทันทีวามริเเล้วผมอยาทำให้วินินหน่ะรับ
"ั้นเรามาเรียมอุปร์ันเลย่ะ"ป้าเเม่บ้านบอับผมออมา
หลัานั้นผมับ็เรียนทำเเนวิสับป้าเเม่บ้านอยู่นานสอนาน ผมว่าผม้อออไปหาวามรู้้านอบ้า ปริาเออผมมันทำอาหารินไม่ไ้ ผมว่าะไปเรียนทำเ้นะั้นไปหาที่เรียนีว่า
หลัานั้นผม็เอาเเนวิสที่ทำเเบบว่าะไ้เเ่เเนวิสเอนะื้อิน็บเเล้ว เเ่มัน็มีุ่าทาิใว่า น้ำาะไหล เเนวิสิ้นเเรอผม ผมเอาใส่ล่อ่อนะไปอาบน้ำเเล้วับรถออมา้านอเพื่อะไปหาที่เรียนทำนมเ้
ผมับรถมาไ้ัพัผม็เอที่เรียนทำนมเ้เเล้วในที่สุ่อนผมะไปสะสาพูุยนู่นนี่นั่นับรูอผม เ้าเป็นผู้หิหน้าา่อน้าีเลยหล่ะรับ
"ั้นพรุ่นี้มาเริ่มเรียนไ้เลยนะะ"รูสอนทำเ้อผมพู เธอื่อ เ้ เเปลีนะื่อเ้สอนทำเ้ อันที่ริ็นมหวานทั้หมอะเเหละ
"รับ"ผมพู่อนะเินออาร้านมา นี่็บ่ายเเล้วผมไปรอวินที่บ้านเ้าีว่าเ้าลับมาะไ้วนเ้าไปทาน้าวที่บ้านผม
็อ ็อ ็อ
เสียใรบานเาะระนถทำให้ผมื่นึ้นผมมอไปผมเห็นวินยืนอยู่ นี่ผมเผลอหลับไปเหรอเนี่ย
"เ้าไป้าในบ้าน่อนไหมรับ"วินวนผม่อนผมะหยิบล่อใส่เเนวิสอผมมา้วย
"นี่รับทานอะไรมารึยั.."ผมยื่นล่อใส่เเนวิสให้ับวิน
"อบใรับ.."วินบอับผมออมา่อนะเปิล่อเเล้วินมัน
"รสาิเป็นยัไบ้ารับ อร่อยไหมผมอุสาห์ทำเอเลยนะรับ" ผมรู้ว่าเเนวิสเเ่หยิบนอุปร์วัถุิบนู่นนี่นั่นมาใส่็ไ้เเล้วรสาิ็เหมือนๆันนั่นเเหละรับ
"รสาิมันเหมือนเเนวิสเลยนะรับ"วินบอับผมออมา ็เเนวิสไเห็นเป็นนมปัสอเเผ่นประบันเเล้รลามีพวผัามะเือเทศเเล้ว็ไส้รอรึไ
"ั้นเย็นนี้วินะไปทาน้าวที่บ้านผมไหม"ผมถามวินไปทันที วินูะประหม่านะเท่าที่ผมสัเ
"ผม้อเปลี่ยนุ่อน.."วินบอับผมออมา
"ไม่้อหรอรับ"ผมบอับวินท่าทาลนลานอเ้าทำให้ผมออมยิ้มไม่ไ้เลย
ผมลืมบอไป้าในบ้านอวินถูัอย่าเรียบร้อยมาๆเ้าอยู่นเียวพ่อเเม่อเ้าเสียีวิไปั้นายเเล้วหล่ะรับ ั้เเ่เ้ายัเ็ๆเลย
"ั้นไปันเถอะรับ."ผมบอับวินไปทันที่อนะลาวินให้ามผมมาที่รถอผม
"ผมับรถผมไปเอีว่ารับี"วินบอับผมออมา
