[SF]ใจกลางความเจ็บปวด (Super Junior's Fic)

ข้อมูลเบื้องต้น

[FIC]ใจกลางความเจ็บปวด THE end* 

http://my.dek-d.com/dek-d/story/view.php?id=443957



Fic :: ใจกลางความเจ็บปวด

ซีวอน ;

"ผมรักเค้าครับ"

ฮยอกแจ ;

"ผมสัญญาว่าจะรักเค้าตลอดไป"

ซอนโบ ;

"ขอโทษด้วยน้ะน้องชาย"

เนื้อเรื่อง

[Fic] :: ใจกลางความเจ็บปวด

[Couple] :: Siwon x Hyukjae

[Author] :: JANEE

[Song] :: ใจกลางความเจ็บปวด ( http://i-musicale.exteen.com/20080820/crescendo-1 )* ฟังด้วยก็ดีจ๊า า !

"ซ่า ซ่า !" เสียงเม็ดฝนที่ตกกระทบสู่หลังคาของตึกคณะวิศวกรรมในมหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงโซล

มีร่างสองร่างกำลังยืนใช้หลังคาของตึกนั้นเป็นที่คุยกัน น  .. .

“ฮยอกแจ  .. . เราห่างกันซักพักดีไหม ?” นักศึกษารูปหล่อคณะวิศวกรรมศาสตร์ ‘ชเว ซีวอน’ กำลังคุยกับรักของเค้า ‘ลี ฮยอกแจ’

“ทำไม ?  ..  . ซีวอน” ฮยอกแจเอ่ยถามความรักด้วยเสียงสั่นสะอื้น

“ฉันคิดว่าเราน่าจะกลับไปคิดทบทวนเรื่องของเราสองคนใหม่ดีมั้ย ?  ให้แน่ใจ แล้วค่อยกลับมาเจอกัน”

“ได้สิ่ ถ้าซีวอนต้องการงั้นเรา ห่างกันซักพักน้ะ ” เหตุผลต่าง ๆ นาที่ซีวอนพูดมาทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริง ลี ฮยอกแจคนนี้รู้ดี

เป็นคนสุดท้ายที่ได้รู้ความจริง เมื่อที่ฉันนั้นถูกเธอทิ้ง
คนโง่ที่เพิ่งจะเข้าใจ

วันนั้น  . .. ที่ห้องของซีวอนฮยอกแจ *

“อื้อ อ  .. . พี่ซีวอนอหะหย่าเล่นแบบนี้สิ่” ร่างสูงใหญ่ที่ฮยอกแจจำได้ดีว่าเป็นใครกำลังใช้มือหนาบีบคั้นนมลูกโตของ ‘ชเว ซอนโบ’ ลูกพี่ลูกน้องคนสนิทของซีวอน

“อื้มม ม . ซอนโบ กี่ที ๆ เธอนี่ยังเหมือนเดิมเลยน้ะ” ซีวอนครางพลางหลับตาเมื่อพูดถึงหน้าอกใหญ่สะบึ้มใหญ่คับมือของซอนโบ

“แล้วพี่ซีวอนชอบไหม ?  อื้มม ม .  อ๊ะ เลิกแกล้งได้แล้วพี่ซีวะ . .. วอน อ๊า” ซอนโบครางกระเส่าเมื่อซีวอนใช้ลิ้นหนาดุนหัวนมของตน

“อื้มมมมมมม  ..” ซีวอนที่กำลังเคลิบเคลิ้มสำหรับสัมผัสรักของซอนโบ หลับพริ้มม ม มม

“ซะ . .. ซีวอนน ” ฮยอกแจที่แอบดูอยู่หน้าประตูห้องทรุดลงกับพื้นทันทีเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

เรื่องเธอและเขา เก็บอยู่นานเท่าไร มาเฉลยเอาในตอนท้าย
กับตาตัวเองจนซึ้งใจ

  . ... . ลี ฮยอกแจ คนนี้น่ะ ซึ้งจนถึงใจไปเลยล้ะ คนนึ๊งคือคนรักส่วนอีกคนคือ คนที่ฮยอกแจรู้จักเค้าดี

