คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ครั้งแรก (NC)
ร่าาวบาอนัวเล็ระุหอบ ร่อสวาทถูปาหยัรอบำ่อนะูเลียน้ำรัอย่าหื่นระหาย วบนร่าสูให่รู้สึหนำใึถอนริมฝีปาออ
เยียนเยหน้าึ้น่อนะสบเ้าับสายา้อมน์อนัวน้อย นาในอนนี้ำลันอนเหนื่อยหอบ เม็เหื่อผุึ้นามรอบหน้าหลัาผ่านบทสวาทอันแสนเร่าร้อน ริมฝีปาบาเผยอออนเารู้สึอยาะสอบาอย่าเ้าไปให้ับปาน้อย ๆ นั้น
ั่วพริบาเรือนร่าอันแสนเย้ายวนรหน้า็ไ้ปลุเร้าสัาาหยาบ้าในายให่ทันที วามเป็นายพลันปวหนึบนแ็ี้ ายหนุ่มไม่พูพร่ำให้เสียที่อนะัารปลอาภร์ทั้หมออให้พ้นทา เมื่อไร้สิ่ปิบัท่อนลำให่็ผาออมาเผิโลว้า พร้อมรับารปลปล่อยทันที
ายหนุ่มเริ่มยับไปิึ่ลาายสาวาม ่อนะใ้มือให่ับท่อนเอ็นถูไถับลีบร่อรหน้า วามเสียว่านทำให้ร่าบาราเสียแผ่วออมา เยียนมอร่าเล็รหน้า นาในอนนี้ยั่วยวนเินไป เินว่าที่เาะอใไหว
ับพลันมือให่็บัับให้หัวุ้นอนไบยี้ิ่เสียว เมื่อเาระทำเ่นนี้มันยิ่เพิ่มวามระสันนนัวน้อยร่าระุเร็ เมื่ออ๋อหนุ่มเห็นว่านรหน้าพร้อมแล้วเาึับปลายท่อนเอ็น่ออยู่ปาทารั เรียมะสอใส่เ้าไป
หิสาวเมื่อรับรู้ถึสิ่ที่ำลัะรุล้ำเ้ามาภายในาย นา็พลันไ้สิ
“ท่านอ๋ออย่า! อ๊า!!~”
วามให่โรุล้ำเ้ามาภายในร่อับแบ มันอัแน่นนร่าบารู้สึเ็บแสบราวับะีา หัวหยัแทรผ่านภายในโพรสวาทนร่าบาระุเสร็สม
“ท่านอ๋อเอาออไป ้าเ็บ อ๊า!~”
อ๋อหนุ่มหาไ้สนใที่นัวน้อยร้อท้ว ร่อเนื้ออนาอรััวนนาให่เสียนเารู้สึสุสม สะโพหนายับันท่อนเอ็นให้แทลึึ้น วามเสียวาร่อนาทำให้อารม์สวาทเาพลุ่พล่านนัวนยับยายทั้ยัระุอย่ารุนแรภายในายนร่าบา
“อื้อ~ท่านอ๋อ ฮึ”
“อทนเอา”
เสียแหบพร่าเอ่ยบอนใ้ร่าที่เหมือนำลัะร้อไห้ แม้นาะน่าสสาร็ริ แ่ะให้หยุอนนี้เาทำไม่ไ้ ายหนุ่มหมายะสอท่อนเอ็นให้สุรูสวาท แ่เหมือนว่าร่อรันาะเล็เินไปทำให้ลืนินท่อนลำนาให่อเาเ้าไปไ้ไม่หม
“้าเ็บ เอาออไป..ฮึ”
ไม่รอให้หิสาวเอ่ยท้วสิ่ใ่อ ร่าสูเริ่มยับสะโพสอบในทันที ัหวะเนิบ้าไม่นาน็แปรเปลี่ยนเป็นหนัหน่ว แรระแทท่อนเอ็นในโพรเนื้อสาวแ่ละรั้มันลึเสียนนโนร้อราออมา
“อิ๊ ท่านอ๋อ..เบาหน่อย อ๊ะๆ อ๊าส์~”
ร่าบาในอนนี้รวราไม่ไ้ศัพท์ วามเ็บปวปนเสียว่านโหมระหน่ำใส่รูร่อเสียนนาแทบาสิ นาทำอะไรไม่ไ้นอาอ้าารอรับแรระแทออีฝ่าย
ายหนุ่มเห็นนัวน้อยอ้าาว้าราวับเื้อเิ อารม์สวาทพลันพลุ่พล่าน เอวสอบเร่ัหวะระแทร่อแเสียนนใ้ร่าัวโยลอน บารั้เาถอนท่อนเอ็นออนเือบสุานั้นระแทเ้าไปใหม่นอีฝ่ายร้อลั่นเพราะวามุที่ไ้รับ
พั่บ พั่บ พั่บ!
