[ inazuma eleven ares x oc ] ฝากดาวบนฟ้าไปบอกรักเธอ♥

ตอนที่ 16 : +:⭐:+ดาวดวงที่ 15 +:⭐:+ : ตอบแทน...?

ณ วันแข่งฟุตบอลของโรงเรียนไรมง กับ โรงเรียนมิโนโดซัน

“นี้มัน...เกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย”ฉันพูดด้วยท่าทางสงสัยหลังจากที่รู้สึกได้ว่าทุกคนในทีมดูแปลกๆไป จะว่ายังไงดี ดูเหมือนทุกคนจะปฏิบัติกับฉันเหมือนเป็นแขกVIPงั้นแหละ

“ก็ไม่มีอะไรนิครับท่านชินะ”รุ่นพี่โกจินตอบฉันด้วน้ำเสียงที่แสนจะสุภาพในขณะที่ใช้มือนวดไหล่ฉันเบาๆ ไม่นานแต่ละคนในทีมที่เคยต่อต้านฉันก็ต่างมาบริการฉันเต็มที่ ทั้งยกน้ำมาให้ นวดไหล่บ้าง เอาพัดมาพัดให้ พอเห็นแบบนี้แล้วรู้สึกระแวงขึ้นมาเลยแหะ

“เออ...ฟุยูกิซัง พวกเราขอโทษเรื่องที่จะให้เธอออกด้วยนะ”จู่ๆมิจินาริซังก็เดินเข้ามาพร้อมก้มหัวขอโทษฉันในเรื่องเมื่อตอนนั้น แล้วอะไรที่ทำให้เขามาขอโทษฉันะลเนี่ย

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันไม่ได้คิดอะไรมากแถมฉันเองก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ตอนนั้นพูดเป็นเชิงดูถูกพวกคุณ”ฉันก้มหัวให้เล็กน้อยพร้อมกับส่งยิ้มให้เบาๆ

“ว่าแต่? อะไรทำให้คุณนึกขอโทษฉันหรอคะ ฉันนึกว่าพวกคุณจะโกรธฉันไปตลอดสักอีก?”

“คือเรื่องนั้น...”ทันทีที่ฉันถามออกไป มิจินาริซังก็ทำท่ากระวนกระวาย แต่ยังไม่ได้คำตอบเสียงผู้ประกาศก็ดังขึ้นขัดจังหวะ นั้นทำให้ฉันยังไม่ได้คำตอบจากมิจินาริซังเลย ฉันว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นในการประชุมที่ฉันไม่ได้เข้าตอนนั้นแน่ๆ (พอจะจบปัญหาก็จบง่ายๆเลยนะเนี่ย : ไรท์)

‘เอาล่ะครับ ท่านผู้ชมตอนนี้ผู้เล่นของทั้งสองทีมต่างลงเข้าสู่สนามแล้วละครับ เนื่องจาก ‘ไรมงเป็นทีมอันดับสุดท้าย’ หากเอาชนะไม่ได้ ‘โอกาสก็จะริบหรี่ลงไป’ อีกครับ’

ไม่ต้องย้ำว่า ‘ไรมงเป็นอับดับสุดท้าย’ ขนาดนั้นก็ได้มะ มันกดดันทีมฉันนะเฟ้ยยยย เดี๋ยวปั้ดวิ่งไปตบหัวซะนี้!!(น้องเกรี้ยวกราด : ไรท์)

‘ทีมมิโนโดซันนั้นมีสมาชิกฟุตบอลกองหนุนเข้าร่วมเพื่อเพิ่มกำลังและระดับฟุตบอลด้วยครับ อดีตไรมงอีเลฟเว่น คาเบายาม่า เฮย์โกโร่ เดินทีครั้งนี้คาเบยาม่าต้องลงแข่ง แต่เมื่อวานข้อเท้าพลิกกะทันหัน นั้นทำให้ไม่สามา---!? ดะ...เดี๋ยวนะครับ!!! มีข่าวด่วนมาใหม่ครับ!!!’

