คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Host :: Chapter 5.2
Host
- Chapter 5.2 –
SONG : GOT7 - MOONLIGHT
CUT
ฟอ
มินโฮหอมแ้มาวที่ับสีเลือาๆ แทฮยอนหันไปสบาับมินโฮ่อนที่ะฟุบหน้าับอแร่อย่าเินอายใบหน้าหวานเริ่มเห่อร้อนนรู้สึเหมือนับว่าแ้มะแ
ะไม่ให้อายไ้ยัไ็เาเป็นนอให้มินโฮทำเอ
มินโฮยร่าอแทฮยอนออาัวนอเา่อนที่ะลุึ้นแล้วอุ้มร่าบาเินมาที่อ่าอาบน้ำ เาแทรัวลนอน่อนะวาแทฮยอนให้นั่ทับบนัว วาเรียวเผลอสบับามและเป็นแทฮยอนเอที่เป็นฝ่ายหลบสายาอมินโฮ
“ผมว่าเราอาบน้ำันีว่า” แทฮยอนลุึ้นหยิบวรีมอาบน้ำมาถือไว้ เอารีมออมาแล้วบรรลูบมันให้ับร่าสู มินโฮมอารระทำอแทฮยอนนิ่ๆทั้ๆที่ในใเ้า้อนเนื้อ้า้ายเ้นรัวไม่เป็นัหวะ มันบ้าลั่และแทบะทะลุออมาเ้น้านออยู่แล้ว และหลัาที่ทำวามสะอาให้มินโฮแล้วนัวเล็็เริ่มะทำวามสะอาัวเอบ้า มินโฮุมมือบาเอาไว้แทฮยอนเลิิ้วมออย่าสสัย
“ให้ันอาบน้ำให้เธอบ้าสิ” มินโฮรีมอาบน้ำใส่ฝ่ามือแล้วเริ่มลูบไล้ผิวายาวเนียน อ่าอาบน้ำเ็มไป้วยฟอสีาวอรีมอาบน้ำ
“ฮ่ะๆ” แทฮยอนหัวเราะเบาๆเมื่อฟอสีาวิที่มูอมินโฮเป็น้อนลมๆ
“หัวเราะอะไร” มินโฮถามแ่แทฮยอนลับไม่พูอะไร มิหนำ้ำยัปาฟอรีมสีาวึ้นมาไว้ในมือแล้วิ้มมันลบนแ้มสาอมินโฮให้เป็นหนวแมวเสียอย่าั้น
“เหมือนแมวะมั น่ารััเลย ฮ่ะๆ” นัวเล็หัวเราะเบาๆ มินโฮะัไปับำนั้น
แทฮยอนบอว่าเา น่ารั อย่าั้นเหรอ?
เาไม่ไ้ิไปเอใ่หรือเปล่า?
หัวใเริ่มเ้นไม่เป็นัหวะอีรั้ แทฮยอนอบทำัวน่ารัแบบนี้ลอ น่ารัเรื่อยเปื่อย น่ารัแบบไม่รู้ัว ใบหน้าิ้มลิ้มพร้อมับรอยยิ้มสใสที่เาเอเมื่อี้มันทำหัวใเาเริ่มะทำานหนัไปทุที นี่เาหลนไม่รู้ะหลยัไแล้ว
“ันลายเป็นแมวอเธอไปแล้วเหรอเนี่ย” มินโฮเอ่ยยิ้มๆ
“ฮ่ะๆ มันน่ารัริๆนะ ลุึ้นยืน่อนสินะุ นะๆ”
อีแล้ว... แทฮยอนพูำว่าน่ารัใส่เาอีแล้ว
แทฮยอนรบเร้าให้มินโฮลุึ้นยืนนัวสูยอมลุึ้นาม นัวเล็ี้ไปที่ระ มินโฮมอามไปอย่าว่า่าย ฟอโฟมาวๆที่มูับหนวแมวาที่นัวเล็สร้าึ้น แล้วไหนะหูแมวบนหัวนี่อี แทฮยอนไปทำไว้อนไหนทำไมเาไม่รู้ัว มินโฮละสายาาัวเอมอไปที่ร่าเล็วามสบเ้าับวาเรียวในระอย่าั แทฮยอนที่ำลัยิ้มับผลานัวเอะัไป ใบหน้าหวานึ้นสีอีรั้่อนะ้มมออ่าที่เ็มไป้วยฟอ
นัมแทฮยอน็ไม่รู้ว่าทำไมัวเอถึรู้สึเินมินโฮถึนานี้...
