ลิขิตฟ้าเปลี่ยนเซียนหนี่

ตอนที่ 1 : ตอนที่1 'มิเชลล์'

       

       ท่ามกลางความมืดมิด มีเงาร่างเคลื่อนไหวด้วยความรวดเร็วแต่ทว่า แผ่วเบาเงียบกริบ เงาร่างนั้นกระโจนเพียงพริบตาเดียวก็ขึ้นไปอยู่บนกำแพงสูงลิบ มองไปด้านล่างมีกลุ่มคนกำลังเจรจาซื้อขายอุปกรณ์บางอย่างด้วยบรรยากาศเคร่งเครียด 

      "มิสเตอร์บราวคราวที่แล้วเราพังครั้งนี้หวังว่าจะไม่พลาดอีกนะ!!"   เสียงนั้นบ่งบอกถึงความเกรี้ยวกราดแต่ก็หวาดกลัวอยู่ในที

      "แน่นอนครับ รอบนี้รับรองคนของผมจัดการแผนรับมือไว้แล้ว" ร่างอวบอ้วนพูดขึ้นอย่างมั่นใจ 

    

      จากนั้นคนกลุ่มนั้นก็ทำการแลกเปลี่ยนสินค้ากันโดยไม่รู้เลยว่าแผนรับมือที่เตรียมไว้ใช้กับคนๆนี้ไม่ได้ผล

     เงาร่างแบบบางแต่ทว่ากลับคล่องแคล่วและว่องไวจัดการกับการ์ดร่างยักษ์รอบๆบริเวณโกดังร้างย่านชานเมือง โดนที่พวกมันไม่มีโอกาสแม้กระทั้งส่งเสียงร้อง ทุกความเคลื่อนไหวทั้งเฉียบขาดไร้ความลังเล ทุกครั้งเน้นไปที่จุดตายเท่านั้น !! 

       ฝ่ายที่กำลังแลกเปลี่ยนซื้อขายสินค้าเริ่มรู้สึกถึงความเงียบไม่ได้ยินเสียงการ์ดที่ตนวางกำลังไว้โดยรอบก็รู้ตัวว่าผิดปกติด้วยว่าตัวเองก็โชกโชนเรื่องนี้จึงรีบจัดการเก็บสินค้าและรีบหาทางหนีทันที 

     

      "จะรีบไปไหนละมาเล่นสนุกกันสักหน่อยสิ หึหึหึ"

 สิ้นเสียงหวานทว่าแหบพล่าน่าขนลุก กระสุนปืนก็สาดไปตามทิศทางของเสียงทันที แต่น่าเสียดาย ร่างบางในชุดดำรัดรูปปาดเข้ามาถึงตัวมิสเตอร์บราวเรียบร้อย 

        

      ก่อนที่ใครจะทันทำอะไร ก็รู้สึกชาไปทั้งร่างและร่วงหล่นดั่งใบไม้ ดวงตาเบิกกว้างอย่างตื่นตะหนกและสิ้นใจทันที เหลือเพียงมิสเตอร์บราวที่ยืนเหงื่อแตกพลักหวาดกลัวร่างในชุดดำนั้นเพียงคนเดีบว

        "แก....แกเป็นใครวะ มายุ่งกับเรื่องของฉันทำไม ถ้าแกปล่อยฉันไป ฉะ..ฉันจะให้เงินแกเอาไหม เงิน อำนาจ ฉันให้ได้ทุกอย่างเลย ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะ"

        " หึ เงินสกปรกเก็บไว้ ไปใช้ในนรกเถอะ "

     สิ้นเสียงจากร่างบาง เข็มพิษเล่มเล็กแต่ทว่าเคลือบไปด้วยยาพิษร้ายแรงที่เธอคิดค้นขึ้นมาก็ปักเข้าร่างอวบอ้วนทันที

       

       ยาพิษนี้ออกฤทธิ์ทำให้อวัยวะภายในกัดกร่อนและเน่าเสียอย่างรวดเร็วเพียงเวลาไม่ถึง 5 นาทีร่างอวบอ้วนก็ซูบซีดพร้อมกับมีของเหลวเน่าเหม็นไหลออกจากทวารทั้ง 9 กรีดร้องออกมาอย่างน่าเวทนาและสิ้นใจพร้อมความทรมานแสนสาหัส เสร็จสิ้นภารกิจในวันนี้โดยที่ร่างบางไร้ซึ่งรอยขีดข่วน

 

      ณ คอนโดหรูแห่งหนึ่ง

      หญิงสาวบอบบางรูปร่างเซ็กซี่ขยี้ใจ อกเป็นอกเอวเป็นเอว หุ่นทรวดทรงนาฬิกาทรายที่ใครเห็นก็อิจฉาอยู่ในชุดเดรสเข้ารูปพอดีตัวสีแดงเพลิงตัดกับผิวขาวอมชมพูแบบคนออกกำลังกายอยู่เสมอ กำลังสวมใส่เสื้อกาวน์อย่างรีบร้อนเนื่องจากมีเคสผ่าตัดเร่งด่วน ทำให้เธอที่เพิ่งจบจากภารกิจมาดๆต้องรีบเร่งไปโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่เธอทำงานอยู่  

