ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Section 9 HEAL
Section 9 HEAL
ทั้งสี่บินตรงไปยังที่เคอัสและเพื่อนๆอยู่ มองจากมุมสูงบนนี้เห็นมอนสเตอร์หลายตัวกำลังรุมพวกนั้นอยู่
จัซตินเห็นท่าไม่ดีจึงกระโดดลงไปช่วย ใช่จากความสูงนับร้อยๆเลยทีเดียว
เธอกระโดดลงไปตรงกลางวง เพื่อนๆที่อยู่บนดินต่างดีใจที่เธอปรากฏตัว แต่บนฟากฟ้านั้นมีคนมองลงมาทำสีหน้าแปลกๆ
“ไมมาช้าจัง”เฟลมบ่นอุบอิบ
“อุตส่าห์ไปตามเพื่อนมาให้นะ”ชั้นพูดพลางอัดพลังแสงไปที่มอนสเตอร์สี่ห้าตัวนั้น
“แล้วพวกนั้นล่ะ”เคอัสถาม
“มาแล้วววว”เสียงของลูคัสดังขึ้น พร้อมกับกระโดดจากมังกรตัวหนึ่งลงสู่พื้นดาบออกมา แล้วบิดคอไปมา
“มอนสเตอร์งี่เง่า”ว่าแล้วลูคัสก็ฟาดดาบไป พื้นดินที่เป็นทางผ่านของกระแสดาบต่างกระจัดกระจาย มอนสเตอร์ล้มไปนับหกเจ็ดตัว เฟลมอึ้งไปนิดนึงก่อนที่จะเริ่มบทเพลงนักฆ่าของเค้า
“ย้ากกกกกกก~”เฟลมพุ่งตัวไปยังมอนสเตอร์กลุ่มหนึ่งที่รูปร่างใหญ่โต มันคือศาสคาส ตัวของมันเป็นหินศิลา แต่เฟลมพุ่งตัวแล้วชกไปยังจุดอ่อนของพวกมันอย่างเร็ว ไม่ถึงนาที ศาสคาสก็ล้มลงไปนับหกตัว
และชั้นก็เริ่มรู้อะไรบ้างอย่าง พวกนี้มันเขม่นกันอยู่นี้=.=พอล้มมอนสเตอร์ได้ก็มองกันอย่างยิ้มเยาะ-*-ไอพวกเดก
“จัซตินมาเร็ว”เรบานอลเอ่ยเสียงเรียบ
“จ้าาาาาาาาา”ชั้นปล่อยพลังคลื่นพลังแสงขนาดใหญ่ที่ล้มมอนสเตอร์ไปได้นับสิบตัว แล้วรีบพุ่งมาหาเรบานอลที่นั่งไปดูพิงค์กี้ข้างๆคือแคลซ์ที่เริ่มหน้าซีด
“เธอช่วยเพื่อนเธอก่อน ไลค์!มานี้”ออกคำสั่งเสร็จสำรับ ชั้นรีบไปประคองแคลซ์ที่เกือบล้มกองกับพื้นทันทีที่ยืน
“โชคดีที่ไม่หมดพลัง”ชั้นพูด เรื่องมันก็เพราะว่า ธนูนี้อาบอาคมไว้ ถ้าเผลอปล่อยพลังรักษาจนหมด ก็จะอดเข้าเกมอีกนับเกือบเจ็ดเดือน
“คะ...คุณจัซ..ติน..หรอ..คับ”เสียงสั่นๆของแคลซ์ดังแผ่ว
“อืมๆ”ชั้นไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบปล่อยพลังรักษา เป็นเวทช่วยเรียกพลังคืนมา แต่ก็ไม่เต็มหรอก ได้พอประมาณเท่านั้น
แคลซ์สีหน้าดูดีขึ้น แต่สงสัยจะเพลียมากจึงสลบไปนิดนึง
ชั้นร่ายเวทเรียกเอาผ้ามาปูกับพื้นสองผืน พลางเรียกให้เรบานอลนำร่างของพิงค์กี้ที่เริ่มสีเผือกมารักษาตรงนี้
“นานพอควรนะ เพื่อนเธอก็เก่งใช้ได้”เรบานอลเอ่ย พลางเรียกจั้งกรผู้ซื่อสัตย์มา แล้วหยิบยาบางอย่างในตะกร้าที่มันคาบอยู่
