คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : กิลด์แห่งสายน้ำ(Flowing Guild)
"เรย์นิลใช่มั้ย ท่านเรเวียลเรียกเธอน่ะ"
เสียงเล็กๆ เสียงหนึ่งนำเฮซิลให้เดินขึ้นไปจากกิลด์ ขึ้นไปถึงก็เห็นเรเวียลในชุดขาวยืนรออยู่
"วันนี้เราจะไปที่หอคอยลาวิสกันนะ ไปทดสอบภาคปฏิบัติน่ะ"
แม้จะเข้าเมืองเป็นวันที่สองแล้ว โซฟิอาก็ยังไม่คุ้นตาสำหรับ"เรย์นิล" อยู่ดียิ่งเดินทางใกล้หอคอยมากเท่าใด ก็ยิ่งสร้างความตื่นเต้นให้กับบุตรแห่งเมเฮานท์มากขึ้น 'คลื่น'เองทวีความรุนแรงจนเฮซิลถึงกับชะงักไปครั้งหนึ่ง รูปแบบของอาคารต่างๆ สองข้างทางก็ยังคงไม่ชินตา และแน่นอนว่า เมืองแห่งนางฟ้าเมืองนี้ก็ยังคงเป็นศูนย์รวมแห่งปริศนาสำหรับเขาอยู่...
"เรย์นิล...ถ้างั้นเชิญที่ห้อง 32 ชั้นล่างค่ะ"
เสียงตอบจากประชาสัมพันธ์เมื่อเรเวียลพาเฮซิลมาลงทะเบียน
"ฉันจะรออยู่ที่นี่แหละ" เรเวียลกล่าวแก่เฮซิล
เมื่อเฮซิลอยู่ก้าวเข้ามาที่บริเวณหน้าประตู ประตูก็เปิดเองโดยอัตโนมัติ และเมื่อก้าวเข้าไปแล้ว มันก็ปิดทันทีเช่นกัน...
"ยินดีต้อนรับสู่การทดสอบภาคปฏิบัติ ในขั้นแรกก็ขอให้เธอไปยืนอยู่ตรงที่มีเครื่องหมายกากบาท"
เฮซิลเดินไปหยุดอยู่ที่มีเครื่องหมายนั่น...แต่ช้าก่อน!
'คลื่น'กลับรวมตัวกันที่จุดๆ หนึ่งแล้วก็พุ่งมาทางเขาอย่างรวดเร็วและรุนแรง ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ เฮซิลรีบกระโดดหนีทันที
ตูม!
มีระเบิดเกิดขึ้นที่จุดกากบาท บัดนี้ คลื่นในบริเวณที่เฮซิลควรจะอยู่กลับมีลักษณ์แปลกๆ จะว่าแรงก็ไม่ใช่ สงบก็ไม่ใช่ ซึ่งเป็นลักษณ์ที่เขาไม่เคยเห็น และเมื่อมองไปทางกรรมการผู้คุมสอบก็ไม่เห็นใครแล้วนอกจากความมืด...
เฟี้ยว!
'คลื่น'แบบเดิมพุ่งมาถึงเขาอีกครั้ง เฮซิลพุ่งหลบอีกครั้งหนึ่ง...แล้วก็เกิดระเบิดขึ้นในตำแหน่งเดิมของเขาอีกเช่นกัน เป็นโอกาสที่เฮซิลจะได้ศึกษาคลื่นของการระเบิดอีกครั้งแต่...
ฉึก!
ลูกดอกปักกลางหลังของผู้เข้าสอบโดยไม่ทันระวังตัว เฮซิลล้มลงทันที แล้วหมดสติไป....
แต่แล้วสติก็กลับมาอยู่กลับตัวอีกครั้ง คราวนี้เฮซิลรู้สึกตัวว่าอยู่ที่จุดกากบาท ตอนนี้ลูกดอกที่อยู่กลางหลังเขาก็หายไปแล้ว...นี่มันอะไรกันแน่ มันคือการสอบแบบไหนกัน แต่ไม่ว่าจะป็นการสอบแบบไหนก็คงไม่มีเวลาคิดแล้วล่ะ เพราะต่อจากนี้ มันต้องมีอะไรพุ่งเข้ามาอีกแน่...
แล้วความคิดของเรย์นิลก็ถูกต้อง เพราะมันก็มาจริงๆ คราวนี้เป็นร่างมืดพุ่งตรงมายังตัวเขา ผู้เข้าสอบซึ่งขณะนี้ยังไม่มีอาวุธใดๆ ก็ได้แต่หลบ หลังจากนั้นพื้นด้านล่างข้างหลังของเฮซิลก็ค่อยถล่มลงไป เฮซิลรีบวิ่งหนีทันที ไปจนถึงบริเวณที่ควรจะเป็นโต๊ะกรรมการคุมสอบ พื้นก็หยุดถล่ม แล้วกลับมาดีใหม่ แต่แล้วกลับมีคลื่น ยาวเป็นแนวมาจากอีกด้านหนึ่งของห้องพุ่งตรงมายังผู้เข้าสอบจนต้องหนีกลับไปทางเดิมใหม่ แล้วก็มีลำแสงพุ่งมาจากทุกทิศทุกทาง...
ไม่มีทางหนี คราวนี้ต้องทำอะไรซักอย่างแล้วสิ...
เฮซิลพุ่งไปทางที่ลำแสงเบาบางที่สุดแล้วปะทะกับมันห่างจาก'จุดนัดพบ' ไม่เกินสองก้าว...
ทันทีที่ลำแสงแตะต้องตัวเขาแสงสว่างก็จ้าออกมาทั่วห้อง...