หึ ! สมเพชตัวเองมั้ยล้ะ ฮยอกแจ ?  คนที่นายรักทั้งสองคนน่ะเค้ากำลังมีความสุขกันอยู่ในห้องที่ได้ชื่อว่าเป็นของเค้ากับซีวอน ดีใจสิ่ ฮยอกแจ ! คนที่นายรักสองคนกำลังมีความสุขน้ะ   .. .  มีความสุขมาก

มากกว่าตัวของเค้าเอง  

‘ฮยอกแจ   .. . นอนด้วยสิ่’ ร่างสูงของซีวอนแง้มประตูออกมาจากด้านนอก

‘ห้องนายก็มี อ้ะ  ซีวอน.. . ’ เจ้าของห้องตระโกนออกมา

‘ไม่เอา อยากนอนกับฮยอกแจอ้ะ หน่านะ’ ร่างสูงยังไม่เลิกเจาะแจะกับประตูหน้าห้อง

‘อื้ออ !     จะนอนก็นอน’  ว่าแล้วซีวอนจังวิ่งเข้ามาราวกับกลัวเตียงหน้าจะหายไปไหน

แหมะ !

เมื่อได้คำตกลงจากเจ้าของห้องแล้วซีวอนจึงวางหมอน ผ้าห่ม หมอนข้าง และ น้องเน่า ลงบนที่นอนของฮยอกแจทันที

‘ยี๋ ! ซีวอนอะไรอ้ะ ? ’ ฮยอกแจพูดพลางใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งของเค้าหยิบตุ๊กตาสิงโตที่ดำเขรอะ ? ไม่ต้องพูดถึงเรื่องกลิ่น เหม็นเน่า ซะไม่มีเลย   .. .

‘อ๋า  .. . นายรังเกีจน้องเน่าฉันรึ๊ไง ห๊ะ ! ’ ซีวอนกระโดดหยิบ ‘น้องเน่า’มาไว้กับตัวเอง

‘ห๊ะ ! น้องเน่า ? ’ ฮยอกแจทวนคำพูดของซีวอนอักครั้ง

‘มันเป็นของขวัญชิ้นสุดท้ายที่แม่ฉันซื้อให้น่ะ’ ซีวอนยิ้มเมื่อพูดถึงแม่ของเค้า   .. . ตอนนี้แม่ของเค้าจะเป็นยังไงบ้างน๊า ‘บนสวรรค์คงจะดูแลแม่เค้าดีใช่มั๊ย ?’

นับตั้งแต่วันนั้น    .. . วันที่ฮยอกแจเริ่มคบกับซีวอนและวันที่ซีวอนย้ายตัวเองมานอนกับฮยอกแจ  

*ถูกทำร้ายโดยคนรัก เจ็บแค่ใหนต้องพร้อมเข้าใจ
อยู่กับแผล เธอให้ไว้ กับความทรมาน อยู่ข้างในนี้

“วิ๊วว ว ว วว ว !  น้องซอนโบมึงน่ารักน้ะเนี้ยนมแมร่งอึ๋มเป็นบ้าเลยวะ ไอซีวอน” เพื่อนสนิทในคณะของซีวอนพูดขึ้นพลางส่งเสียงแซว

“หึ. ของมันอยู่แล้วเว้ย !”  ซีวอนพูดพลางยักคิ้วให้เพื่อนของตนอย่างกวน ๆ

“แล้วฮยอกแจแกอ่ะว้ะ ?” เพื่อนอีกคนที่เพิ่งเดินมาก็ถามถึงคนรักของซีวอน ?

“ปล่อย ๆ ไปเห้อะ. ฮยอกแจน่ะ น่าเบื่อจะตายไป” ซีวอนพูดพลางส่ายหน้าอย่างรำคาญ

“น่าเบื่องั้นหะ หรอ ?   .. . เรามันน่าเบื่อขนาดนั้นเลยหรอ ? ” หารู้ไม่ว่าฮยอกแจที่แอบฟังอยู่ตรงมุมเสาได้ยินทุกคำพูดทุกกริยาของซีวอน 

“หึหึ ~ เลิกรักเค้าได้แล้ว ลี ฮยอกแจ ไม่เห็นหรอ ? เค้าทำกับแกขนาดนี้น้ะ ” ฮยอกแจพูดกับตัวเองพร้อมกับน้ำตาที่ไหลจากตาคู่สวย   .. . . ความเจ็บปวดของฮยอกแจ มีใครสัมผัสมันได้มั้ยน้ะ ?