ทันทีที่ผู้พากย์หยุดชะงักเมื่อได้รับกระดาษโน้ตจากทีมงาน ก็ทำให้เหล่าสายตาของผู้ชมต่างสงสัยเรื่องที่เกิดขึ้น แน่นอนร่วมถึงเหล่าผู้เล่นในสนามด้วย

‘คะ...คือ! เราเพิ่งได้รับแจ้งมาว่าในทีมไรมงเอง ก็มีสมาชิกฟุตบอลกองหนุนเข้าร่วมด้วย และยังเป็นคนที่เกินคาดมากๆเลยละครับ อดีตไรมงอีเลฟเว่น ผู้เป็นดังเจ้าหญิงของไรมง ฟุยูกิ โฮชินะจางงงงงง!!!!’

แฮ่ๆๆๆๆๆ เสียงตกใจของเหล่าผู้ชมดังกระฮึมขึ้น ทำให้คาเบายาม่าที่นั่งพักอยู่นั้นถึงกับตะลึงก่อนจะหันหน้าไปหาเด็กสาวที่นั่งอมยิ้มอยู่ด้วยใบหน้าที่ซีดลงเล็กน้อย

‘จะประกาศชื่อฉันดังเกินไปแล้วนะ รู้มั้ยว่าถ้าทำแบบนั้นมันยิ่งทำให้ฉันดูเด่นนะ’ ฉันบ่นในใจอย่างไม่สบอารมณ์

......

และแล้วการแข่งระหว่างไรมงกับมิโนโดซันก็เริ่มขึ้น

“นี้มันป้อมปราการจริงๆเลยไม่รึไง แบบนี้จะเข้าไปได้ไง!?”โกจินพูดอย่างนึกเสี่ยวสันหลังหน่อยๆเมื่อตัวเองวิ่งไปประจันหน้ากับฝ่ายศัตรู พล่างส่งลูกให้กับมิจินาริ

“ยังไงก็ต้องบุกละนะ!”โคโซมารุตัดสินใจวิ่งขึ้นเป็นฝ่ายบุก แต่ยังไม่ทันได้บุกโค้ชก็ส่งข้อความบอกถึงทุคนว่าให้ ‘เอาแต่ป้องกันอย่างเดียว’ นั้นทำให้โคโซมารุถึงกับหัวร้อนอีกรอบ

ไม่นานฝ่ายศัตรูก็เริ่มบุกเข้ามาแย่งบอลจากไรมงบ้าง และมันก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆทำให้ไรมงไม่สามารถบุกเอาประตูได้เลย...

‘เอาล่ะครับ ตอนนี้ยังไม่มีฝ่ายไหนทำคะแนนได้เลย ในตอนนี้ไรมงจะสามารถทำลายการป้องกันสุดแข่งแกร่งนี้ได้หรือไม่’

ปิ้ด ปี้ดดดดด

เสียงนกหวีดดังจบครึ่งแรก ในตอนนี้ก็ยังไม่มีใครทำประตูได้ ฉันนั่งมองสีหน้าของทุกคนในทีม ที่ตอนนี้ต่างประท้วงกับวิธีการเล่นของโค้ช แต่โค้ชทำไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป เห็นแบบนั้นแล้วรู้สีกหมั่นไส้นิดๆแหะ แต่ก็เอาเถอะฉันจะช่วยใบ้นิดนุงละกันเพราะยังไงๆฉันก็รู้เนื้อเรื่องทุกอย่างของเรื่องนี้หมดแล้วนิ

“ทำไมไม่ลองคิดตรงกันข้ามละคะ”

“ตรงกันข้าม?”ทันทีที่ฉันพูดประโยคที่เป็นนัยๆออกไป ทุกคนในทีมต่างก็สงสัยกับสิ่งที่ฉันพูด

“แล้วมันหมายความว่ายังไงหรอชินะจัง?”โนริกะจังถามคำถามที่ตอนนี้ทุกคนอาจคิดเป็นคำถามเดียวกันออกมา

“ก็หมายความว่า---”

“อ้า!? ดูเหมือนจะได้เวลาลงครึ่งหลังแล้วนะครับ ไปเตรียมตัวกันสิครับทุกคน~”ในตอนที่ฉันกำลังจะอธิบายโค้ชโจที่ดูเหมือนจะรู้ว่าฉันจะพูดอะไรก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุย พร้อมกับดันทุกคนออกไปให้ห่างจากฉัน