"ประหยัน้ำมันรับไปรถผมนี่เเหละ.."ผมบอับวินไปทันที ่อนวินะึ้นรถผมมาผม็ับรถออมาาบริเวหน้าบ้านอวินไม่ถึั่วโมผม็ับมาที่บ้านอผม
"ไม่เห็นะเยบอหนิว่าบ้านหลัให่นานี้.."วินถามผมออมา
"ผมนึว่าวินไม่อยารู้ไรับ..เี๋ยววินะประหม่าเอา"เเ่อนนี้็ปนะหม่าสุๆนั้นเเหละ
ผมอรถ่อนะเินเ้าไปในบ้าน่อนะเินเ้าไปในบ้านที่เเม่ับพ่อผมนั่อยู่รบ
"สวัสีรับ.."วินยมือไหว้พ่อเเละเเม่อผมที่นั่อยู่
"เิามสบายเลยนะนั่่อนสิ้ะ"เเม่อผมยิ้ม่อนะพูบอออมา
"ที่โรพยาบาลนเยอะไหม้ะ.."เเม่อผมวนวินเ้าุยเเม่อผมะอยาให้วินลวามประหม่าล หลัานั้นวิน็ลายเป็นลูรัอเเม่ผมไปโยปริยาย
"ไ้เวลาทาน้าวเเล้ว่ะุ..ไปทาน้าวันเถอะี วิน"เเม่อผมพู่อนพวเราะไปนั่ที่โ๊ะอาหาร ผมเเปลนะที่พ่ออผมเอาเเ่นั่เียบทั้ๆที่เ้า็อยาให้วินมาเเท้ๆ หรือำ่อะันวิน
"ั้นทาน้าวันเถอะ.."พ่ออผมเริ่มที่ะพูออมาบรรยาาศในห้ออาหารเป็นไป้วยวามัน เพราะไม่มีใรพูอะไรัน ็ปินะเวลาิน้าวใรพูันบ้าหล่ะริไหม
หลัานั้นพวเรา็ไปนัุ่ยันที่ห้อรับเเหลัทาน้าวเสร็ พ่ออผม็พูุย้วยูเหมือนว่าพ่ออผม็ะเ้าับวินไ้ีนะรับ
"เเม่เพิ่ลับมาา่าประเทศเเม่ื้ออมาฝาวิน้วย"เเม่บอับวินออมา่อนะยื่นล่อบาอย่าให้วิน วินรู้ว่าอนี่ะมีราาสูเเน่ๆวินเลยทำท่าะปิเสธ
"ผู้ให่ให้อไม่รับไ้ไรับไปเถอะ.."พ่ออผมพูบอับวินออมา พ่อผม็ะูออเหมือนผมเลยพูัออมา่อน ทำให้เเม้อผมยิ้ม
"วิน..พ่อมีเรื่อะุย้วย"เี๋ยวนะนี่พ่อผมเเทนัวเอ ว่าพ่อับวินั้นเหรอ ถ้าเป็นเเม่เเทนัวเอว่าเเม่ับวินผมไม่เเปลเเ่พ่นี่เเหละเเปลพ่อพู่อนะเินออไปนอบ้านที่สวน
"รับ.."วินเินามพ่ออผมไปเ้าูะลนลายอีเเล้วพ่ออผมเาทายามาๆเเ่รวมๆเเล้ว็ือพ่อที่รัลูหวลูมาๆนนึเหมือนพ่อทั่วไปนั้นเเหละรับ พัหลัๆนี้พ่ออผมููเ้าใสิ่ที่ผมเป็นอยู่ อย่าเ้าใผินะผมไม่ไ้เป็นโร เเ่ไม่อบผู้หิหน่ะ พ่อเ้าใผมในทุๆวันนี้มาึ้น อยให้ำปรึษา่าๆเป็นพ่อที่ีะเพราะอยมีเเม่อผมเป็นนบอนู่นนี่นั่นหล่ะมั้รับ ว่าลู้อารทำอะไร ไม่้อารทำอะไรว่าเเ่วินไปุยอะไรับพ่ออผมเนี่ยั้นาน..