“ช่วยที”ชั้นรับผงสีทองสว่างนั้นมาในมือ ก่อนที่จะนำไปปกไว้ที่บาดแผลที่เลือดแห้งแล้ว
“เอาละนะ มนต์ช่วยชีวิตชั้นสูง!”เรบานอลเอ่ยออกมา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ทางด้านของทั้งสี่คนที่ต่อสู้กับเหล่ามอนสเตอร์อยู่นั้น ต่างคนต่างแข่งกันฆ่ามอนสเตอร์จนค่าพลังลด แต่ว่าได้ยอดเงินหลายที่เดียว มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยืนดูพวกเขากำลังฆ่า โครโนนั้นเอง
“เฮ้ นายคนนั้นนะ”เฟลมเอ่ยพลางชกไปยังเจ้าสควิป(ครึ่งคนครึ่งสัตว์)ก่อนมองไปยังโครโนที่หันมามองทางเฟลมเช่นกัน
“ไม่คิดจะช่วยเลยหรือไง”เฟลมตะโกน
“....”
หมายเลขที่ทันเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
“หน่อยยยยย จะมากไปแล้วนะ”เฟลมเอ่ยพลางวิ่งมาที่โครโนเพื่อจะชกเค้า
ควับ เสียงรับหมัดที่สามารถโค่นศาสคาสได้ แต่กลับถูกรับด้วยมือเดียว ดูเหมือนทุกอย่างบริเวณนั้นถูกหยุด ทั้งเคอัสและลูคัสยังหยุดมอง เหล่ามอนสเตอร์แม้บางพันธุ์จะโค ตรโง่ยังมองด้วยความทึ่ง
“ไอนี้!”เฟลมเค้นเสียงพลางจะพุ่งหมัดไป แต่มีมือหนึ่งมาดึงเค้าไว้ด้านหลัง เคอัสนั้นเอง
“เคอัส”เฟลมเอ่ยเสียงแผ่วราวกับจะถามว่า ทำไม...
“พอกันที!เลิกเล่นได้ทั้งคู่นั้นแหละ”เสียงของชั้นดังมา ขณะที่รักษาพิงค์กี้เสร็จเรียบร้อย
“โครโน นายก็แปลกเนอะไม่ช่วยคนอื่นอาซะเลย(-- )( --)”ชั้นส่ายหน้าไปมา โครโนยิ้มเล็กๆแล้วเดินมานั่งกับชั้น “เฟลมนายนี้เก่งเนอะ^^ล้มเจ้าศาสคาสได้ด้วย”
“ของอย่างงี้มันแน่อยู่แล้ว^O^”ว่าแล้วเฟลมก็มานั่งใกล้ๆพิงค์กี้พลางจับชีพจร
“นายจับเป็นหรอO.O”เคอัสถามหลังจากเดิน เอ๊ย ลอยมา- -
“แหะๆม่ายเป็น^-^; ”
“ซะงั้นเลย”ลูคัสเข้ามาร่วมวง
“555+”ชั้นหัวเราะ คนอื่นเลยพาหัวเราะไปด้วย
“นี้รักษาพิงค์กี้ยังไงหรอ”เฟลมถาม
ชั้นพะยัดพะเยิดไปทางเรบานอลที่นั่งยิ้มกับฝีมือของตนอยู่
“เวทช่วยชีวิตชั้นสูง”
“ห๊าาาาาาาาาาาาาาา”เฟลมลากเสียงยาว
“ความลับจ้า^^”ชั้นเอ่ย แล้วทุกคนก็หัวเราะ คงมีเพียงสองคนที่นอนอยู่ กับโครโน ผู้ที่ได้แต่เพียงยิ้มน้อยๆ
*+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+*
*+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+*