“อ่าว ! ฮยอกแจมายืนร้องไห้อะไรตรงนี้หรอ ? ” ซอนโบที่กำลังเดินมาหาซีวอน เห็นฮยอกแจเข้าจังเดินเข้าไปทัก อย่างคนสนิทสนม

“เอ่อ อ   .. . ป่าวครับพอดีว่าเมื่อกี้ผมขยี้ตาแรงไปหน่อยน่ะ” ฮยอกแจตอบพลาง . .. ฝืนยิ้ม  .. ให้กับพี่สาวที่ตนนับถือมาก ยิ้มให้กับคนที่ซีวอนรักมาก

“อ่อ. อยาไปขยี้มันแรงหนักสิ่ตาน่ะ !  ฮ่ะ ๆ พี่ไปก่อนน้ะ เจ้าไก่” ฮยอกแจร้องไห้    . . .ฮยอกแจไม่ได้ขยี้ตา ฮยอกแจรู้ดีทุกอย่างว่าพี่ซอนโบ เห็นว่าเค้าร้องไห้ พี่ซอนโบรู้ทุกอย่าง รู้ว่าเค้าเป็นคนรักของซีวอน

แต่ทำไมพี่ซอนโบถึงทำกับเค้าแบบนี้นะ ?  นี้เค้ากำลังโดนคนรักของเค้าทั้งสองคนหหักหลังใช่รึ๊ป่าว ?

“อ่า  . .. ครับ ๆๆ ๆ ” ฮยอกแจบอกพลางปักน้ำตาเม็ดสุดท้ายออกจากใบหน้าขาว

“งั้นพี่ไปก่อนน้า ” หญิงสาวร่างบางบอกลาฮยอกแจก่อนจะเดินไป   .. . . เดินไปหาซีวอน

อยู่ตรงกลางใจ อยู่ที่ใจกลางความเจ็บปวดรวดร้าวที่มี
ไม่เคยคิดเลยซักนิด ว่าชีวิตต้องมาพบจุดจบอะไรอย่างนี้

.

.

.

ในห้อง   .. . ฮยอกแจ

“ฮึก  . .. ทำไมซีวอน ทำไม   .. . ฮือ อ ” ร่างบางของฮยอกแจ นอนหันหน้าให้หมอน  . ... ฮยอกแจร้องไห้

“ฮยอกแจ เป็นอะไร ?” ร่างสูงของซีวอนที่เดินเข้ามาเมื่อกี้เมื่อเห้นร่างบางนอนสะอื้นก็เดินเข้ามาหาทันที

“อ่า  .. . ซีวอนหรอ ? มาทำไมล้ะ ? มีอะไรรึ๊ป่าว  . .. ” ฮยอกแจรีบลุกขึ้นแล้วเช็ดน้ำตา

“อ่อ.  ฉันว่าฉันจะมาเก็บของน่ะ ” ซีวอนพูดพลางเดินไปหยิบของ ๆ ซีวอน ทีละชิ้น ทีละชิ้น   .. .

. . . … ฮยอกแจที่กำลังนั่งหันหลังให้ซีวอนอยู่ ? ซีวอนที่กำลังเก็บของ มีแต่ความเงียบปกคลุม และ

ความอึดอัด ไม่มีใครพูดอะไร ฮยอกแจเงียบ ซีวอนเงียบ มีเพียงแต่เสียงหายใจและเสียงของฮีตเตอร์ที่ให้ความอุ่นทั้งคู่อยู่

อะไรน้ะ ? ทำให้ซีวอนกลับมา  .. .