       ใช่แล้ว เธอคือหญิงสาวชุดดำคนนั้นนักฆ่าเลื่องชื่อที่ทำงานให้องกรค์ลับที่อยู่ในเงามืด คอยจัดการกำจัดพวกมีอิทธิพลที่กฏหมายเอื้อมไม่ถึงทำงานให้กับรัฐบาล ทำงานคล้ายๆสายลับเพียงแต่ว่าสายลับทำหน้าที่หาข่าวและแทรกซึม แต่เธอทำหน้าที่เพียง อย่างเดียวคือ 'ฆ่า' 

       และเพราะทุกครั้งที่เธอจัดการเหยื่อไม่เคยมีใครหนีรอดไปได้ และ เธอชื่นชอบการทรมานเหยื่อด้วยยาพิษที่เธอปรุงขึ้นมาเองและไม่มีใครสามารถถอนพิษได้เลย ทำให้เธอได้รับฉายาในวงการนักฆ่าว่า 'บุษผาคลั่งพันพิษ' 

   

      แน่นอนว่าเธอต้องมีอาชีพประจำ เธอทำงานเป็นศัลยแพทย์มือฉมังของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ผู้เป็นอัจฉริยะด้านการแพทย์นอกจากนี้ยังเชี่ยวชาญการฝังเข็มและสมุนไพรชอบศึกษาตำราแพทย์แผนโบราณ 

       เธอเชี่ยวชาญศิลปะต่อสู้ทุกแขนง ทั้งต่อสู้ประชิด หรือระยะไกล รวมทั้งศาสตร์ศิลป์อื่นๆโดยเฉพาะ กู่เจิ่ง กับหมากล้อมเธอชอบมากเพราะทำให้นึกถึงผู้เป็นบิดาที่ชอบอยากให้เธอร่ำเรียนเมื่อยังเด็ก

       ชื่อของเธอ คือ 'มิเชลล์ หรือจางเซียนหนี่' เธอเป็นลูกครึ่ง ไทย-จีน-เยอรมัน คุณแม่เป็นลูกครึ่งไทย-เยอรมัน คุณพ่อเป็นคนจีน ทั้งคู่เสียชีวิตจากเหตุการณ์เครื่องบินตกเมื่อ20ปีก่อน 

       เธอในตอนนั้นวัยเพียง5ขวบได้ ในขณะที่เธอเคว้งคว้างไร้ซึ่งญาติพี่น้องมีเพียง 'อาหลง' เพื่อนของคุณพ่อที่ทำงานในองกรณ์ลับมารับเธอไปเลี้ยงดูและเธอก็ต้องก้าวย่างเข้ามาในเส้นทางสีเทานี้ด้วยว่า อาหลงเห็นแววความอัจฉริยะจึงนำเธอเรียนรู้ทุกศาสตร์ที่เธอสามารถทำได้ จนเป็นเธอในปัจจุบัน 

       กริ๊งงง!!! กริ๊งงง!! 

  "ฮัลโหล..ค่ะคุณอา มีอะไรไหมคะเชลล์กำลังจะไปโรงพยาบาลค่ะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานเมื่อเห็นคนที่โทรมาคือคนที่ดูแลเธอมาตลอด

  "เชลล์!!! หนีไปลูกหนีไป เดี๋ยวนี้เลยพวกมันไม่ปะ..ปัง!! อึก เชลล์" 

  

   "คุณอา!!! คุณอา!!! เกิดอะขึ้นคะ คุณอา!!" 

    เสียงที่ได้ยินทำให้รู้แล้วว่าเกิดเรื่องขึ้น เธอรีบโทรไปหาหมอหลี่ไปดูแลเคสเร่งด่วนแทนเธอ แล้วรีบตรงดิ่งไปห้องลับของเธอที่อยู่หลังผนังภายในห้องน้ำ นำเอากระเป๋าฉุกเฉินของเธอออกมาแล้วรีบออกจากห้องไปทันที

   ขณะกำลังกำลังออกจากคอนโด กลุ่มคนชุดดำประมาณ 50 คน ก็รุมล้อมเข้ามาทุกด้าน เหตุเพราะชั้นที่เธออยู่เป็นของเธอทั้งชั้นและเก็บเสียงได้อย่างดีและเป็นส่วนตัวมาก เธอเคยพอใจกับมันจนกระทั้งซื้อมันมา แต่สถานการณ์ตอนนี้คิดอยากกระชากความคิดอยากเป็นส่วนตัวทิ้งที่ทำให้เธอตกอยู่ในวงล้อมนี้

  

   แต่เพียงแค่เจ็บใจที่ต้องเหนื่อยหากแต่กลับไม่มีความหวาดกลัวในดวงตาของเธอแม้แต่น้อย พริบตาเดียวคนทั้งหมดก็กรูเข้ามาพร้อมอาวุธครบมือ