นี่็เป็นวันที่วิน้อย้ายไปรุเทพ เเปปเียวเอผมยืนลาเ้าหมออยู่ ส่วนวิน็ำลัเ็บออยู่ โยมีเเนเป็นนับรถให้เเนมาถึที่นี่ั้เเ่เ้ามืเลย
"รัษาัวีๆหล่ะเ้าหมอวัน้าหน้าเราอาะไ้พบันอี.."ผมบอับหมอพลาลูบหัว้วยวามเอ็นู
"รับพี่ี.."หมอยิ้ม่อนะเ้ามาอผม
"ไม่้อร้อไห้นะ..."ผทบอับหมอไปทันที้วยวามเอ็นู
"หมอะไม่ร้อไห้รับ"หมอยิ้มบอับผมออมา
"นี่พี่ให้ใส่ไว้ที่้อมือนะ..ห้ามหาย"ผมบอับหมอไปทันที่อนผมะยื่นสร้อย้อมือให้ับหมอ เส้นนี้ผมื้อมาารุเทพหน่ะรับเอามาให้เ้าหมอโยเพาะเลย
"รับ"หมอบอับผมออมา
"พี่ไป่อนนะหมอ.."ผมบอับหมอไปทันที่อนะโบมือให้
"ไป่อนนะไอัวยุ่.."วินเินมาลูบหัวหมอ่อนทุนะึ้นรถไปัน
"เออว่าเเ่ปลายทาือ..."เเนถามพวผมออมา
"บ้านผมที่รุเทพรับ"วินบอับเินออมาเเบบยิ้มๆ
"ั้นา็มันิรภัย้วย.."เเนพูบอับพวผมออมา ผมหน่ะาเรียบร้อยเเล้ววินเอ็้วย
"บอัวเอเถอะ.."ผมบอับเเนไปทันที่อนเเนะาเ็มันิรภัยเเล้ว็ับรถออมา ั้เเ่เ้าถึรุเทพ็หน้าะบ่ายเือบๆเย็นเลย ถ้าหยุพับ่อยเหมือนามาหน่ะนะ
ริ้~ริ้~
"รับพ่อ.."ผมรับสายโทรศัพท์มือถือในทันทีเมื่อพ่ออผมโทรมาเมื่อออเินทามาไ้ราวๆสามั่วโม
"พ่อัารย้ายที่ทำานเเฟนลูให้เเล้วนะีใรึเปล่า.."พ่ออผมบอับผมออมา เป็นฝีมือพ่ออผมริๆ้วยามที่ผมิ
"รับอบุนะรับ.."ผมบอับพ่ออผมออมา
"พรุ่นี้็น่าะย้ายมาเเล้วหนิใ่ไหมี"พ่ออผมถามผมออมา
"รับใ่..อนนี้พวเราำลัเินทาไปรุเทพรับ"ผมอบพ่ออผมไปทันที
"ั้นเี๋ยวมื้อ่ำืนนี้วนเ้ามาทาน้าวที่บ้านเราสิี"พ่ออผมพูออมา
"ไม่ไ้หรอรับพ่อวิน้อเ้าไปเ็บอที่บ้านเ้า่อนะไม่ว่าเเน่ๆ.."ผมบอับพ่ออผมไปทันที
"ั้น..ว่าวันไหน็บอเเล้วันพ่ออยาเอหน้านที่ทำให้ลูรัเ้าเ็มที่ละ.."พ่ออผมพูออมาทำให้ผมยิ้ม
"รับๆ..รัพ่อนะรับ"ผมบอับพ่ออผมไปทันที่อนพ่ออผมะวาสายไป
"ุพ่ออยาเอหน้าลูเยอะิใ่ไหมวะ.."เเนถามผมออมาทันทีเมื่อผมวาสายาพ่ออผม
"หุบปาไปเลยไปไอเเน.."ผมบอับไอเเนไปทันที ่อนะหันไปมอวินที่นั่ยิ้มอยู่้วยวามเินๆ
"ับรถไปเถอะพูมาหว่ะ..ไผมบอับเเนไปทันที
"เออๆ.."เเนบอับผมออมาเเบบยิ้มๆ่อนะับรถไปัน่อเพื่อลับบ้าน
เรามาถึบ้านวิน็่อน้าะเย็นเเล้ว็เราเเวะพัันนานหน่ะรับ บ้านวินเป็นบ้านสอั้นนา็ถือว่านประมาสี่ถึห้านอยู่ไ้เลยสบายๆ
