ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ' #น้องรหัสน่ายิ้ม :: part - 3 - '
อนโ W
"เอ่อ.. พี่านยอลเินามผมมาทำไมับ?" แบฮยอนถามออไปเพราะานยอลเินามแบฮยอนึ้นมาั้น 5 ั้นที่ห้ออแบฮยอนอยู่
"ูอยาไปส่" านยอลอบเสียเรียบ
"ไม่้อลำบาหรอับ" แบฮยอนอบไปพร้อมยิ้มแหยะๆให้รุ่นพี่รหน้า
"ทำไมนัใรไว้ ูถึไปส่มึไม่ไ้" านยอลอบพร้อมมอ้อนแบฮยอนอารม์ไม่่อยสบถเท่าไหร่
"ไม่ไ้นันะับ" แบฮยอนอบ้มหน้ามุ่ย พี่านยอลอ่าาไม่เ้าใแบฮยอนเลย อยู่ไล้ันมานานี้ ใมันเ้นเหมือนะหลุออมาอยู่แล้ว >//<
"แล้วทำไมพี่้อโรธ้วยหละับ" แบฮยอนถามะ้มหน้ามุ่ยอยู่
"หวน้อรหัส" านยอลอบพร้อมเอาแนอนเอโอบไหล่นัวเล็ ทำให้ทัู้่ัวิัน
แบฮยอนที่อนแร้มหน้ามุ่ย็้อเยหน้าึ้นมามอหน้าานยอลพร้อมหน้าที่แเห่อเหมือนะระเบิออมาให้ไ้ พี่านยอลอบเล่นมุใส่แบฮยอนโยไม่นึเลยว่าแบฮยอน็นนะมีวามรู้สึ แถมยัเอาแนมาโอบไหล่ไว้อี ใะวายายอยู่แล้ว #โทรเรียู้ภัยให้แบฮยอนทีับ ฮือออ
ทัู้่หยุอยู่หน้าห้อ 304 ห้ออบยอน แบฮยอน
"ลับีๆนะับผมเ้าห้อ่อน" แบฮยอนรหัสเ้าห้ออัวเอ ะที่เเบฮยอนำลัะปิประู้อมีมืออานยอลที่้านึพิำแพอี้าใ้นิ้วทั้ 5 ันประูไว้ไม่ให้ปิ
"อะ เอ่อมีอะไรมั้ยับพี่านยอล" แบฮยอนถามเสียสั่น
"อเ้าไปินน้ำหน่อย •=•" านยอลเินเ้าห้อไปโยไม่รอำอนุาิาเ้าอห้อ
แบฮยอนที่บ่นพึมพัมเบาๆับัวเอามหลัานยอลว่า..
"นึว่าะรอแล้วสะอี พี่านยอลนี่มันพี่านยอลิๆ เห้ออ"
โฟาลาห้อรับแที่อนนี้มีพี่านยอลนั่ิบน้ำเปล่า ย้ำิบน้ำเปล่า ะฟอร์มเยอะไปไหน แบฮยอนเอือมระอาับรุ่นพี่รหน้าริๆ
"มึเรียนม.4 ใหู้่วยิวให้มั้ย ูอ่ะหล่อ รวย เรียนเ่ สปอใี" านยอลพูพร้อมหัวเราะ ในวามานยอลับารอวยัวเอ เเบฮยอนเพลีย
"อบุับ ารมีพี่รหัส็ไม่แย่สัเท่าไหร่" แบฮยอนยิ้มริใให้นรหน้า รอยยิ้มอแบฮยอนทำเอาานยอลใเ้นไม่เป็นัหวะ
"เป็นน้อรหัสูทั้เอาใใส่และใส่ใเอา นะรั" านยอลพูหยอล้อนัวเล็ ยิ้มเ้าเล่ห์อานยอลทำเอาแบฮยอนหน้าแระเรื่อเหมือนนเป็นไ้ น่ารัิๆ
"นบ้า แบร่ " แบฮยอนอบไป้วยน้ำเสียแผ่วเบา พร้อมแลบลิ้นใส่นรหน้า
ย๊า!! เล่นอ่อยันแบบนี้เลยหรอ ันหวั่นไหวับนายแล้วนะบยอน แบฮยอน
"น่ารั" านยอลพูออมาโยสายา็้อนรหน้าแทบะลืนินทาสายาเลย็ว่าไ้
นัวเล็ที่ทำอะไรไม่ถูอนนี้็ทำไ้เพียมอหน้าานยอลอย่าอึ้ๆ ใบหน้าสวยอแบฮยอนมีสีแระเรื่อ แบฮยอนไม่อบเวลาอยู่ับานยอลเลย พี่านยอลอบเล่นมุทำให้แบฮยอนทำัวไม่ถู
"ูลับบ้านละ ถึละเี๋ยวไลน์หา" านยอลลุึ้นมาพร้อมเอามือยีหัวแบฮยอนยุ่ฟูเสียทรหม
ปั..
