ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : โซราเรีย ตอน ภารกิจแรกที่ต้องเผชิญ
โซราเรีย ตอน ภารกิจแรกที่ต้องเผชิญ
ทุกคนแทบจะบ่นพึมพำพูดออกมา กับการมีชื่อของนักฆ่าและจอมโจรที่มีค่าหัวมากที่สุดคนหนึ่ง
‘เราไม่ต้องการจอมโจร’
‘เราไม่ต้องการหัวขโมย’
‘ตายดีกว่าต้องเสียศักดิ์ศรี’
นั้นคือสามในคำพูดที่พูดกันมากที่สุดในขณะนี้ เซฟาร่าเริ่มที่จะตบะแตกเต็มที่ ยิ่งมีคำของชายวัย 20 กว่าๆคนหนึ่งที่เอ่ยเสียงดังว่า
“พึ่งได้หรือไงหัวขโมย มันเป็นแค่สัตว์เดรัจฉานพวกหนึ่งที่มีร่างกายเหมือนมนุษย์”
ก่อนที่จะได้กระพริบตาเสียด้วยซ้ำ เซฟาร่ากระโดดลงไปยังหน้าสุสาน (ซึ่งยิ่งทำให้ผู้คนผวาไปตามๆกัน)
“เป็นจอมโจรผิดหรือไง ห๊า!”เซฟาร่าตะคอกถามทันที ก่อนพุ่งตัวไปหาคนที่ว่าเธอเป็นสัตว์เดรัจฉาน ที่กำลังยืนนิ่งค้าง ช็อกเพราะทำอะไรไม่ถูก
“ว่าไง”เซฟาร่าถาม พลางเอามีดสีดำทมิฬจ่อคอหอยนายคนนั้นเอาไว้
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!”เสียงของเหล่าทหารที่ดังขึ้นด้านหลัง เซฟาร่าเหลือบสายตาไปมอง แล้วพบว่าหัวหน้าของกลุ่มนี้คือหนึ่งในสามของคนที่ออกตามหามาเอลนั้นเอง
“ในที่สุด เราก็จับหัวขโมยกระจอกอย่างเธอได้แล้ว”นายคนนั้นพูด
“เหอะ ถ้าฉันไม่ออกมา พวกนายจับฉันไม่ได้หรอก เจ้างี่เง่า”เซฟาร่าเน้นเสียงคำว่างี่เง่าเต็มที่ ทำเอานายทหารกัดฟันกรอดทันที
“หยุดเถอะค่ะ คุณกาเบียล”เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นที่...ด้านหลัง
“คุณหนู/มาเอล!”เสียงของเซฟาร่าและทหารหนุ่มนามว่า กาเบียล พูดพร้อมๆกัน
“พี่เซฟาร่าไม่ได้กระจอกหรอกค่ะ พี่เขาอุตส่าห์ช่วยฉันไว้”มาเอลเอ่ยพลางเดินไปควงแขนของเซฟาร่า ทำให้มีดที่จ่ออยู่ลดลง ชายผู้กล่าวถ้อยคำไม่ดีใส่เซฟาร่าล้มตึงไปทันที
“มันต้องหวังผลเป็นแน่”หนึ่งในทหารกล่าว
“ใช่ๆ”เสียงสนับสนุนดังขึ้น ทั้งในหมู่ทหารและประชาชน
“หุบปาก!!!!!”เสียงตะโกนดังขึ้น พร้อมกับเซฟาร่าที่หยิบดาบยาวออกมา พลางถอนหายใจแล้วบ่นเงียบๆว่า
‘ถ้านี้คือหนึ่งในภารกิจ นี้ต้องเป็นภารกิจที่งี่เง่าที่สุดเลย’
ทุกคนแทบจะบ่นพึมพำพูดออกมา กับการมีชื่อของนักฆ่าและจอมโจรที่มีค่าหัวมากที่สุดคนหนึ่ง
‘เราไม่ต้องการจอมโจร’
‘เราไม่ต้องการหัวขโมย’
‘ตายดีกว่าต้องเสียศักดิ์ศรี’
นั้นคือสามในคำพูดที่พูดกันมากที่สุดในขณะนี้ เซฟาร่าเริ่มที่จะตบะแตกเต็มที่ ยิ่งมีคำของชายวัย 20 กว่าๆคนหนึ่งที่เอ่ยเสียงดังว่า
“พึ่งได้หรือไงหัวขโมย มันเป็นแค่สัตว์เดรัจฉานพวกหนึ่งที่มีร่างกายเหมือนมนุษย์”
ก่อนที่จะได้กระพริบตาเสียด้วยซ้ำ เซฟาร่ากระโดดลงไปยังหน้าสุสาน (ซึ่งยิ่งทำให้ผู้คนผวาไปตามๆกัน)
“เป็นจอมโจรผิดหรือไง ห๊า!”เซฟาร่าตะคอกถามทันที ก่อนพุ่งตัวไปหาคนที่ว่าเธอเป็นสัตว์เดรัจฉาน ที่กำลังยืนนิ่งค้าง ช็อกเพราะทำอะไรไม่ถูก
“ว่าไง”เซฟาร่าถาม พลางเอามีดสีดำทมิฬจ่อคอหอยนายคนนั้นเอาไว้
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!”เสียงของเหล่าทหารที่ดังขึ้นด้านหลัง เซฟาร่าเหลือบสายตาไปมอง แล้วพบว่าหัวหน้าของกลุ่มนี้คือหนึ่งในสามของคนที่ออกตามหามาเอลนั้นเอง
“ในที่สุด เราก็จับหัวขโมยกระจอกอย่างเธอได้แล้ว”นายคนนั้นพูด
“เหอะ ถ้าฉันไม่ออกมา พวกนายจับฉันไม่ได้หรอก เจ้างี่เง่า”เซฟาร่าเน้นเสียงคำว่างี่เง่าเต็มที่ ทำเอานายทหารกัดฟันกรอดทันที
“หยุดเถอะค่ะ คุณกาเบียล”เสียงของเด็กสาวคนหนึ่งดังขึ้นที่...ด้านหลัง
“คุณหนู/มาเอล!”เสียงของเซฟาร่าและทหารหนุ่มนามว่า กาเบียล พูดพร้อมๆกัน
“พี่เซฟาร่าไม่ได้กระจอกหรอกค่ะ พี่เขาอุตส่าห์ช่วยฉันไว้”มาเอลเอ่ยพลางเดินไปควงแขนของเซฟาร่า ทำให้มีดที่จ่ออยู่ลดลง ชายผู้กล่าวถ้อยคำไม่ดีใส่เซฟาร่าล้มตึงไปทันที
“มันต้องหวังผลเป็นแน่”หนึ่งในทหารกล่าว
“ใช่ๆ”เสียงสนับสนุนดังขึ้น ทั้งในหมู่ทหารและประชาชน
“หุบปาก!!!!!”เสียงตะโกนดังขึ้น พร้อมกับเซฟาร่าที่หยิบดาบยาวออกมา พลางถอนหายใจแล้วบ่นเงียบๆว่า
‘ถ้านี้คือหนึ่งในภารกิจ นี้ต้องเป็นภารกิจที่งี่เง่าที่สุดเลย’
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น