"เี๋ยววินัอเอรับีลับบ้านเถอะ.."วินบอับผมออมา
"ะไม่ให้่วยเเน่เหรอรับ"ผมถามวินไปอีรั้ทันที
"ไม่เป็นไรรับ"วินบอับผมออมาอีรั้ั้น็ไ้ามใ
"ั้นเเล้วเอันนะรับ"ผมบอับวิน่อนผมะึ้นรถอเเน
"ถึบ้านเเล้วอย่าลืมโทรหานะรับ"วินบอับผมออมา
"รับ"ผมยิ้ม่อนเเนะับออมาารนั้นในทันที
"เราะไป่อไหนันีวะ.."เเนถามผมออมาทันที
"็ลับบ้านไ.."ผมบอับเเนไปทันที นี่ิะไปื่ม่ออีรึไ
"เออๆ็ไ้ๆ.."เเนอบ่อนะับรถมาส่ผมที่บ้าน
"ลับมาเเล้วเหรอลู"เเม่อผมที่นั่อยู่ในห้อรับเเพูออมา
"นี่เเม่็เพิ่ลับมาา่าประเทศเหมือนันเเม่ื้ออมาฝาี ับวิน เเล้ว็เิน้วยนะ"เเม่บอับผมออมา
"อะไรเหรอรับเเม่"ผมยิ้ม่อนะเ้าไปนั่้าๆเเม่
"ไไอลูาย.."พ่ออผมที่เินลมาาั้นสอพูึ้น
"รับพ่อ.."ผมยิ้มให้ับพ่ออผมที่เินมาทาผมเเละเเม่
"ถ้าวันไหนวินว่าหล่ะ็วนวินมาทาน้าวที่บ้านเราสิลู.."เเม่อผมพูออมา ผมยิ้มๆ ่อนผมะนัุ่ยอะไรไปเรื่อยับเเม่เเละพ่ออผมอยู่นานสอนาน ผมว่าผมลืมอะไรบาอย่า เเ่อะไรนะิไม่ออ
เมื่อผมุยับพ่อเเละเเม่นเสร็ผมเลยลับเ้าห้ออัวเอมา ผมนึออเเล้วว่าผมลืมอะไร ผมรีบหยิบโทรศัพท์มือถือาในระเป๋าาเเเล้วรีบโทรหาวินในทันที
"วินรับผมอโทษ.."เมื่อวินรับสายผมรีบอโทษไปทันที
"อโทษเรื่ออะไรเหรอรับ..นี่ีเพิ่ถึบ้านไม่ใ่เหรอรับ"วินถามผมออมา เเ่ำพูนี้มันเหมือนอย้ำผมเลยว่าผมผิที่ลืมโทรหาวิน
"ผมอโทษนะรับที่ผมลืมโทรหาวิน..ผมถึบ้านนานเเล้วรับเเ่ผมลืม"ผมบอับวินไปทันทีเเบบสารภาพผิ
"ผมไม่โรธีหรอ.."วินบอับผมออมา
"ว่าเเ่พรุ่นี้อนเย็นีว่าไหมรับเเม่อผมอยาะวนวินมาทาน้าวเย็น้วยันหน่อย"ผมบอับวินไปทันที
"ว่ารับ.."วินบอับผมออมา ่อนผมะล้มัวลนอนบนเีย
"ั้นพรุ่นี้เอันฝันีนะรับี.."วินบอับผมออมา ่อนะวาสายไปวินไม่โรธผมเเน่ใ่ไหมเนี่ยพรุ่นี้้อถามให้เเน่ใ
นี่็ึมาเเล้วผมเลยอาบน้ำเเล้วเ้านอนเลยผมื่นึ้นมาอีที็เ้าออีวันนึผมเินเ้าห้อน้ำไปล้าหน้าเเปรฟันึ่ินนี้ผมอยู่ในุนอน่อนผมะลไปหาอะไรินที่ในรัว
"ื่นเเล้วเหรอะุหนู"เเม่บ้านถามผมออมา้วยใบหน้ายิ้มเเย้ม
"รับป้า.."ผมยิ้ม่อนะบอับป้าเเม่บ้านไปทันที
"ุหนูอยาทานอะไรอนเ้าไหมะเี๋ยวป้าัารให้.."ป้าถามผมออมาเเบบยิ้มๆ
"ผมอยาิน็เนวิสเเ่ผมอยาทำเอป้า่วยสอนผมหน่อยไ้ไหมรับ"ผมถามป้าเเม่บ้านไปทันที
