มหาเกม ริเวนเดรว

ลำดับตอนที่ #10 : Section 8 Find Friend {F&F ^^}

Section    8    Find Friend {F&F ^^}



“เร็วๆเข้านะครับ พิงค์กี้ดูจาแย่ลงแล้วล่ะครับ”แคลซ์ร้องเสียงหลง



“สักครู่นะ ชั้นจาไปตามพวกนั้นเอง อยู่ที่นี้นายใช้Healไปพลางก่อน แต่อย่างใช้จนหมดพลังนะ จำไว้เลย ห้ามเด็ดขาด”จัซตินบอก พลางขึ้นไปขี่ดรากอร์นอีกครั้ง



“ผมไปด้วยสิ”เคอัสร้องขึ้น



“ไม่!ไม่ได้ อยู่ที่นี้คอยดูแลทั้งหมดนั้นแหละ มอนสเตอร์ออกมาแน่ เพราะมันได้กลิ่นเลือด”จัซตินพูดรัวพลางบินออกไป



ที่นี้ทุกคนเงียบราวป่าช้า



“หวังว่าจะทันนะ”เฟลมร้อง



ทันใดนั้น!ก็มีเสียงคำรามของสัตว์ที่ดูน่าเกรงขามดังขึ้น



“สงสัยจะมีมอนสเตอร์มาจริงๆนั้นแหละครับ”แคลซ์เอ่ยพลางปล่อยคลื่นพลังสีขาวไปยังพิงค์กี้



“ชั้นว่ามันแปลกๆนะ”เคอัสเอ่ยเงียบๆ แต่ทั้งสองคนรับรู้ถึงคำพูด เพราะวิธีการที่เคอัสพูดนั้น เป็นการที่เจาะจงผู้ฟัง นั้นคือ แอบฟังไปก็ไร้ประโยชน์



“เรื่อง?”เฟลมเอ่ย



“ที่ห้ามแคลซ์ใช้พลังรักษาอย่างเต็มที่นะสิ”



*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*

จัซตินบินออกมาไกลมากแล้ว สายตามองไปบนพื้นแผ่นดิน “บารามอส” เพื่อหาอดีตเพื่อนร่วมกลุ่ม



นั้นไงหล่ะ!ที่อยู่ของเรบานอล และโครโน



ดรากอร์นพุ่งลงไปยังพื้นดินอย่างรวดเร็ว โชคดีนักที่บ้านกระท่อมหลังนั้นอยู่ไกลจากตัวเมือง



จัซตินลงจากดรากอร์นแล้วตรงไปยังประตู พลางถีบประตูให้เปิดออก เผยให้เห็นบุรุษผมสั้นที่สอยอย่างเท่สีม่วง และนัยน์ตาสีแดงคู่นั้นจ้องมาที่เธออย่างเฉยๆ



“โครโน นาย!ไปกับชั้นเสียดีๆ แล้วก็เรบานอลอยู่ไหน”จัซตินถาม โครโนไหวไหล่เล็กน้อย



“อย่าให้ชั้นต้องฆ่าเพื่อเอาเลือดนายไปรักษาเพื่อนชั้น”จัซตินตะคอกสุดแรง



“ฮึ อย่างเธอมีเพื่อนด้วยหรอ”เสียงชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้นข้างหลัง พร้อมกับเสียงปิดประตู



“ลูคัส ซาเดเรีย”จัซตินเค้นเสียงออกมา เมื่อได้เห็นเพื่อนชายผมยาวประมาณบ่าสีดำสนิท นัยน์ตาสีดำคู่นั้นอยู่เบื้องหลังแว่นเล็กๆ รอยยิ้มที่ปากนั้นดูแปลกๆไงชอบกล



“สวัสดีครับ”มีอีกเสียงหนุ่งดังออกมาจากห้องครัว “ผมคิดว่าใครที่แท้ก็คุณจัซตินนี้เอง”



จัซตินถอนหายใจยาว เมื่อเห็นเพื่อนนักบวชที่กำลังต้องการตัว นักบวชหนุ่มคนนี้ชื่อ เรบานอล ผมสีขาวที่ได้รับการดูแลอย่างดี นัยน์ตาสีฟ้ากระจ่างคู่นั้นดูสวยงาม



“เรบานอล ชั้น...เพื่อนชั้นต้องการความช่วยเหลือ”จัซตินเอ่ยออกมา



“ทำไมเรบานอลต้องช่วยเธอด้วยล่ะ”ลูคัสเอ่ย



“ก็พวกนายยิงธนู ‘เคเรียว’ทำไมล่ะ”จัซตินเอ่ยชื่อธนูที่ใครๆในที่นี้รู้จักกันดี เพราะ ‘พวกเขา’ สร้างมันขึ้นมาเอง



“ชั้นกะจายิงมังกรนั้นซักหน่อย แต่พอดีโครโนมาเดินชนนะสิ”ลูคัสเอ่ยพลางมองไปที่นักฆ่าที่ไม่แสดงอารมณ์อย่างไร พลางหัวเราะ





ไวกว่าตาจะมองเห็นจัซตินตวัดดาบที่แนบข้างลำตัวพึ่งไปจอคอของลูคัส!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





“เพื่อนชั้นกำลังจะตาย ถ้านายยังไม่หยุดพูดชั้นก็จะฆ่านายมันตรงนี้”จัซตินเอ่ยเสียงโหด



“งั้นผมขอจ้างโครโนฆ่าคุณต่อละกัน”ลูคัสพูดอย่างไม่รู้ร้อน



“ข้าไม่ฆ่าเพื่อน”โครโนเอ่ยด้วยเสียงแผ่วเบา ถ้าใครหารู้ไม่ เสียงของโครโนฆ่าคนมาแล้วหลายต่อหลายครั้ง แต่นั้นก็เป็นความลับที่บอกม่ายด้าย



“งั้นก็ไปช่วยชั้นด่วน”



“ผมขอตัวไปเอายาก่อนนะ ไลค์!มาช่วยชั้นทีนะ”เรบานอลเอ่ยพลางเรียกมังกรตัวเล็กสีขาว ตาสีฟ้าน้ำทะเล ไลค์ส่งเสียงร้องอย่างชื่นชอบพลางบินตามเจ้านายไปในห้องอีกห้องหนึ่ง



ผ่านไปไม่ถึงสิบวินาที



“แล้วนายสองคนมั่วทำอะไรอยู่ล่ะ!!ไปเก็บของที่รักษาเร็วเข้า”และนี้คือเสียงยามโมโหของ เรบานอล



*+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+**+..+*  



เย้!มาอัพแล้ววว



รู้สึกว่าจาน้อยไปนิด-*-



ตอนหน้าบทจาเพิ่มขึ้นแล้ว



แต่ประมาณตอนที่10จามีคนออกโลงอีกครั้งแล้วนะ



ไว้แค่นี้แหละ



ปายละนะ



ปล.ดูแลสุขภาพด้วย ใครเป็นไข้ขอให้หายไวๆ (เค้าชักจาเป็นอีกรอบแล้วววง่ะ แงๆTTOTT)



J.Dragon