“ไม่ดีเลยนะครับ ชินะจังถ้ารู้แล้วก็อย่าบอกหมดสิครับ!”โค้ชโจทำท่างอนใส่ฉัน แต่ฉันก็ไม่สนใจเพราะฉันได้ใบ้ทุกอย่างไปแล้วนะสิ ที่เหลือก็แค่รอดูผลลัพธ์เท่านั้น รู้สึกในการแข่งนัดนี้ ฉันจะไม่ต้องออกโรงสินะ

...การแข่งก็ดำเนินต่อไปในตอนแรกไรมงมีท่าทีว่าจะบุกแต่ก็ถูกโคโซมารุห้ามไว้เพราะดูเหมือนเขาจะฉุกคิดอะไรบางอย่างได้จากคำใบ้ของเด็กสาว เวลาการแข่งเริ่มลดลงเรื่อยๆไม่นานฝ่ายมิโนโดซันก็เป็นฝ่ายบุกบ้างแต่ก็ถูกการป้องกันของ อิวาโตะคุง ด้วยท่า กำแพงมหากาฬ นั้นทำให้ไรมงเริ่มมีกำลังใจขึ้นมา และนั้นก็ทำให้ไรมงเปลี่ยนเป็นฝ่ายบุกบ้าง แต่ท้ายสุดมิโนโดซันก็ใช้เทคนิคใหม่มาป้องกัน

‘เกมรุกของไรมงโดนป้องกันแล้วละครับ ทำให้บอลตกไปอยู่ที่ ฮิอุระ ฮิอุระจะสามารถจัดการกับปัญหานี้ได้หรือไม่’

‘ทำไงดี จะส่งลูกไปยังไงดี’

“ฮิอุระซัง~! บอลยาวไงคะ!”เด็กสาวข้างสนามตะโกนขึ้นมา ทำให้ฝ่ายที่ถูกเรียกหันหน้าไปทางเด็กสาวเล้กน้อย ก่อนจะละสายตามายังศัตรู

“บอลยาว? อย่างนี้นี่เอง!”เขาพึมพำก่อนจะทำท่าเหมือนคิดอะไรได้ พร้อมกับทำท่ายิงไม่ตายออกมา

ธนูน้ำแข็ง!!!

‘ทะลุแล้วคร้าบบบบบ!!! ฮิอุระส่งบอลลูกยาวไปให้อาสึโตะที่อยู่ตรงหน้าประตูแล้วละครับ และก็โกลลล!!!!’

ปิ้ด ปิ้ด ปิ้ดดดดดดดดดดดด

‘หมดเวลาการแข่ง ผลการแข่งคือ 2 ประตูต่อ 0 ชัยชนะเป็นของไรมง!!!’

“สุดยอดไปเลยฮิอุระ!? บอลยาวตะกี้นะ!!”อาสึโตะรีบวิ่งมาชื่นชมการส่งลูกของคิรินะทันที

“อืม วิถีเมื่อกี้นะ มันเหมือนกับฉีดน้ำสายยางเลย”อีกฝ่ายทำท่านึกอะไรบางอย่างพร้อมกับอธิบายเปรียบเทียบลูกเตะเมื่อกี้

“งั้นโค้ชก็...”อาสึโตะที่ดูจะตามความคิดทันก็หันหน้าไปทางฝั่งของโค้ช ทั้งสองหันหน้ามาพูดคุยเล้กน้อยก่อนจะเดินไปรวมตัวกับเพื่อนๆ

“ฮิอุระซังท่าเมื่อกี้เท่มากเลยละคะ~!”ฉันที่สังเกตเห็นว่าฮิอุระซังเดินมารวมตัวแล้วก็รีบเข้าไปชมท่าเตะเมื่อกี้ นี้ฉันพูดจริงนะ ดูยังไงมันก็เท่ในสายตาฉันอ้ะ

“งั้นหรอ? แต่ถ้าไม่ได้คำใบ้จากฟุยูกิซังฉันคงทำได้หรอกนะ”เขาพูดพร้อมเกาแก้มแก้เขิน

“ถ้าคิดแบบนั้นไม่มีอะไรจะตอบแทนฉันหน่อยหรอคะ~?”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูอ้อนๆแต่แฝงไปด้วยความขี้เล่น