เสียปิประูและระบบล็อห้ออัโนมัิสิ้นสุล เสียถอนหายใอแบฮยอน็ัึ้น.
ทำไมเวลาอยู่ับพี่านยอล้อใเ้นนานี้้วยนะ
21:30
พอแบฮยอนอาบน้ำเส็็มานั่้อโทรศัพท์ทันที
"ทำไมพี่านยอลยัไม่ไลน์หานะ ไหนบอถึบ้านแล้วะไลน์หาไ" แบฮยอนบ่นับัวเอ ็พี่รหัสอแบฮยอนนะสิ บอถึบ้านะไลน์หา แ่นี่ 3 ทุ่มรึ่แล้วยัไม่ไลน์มาอี ับรถไปาวพลูโรึไ แบฮยอนทำหน้ามุ่ย
ึ๊'
เสียไลน์ึึ้น นัวเล็รีบูหน้าอโทรศัพท์ แ่พอูแล้วใ็แป่วระทันหัน็นที่ทัมาือไลน์ลุ่มน่ะสิ
ยอูอู้หูสายโหสัส : นาแบฮยอน หายไปไหนมิทราบับ อนเย็นไม่เห็นโทรให้ไปส่ที่อนโเลย 21:35 read
ลู่หานสวยปานนาฟ้า : แบไปับพี่านยอลมาใ่มั้ย สารภาพมาสะีๆ 21:35 read
บยอน แบฮยอน : พี่านยอลเ้ามาส่แบที่ห้อับ
ยอูอู้หูสายโหสัส : ร้ายา 21:36 read
ลู่หานสวยปานนาฟ้า : ็อ แวเหว่ยยย 21:36 read
บยอน แบฮยอน : ทุนอย่าแวสิับ
ึ้'
บยอน แบฮยอน : พี่านยอลทัมา แบไปอบ่อนนะับ
ยอูอู้หูสายโหสัส : ย๊าา!! แบฮยอนอบพวเราบ้าสิ 21:40 read
ลู่หานสวยปานนาฟ้า : เ้อออออ ไม่สนใเพื่อนเลยนะ 21:41 read
แบฮยอนรีบเ้ามาแทอพี่านยอลที่ส่้อวามมาเหมือนแ้ัว ทำให้นัวเล็ผุยิ้มึ้นมาอย่าไม่รู้ัว
Chan_pcyy : ถึบ้านแล้วนะ อโทษที่ไม่ไ้ไลน์บอ พอีพวไอ้เฮุนมันโทรามใหู้ไปิน้าวร้านอาหารเปิใหม่ 21:38 read
บยอน แบฮยอน : ไม่เป็นไรับ
Chan_pcyy : มึว่าป้ะ ูะให้่วยไรหน่อย 21:41 read
บยอน แบฮยอน : พี่านยอละให้ผม่วยไรหรอับ
Chan_pcyy : อลับูหน่อย ูลัวผีนอนไม่หลับ 21:42 read
Chan_pcyy : ถ้ามึไม่อลับู ูะามไปนอนับมึที่อนโอนนี้เลย 21:42 read
แบฮยอนิหนัว่าะวิีโออลับพี่านยอลีมั้ย ็นพึ่รู้ัหนิ ะไปล้าอลไ้ยั นายอูับลู่หานแบฮยอนยัไม่่อยะอล้วยันเลย
บยอน แบฮยอน : ับ อล็ไ้ับ
แบฮยอนเปิล้อับพี่านยอล ใบหน้าหล่อถึแม้ะอยู่ในโทรศัพท์แ่วามหล่ออานยอล็ไม่น้อยลเลย
"ไน้อรหัส" านยอลเอ่ยทันในล้อ พร้อมียิ้มว้าๆให้แบฮยอน
"พี่านยอลนอนสิับ เี๋ยวผมเปิล้อทิ้ไว้" แบฮยอนบอนในล้อ