“ฮยอกแจ   .. . น้องเน่า ฉันล้ะ ? ” ซีวอนที่กำลังหันซ้ายหันขวาเพื่อหาตุ๊กตาตัวโปรดของเค้าอยู่

หันกลับมาถามฮยอกแจ

“ไม่รู้ นายหาใต้เตียงแล้วหรือยัง ? ” ฮยอกแจที่นั่งหันหลัง พูดตอบกับคนรัก . นี้เค้ายังกล้าเรียกซีวอนว่าคนรักได้ยังไงหน่ะ ?

“อ่า  .. . . นี้ไง ๆๆ ๆ เจอแล้ว” ซีวอนลุกขึ้นมาจากใต้เตียงพลางยิ้มระรื่นเมื่อเจอของที่ตนกำลังหา

“นายจะไปไหนหรอ  .. . ? ” ฮยอกแจที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยถามซีวอน

“ฉันว่าจะกลับไปอยู่ห้องน่ะ รบกวนนายเกินไปแล้ว ฮ่ะ ๆ ” ซีวอนพูดพลางหัวเราะ

“ซีวอน  . .. เราเลิกกันมั้ย ?” ฮยอกแจน้ำตาไหล   .. . . ฮยอกแจร้องไห้อีกแล้ว รอบที่เท่าไหร่แล้ว ?

“อื้มได้สิ่ . ” ซีวอนที่ตอนนี้จากแรกที่ยิ้มเพราะหาตุ๊กตาเจอแต่ตอนนี้ซีวอนยิ้ม

เพราะ ได้เลิกกับฮยอกแจแล้วต่างหาก

“ขอให้นายมีความสุขกับพี่ซอนโบน้ะ. .. .   แล้วนายอย่าไปทำกับพี่ซอนโบเหมือนที่ทำกับฉันน้ะรู้มั้ย ? นายต้องดูแลพี่ซอนโบดีดี พี่ซอนโบน่ะแพ้แดด นายอย่าพาพี่เค้าไปออกแดดนาน ๆ น้ะ แล้วนายก็ต้องส่งแมสเซจให้พี่ซอนโบก่อนนอนทุกคืนด้วย รู้มั้ย ? พี่ซอนโบน้ะเค้าบอกฉันว่าเค้าชอบให้คนที่เค้ารักส่งข้อความให้เค้าก่อนนอนทุกคืน แล้วพี่ซอนโบก็ ไม่ชอบดูหนังผี  ซีวอนต้องดูแลพี่เค้าให้ดีที่สุดโอเคมั้ย ? ”

ฮยอกแจพล่ามยาวถึงพี่สาวของเค้า พี่สาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องของซีวอน   พี่สาวที่เคารพและพี่สาวที่เป็นรักครั้งใหม่ของซีวอน  .. . . .

เจ็บแต่ยอมไป ปล่อยวางดวงใจ ให้กับคนที่เขาต้องการ
เธอจากไปแล้ว เหลือเพียงความอ้างว้าง

“อื้ม. ตกลงนายรู้ ?” ซีวอนพูดพลางมองขึ้นไปบนเพดาน

“ฮ่ะฮ่ะ. รู้สิ่ซีวอน ฉันขอให้นายโชคดีนะ” ฮยอกแจพูดพลางยิ้ม   .. . ‘ทั้งน้ำตา’

“ฉันก็ขอให้นายโชคดีน้ะ ฮยอกแจ” ซีวอนพูดพลางยิ้มตาหยี

แค่เพียงระบาย ก็ยังร้องไม่ออก เศร้าจนลึกเกินจะดึงถอน
อาการคนมันยังช้ำใน

.. . . เมื่อไม่มีคนรั้ง ? ไม่มีคนขอให้รั้ง  ความรักของชเว ซีวอน และ ลี ฮยอกแจ มันคงจบลงแค่นี้ เหลือเพียงควาทรงจำดีดีของคนสองคน ความทรงจำที่ฮยอกแจไม่มีวันลืม แต่กับซีวอน ?   . .. มันไม่แน่หรอกใช่มั้ย ?

ฮยอกแจไม่รู้ว่าซีวอนจะรู้สึกยังไงที่เลิกกัน แต่สำหรับตัวเค้าแล้ว เค้าเสียใจ .  คนที่คบกันมา 2 ปี แต่ต้องมาเลิกกันเพราะ ผู้หญิงคนเดียวผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของซีวอน เค้าเข้าใจ เค้ากับซีวอนเราเป็นเพศเดียวกัน เป็นไปไม่ได้หรอกที่เนื้อคู่เค้าจะเป็นผม ฮ่ะ ๆ จบซักที ความรัก ..

