คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : OS : My Love [MinKei]
OS : My Love [MinKei]
Jimin's Talk
‘อยู่ไหนแล้ว?’
ผมมอ้อวามที่ถูส่มา่อนะพิมพ์อบไปพร้อมับระับผ้าปิปา
ในอนนี้ผมำลันั่อยู่ในร้านอาหารในเวลาสามทุ่ม..เือบะสี่แล้วแหละ.....
ผมเลือที่นั่้านในสุอร้านและมัน็เป็นมุมอับพอี
ผมมาที่นี้บ่อยมานเ้าอร้านเลือที่ะเือบโ๊ะรนี้ให้ผมไว้เลย็เป็นไ้.....็มันเป็นที่สำัอผมับเธอนนั่นนี่น่า...
ะว่าไป...พอนึถึวันนั่น็อยิ้มไม่ไ้แหะ...
วันที่ฝนหนัที่สุในรอบปี...ผมเินเ้ามาในร้านนี้เพื่อหลบฝนและสั่เรื่อื่มมา
ไม่นานเา็มาเสิร์ฟ....อาาศหนาวแบบนี้็้อาร้อนสิน่ะ..
ระหว่าที่ผมนั่รอใรบานอยู่
ผม็นั่เล่นโทรศัพท์ไปเรื่อย อ่าน่าวบ้าอะไรบ้าหรือไม่็ฟัเพล นระทั่....
“ั๊!!”
แรสะเทือนเล็น้อยรไหล่ผมทำให้ผมหันไปมอ่อนะยิ้มออมาเล็น้อย
ผมับมืออเธอ่อนะพูออมาว่า
“....ทำไมถึมา้าล่ะ ียอน?”
เธอนนั่นยิ้ม่อนะอบผมมาว่า
“ว่าะอออมาไ้...ั้นาน” แล้วเธอ็เินมานั่้าผม่อนะเอนหัวบไหล่อผม
‘ิม ียอน’
หรือ
‘เย์’ ...............แฟนสาวอผมเอ... ทุนน่าะรู้ัเนอะ^^ ็เธออยู่ว Lovelyz
ไ
ผม้มหน้ามอเธอ
เธอเยหน้ามอผม ่อนที่เราทั้สอะหัวเราะให้ันและัน
นระทั่มีพนัานเินมาเสิร์ฟเรื่อื่มอเธอ
ียอนรับมัน่อนะอบุพนัานเสียหวาน.....
“ีมินอ่า...........อโทษน่ะ”
เธอเอ่ยึ้นเสียเศร้า..
ผมมอหน้าเธอ่อนะมวิ้ว
“อโทษเรื่ออะไร?”ผมถามเธอ่อนะเอื้อมมือไปโอบไหล่เธอ
่อนะระับเ้าหาัวผม ียอนยู่ปา่อนะอบไปว่า
“็อนที่แ่...แ่ยิธนูไ..
ถ้าันยิไ้เยอะว่านั่น...พวเรา็ะนะ...
แ่ันยิ่ไ้ศูนย์...ทีมเรา็เลย...แพ้”
ียอนพูเสียเบา
ผมที่พึ่เ้าใ็หัวเราะออมาเล็น้อย่อนะพูออไปว่า
“แ่็ไม่มีใรโรธเธอนี่... แล้วะลัวทำไม?”
“็เาทำให้ทีมเราแพ้นี้!!”ียอนผละัวออาผม่อนะมอหน้าผม้วยท่าทาที่ล้ายับเ็น้อย
ผมยี้หัวเธอ่อนะนึย้อนไปในวันที่เราไปถ่ายทำีฬาสีไออล
ผมับียอนอยู่ันนละทีม...
แ่อะไรที่แปลรู้ไหม? ผมับเธอลับไ้แ่ยิธนูเป็นู่ผสม...
มันอาะูแปลแ่พวเราลับไ้เป็นทีมเียว
“นี่ๆ ียอนำอนที่เธอยิไ้ศูนย์ไหม?”ผมหันไปถามเธอ
ียอนส่ายหน้า้าๆ
“ทำไมเหรอ?”เธอถามผม
“็อนที่ียอนยิไ้ศูนย์นะ...อาร์มี่เาะโนว่าเธอนะีว่าพี่ยุนิอีน่ะ....