“อิ๊ ท่านอ๋อ..ุ อื๊อ~ อ๊ะๆๆ”
หิสาวโนท่อนเอ็นระแทรู มันุเสียนทำให้นาาลอย ารถูนัวให่ระทำำเราสร้าวามเสียว่านนร่าบารู้สึสิหลุลอย ั่วพริบาสะโพน้อย็เ้รับแรระแทแสนหยาบ้าทั้ยัร้อราเสียหวานใส
“อะอ๊าส์ ท..ท่านอ๋อ อ๊ะ!”
“แรอีท่านอ๊อ อ๊าา~”
อ๋อหนุ่มเห็นท่าทีนใ้ร่ารวราอ้อนวอน สะโพ็เ้เร้าอบสนอวาม้อารอีฝ่ายในทันที ับพลันสายาสบเ้าับวหน้าอันแสนยั่วยวนรหน้า นาน่าลั่นแล้เสียนเาหัห้ามใไม่ไ้ ายหนุ่มหยุะัารระทำในทันใ
ร่าบาเมื่อรับรู้ไ้ว่านบนร่าหยุแรระทำนา็มอเาอย่าสสัย อารม์สวาทพลุ่พล่านเินีำัเสียนนาวบุมนไม่ไ้ เอวบายับเพื่อให้เนินสาวบเบียแนายลำให่ สายามอร่าสูเิอ้อนวอนอให้เาทำให้
“ท่านอ๋อ~”
ายหนุ่มเห็นท่าทาร่านสวาทอหิรหน้า็อลืนน้ำลายไม่ไ้ แนายยับยายให่ึ้นว่าเิม แ่ถึระนั้น็ยัอทนไว้่อนะเอ่ยบอหิสาวอย่าเอาแ่ใ
“ทำให้้าพอใ”
นัวเล็ไ้ยิน็รีบอ้อนวอนอีฝ่าย นาในบันี้ลับลายเป็นหิร่านโยสมบูร์
“ื้ออ ท่านรีบระแทรู้าเทิ”
สะโพามยับบเบียเนื้อสาวเ้าับเอ็นร้อนมาึ้นว่าเิม นาเอื้อมมือยำเ้าอวบเพื่อปลุเร้าอีฝ่าย สายา้อมอร่อสวาทที่บันี้แท่เอ็นใล้ที่หลุออ ในใพลันรู้สึเหมือนสรวสวรร์ำลัะหลุลอยไปทำให้ร่าบาอไม่ไหวส่สายาอ้อนวอน
“ท่านอ๋อ ไ้โปร”
“หลัาวันนี้้าะไม่ื้อแล้ว อ๊า!!~”
เยียนที่มอวามเร่าร้อนอนใ้ร่าวามอทนเา็หายวับไปในทันที เาเริ่มทะลวแท่เอ็นที่ใล้ะหลุลับเ้าไปนสุรูสวาทอีรั้ ่อนะออแรระแทระทั้นนนใ้ร่า้อราเสียหลวามรุนแรยิ่ทวีูมาึ้นนลีบร่อเริ่มบวมแ
พั่บ พั่บ พั่บ!
"อื๊ออ.แ.แร..เิน.ไป อ๊ะๆ อ๊าส์~”
พรึบ!