จบตอนนี้แล้วนะเจ้าค่ะTOT
ขอบโทษอย่างแรงเลย ที่ไม่ได้มาอัพเท่าไหร่TTOTT
ช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว YoYเซ็งกะสอบจิงๆ- -
อาจอัพช้านิดนึงนะ@-@
แต่จะพยายาม#-#
ที่ไม่ได้มาอัพ- - เพราะ
1. เจ็บนิ้ว
2. สมองไม่แล่น
3. มัวแต่เล่นเกม-*- (ปังย่านะ ครายเล่นบอกไอดีมา เล่นด้วยกันนะ เค้าpath77นะจ๊ะ^^ อุ้ย!นอกเรื่อง--)
ขอโทษผู้ที่รอคอยนะจ๊ะ^O^
ตอนหน้าอาจจะนะ อาจจะ-*-
มีคนออกโรงเพิ่ม^o^
ติดตามต่อไปD.D
ปิดเทอมเราจามาอัพให้อาทิตย์หลายๆครั้งเลย^O^
แต่ม่ายรุเน็ตหมดยัง- -
ถ้าหมดก็รออีกนานOoO
เพราะเราต้องเก็บตังค์ไปงานสัปดาห์หนังสือนะ=.-
อ้อ ครายอยากไปเจอกัน ก็ไปหาได้ในวัน...จำมะได้- -
เอาเป็นว่างานวันมีทติ้งบารามอส วันเสาร์อ่านะ--
ถ้าครายอยากไปเจอนักเขียนผู้แต่งเรื่องสุดเท่นี้-_-+
ไปเจอกันได้^^
โพสต์ถามอะไรได้นะเจ้าค่ะ^o^
ปายละ ชักยาวๆ-_-
บายยยยยยยยยยย
J.Dragon
ปล. อ้อ ครายอยากอ่านเรื่องแนวรักนิดๆแต่ม่ายเลี่ยนมาก - - อ่านที่นามปากกา
โคบายาชิ ฮิคารุ
นามใหม่ข้าพเจ้า^^เม้มห้ายยยยยยด้ายยยยยนะะะะะะะ
ทั้งสี่บินตรงไปยังที่เคอัสและเพื่อนๆอยู่ มองจากมุมสูงบนนี้เห็นมอนสเตอร์หลายตัวกำลังรุมพวกนั้นอยู่
จัซตินเห็นท่าไม่ดีจึงกระโดดลงไปช่วย ใช่จากความสูงนับร้อยๆเลยทีเดียว
เธอกระโดดลงไปตรงกลางวง เพื่อนๆที่อยู่บนดินต่างดีใจที่เธอปรากฏตัว แต่บนฟากฟ้านั้นมีคนมองลงมาทำสีหน้าแปลกๆ
“ไมมาช้าจัง”เฟลมบ่นอุบอิบ
“อุตส่าห์ไปตามเพื่อนมาให้นะ”ชั้นพูดพลางอัดพลังแสงไปที่มอนสเตอร์สี่ห้าตัวนั้น
“แล้วพวกนั้นล่ะ”เคอัสถาม
“มาแล้วววว”เสียงของลูคัสดังขึ้น พร้อมกับกระโดดจากมังกรตัวหนึ่งลงสู่พื้นดาบออกมา แล้วบิดคอไปมา
“มอนสเตอร์งี่เง่า”ว่าแล้วลูคัสก็ฟาดดาบไป พื้นดินที่เป็นทางผ่านของกระแสดาบต่างกระจัดกระจาย มอนสเตอร์ล้มไปนับหกเจ็ดตัว เฟลมอึ้งไปนิดนึงก่อนที่จะเริ่มบทเพลงนักฆ่าของเค้า
“ย้ากกกกกกก~”เฟลมพุ่งตัวไปยังมอนสเตอร์กลุ่มหนึ่งที่รูปร่างใหญ่โต มันคือศาสคาส ตัวของมันเป็นหินศิลา แต่เฟลมพุ่งตัวแล้วชกไปยังจุดอ่อนของพวกมันอย่างเร็ว ไม่ถึงนาที ศาสคาสก็ล้มลงไปนับหกตัว
และชั้นก็เริ่มรู้อะไรบ้างอย่าง พวกนี้มันเขม่นกันอยู่นี้=.=พอล้มมอนสเตอร์ได้ก็มองกันอย่างยิ้มเยาะ-*-ไอพวกเดก