"ไ้อยู่เเล้ว่ะสำหรับุหนู"ป้าเเม่บ้านบอับผมออมาเเบบยิ้มๆ
เอาริๆเลยนะรับผมอยอมรับรๆเลยว่าผมทำอาหารไม่เป็นหรอ เเ่ทอไ่ยัทำไม่เป็นเลยถ้าถามว่าอยู่บนเาผมินอะไร็าวบ้านินอะไรผมินอันนั้นเเหละรับ ผมไม่เยทำอาหารเอ้วย้ำ
"ทำไมุหนูอยาเรียนทำอาหารับป้าหล่ะะ.."ป้าเเม่บ้านถามผมออมา
"ผมะเอาไว้ทานเอหน่ะรับ.."ผมบอับป้าเเม่บ้านไปทันทีวามริเเล้วผมอยาทำให้วินินหน่ะรับ
"ั้นเรามาเรียมอุปร์ันเลย่ะ"ป้าเเม่บ้านบอับผมออมา
หลัานั้นผมับ็เรียนทำเเนวิสับป้าเเม่บ้านอยู่นานสอนาน ผมว่าผม้อออไปหาวามรู้้านอบ้า ปริาเออผมมันทำอาหารินไม่ไ้ ผมว่าะไปเรียนทำเ้นะั้นไปหาที่เรียนีว่า
หลัานั้นผม็เอาเเนวิสที่ทำเเบบว่าะไ้เเ่เเนวิสเอนะื้อิน็บเเล้ว เเ่มัน็มีุ่าทาิใว่า น้ำาะไหล เเนวิสิ้นเเรอผม ผมเอาใส่ล่อ่อนะไปอาบน้ำเเล้วับรถออมา้านอเพื่อะไปหาที่เรียนทำนมเ้
ผมับรถมาไ้ัพัผม็เอที่เรียนทำนมเ้เเล้วในที่สุ่อนผมะไปสะสาพูุยนู่นนี่นั่นับรูอผม เ้าเป็นผู้หิหน้าา่อน้าีเลยหล่ะรับ
"ั้นพรุ่นี้มาเริ่มเรียนไ้เลยนะะ"รูสอนทำเ้อผมพู เธอื่อ เ้ เเปลีนะื่อเ้สอนทำเ้ อันที่ริ็นมหวานทั้หมอะเเหละ
"รับ"ผมพู่อนะเินออาร้านมา นี่็บ่ายเเล้วผมไปรอวินที่บ้านเ้าีว่าเ้าลับมาะไ้วนเ้าไปทาน้าวที่บ้านผม
็อ ็อ ็อ
เสียใรบานเาะระนถทำให้ผมื่นึ้นผมมอไปผมเห็นวินยืนอยู่ นี่ผมเผลอหลับไปเหรอเนี่ย
"เ้าไป้าในบ้าน่อนไหมรับ"วินวนผม่อนผมะหยิบล่อใส่เเนวิสอผมมา้วย
"นี่รับทานอะไรมารึยั.."ผมยื่นล่อใส่เเนวิสให้ับวิน
"อบใรับ.."วินบอับผมออมา่อนะเปิล่อเเล้วินมัน
"รสาิเป็นยัไบ้ารับ อร่อยไหมผมอุสาห์ทำเอเลยนะรับ" ผมรู้ว่าเเนวิสเเ่หยิบนอุปร์วัถุิบนู่นนี่นั่นมาใส่็ไ้เเล้วรสาิ็เหมือนๆันนั่นเเหละรับ
"รสาิมันเหมือนเเนวิสเลยนะรับ"วินบอับผมออมา ็เเนวิสไเห็นเป็นนมปัสอเเผ่นประบันเเล้รลามีพวผัามะเือเทศเเล้ว็ไส้รอรึไ
"ั้นเย็นนี้วินะไปทาน้าวที่บ้านผมไหม"ผมถามวินไปทันที วินูะประหม่านะเท่าที่ผมสัเ
"ผม้อเปลี่ยนุ่อน.."วินบอับผมออมา
"ไม่้อหรอรับ"ผมบอับวินท่าทาลนลานอเ้าทำให้ผมออมยิ้มไม่ไ้เลย
ผมลืมบอไป้าในบ้านอวินถูัอย่าเรียบร้อยมาๆเ้าอยู่นเียวพ่อเเม่อเ้าเสียีวิไปั้นายเเล้วหล่ะรับ ั้เเ่เ้ายัเ็ๆเลย