ฮ่าฮ่าฮ่า.. ไม่อยาะเื่อเลยว่าะเป็นแบบนั่นไ้เนอะ^^”ผมพูพร้อมับยิ้มให้เธอ
ียอนหัวเราะ่อนะพยัหน้าแล้วัเ้ึ้นมา่อนะยื่นมาผม
ผมมอเ้ิ้นนั่น่อนะ้มหน้าลไปับ้อมที่เธอยื่นมา
่อนะพุ่เ้าไปหอมแ้มแฟนสาวอผม
ียอนะั่อนะ้มหน้าเอาเมนูึ้นมาปิหน้าเพื่อปิใบหน้าอเธอที่ำลัแัอยู่
ผมหัวเราะับท่าทาแบบนั่น่อนะยาแฟร้อนอผมึ้นมาิบ
ผมับียอนบันมา่อนที่ผมะเบิว์ะอี
แม้ว่าทาบริษัทะมีห้ามไม่ให้นัร้อมีแฟนหลัเบิว์ถึสามปี
แ่ผมับเธอลับบันมา่อนหน้านั่นเสียอี
ผมที่ไ้ไปุยับีอีโออบริษัทผมับบริษัทเธอ ็เป็นอันลว่าอนุา
แ่ห้ามไม่ให้แฟนลับรู้นว่าะรบสามปี... ทั้วอผมและวอเธอ
ผมหยิบโทรศัพท์ึ้นมา่อนะยื่นออไปแล้วหันมาพูับียอนว่า
“ถ่ายรูปหน่อยเร็ว...”
ียอนหันหน้ามา่อนะยิ้มแล้วูสอนิ้ว
ผมเอนหลั่อนะเอานิ้วิ้มเ้าที่แ้มอเธอ่อนะถ่าย
เมื่อถ่ายเสร็ียอน็ผละออาัวผม
“ทำานเหนื่อยไหม?”ผมถามเธอ
ียอนพยัหน้าพร้อมับรอยยิ้มแล้วพู่อว่า “แ่็สนุีน่ะ แล้วีมินสนุไหมล่ะ?”
ผมทำท่านึ่อนะอบไปแบบไม่้อิว่า
“สนุสิ...สนุมาเลย้วย”
ผมำมือเธอไว้่อนะบีบเล็น้อยแล้วพวผม็มอหน้าัน่อนะยิ้มให้ัน
พวผมอาะไม่ไ้มีโมเมน์ันบนเวทีหรืออะไร แ่ผม็ยัรัเธอ
แม้ะไม่พูุยันเหมือนอนนี้ แม้ะไม่ไ้อยู่ใล้ัน...ผม็ยัรัเธอ
ในบาานที่พวผมไ้รับเิ
พวผมไม่ไ้ยืนใล้ันหรอ แ่นั่น็ไม่ใ่ปัหาเพราะหลัเวทีเราเอันลอ
“ีมิน............เบื่อเราไหม?”อยู่ีๆียอน็ถามผมึ้นมา
ผมมวิ้ว่อนะหันไปมอหน้าเธอ
“ทำไม.........ทำไมถึถามแบบนั่นล่ะ?”ผมถามเสียสั่น..
ผมลัว..ลัวว่าเธอะาไป ผมลัว..
แปะ..
“อย่าทำท่าว่าันำลัะาไปิ ีมิน”
ียอนับแ้มอผมทั้สอ้าอย่าอ่อนโยน่อนะส่รอยยิ้มที่อบอุ่นให้ับผม
เธอมอหน้าผม่อนะเลื่อนใบหน้าเามาใล้ผม
่อนที่ริมฝีปาอเราทั้สอะแะันเบาๆ
ไม่มีารลุล้ำหรืออะไร
เพียแ่แะัน่อนที่เธอะผละออ ผมระพริบา่อนะพูออมาว่า
“...อย่าหายไปไหนเลยนะียอน”
“ฮิฮิ ีมินอเรา...เราไม่ทิ้ไปไหนหรอ.............เนอะ^^”ว่าแล้ว็ส่รอยยิ้มที่เป็นเหมือนแสสว่าให้ับผม
ผมยิ้มาม
ผมับแ้มอเธอ่อนะบีบแ้มอเธอนียอนร้อออมาแล้วเอามือมาีผม
ผม่อยปล่อย เธอับแ้ม่อนะบ่นเสียเบา
แ่ผมไ้ยินน่ะ....ผมเลยัารพุ่เ้าไปหอมแ้มเธอแล้วหัวเราะเบาๆ
ื้อึ้..