  หญิงสาวกระโจนครั้งเดียวขึ้นไปเหยียบไปบนไหล่ของคนท้ายสุดและหลุดจากวงล้อมจากนั้นก็หยิบเข็นพิษซัดเข้าใส่กลุ่มคนนั้น ทว่าด้วยจำนวนที่มากกว่า ทำให้มีคนหลุดรอดจากเข็มของเธอเข้ามาต่อสู้กับเธอ 

 

   เธอต่อยและฟาดมือเข้าบริเวณจุดตายของคนที่เข้ามา วิชาเทวันโด กังฟู มวยไทยที่ร่ำเรียนมา ถูกเอามาใช้ประสานกับการจู่โจมจุดตายแบบแม่นยำ ทำให้จำนวนคนดังกว่าร่วงกราวทีละน้อย เธอยอมรับเลยว่ากลุ่มคนเหล่านี้ล้วนฝีมือดีผ่านการฝึกฝนมา แต่จำนวนคนเท่านี้กับเธอที่เคยทลายค่ายที่มีคนเกือบ300 ไม่ใช่สิ่งที่เธอรับมือไม่ได้ 

   

    " ถ้าเธอไม่หยุด คงไม่ต้องบอกนะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ อาหลงของเธอ" เสียงทุ้มดังมาจากตัวลิฟทำให้ร่างบางชะงักทันที

    จุดอ่อนเดียวของเธอ ผู้ไม่เคยกลัวอะไร ตรงหน้าของเธอ ผู้ชายที่เคยสง่าคนที่มอบรอบยิ้มอบอุ่นให้เธอดูแลเธอแทนพ่อกับแม่ที่เสียไป อยู่ในสภาพที่แทบไม่ใช่ผู้ไม่ใช่คน ข้อมือข้อเท้าถูกตัดเอ็น แขนขาถูกกระสุนยิงทะลุ กลิ่นเลือดโชยออกมาทำเธอแทบกระโจนเข้าใส่ คนที่มันทำร้ายอาเธอ

  

     "ทำไม... พวกแกทำอย่างนี้ทำไม" เสียงเธอรวดร้าวทว่าเคียดแค้นถึงที่สุด ด้วยเธอรู้แล้วว่าหากปล่อยเวลาไปอย่างนี้อาเธอไม่รอดแน่

    "บุษผาคลั่งพันพิษ คุณรู้ตัวดีมิเชลล์ว่าคุณอันตรายเกินไปสำหรับพวกเราแล้ว คุณทำงานดีมาตลอด แต่คุณเริ่มจะทำให้เราควบคุมตัวคุณไม่ได้แล้ว อีกอย่างคุณคิดจะถอนตัวคุณก็รู้ว่า คุณรู้อะไรเยอะเกินไปแล้ว!!"

    "ฉันไม่ใช่หุ่นเชิดของใคร!!"

     สิ้นเสียงหญิงสาว ปืนจากร่างสูงเบื้องหน้าก็เหนี่ยวไกลไปที่อาเธอ และด้วยความที่เธอคอยระวังมองดูอยู่ก็กระโจนเข้าไปโดยลืมระวังข้างหลัง ความประมาทเพียงเสี้ยววินาที ดาบเล่มยาวก็แทงจากด้านหลังทะลุตัวเธอ!!! เธอไม่ทันปืนกระบอกนั้นพรากลมหายใจอาเธอไป!!

         "ม่ายยยยย!!!"

  

      ความเจ็บปวดไหลทะลักจนเกินจะทนไหว ก่อนที่เธอจะล้มลง เธอเอื้อมมือไปในกระเป๋าเสื้อกาวน์ กดปุ่มปล่อยยาพิษที่จะทำให้ทุกคนในที่นี้ไม่เหลือรอดแม้แต่คนเดียว และปลดปล่อยความชั่วของบุคคลบางส่วนในองกรค์ที่เธอรวบรวมหลักฐานความชั่วขายชาติมาได้ให้ทุกคนได้รับรู้ ถ้าฉันตาย พวกแกก็จะไม่มีที่ยืนอีก!!  

      และความมืดก็มาเยือน พร้อมสติที่มีก็เลือนหายไป......ฉันคงตายแล้วสินะ คุณพ่อคุณแม่ค่ะ คุณอา เชลล์จะไปหาแล้วนะค่ะ.....

      

----------------------------------------------------------------------

     

สวัสดีค่ะ

 เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกแนวนี้ของไรท์

เป็นเนื้อหาแนวข้ามมิติมายุคที่มีกลิ่นอายคล้ายจีนโบราณ เนื่องจากชอบอ่านมานานจึงอยากเขียนในแบบที่อยากให้เป็นบ้าง

ภาษาหรือการบรรยายยังไม่ค่อยเก่ง  

ก็ขออภัยด้วยนะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

คอมเม้นติติงหรือติชมได้นะคะ ????????

 

จะรีบปั่นตอนต่อไปด่วนๆเลยค่ะ