มหาเกม ริเวนเดรว

ลำดับตอนที่ #5 : Section 3 Keuse and his Friend

Section    3 Keuse and his Friend



แวบ..



แสงสีขาวสว่างจ้า ทุกคนรีบยกมือปิดตาทันที



วูบ..



ร่างของบุคคลที่มีชื่อว่า แม็ค ได้หายไปจากเมืองมาร์ เมืองแห่งนักเวทสายไฟและสายฟ้า



ส่วนเจ้าของ “ดาบเรียกเสียงแห่งสวรรค์”ตอนนี้ก็กลับเป็นเหมือนเดิม ซึ่งเจ้าตัวกำลังร่ายคาถาบางอย่างเพื่อเก็บดาบ ก่อนที่จะหันมายิ้มหน้าตาเฉย



“หยุดเดี๋ยวนี้นะ”



เสียงที่ทำให้ใครหลายคนหันไปมอง



เจ้าของเสียงคือ ทหารหนุ่มที่หน้าตาดีคนหนึ่ง สวมหมวกสีแดง เสื้อแดงมีลายสายฟ้าฟาดอยู่ กำลังมองมาทางจัซติน ชายคนนี้มีผมสีทองตาสีฟ้าดูสวยงามมาก แต่ว่าท่าทางจะไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่



“ข้าสั่งให้หยุด”ชายคนนั้นตะโคกกลับมา พลางหยิบดาบออกมาจากฝัก



“เค้าสั่งใครหรอ”จัซตินที่เพิ่งเดินมาถึงตัวเคอัส ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเล็กๆข้างๆ



“เอ่อ.”



“เจ้ามาสเตอร์วูเรนแมน ข้าสั่งให้เจ้ามาที่นี้เดี๋ยวนี้”



ทหารนายนั้นสั่งพลางชี้ดาบมาที่จัซตินที่กำลังเลิกคิ้วสูงอย่างสงสัย



“เจ้าไม่รู้หรือว่า การต่อสู้กันในตัวเมืองจะต้องถูกลงโทษ”



“ข้าจำไม่ได้ว่าข้าต่อสู้กับใครนะท่านทหาร”จัซตินพูดด้วยเสียงสบาย



“เจ้า!!”นายทหารตะโกนด้วยสีหน้าแดงฉาด ก่อนจะฟันดาบไปกลางลม ซึ่งเกิดพลังสายฟ้าที่พุ่งมาทางจัซตินที่นั่งอยู่



“บาเรีย”



จัซตินพูดเสียงเนิบๆ บาเรียสีขาวอมทองล้อมรอบร้านที่จัซตินไปนั่ง และล้อมคนแถวนั้น แต่ที่แปลกสำหรับเคอัสที่ตอนแรกเริ่มหน้าซีดเพราะเสียเลือด แต่ตอนนี้แผลทั้งหมดกลับหายไปเป็นปลิดทิ้ง



“ไอทหาร บังอาจแล้วนะ เรียกพลังสายฟ้าออกมาไม่รู้จักดูเสียบางว่ามีคนอยู่แถวนี้”เสียงของผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นช้าๆ



“หน่อยยยยย”ชายทหารผู้นั้นกัดฟันกรอด ก่อนที่จะหันไปมองชายที่ส่งเสียง



ชายคนนั้นมีผมสีแดงแจด ผมที่ตั้งชี้โด่ชี้เด่อย่างไม่เกรงใจใคร



“งั้นเค้าไปละกันนะ~”จัซตินพูดเบาๆก่อนจะออกเดินออกไป ถ้าไม่..



“เอ่อ..เดี๋ยวซิ”เสียงของเคอัสดังขึ้นข้างหลัง ขณะวิ่งมาหาจัซตินพร้อมกับเพื่อนๆ โดยไม่มีใครคอยขัด เพราะดูเหมือนจะมีคู่ต่อสู้ระหว่าง “ทหารแห่งมาร์” กับ “หนุ่มแปลกหน้าพลังธาตุไฟ”



“หือ?”