เสีย้อวามเ้าอเธอัึ้น
ผมมอาม่อนะถอนหายใออมา...็มันหมเวลาแล้วนี้น่า
“้อไปแล้วิน่ะ?”ผมพูเสียเบา... ียอนพยัหน้าพร้อมับทำหน้าเศร้า
ผมึผ้าปิปาึ้นมาปิ่อนะลุึ้นาเ้าอี้ แล้วหยิบเสื้อโ้ทอเธอึ้นมา
ียอนหยิบแว่นันแึ้นมาใส่่อนะหันหลัให้ผม ผมลุมัวเธอ้วยเสื้อโ้ทสีหวานอเธอ
เธอหันมายิ้มให้ับผม่อนที่เราทั้สอะับมือัน
พวเราเินออมาาร้าน
ในอนนี้...แถวที่ผมอยู่นั่นไม่่อยมีผู้น..เพราะั้นเราสามารถหลบไ้
และอีอย่าร้านที่เรามาเอันนั่น็เป็นร้านที่ไม่่อยมีใรรู้ั นมอร่อย
เรื่อื่ม ราาถู...ทำไมนอย่าผมะไม่รู้ัละ....
ผมับเธอพยายามเินเลี่ยทาที่ะเอผู้นเยอะ
ไม่วายมืออผมับเธอยัุมมือึ่ันและัน นระทั่เินมาถึรถู้อียอน
ผู้ัารอเธอยื่นอยู่รนั่น่อนะวัมือเรียเธอ
ียอนพยัหน้า่อนะหันมามอหน้าผม
“เราไป่อนนะ...”ียอนพูับผมเบาๆ
ผมไม่อบ..แ่ับไหล่อเธอแล้วหมุนัวเธอ่อนะหยุแล้วพูว่า “ถึแล้วอย่าลืมส่้อวามมาบอนะ
แล้ว็รีบอาบน้ำ..ถ้าสระผม็เ็ผมให้แห้แล้ว่อยนอน ถ้ารู้สึว่าหนาว็นอนห่มผ้า
แล้ว็อย่าินนม่อนนอนละ”
“รับทราบ่ะ ุปาร์ ีมิน”เธอทำท่าเารพผมเหมือนทหาร่อนะส่รอยยิ้มให้ผม
“แล้วุปาร์
ีมิน็้อรีบอาบน้ำเ้านอนให้เร็ว้วยนะ่ะ
แล้ว็อย่าลืมทานวิามินี้วยนะ่ะ... แลเียม้วย็ไ้...............ะไ้สู”
เมื่อเธอพูบ
ผม็ับท้ายทอยอเธอ่อนะเลื่อนหน้าเ้าไปูบหัวเหม่อียอน่อนะันัวเธอออ
ียอนยู่ปา่อนะวิ่ไปหาผู้ัารอเธอ
เมื่อไปถึรถียอน็หันมาโบมือให้ผม่อนะึ้นรถไป
ผมมอูเธอ...นระทั่รถอเธอไ้เลื่อนัวออไป
ผมถอนหายใออมา่อนะยิ้มว้าเมื่อนึถึใบหน้าอิม ียอน...ผู้หิที่ผมรัเือบเท่าๆแม่อผม และว่าที่ลูสะใภ้ระูลปาร์ละะบอให้..^^ สวย เ่ ลา ทำอาหารอร่อย....แม่ผมละ็อบบบบบบบบบ อบบบบบ ไม่ไ้โม้.. ริๆ.........ไม่เื่อไปถามุนายปาร์เลย!!!!!!!!
สนุไหมแร๊รรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร? โอเป่าว?
มาู่แร็โนระทืบะแหละ... บอว่ารีเวสไ้ แ่พอมาปึป... เอิ่ม..ู่นี้มาไ้ไ?=v=
็เราิไว้แล้ว^^//โนถีบ
พึ่เยแ่หวานรั้แร...ไม่อาะไม่่อยสนุ แ่รับพร้อมับำวิาร์...
ผิอะไร รไหน็บอ้วยนะ้ะ^^
#ีวิสใสบล
ความคิดเห็น