“จัซตินมาเร็ว”เรบานอลเอ่ยเสียงเรียบ
“จ้าาาาาาาาา”ชั้นปล่อยพลังคลื่นพลังแสงขนาดใหญ่ที่ล้มมอนสเตอร์ไปได้นับสิบตัว แล้วรีบพุ่งมาหาเรบานอลที่นั่งไปดูพิงค์กี้ข้างๆคือแคลซ์ที่เริ่มหน้าซีด
“เธอช่วยเพื่อนเธอก่อน ไลค์!มานี้”ออกคำสั่งเสร็จสำรับ ชั้นรีบไปประคองแคลซ์ที่เกือบล้มกองกับพื้นทันทีที่ยืน
“โชคดีที่ไม่หมดพลัง”ชั้นพูด เรื่องมันก็เพราะว่า ธนูนี้อาบอาคมไว้ ถ้าเผลอปล่อยพลังรักษาจนหมด ก็จะอดเข้าเกมอีกนับเกือบเจ็ดเดือน
“คะ...คุณจัซ..ติน..หรอ..คับ”เสียงสั่นๆของแคลซ์ดังแผ่ว
“อืมๆ”ชั้นไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบปล่อยพลังรักษา เป็นเวทช่วยเรียกพลังคืนมา แต่ก็ไม่เต็มหรอก ได้พอประมาณเท่านั้น
แคลซ์สีหน้าดูดีขึ้น แต่สงสัยจะเพลียมากจึงสลบไปนิดนึง
ชั้นร่ายเวทเรียกเอาผ้ามาปูกับพื้นสองผืน พลางเรียกให้เรบานอลนำร่างของพิงค์กี้ที่เริ่มสีเผือกมารักษาตรงนี้
“นานพอควรนะ เพื่อนเธอก็เก่งใช้ได้”เรบานอลเอ่ย พลางเรียกจั้งกรผู้ซื่อสัตย์มา แล้วหยิบยาบางอย่างในตะกร้าที่มันคาบอยู่
“ช่วยที”ชั้นรับผงสีทองสว่างนั้นมาในมือ ก่อนที่จะนำไปปกไว้ที่บาดแผลที่เลือดแห้งแล้ว
“เอาละนะ มนต์ช่วยชีวิตชั้นสูง!”เรบานอลเอ่ยออกมา
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ทางด้านของทั้งสี่คนที่ต่อสู้กับเหล่ามอนสเตอร์อยู่นั้น ต่างคนต่างแข่งกันฆ่ามอนสเตอร์จนค่าพลังลด แต่ว่าได้ยอดเงินหลายที่เดียว มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยืนดูพวกเขากำลังฆ่า โครโนนั้นเอง
“เฮ้ นายคนนั้นนะ”เฟลมเอ่ยพลางชกไปยังเจ้าสควิป(ครึ่งคนครึ่งสัตว์)ก่อนมองไปยังโครโนที่หันมามองทางเฟลมเช่นกัน
“ไม่คิดจะช่วยเลยหรือไง”เฟลมตะโกน
“....”
หมายเลขที่ทันเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้
“หน่อยยยยย จะมากไปแล้วนะ”เฟลมเอ่ยพลางวิ่งมาที่โครโนเพื่อจะชกเค้า
ควับ เสียงรับหมัดที่สามารถโค่นศาสคาสได้ แต่กลับถูกรับด้วยมือเดียว ดูเหมือนทุกอย่างบริเวณนั้นถูกหยุด ทั้งเคอัสและลูคัสยังหยุดมอง เหล่ามอนสเตอร์แม้บางพันธุ์จะโค ตรโง่ยังมองด้วยความทึ่ง
“ไอนี้!”เฟลมเค้นเสียงพลางจะพุ่งหมัดไป แต่มีมือหนึ่งมาดึงเค้าไว้ด้านหลัง เคอัสนั้นเอง
“เคอัส”เฟลมเอ่ยเสียงแผ่วราวกับจะถามว่า ทำไม...