"ั้นไปันเถอะรับ."ผมบอับวินไปทันที่อนะลาวินให้ามผมมาที่รถอผม
"ผมับรถผมไปเอีว่ารับี"วินบอับผมออมา
"ประหยัน้ำมันรับไปรถผมนี่เเหละ.."ผมบอับวินไปทันที ่อนวินะึ้นรถผมมาผม็ับรถออมาาบริเวหน้าบ้านอวินไม่ถึั่วโมผม็ับมาที่บ้านอผม
"ไม่เห็นะเยบอหนิว่าบ้านหลัให่นานี้.."วินถามผมออมา
"ผมนึว่าวินไม่อยารู้ไรับ..เี๋ยววินะประหม่าเอา"เเ่อนนี้็ปนะหม่าสุๆนั้นเเหละ
ผมอรถ่อนะเินเ้าไปในบ้าน่อนะเินเ้าไปในบ้านที่เเม่ับพ่อผมนั่อยู่รบ
"สวัสีรับ.."วินยมือไหว้พ่อเเละเเม่อผมที่นั่อยู่
"เิามสบายเลยนะนั่่อนสิ้ะ"เเม่อผมยิ้ม่อนะพูบอออมา
"ที่โรพยาบาลนเยอะไหม้ะ.."เเม่อผมวนวินเ้าุยเเม่อผมะอยาให้วินลวามประหม่าล หลัานั้นวิน็ลายเป็นลูรัอเเม่ผมไปโยปริยาย
"ไ้เวลาทาน้าวเเล้ว่ะุ..ไปทาน้าวันเถอะี วิน"เเม่อผมพู่อนพวเราะไปนั่ที่โ๊ะอาหาร ผมเเปลนะที่พ่ออผมเอาเเ่นั่เียบทั้ๆที่เ้า็อยาให้วินมาเเท้ๆ หรือำ่อะันวิน
"ั้นทาน้าวันเถอะ.."พ่ออผมเริ่มที่ะพูออมาบรรยาาศในห้ออาหารเป็นไป้วยวามัน เพราะไม่มีใรพูอะไรัน ็ปินะเวลาิน้าวใรพูันบ้าหล่ะริไหม
หลัานั้นพวเรา็ไปนัุ่ยันที่ห้อรับเเหลัทาน้าวเสร็ พ่ออผม็พูุย้วยูเหมือนว่าพ่ออผม็ะเ้าับวินไ้ีนะรับ
"เเม่เพิ่ลับมาา่าประเทศเเม่ื้ออมาฝาวิน้วย"เเม่บอับวินออมา่อนะยื่นล่อบาอย่าให้วิน วินรู้ว่าอนี่ะมีราาสูเเน่ๆวินเลยทำท่าะปิเสธ
"ผู้ให่ให้อไม่รับไ้ไรับไปเถอะ.."พ่ออผมพูบอับวินออมา พ่อผม็ะูออเหมือนผมเลยพูัออมา่อน ทำให้เเม้อผมยิ้ม
"วิน..พ่อมีเรื่อะุย้วย"เี๋ยวนะนี่พ่อผมเเทนัวเอ ว่าพ่อับวินั้นเหรอ ถ้าเป็นเเม่เเทนัวเอว่าเเม่ับวินผมไม่เเปลเเ่พ่นี่เเหละเเปลพ่อพู่อนะเินออไปนอบ้านที่สวน
"รับ.."วินเินามพ่ออผมไปเ้าูะลนลายอีเเล้วพ่ออผมเาทายามาๆเเ่รวมๆเเล้ว็ือพ่อที่รัลูหวลูมาๆนนึเหมือนพ่อทั่วไปนั้นเเหละรับ พัหลัๆนี้พ่ออผมููเ้าใสิ่ที่ผมเป็นอยู่ อย่าเ้าใผินะผมไม่ไ้เป็นโร เเ่ไม่อบผู้หิหน่ะ พ่อเ้าใผมในทุๆวันนี้มาึ้น อยให้ำปรึษา่าๆเป็นพ่อที่ีะเพราะอยมีเเม่อผมเป็นนบอนู่นนี่นั่นหล่ะมั้รับ ว่าลู้อารทำอะไร ไม่้อารทำอะไรว่าเเ่วินไปุยอะไรับพ่ออผมเนี่ยั้นาน..
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น