"อยาเห็นหน้าทั้ืนหว่ะ เปิล้อ้าไว้รหน้าิ้" านยอลออำสั่ผ่านล้อ ทำให้แบฮยอน้อำใทำ แบฮยอนนอนะแ้าแล้วั้โทรศัพท์ให้เห็นหน้าัวเอัๆ
"มึเป็นไรหน้าแทะลุอนานี้" านยอลเอ่ยถามนัวเล็ที่อนนี้หน้าแทะลุหน้าอโทรศัพท์อานยอล านยอลนึว่าแบฮยอนป่วยเลยถาม้วยวามเป็นห่ว
"ผมไม่เยอลับใรนานนานี้นี่ับ" แบฮยอนอบพร้อมทำหน้าหยี เินอายรุ่นพี่รหน้า
"็นึว่าเป็นไ้ นอุส่าเป็นห่ว มึ้ออลับูทั้ืนห้ามวานะ" านยอลพูสีหน้าริั แบฮยอนไ้แ่พะยัหน้า ึๆ ให้านยอล
เสียหายใอรุ่นพี่้าหน้าแสให้เห็นว่าพี่รหัสอแบฮยอนหลับสนิทแล้ว ทำให้แบฮยอนลืมาึ้นมา
"พี่รู้ัวรึป่าว ว่าพี่โรน่ารัเลย" แบฮยอนพูแล้วยิ้ม มือเรียวสวย็ิ้มไปที่หน้าอรมูอานยอล
หลัาที่แบฮยอนมอานยอลผ่านอโทรศัพท์อยู่นานทำให้แบฮยอนเผลอหลับไป
นัวโที่อนนี้ลืมาึ้น รอยยิ้มผุึ้นมาเพราะานยอลแ่แล้หลับเ้าไ้ยินที่แบฮยอนพูทั้หม
"หลรัูแล้วล่ะสิ ูะทำให้มึหลูนไปหาใรไม่ไ้เลยหละ" รอยยิ้มเ้าเล่ห์บ่บอถึวาม้อารอานยอล
"ฝันีับ น้อรหัสอพี่" >//<
-//-
เ้าวันศุร์หรรษา แ่มันไม่หรรษาสำหรับแบฮยอนเลย ็เมื่อวานอลวิีโอับพี่านยอล ว่าะหลับริๆ็ปาไปี 3 ่วะมั ????
ุ้บ!!
ในะที่แบฮยอนเินัวเียร่าาย็เ้าไปปะทะับแผออร่าสู
"หวัีบยอน แบฮยอน" ร่าสูรหน้ายิ้มให้แบฮยอนอย่าเป็นมิร
"ไปินเ้ันมั้ย เี๋ยวเราเลี้ย" ร่าสูพูใส่นรหน้าพร้อมยิ้มอบแ่รอยยิ้มรั้นี้มันูเ้าเล่ห์
"เอ่อือี่โมอ่ะ วันนี้เรามีิวเพิ่มนิหน่อยับอาารย์อี้ิอ่ะริส" แบฮยอนอบยิ้มแหยๆไป เพราะเย็นนี้แบฮยอนมีิวนิหน่อย อาารย์อี้ิน่ะสิ อยู่เยๆ็เรียให้ไปพบหลัเลิเรียน
"ั้นเราอเบอร์แบฮยอนหน่อยสิ เอาไว้โทรามหน่ะ"
แบฮยอนเห็นว่ามันำเป็น ให้เบอร์ไปโยไม่ิอะไร แ่ใระรู้ว่ามีสายาแอบมอแบฮยอนับริสอยู่
"เสร็แล้ว็โทรมานะ" ริสยื่นโทรศัพท์ืนแบฮยอน่อนะหยีหัวนัวเล็นยุ่ไปหม แบฮยอนรับมา็้อำับื่อที่ริมเมมใส่เบอร์ัวเอ
" เฮียริส "
ร่าบาที่ำื่อที่ริสเมมไว้ พอเยหน้าึ้นมา็หาริสไม่เอแล้ว สสัยไปแล้วมั้
พรึ่บ!!!