“พอกันที!เลิกเล่นได้ทั้งคู่นั้นแหละ”เสียงของชั้นดังมา ขณะที่รักษาพิงค์กี้เสร็จเรียบร้อย
“โครโน นายก็แปลกเนอะไม่ช่วยคนอื่นอาซะเลย(-- )( --)”ชั้นส่ายหน้าไปมา โครโนยิ้มเล็กๆแล้วเดินมานั่งกับชั้น “เฟลมนายนี้เก่งเนอะ^^ล้มเจ้าศาสคาสได้ด้วย”
“ของอย่างงี้มันแน่อยู่แล้ว^O^”ว่าแล้วเฟลมก็มานั่งใกล้ๆพิงค์กี้พลางจับชีพจร
“นายจับเป็นหรอO.O”เคอัสถามหลังจากเดิน เอ๊ย ลอยมา- -
“แหะๆม่ายเป็น^-^; ”
“ซะงั้นเลย”ลูคัสเข้ามาร่วมวง
“555+”ชั้นหัวเราะ คนอื่นเลยพาหัวเราะไปด้วย
“นี้รักษาพิงค์กี้ยังไงหรอ”เฟลมถาม
ชั้นพะยัดพะเยิดไปทางเรบานอลที่นั่งยิ้มกับฝีมือของตนอยู่
“เวทช่วยชีวิตชั้นสูง”
“ห๊าาาาาาาาาาาาาาา”เฟลมลากเสียงยาว
“ความลับจ้า^^”ชั้นเอ่ย แล้วทุกคนก็หัวเราะ คงมีเพียงสองคนที่นอนอยู่ กับโครโน ผู้ที่ได้แต่เพียงยิ้มน้อยๆ
*+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+*
*+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+*
จบตอนนี้แล้วนะเจ้าค่ะTOT
ขอบโทษอย่างแรงเลย ที่ไม่ได้มาอัพเท่าไหร่TTOTT
ช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว YoYเซ็งกะสอบจิงๆ- -
อาจอัพช้านิดนึงนะ@-@
แต่จะพยายาม#-#
ที่ไม่ได้มาอัพ- - เพราะ
1. เจ็บนิ้ว
2. สมองไม่แล่น
3. มัวแต่เล่นเกม-*- (ปังย่านะ ครายเล่นบอกไอดีมา เล่นด้วยกันนะ เค้าpath77นะจ๊ะ^^ อุ้ย!นอกเรื่อง--)
ขอโทษผู้ที่รอคอยนะจ๊ะ^O^
ตอนหน้าอาจจะนะ อาจจะ-*-
มีคนออกโรงเพิ่ม^o^
ติดตามต่อไปD.D
ปิดเทอมเราจามาอัพให้อาทิตย์หลายๆครั้งเลย^O^
แต่ม่ายรุเน็ตหมดยัง- -
ถ้าหมดก็รออีกนานOoO
เพราะเราต้องเก็บตังค์ไปงานสัปดาห์หนังสือนะ=.-
อ้อ ครายอยากไปเจอกัน ก็ไปหาได้ในวัน...จำมะได้- -
เอาเป็นว่างานวันมีทติ้งบารามอส วันเสาร์อ่านะ--
ถ้าครายอยากไปเจอนักเขียนผู้แต่งเรื่องสุดเท่นี้-_-+
ไปเจอกันได้^^
โพสต์ถามอะไรได้นะเจ้าค่ะ^o^
ปายละ ชักยาวๆ-_-
บายยยยยยยยยยย
J.Dragon
ปล. อ้อ ครายอยากอ่านเรื่องแนวรักนิดๆแต่ม่ายเลี่ยนมาก - - อ่านที่นามปากกา
โคบายาชิ ฮิคารุ
นามใหม่ข้าพเจ้า^^เม้มห้ายยยยยยด้ายยยยยนะะะะะะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น