“ท่านอ๋อท่านี้ อ๊า!~"
หิสาวที่ำลันอนถ่าา็โนมือหนาับพลิมาเป็นท่าลานเ่า สะโพลมถูยึไว้อย่ามั่น่อนลำแ็ร้อนะระแทเ้ามา ั่วัหวะร่าบาไ้แ่ราเร้า เ้านมระเ้ามแรระแทอเอวสอบ
“อ๊ะๆ ไ..ไม่ไหว..เสียวอ๊าาๆ”
"อ่าา~"
เสียเนื้อระทบันัออมาอยู่ไม่หยุ มัน่าูลามเินะห้ามใไหว วามสะเสียวทำให้ายหนุ่มราเสียทุ้มออมาอย่าอใไม่ไ้ เาัารเปลี่ยนท่ายร่าบามานั่บนัให้หันหน้าเ้าหาน โยที่แ่นายอทั้สอยัเื่อม่อันไม่มีหลุ
ร่าเล็ยแนล่ออายหนุ่มอย่าอออ้อนเอาใ ่อนะสะโพลไปให้ร่อสวาทลืนินลำท่อนให่อย่าหิวระหายในทันที นาในอนนี้ไม่มีะใะห้ามนไม่ให้อบรับรสสวาทรหน้านี้ไหวอี่อไปแล้ว เมื่อิถึวามเสียว่านที่ะไ้รับน้ำามาร่อ็ไหลอาบแท่ร้อนนเปรอะเปื้อนไปยัเียนอนทันที
เมื่อสบเ้าับสายาร้อนแรออีฝ่ายนัวน้อยบหน้าลบ่าแร่่อนะพูาเอาอเออในนัวให่ใเ้นอย่ารุนแร
“ร่ออ้าถูใท่านหรือไม่”
นรหน้าเยียนในอนนี้เปลี่ยนเป็นสรีร่านไปเสียแล้ว เามอนาที่ย่มท่อนเอ็นพลายิ้มในใ ่อนที่สายาะสบเ้าับเ้าอวบให่ที่เ้ึ้นลามแรย่มอย่าวบุมไม่ไ้ มัน่าล่อาล่อใเสียนร่าสูอใไม่ไหวเอื้อมมือไปยำ
“สาวน้อย เ้าะทำให้้าลั่ายหรือไ”
ายหนุ่มเอ่ยหยอนรหน้าที่เริ่มะทำให้เาหลใหล เอวสอบเ้ส่วนท่อนเอ็นึ้นระแทร่อนาอย่าหยามใ ัหวะเียวันมือให่็ับสะโพน้อยลมา เมื่อทำเ่นนี้วามให่ยาวที่อยู่ภายในายสาว็สัมผัสเ้าับปามลูทันที ารระทำนี้ทำให้เ็สาวุเสียวนาลอย เมื่อร่าสูเห็นวหน้าามที่เ็มเปี่ยมไป้วยวามลาม็ยิ่ไ้ใ เายสะโพลมอนาึ้นอีรั้่อนระแทลไป านั้น็ระหน่ำแทท่อนเอ็นให่ใส่ร่อหิสาวอย่ารุนแร
เสียระทบเนื้อัออมาอย่าลามท่ามลาวามรุนแร ร่าบาที่ถูระแททำไ้เพียร้อรวรา
“อ๊าส์ ๆ อิ๊ ท่านอ๋อ..อะ.อย่ารุนแร อ๊ะๆ”
แม้ะเอ่ยเ่นนั้นแ่ลับไม่ไ้ทำให้เาเบามือล ร่อรัอนาโนระแทนร่าบารู้สึสุสมราวับะถึฝั่ฝัน
“ท่านอ๋อ อ๊ะๆ ้าะไม่ อ๊า~ ไหวแล้วอ๊ะๆๆ ~”
“อ่าา~ แออมาเลยเ็น้อย”
เมื่อไ้ยินว่านัวน้อยำลัะเสร็สมเา็เร่ัหวะออัแท่ร้อนให้เร็วึ้น สาวน้อยถูวามเป็นายบยี้นนาเสร็สม ร่อบุปผาปลปล่อยน้ำามไหลอาบหน้าัเสียนเปียื้นแ่ายหนุ่มลับไม่ใส่ใ เายัเร่ัหวะระแท่อนะเสร็สมามนบนัไป น้ำามสีาวุ่นถูีอัใส่ร่อบวมแนนารับไว้ไม่ไหว มีบาส่วนไหลย้อนออมา
ร่าสูพัหายใสัรู่ ่อนะเริ่มยับแ่นายที่ยัเื่อม่อับนรหน้า ระหน่ำแทร่อเนื้ออีหลาย่อหลายราเพื่อระบายวามใร่
สาวน้อยที่อนแรสลบแล้วไปถูแรระทำอนร่าให่ปลุให้ื่นึ้นมา นาิ้นพล่านร้อรวรา่อนะเหน็เหนื่อยนสลบไป
ายหนุ่มยัยัเยียวามเป็นายใส่ายอนที่สลบไสลรั้เล่ารั้เล่า นาไม่มีสิทธิ์ัืน ทำไ้เพียนอนอ้าารอรับน้ำามที่ายหนุ่มีอัเ้ามา เสียลามัิ่อันเป็น่อนืน ่อนะสิ้นสุลในยามรุ่สา
ความคิดเห็น