.

.

.

1 อาทิตย์ผ่านไป

ฮยอกแจกล้ายเป็นคนที่เก็บตัวเงียบ ไม่สุงสิงกับใคร ทำตัวไม่ร่าเริงเหมือนแต่ก่อน ?

เพราะอะไรกันทำให้ฮยอกแจเป็นได้ขนาดนี้ ..

เพราะ ‘ความรัก’ ใช่มั้ย ?

ความรัก  .. . ของซีวอนและฮยอกแจ

ความรัก  .. . ที่ฮยอกแจเป็นผู้เริ่มต้น

ความรัก  .. . ที่มีมือที่สาม

ความรัก  .. . ที่ไม่มีวันเป็นจริง

ความรัก  .. .  ที่ตรึงอยู่ในหัวใจของฮยอกแจตลอดกาลล

.. . . ค่ำคืนหนึ่งในกรุงโซล เมืองหลวงของประเทศเกาหลี มีชายหนุ่มร่างผอมกำลังเดินเล่นอยู่ในถนนย่านดังของกรุงโซล มีเพียงลมอากาศ ที่พัดโชย  ความเหงา ที่เป็นเพื่อนกับเค้าในตอนนี้  ..

“ซีวอนซอนโบอยากได้อันนั้นอ่า !” เมื่อฮยอกแจมองไปข้างหน้าก็ต้องพบกับพี่สาวของเค้ากำลังยืนชี้นิ้วเข้าไปในร้านตุ๊กตา หมี ตัวใหญ่ ร้านหนึ่งอยู่

“งั้นเราไปซื้อกันเถ้อะ” ซีวอน จุงมือหญิงสาวเข้าไปในร้านตุ๊กตาทันที

“อ่าว ! ฮยอกแจ” ซอนโบที่หันมาเจอฮยอกแจพอดี จึงทักฮยอกแจขึ้น

“สวัสดีครับพี่ซอนโบ” ฮยอกแจโค้งให้ซอนโบ  

“หวัดดีจ้า   . .. แล้วนี้เราออกมาทำไรล่ะเนี่ย ? ” ซอนโบพี่พูดพลางยิ้มหวาน  . .. ยิ้มที่สวยที่สุด ให้กับฮยอกแจ

“ก็ออกมาเดินเล่นครับ กะว่าจะกลับแล้ว” ฮยอกแจพูดพลางก้มหน้าลง  .. ไม่อยากเห็นหน้าซีวอน

มันเร็วเกินไปไหม ? เพิ่งเลิกกับเค้าได้อาทิตย์เดียว มีคนใหม่แล้วหรอ   เค้าเข้าใจว่าซีวอนมีตั้งนานแล้ว

แต่ได้โปรด  . . ให้เวลาฉันทำใจไม่ได้เลยหรอซีวอน ?

“อ่อ .  งั้นพี่ขอตัวก่อนน้า” ซอนโบพูดพลางจุงมือคนรัก ?  เข้าไปในร้านตุ๊กตาตัวเดิม

“ครับ ๆ” ฮยอกแจหันหน้าขึ้นมา ซีวอน  .. มองเค้าอยู่ ด้วยแววตาที่คงสมเพชมากสิ่น้ะ หึ ! ฉันมันน่าสมเพชมากมั้ยซีวอน  ..  . นายไม่เคยเห็นใจฉันเลยจริงจริง

คงมีสักวัน แต่ไม่รู้เมื่อไร ที่ตัวฉันมันจะยืนไหว
ไม่ยอมเป็นใครที่โง่งม

 .. ณ ทางเดินระหว่างตึกวิศวะ ต้นไม้ทั้งหลายต่างโบกพริ้ว เพื่อรับลมสำหรับเทศกาลฤดูหนาว

ความหนาวเริ่มมาเยือนทำให้ร่างผอมต้องรีบวิ่งกลับไปหอพักเพื่อหาความอุ่น   .. .