“เอ่อ เราวระรีบอาบน้ำันไ้แล้ว” แทฮยอนเอื้อมมือไปเปิ๊อแล้วหยิบฝับัวมาถือไว้ น้ำที่ไหลออมาพุ่เ้าใส่หน้ามินโฮอย่าั ฟอที่อยู่บนหัวและใบหน้าไหลรวมับน้ำอาบหน้าอร่าสูน้อหลับาปี๋
“แทฮยอนไม่เล่นแบบนี้สิ” มินโฮใ้มือลูบน้ำออาหน้าแ่น้ำที่ผสมไป้วยฟออรีบอาบน้ำลับเ้าานรู้สึแสบ “โอ้ย!” นัวสูร้อเสียั
“ุ! เป็นอะไรหรือเปล่า” แทฮยอนปิน้ำแล้วเ้าไปูมินโฮ
“แสบา” นัวสูบอพร้อมับยี้มามั่วๆ แทฮยอนับมือหนาเอาไว้ไม่ให้มินโฮทำเพราะะยิ่แสบ
“อย่ายี้สิ มาเี๋ยวผมูให้” แทฮยอนเปิน้ำอีรั้แล้วล้าหน้าให้มินโฮ “ลืมาไ้แล้ว” เสียหวานสั่ มินโฮลืมามอ้าๆใบหน้าอแทฮยอนทีู่เป็นห่วอยู่รหน้าอเาอย่าใล้ิ
“เ็ี้แล้” มินโฮเอ่ยเบาๆพร้อมับรอยยิ้ม แล้วรวบใบหน้าหวานมาหอมแ้มทั้้ายวานหนำใ่อนะปล่อยให้เป็นอิสระ
“ผมว่าเรา้อไ้นอนัวเปื่อยอยู่ในห้อน้ำแน่ๆ” แทฮยอนพูแล้วยู่หน้าหลัาผละัวออามินโฮแล้ว
“มานี่เี๋ยวล้าัวให้” มินโฮแย่ฝับัวมาาแทฮยอนแล้วรมันบนร่าายบา
หลัาอาบน้ำเสร็มินโฮ็อุ้มแทฮยอนมาวาที่หน้าโ๊ะเรื่อแป้ เ็ัวให้นแห้่อนะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แล้วึเปลี่ยนเสื้อผ้าัวเอบ้า แทฮยอนหันหน้าหนีเมื่อมินโฮปลผ้านหนูออ ร่าสูหัวเราะับท่าทีนั้นอนัวเล็ทั้ๆที่เห็นันออะบ่อยแ่็ยัะเินอายอยู่ แทฮยอนมอมินโฮที่แ่ัวเสร็แล้วแ่หัวยัเปียึหยิบผ้านหนูผืนเล็ึ้นมาแล้วันร่าสูให้นั่แทนที่ัวเอ่อนะบรรเ็ผมให้อย่าอ่อนโยน มินโฮมอารระทำอร่าบาผ่านระแล้วยิ้มพอใ แทฮยอนไม่เยทำให้เาแบบนี้มา่อน หาหยุเวลาไ้เาอยาหยุ่วเวลานี้เอาไว้ให้มันอยู่แบบนี้ลอไปไม่ให้เปลี่ยนแปลเลย
“เสร็แล้ว” ร่าเล็พูึ้น่อนะลุเินไปาผ้า มินโฮยืนึ้นเ็มวามสูแล้วรวบัวนัวเล็ลอยหวืาพื้นไปวาบนเีย นัวสูนอนร่อมมอใบหน้าหวานแล้วูบที่หน้าผามน
“อบุสำหรับวันนี้นะรับ” แทฮยอนเลิิ้วมอมินโฮอย่าไม่เ้าใ แ่เ็ผมให้นี่เหรอถึไ้พูเพราะนานี้ แ่พอิไปิมาอีทีแ้มาว็ึ้นสีระเรื่ออีรั้
หรือว่าะเป็นเรื่อนั้นัน...น่าอายะมัเลย เา็ไม่รู้เหมือนันว่าทำไม้อ่วยมินโฮ และไม่รู้ว่าเอาวามล้ามาาไหนถึทำเรื่อแบบนั้นไ้
“ิอะไรอยู่ทำไมหน้าถึแแบบนี้ หืม?” มินโฮถาม แทฮยอนรีบใ้มือุมแ้มัวเอทันที
“ออไปไ้แล้ว หนั” แทฮยอนผลัมินโฮที่นอนทับัวเออยู่ มินโฮยอมผละอออย่า่ายายแ่ลับรวบร่าบามาอไว้แทน วแนว้าโอบเอวอิ่วเอาไว้หลวมๆ นัวเล็ยอมนอนนิ่ๆให้มินโฮอเอาไว้อย่านั้น
“นอนะเ็ี” ำพูอมินโฮไม่ใ่เสียเพลับล่อมใๆเป็นเพียำพูธรรมาหาแ่แทฮยอนลับยอมทำามอย่าว่า่าย นัวเล็หลับาพริ้มและในที่สุ็เ้าสู่ห้วนิทราไปอย่า่ายาย
ลมหายใที่พ่นออแผ่วเบาอย่าสม่ำเสมอนั่นเป็นสิ่บ่บอว่าแทฮยอนหลับไปแล้ว มินโฮผละอ้อมอออ้าๆเพราะลัวว่านัวเล็ที่เพิ่หลับไปะื่น เาลุึ้นนั่มอใบหน้าหวานัๆ แสันทร์ที่ลอผ่านผ้าม่านนั่นทำให้ทั้ห้อสว่าน้อยๆ และใบหน้าาวที่รับแสันทร์นั้นยิ่ทำให้มินโฮหลใหลนไม่อยาละสายา แทฮยอนไม่ใ่ผู้หิแ่็มีใบหน้าสวยหวานไม่่าัน แทฮยอนมีนิสัยเหมือนลูแมวัวเล็ๆที่อบุเวลาถูัใแ่็อบอ้อนโยไม่รู้ัว มินโฮไม่เยิมา่อนเลยว่าะหลใหลนัวเล็ไ้มามายนานี้ แทฮยอนมีอิทธิพลับหัวใอเามาเสียเหลือเิน มินโฮมอนที่นอนอยู่ยิ้มๆหยิบผ้านวมผืนหนามาลุมายบา่อนะทิ้ัวนอนลหมอนนุ่มอีรั้แล้วสอัวเ้าในผ้านวมพร้อมับรวบร่าเล็เ้ามาในอ้อมออีรั้ ยหัวเล็ึ้นเล็น้อยแล้วสอแนแร่ให้แทฮยอนหนุนแทนหมอน่อนะใ้มือันให้ใบหน้าหวานเ้ามาแนบับอ ริมฝีปาหยัูบลบนหน้าผามนแผ่วเบา
“ฝันีนะรับลูแมวัวเล็อมินโฮ”
TBC
#fichost
ความคิดเห็น