แรระาอร่าสูทำให้นัวเล็้อเินามแรระาไป ร่าสูพาแบฮยอนมาที่สวนป่าหลัโรเรียน บรรยาาศเียบเหา ะว่าน่าลัว็ไม่เิ แ่ในวามิอแบฮยอน ผมว่า มันูเียบสบ เป็นส่วนัวี
"ปล่อยนะับพี่านยอล แบเ็บ" ร่าบาร้อโอโอยเมื่อร่าสูระา้อมือร่าบาอย่าแร แถมแรบีบ้อมือาร่าสูทำให้ร่าบาทนไม่ไหวน้อพูออมา
"แ่นี้มึเ็บหรอ" านยอลที่อนนี้วาเเ็ ้าวร้าว ทำใหู้น่าลัวนนร่าบาัวสั่น
"พะ พี่านยอลเป็นอะไรับ ผมทำไรให้ไม่พอใรึป่าว" แบฮยอนถามานยอลเสียสั่น เพราะอนนี้นรหน้าแบฮยอนอารม์ไม่ีอย่าเห็นไ้ั
"ใู่ไม่พอใมา มึให้เบอร์ไอ้ริสทำไม" านยอลพูออไป้วยอารม์ร้อนสุๆ ็แบฮยอนนะสิเล่นแเบอร์ให้ผู้ายนานี้สสัยอยาโนมามั้พี่านยอล็ะัให้น้อแบฮยอนเอ : )
"แล้วถ้าผมให้เบอร์ผมับริส มันเี่ยวไรับพี่หละับ" แบฮยอนที่ทนแรบีบ้อมือไม่ไหว ็โรธัเหมือนัน ถ้าผมให้เบอร์ริสแล้วมันผิรไหน แล้วพี่านยอลยุ่ไร้วย แบฮยอนพยายามลั้นน้ำาไว้ไม่ให้ไหล
"อยามาสิ ูะัให้มึเอ" านยอลไม่รอ้า ผลัแบฮยอนิำแพอึโยมือ้านึรวบแนนัวเล็ทั้สอ้าไว้ อี้าใ้พยูหน้านัวเล็ให้เยึ้นและบัับให้อยู่นิ่ๆ
"แบเ็บนะับ อะ อื้อออ อื้อ" านยอลประบริมฝีปาหนาับริมฝีปาบา อย่ารุนแรและเร่าร้อน รสูบนี้เ็มไป้วยอารม์โรธไม่มีวามอ่อนโยนและนุ่มนวล นัวเล็ที่พยายามลั้นน้ำาอนนี้็ลั้นไม่อยู่แล้ว ่อให้ัืน ร้อไห้ยัไนรหน้า็ไม่สนใ านยอลที่โมโหอยู่็โมโหไปให่ เมื่อนัวเล็ไม่ยอมให้ลิ้นอานยอลสอแทรเ้าไปให้โพรปาหวาน
านยอลใ้มือที่ประอหน้าเลื่อนมาบีบปาแบฮยอนเพื่อที่านยอละไ้สอเรียวลิ้นเ้าไปไ้ านยอลใ้ลิ้นวานหาวามหวาน่ำาปาอนัวเล็อย่าุัน มือที่อนแรบีบปาอยู่ ็เลื้อยมาสอเ้าใ้เสื้อพละอร่าบา
"อื้อออ อะฮึ อื้อออ~"
ร่าบาใไม่น้อยที่านยอลเอามือสอเ้าเสื้ออนเอ านยอลลูบไล้เอวอิ่วอนัวเล็อยู่นาน สัมผัสริมฝีปาที่อนแรไร้วามสสารลับเป็นสัมผัสที่นุ่มนวลและอ่อนโยน แบฮยอนเอ็ไม่อาถอนรสูบนี้ไ้ มันรู้สึีมา รู้สึีเหลือเิน..
มือ้าอานยอลที่ลูบไล้เอวนัวเล็อนนี้เลื้อยมาหยุรอบาเพละและำลัะเลื้อยไปในาเ
0__0' แบฮยอนที่ไ้สิ็รวบรวมเเรที่มีทั้หมผลัานยอลนเ ฝ่ามือบาระทบที่หน้าร่าสูอย่าั้ใ
เพี๊ยย!!
แบฮยอนที่อนนี้น้ำาไหลเป็นสาย มอร่าสู้วยสายาโรธ เลีย พร้อมับเินหนีออไปารนี้ให้เร็วที่สุ
ร่าสูที่ยืนอึ้ เพราะโนแบฮยอนบ
"เหี้ยแล้วู ทำไรไม่ิเลยแม่เอ้ย!!" านยอลสบุออมาอย่าหัวเสียับัวเอที่ไม่วยุมอารม์ ร่าสูเะระถา้นไม้นแ้วยอารม์โรธัวเอ
" ูแม่เหี้ยหว่ะ "
--------------------------------------------------------------------------------------
ลับมาราม่า้วยันอีรอบนะทุน
เม้นิมและบอำผิไ้เลย้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น