“เอ๊ะ? อืมมมม”เขาตกใจเล็กน้อยพล่างทำท่าคิดอะไรบางอย่าง

ตุ้บ

“ขอบใจนะ ฟุยูกิซัง”ไม่นานมือใหญ่ของเขาก็วางบนหัวของฉันพร้อมลูบไปมาเบาๆก่อนจะเผยรอยยิ้มแสนอบอุ่นมาให้ ห้ะ ลูบหัว

“(-////-) อะ....อือ”เขาทำอะไรของเขากันเนี่ย!? แล้วทำไมตอนลูบหัวต้องยิ้มแบบนั้นอ้ะ รู้มั้ยทางนี้เขินนะโว้ยยยยยย

“โอ้ยยยยย ทำไมแถวนี้ถึงมีมดละเนี่ย!!!”เสียงเหน็บแนมจากเพื่อนในทีมต่างค่อยๆดังขึ้น ทำให้ฉันกับฮิอุระกลายเป็นสนใจของใครหลายคนสะงั้น

“อ้ะ!? เจ้าฮิอุระนายทำอะไรกับท่านชินะนะ!!”รุ่นพี่โกจินที่เห็นแบบนั้นก็ทำท่าเหมือนจะหาเรื่องฮิอุระซัง

“เดี๋ยวนี้ทั้งสองคนนั้นสนิทกันจังเลยนะ~~”

ในขณะที่ไรมงต่างกำลังฉลองกับชัยชนะ(หรือกำลังแซว)ก็ได้มีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องไปที่เด็กสาวผมทองอย่างไม่ลดละ

“เราคงได้เจอกันเร็วๆนี้แน่นอน ฟุยูกิ โฮชินะ~ :)”

"ช่วง คุย.หลัง.อ่าน"

“ยะโฮ้~! ตอนนี้มาแบบสั้นๆ แต่ตอนหน้ายาวแน่นอน!!!(มั้ง) เฮ้อ~!ตอนนี้เป็นไรที่แอบอิจฉาชินะจังนิดนึง ถูกคิรินะลูบหัวด้วยน่าอิจฉาจริงๆ!!! ฉันเองก็อยากโดนลูบหัวบ้างอ้า!!! .กัดผ้าเช็ดหน้า”

“เอาล่ะ!! เรามาตอนรับแขกของวันนี้ดีกว่า แขกของวันนี้คือ...น้องโนริกะ จ้า!!! .ปรบมือ”

“ดีจ้า~!”

“ว่าไงจ้ะสาวน้อยผู้รักษาประตูของไรมง รู้สึกยังไงกับตอนนี้บ้างคะ?”

“ก็รู้สึกว่าดูเป็นเกมที่ค่อนข้างรับมือยากนะ แต่ตอนนี้พวกเราก็ผ่านมันมาได้ เพราะงั้นต่อจากนี้พวกเราไรมงก็จะพยายามต่อไป จริงด้วยคุณพี่สาวจะเอาสาหร่ายจากบ้านเกิดของฉันมะ? .ยื่นสาหร่ายให้”

“ขอบคุณน้า~ แล้วสำหรับคู่หวานชวนชื่นอย่างชินะคิรินะละ น้องโนริกะคิดว่าไง? .กินสาหร่ายไปด้วย”

“คิดว่า...จะคอยเชียร์สุดฤทธิ์เลยละคะ!!! .ชูกำปั้น”

“ดีมากคะ!!! เราต้องหาแนวร่วมขบวนการให้ได้มากทีสุด!!! .จับมือพันธมิตร”

“คอยดูเถอะคิรินะชินะจัง เดี๋ยวโนริกะคนนี้จะคอยเป็นแม่สื่อรักสุดหวานของทั้งสองคนให้เอง .ยืดอกภูมิใจ”

“นั้นสินะคะ~ สำหรับวันนี้ก็ขอจบเพียงเท่านี้ พอดีต้องไปวางแผนกับกลุ่มแม่สื่อคู่รักของอินาสึมะกับโนริกะจังก่อนนะคะ พบกันใหม่ตอนหน้านะทุกคน See you next week .หัวเราะชั่วร้ายกับโนริกะ”

ปล.อย่าเป็นนักอ่านเงากันนะ!!! ช่วยกันเม้นท์ด้วยเด้ออออออ

CR.SQW