ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Smash:Mad Robot

    ลำดับตอนที่ #8 : มันบินได้!

    • อัปเดตล่าสุด 26 ส.ค. 49


                เมื่อผมตรวจพื้นที่รอบๆ จนเป็นที่พอใจแล้ว ผมก็เริ่มลงมาที่โรงงานเบื้องล่าง บริเวณรอบนอก ซากปรักหักพังของมันยังปรากฏอยู่ แม้จะลดน้อยลงจากการที่ต้องนำไปทำเป็นวัตถุดิบ...ก็มันฝีมือของผมทั้งคู่เลยนี่  เมื่อเดินเข้าไปภายใน ก็ยังเต็มไปด้วยแผลฉกรรจ์แห่งสงครามที่แม้จะดับไปแล้ว แต่ควันแห่งการต่อสู้ก็ยังตลบอบอวลอยู่ทั่วทั้งบริเวณ ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนกับก่อนที่ผมจะเดินขึ้นไป ยกเว้นเสียแต่ว่า เหล่า Probe ได้หยุดการทำงานแล้ว และ ยาน...ไม่สิ หุ่น Humanoid ที่สร้างขึ้นใหม่นั่น...เสร็จสมบูรณ์แล้ว

     

                    หุ่นรบที่ว่าสามารถย่อหรือขยายตัวได้ตามใจชอบ แน่นอน พร้อมกับยานมะเขือเทศของผม ซึ่งตอนนี้กลายเป็นหัวของหุ่นรบนั่นไปแล้ว สามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วหลุดพ้นจากบรรยากาศโลกได้ ส่วนเรื่องอาวุธส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปพลังงานกล ไม่ว่าจะเป็น มือจรวด เลเซอร์ที่ยิงมาจากตา แต่ก็ยังมีท่าไม้ตาย....ที่จะไม่ใช้จนกว่าจะจำเป็นเท่านั้น...

     

                    ว่าแล้วผมก็เริ่มทดสอบระบบภายนอกต่างๆ อย่างละเอียด ไม่ว่าจะเป็น การเคลื่อนที่ การหด การขยายตัว การโจมตี การป้องกัน และอื่นๆ จนกระทั่งมาถึงบททดสอบสุดท้าย...การบิน

     

                    ผมป้อนข้อมูลลงในหน่วยประมวลผลกลางให้ใส่คำสั่งบินไปยังตัวหุ่นยนต์(ซึ่งถูกย่อส่วนเรียบร้อยแล้ว ไม่งั้นขืนบินขึ้นไป ชนทุกอย่างพังหมดแน่) แล้วก็เดินออกมาดูผลการสังเกต ซึ่งหากมันสำเร็จก็ดีไป แต่หากล้มเหลว การซ่อมแซมยานทั้งหมดอาจจะต้องเริ่มใหม่ ดีไม่ดีอาจกระทบถึงตัวยานมะเขือเทศจนเป็นปัญหาร้ายแรงให้กลับภารกิจอันสำคัญยิ่งของผมได้

     

                    Command: Fly Executed!

     

                ผมกดปุ่มที่จะอาจทำให้หุ่นยนต์พังไปในพริบตา หากมันลอยขึ้นแล้วดับกลางคัน........

     

                    เสียงเครื่องยนต์จากปลายขาดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับมีประกายไฟพุ่งออกมาอย่างรุนแรง นี่ถ้ามันมีขนาดใหญ่ ผมที่ยืนอยู่ตรงนี้อาจจะทนความร้อนไม่ไหว หรือแรงดันมหาศาลอาจจะผลักวัตถุอะไรกระเด็นใส่ผมจนตายเลยก็ได้ แล้วปลายเท้าก็ค่อยๆ ยกขึ้นจากพื้นดิน ลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงระดับที่ผมกำหนดไว้..........

     

                    หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ เพราะหากมันเสียตอนนี้ ย่อมมีความเสียหายเหลือคณานับตามมาแน่ ผมหายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ เพื่อทำใจให้สบาย ผมค่อยๆ นับถอยหลังเวลาลงจอดทุกๆ วินาที

     

                    ...........................

     

                ยานลงจอดอย่างเงียบกริบ แสดงถึงผลสำเร็จในการทดลองนี้อย่างสมบูรณ์ แต่ทว่า หลังจากลงจอดเสร็จแล้ว มีเสียงประหลาดออกมาจากตัวยาน(หัวมะเขือเทศ) ผมรีบเข้าไปดูทันที ทุกอย่างดูปกติเหมือนก่อนที่จะประกอบหุ่นยนต์ตัวนี้ ยกเว้นแสงไฟที่ส่องสว่างไปทั่งตัวยานตัวมอนิเตอร์หลักที่ใช้แสดง output ของยานที่ทำงานไม่ได้ตั้งแต่มันก้าวเข้ามาในดาว Sol-3 เพราะมันปรากฏเป็นตัวอักษรอ่านได้ความว่า

     

                    “Hello!”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×