“เอ่อ   .. . ฮยอกแจ” ซีวอนตระโกนเรียกชื่อของอดีตคนรักที่กำลังเดินกลับหออยู่

“หื้ม ?  เรียกฉันหรอ .” ฮยอกแจหันหน้าขึ้นมาตามเสียงเรียกและพบกับแววตาคู่สวย  .. . แววตาที่เค้าเคยหลงมัน

“อื้อ .” ซีวอนพยักหน้า

“มีอะไร ? ” ฮยอกแจก้มหน้า   .. . ต้องแต่เค้าเลิกกับซีวอนมา เค้าก้มหน้ากี่ครั้งแล้วนะ ?

“นายเป็นไงบ้าง ? เอ่อ   .. . ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ? ” ซีวอนถามพลางยิ้มให้กับฮยอกแจ

“ฮ่ะ ๆ . แล้วฉันจะเป็นอะไรล้ะ ? ” ฮยอกแจกลั้นไม่น้ำตาไม่ให้ไหลออกจากตาคู่สวย ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้มันเอ่อล้นเต็มที่แล้ว

“ฉันขอโทษนะ เรื่องพี่ซอนโบ แต่ฉันรักพี่เค้า นายเข้าใจฉันใช่ไหม ? ” ซีวอนถามพลางโค้งให้ฮยอกแจ

“พอได้แล้วชเว ซีวอน !! นายเป็นคนไปเอง นายไม่ต้องมาขอโทษฉันหรอก ฉันต่างหากที่ต้องขอโทษนาย ฮึกก . .. เพราะถ้าฉันไปตั้งแต่แรกนายก็คงไม่ต้องลำบากใจ นายอาจจะไม่ลำบากใจด้วยซ้ำ ใช่มั้ย ?  ฮึกก . แต่ฉันอยากบอกซีวอนน้ะ ว่า ฮึกก ก . ฮือ อ   ฉันขอบคุณนายทุกๆ อย่าง  ขอบคุณมากจริงจริง ซีวอนเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน”

“นายโอเคไหมฮยอกแจ ?  ยังไงฉันก็ต้องขอโทษนายน้ะ เพราะฉันทำให้นายเจ็บ”

“ช่างมันเถอะซีวอน   .. . ขอให้นายมีความสุข ฮึก ก กับพี่ซอนโบมากมากน้ะ โชคดี ฮึกกก น้ะ ” ฮยอกแจพูดพลางวิ่งกลับหอของตน

วิ่งกลับไปในที่ที่ เค้าควรจะอยู่   .. ที่ ที่ไม่ต้องเจอกับซีวอน

... .  ถึงแม้ความรักของซีวอน ฮยอกแจอาจจะไม่ใช่ผู้ครอบครอง แต่ ความรัก ของฮยอกแจไม่สามารถ

ให้ใครได้อีกแล้ว  เพราะ ความรักของฮยอกแจ ให้ซีวอนไปหมดแล้ว ทั้งหัวใจ ขอบคุณสำหรับทุก ๆเรื่อง

และฉันก็ขอโทษนายด้วย แต่ฉันอยากบอกสิ่งสุดท้ายกับนายถึงมันจะเป็นแค่การพูดในใจก็ตาม

นายจะรักฉันหรือรักใคร แต่นายจำเอาไว้น้ะซีวอน  .. .

‘ฉันจะรักนายเสมออ .. . ’

คงมีเวลา ให้พอจะเรียนรู้ ให้กลับมาอยู่ดูแลตัวเองอีกครั้ง

THE end *

TALK ::

 

นี้เป็นฟิคเรื่องแรก ก กกกกกกกกกกก

เห่ย ย ? ทำไมมันเศร้าจังงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ง .

อยากถามทุกคนเลยว่า ?

มันควรมี พาร์ท ต่อมั๊ย ? เพราะคิดพล๊อตไว้แล้ว .

แต่มีคนอยากให้ฟิคมันต่อป่าว ?

เราจะได้แต่งต่อเน้อ อ ? . ..

เม้นไม่เม้นแล้วแต่สำนึกก็แล้วกันน้ะ

^^ ''