“เอ่อ..ขอบคุณที่ช่วยผมไว้”เคอัสพูดพลางยื่นมือไปข้างหน้า



“ผม เคอัส นักเวทสายลม ฮะ”เด็กชายผมสีเทาตาสีน้ำเงินเอ่ย ก่อนยิ้มอย่างเป็นมิตร



“นู๋พิงค์กี้ นักธนู ค่ะ”เด็กผมสีชมพู ตาสีฟ้าสดใสบอก



“แคลซ์คับ เป็นไวท์คับ”เด็กผู้ชายที่หน้าดูไม่ออกว่าหญิงหรือชายนั้น ตกลงเป็นผู้ชาย เด็กคนนี้มีผมสีเขียว ตาสีเขียว ดูน่ารักดี



“อันนามของข้าผู้ที่มีความหล่อเกินบรรยาย..(ตามด้วยเสียงอ้วกของพิงค์กี้).ผม เฟลม เป็นคิลเล่อร์อ่ะ”เอ๊ะ เด็กผมดำตาสีน้ำตาลนี้พูดอะไรแปลกๆนะเนี้ย



“อืม ดี~ว่าแต่จะไปไหนกันเนี้ย”ชั้นเอ่ยถาม



“นั้นสิ เรายังไม่ได้ว่าแผนเลย”พิงค์กี้เอ่ย จะว่าไปเด็กสาวคนนี้น่าจะเก่งพอสมควรเพราะได้ขั้นเอลฟ์แล้ว(ขั้นสุดท้าย)



“แล้ว..เอ่อ คุณชื่ออะไรหรอครับ”แคลซ์เอ่ยถาม



“อะ ลืมๆ จัซติน ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้”ชั้นบอก



“แล้วตกลงจะไปไหนกันดี”พิงค์กี้ถาม



“ไปเมืองเอลฟ์ไหม”ชั้นเสนอ



“ม่ายอะ ญาติใหญ่ของยัยนี้แต่ละคน เฮ้อ”เฟลมเอ่ยโดยหารู้ไม่ว่าพิงค์กี้กำลังจ้องเขม็ง



“งั้นเมืองเฮฟวีสไหม”ชั้นบอก



“ไม่ไกลไปหรอฮะ”แคลซ์เอ่ย



“งั้นใกล้ๆที่นี้ ประมาณสิบกว่ากิโล เมืองแบล็ก”ชั้นเอ่ยอย่างเริ่มอารมณ์เสีย คำเดียวที่นึกได้คือ



..............................เรื่องมากจังเลยไอพวกนี้................................



“โอเคเลย”เคอัสพูด



“ได้เลย”พิงค์กี้พูดพลางขยี้หัวเฟลม



“ง่ะ ปล่อยทีสิเจ๊”เฟลมตะโกนก่อนรีบเดินออกมา



“ตกลงไปเมืองแบล็กก็รีบๆเดินเร็วเข้า”



“งั้นบายนะ~”ชั้นยืนโบกมือให้เล็กน้อยอย่างแปลกใจ ที่เห็นพวกนั้นจ้องชั้นเขม็ง



“ไม่ไปหรอ”เสียงเหี้ยมของพิงค์กี้ดังขึ้น



“ช่ายๆ”เฟลมพูดพลางหยิบมีดสั้นออกมา



“...”เคอัสไม่พูดอะไร



“น่าจะไปด้วยกันนะฮะ อุตส่าห์เจอกันทั้งที”แคลซ์พูดพลางยิ้มอย่างใสซื่อ



“ไปไม่ไป”พิงค์กี้กับเฟลมพูดขึ้นพร้อมกัน



“ไป ก็ได้ฟร่ะ”=_=เกิดมาเพิ่งจะเห็นคนดุเหมือนสุนัขขนาดนี้



“เย้!”ทั้งนักธนู คิลเล่อร์ และนักบวชต่างตะโกนอย่างยินดี



“แล้วจาไปก๊านนนนอย่างงายหล่ะ”เสียงของเคอัสดังขึ้น ที่ทำให้หลายคนเริ่มทำหน้าเครียด ยกเว้นใครบ้างคนที่เริ่มปุดๆ



***************************************************************

แงๆ มาอัพให้ช้าอย่าโกรธกันนะ



เดาต่อละกันนะว่าใครกำลังเดือดปุดๆ



เออ เรื่องรับสมัครนะ มาลงชื่อได้เรื่อยๆนะ ไม่กำหนดวันแล้ว



จาพยายามเอาทุกคนมาลงให้ได้เลยนะ



ถ้าผิดคอนเซบไปบ้างก็อย่าถือสา



เค้าละกันนะ



บาย



J.Dragon