"ต่อไปก็จะให้เลือกกล่อง หนึ่งกล่องจากสามกล่อง เลือกให้เหมือนกับตัวอย่าง โดยให้เธอคว้ากล่องที่เธอเลือกไว้ เอาละ เริ่มได้"
ทันทีที่พูดจบ ความมืดก็กลับมาปกคลุมห้องสอบอีกครั้ง ก่องสี่กล่องก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าโดยที่มีกล่องหนึ่งซึ่งอยู่สูงจนเอื้อมไม่ถึง คงจะเป็นกล่องตัวอย่าง ในช่วงแรกก็ไม่ยากอะไร เพราะต่างกันตรงสี และรูปร่างของกล่อง ต่อมาก็เริ่มยากเพราะแต่ละกล่องจะต่างกันที่วัสดุที่ใช้สร้างกล่อง การเคลือบมันวาว แต่มันก็เป็นเช่นนั้นได้ไม่นาน เพราะข้อต่อๆ มา เฮซิลพบว่ากล่องทุกกล่องเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะเป็นกรณีใด สิ่งที่ทำได้ก็เพียงแต่มั่วเอาเท่านั้น ยกเว้นสองข้อสุดท้าย ซึ่งเฮซิลกลับมองออกอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งนี้เพราะในข้อรองสุดท้าย กล่องตัวเลือกกล่องหนึ่งและกล่องตัวอย่าง เป็นจุดศูนย์กลางของคลื่นรอบๆ ขณะที่กล่องอื่นๆ ไม่เป็นเช่นนั้น และข้อสุดท้ายคลื่นจากทั้งสี่กล่องมีทิศทางเหมือนกันหมด จะต่างกันแค่ความแรงของมัน...
"สำหรับการสอบภาคปฏิบัติตอนสุดท้าย…"
บุตรแห่งเมเฮานท์โล่งใจที่ได้ยินคำนี้ แต่ก็โล่งใจได้ไม่นานเท่านั้น เพราะห้องที่เคยมึดมิดกลับปกคลุมด้วยแสงสว่างจ้าจนแสบตาก่อนที่แสงนั้นจะค่อยๆ จางลงเหมือนตอนก่อนที่จะเริ่มสอบ และเมื่อแสงสว่างนั้นกลับมาสู่ภาวะปกติแล้วประตูสามบานฝั่งตรงข้ามของห้องโถงก็เปิดออก มีแสงสว่างจ้าออกมาจากประตูทั้งสามบานนั่น ขณะที่ประตูที่เฮซิลก้าวเข้ามายังคงปิดสนิท
"เรย์นิล ขอให้เธอเลือกที่จะก้าวผ่านประตูใดประตูหนึ่งจากสามประตูนี้ จงเลือกด้วยจิตใจของเธอเอง เพราะมันจะมีผลต่อเธอมาก..."
นี่คงเป็นส่วนสำคัญของการสอบสินะ...ก่อนอื่นเลย เฮซิลก็เริ่มหาความแตกต่างของประตูทั้งสามบาน แต่ประตูทั้งสามบานนั้น นอกจากที่ตั้งแล้ว ไม่พบความแตกต่างอะไรอีกเลย แม้กระทั่ง 'คลื่น' หลังจากหาคำตอบอยู่สักพัก เฮซิลก็นึกได้ว่ากรรมการขอให้เขาเลือกด้วย 'ใจ' แล้วเรย์นิลก็เสี่ยงวิ่งเข้าประตูทางด้านซ้าย เข้าไปในแสงสว่าง...
วูบ!
ครู่ต่อมา แสงสว่างก็ดับลง และเฮซิลก็กลับมายังห้องด้านหน้าของหอคอยอีกครั้ง...กรรมการคุมสอบยื่นผลคะแนนพร้อมกับตราประจำตัวให้กับเรเวียล เจ้าหน้าที่ที่พามา...
"ทำคะแนนได้น่าสนใจมาก" กรรมการคุมสอบบอกกับเรเวียล
น่าสนใจมาก...สูงมาก ต่ำมาก หรือว่าพิศดารเกินไป ก็เฮซิลยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่เลยนี่นา จะไปรู้การประเมินได้อย่างไรกัน
แต่ดูเหมือนปฏิกิริยาของเรเวียลจากคำพูดของกรรมการคุมสอบจะไม่เด่นชัดนัก
"มา เรย์นิล เราจะไปซื้อของกัน" เรเวียลพูดอย่างเยือกเย็นพร้อมกับยื่นตราประจำตัวให้ มันเป็นอัญมณีสีแดง คาดด้วยโลหะมันวาวสีเงิน ตัวอัญมณีนั้นอยู่บนแผ่นกำมะหยี่สีน้ำเงินแผ่นเล็กๆ มุมล่างขวาของแผ่นมีอักขระ (ที่เฮซิลแปลไม่ออก) จารึกอยู่ หลังจากพินิจดูได้สักพัก เจ้าหน้าที่เรเวียลก็พาเด็กหนุ่มออกจาก'ประตูใหญ่' ไปสู่ตัวเมือง...
แต่เรเวียลกลับไม่ได้พาไปที่เดิม("ของที่ต้องซื้อหาที่นั่นไม่ได้หรอก") ซึ่งการเดินทางในคราวนี้ต้องผ่านเส้นทางที่วกวนยิ่งกว่าเขาวงกต ซึ่งจุดหมายปลายทางของการเดินทางที่หากเฮซิลมาคนเดียวต้องหลงแน่นอนนี้ เรเวียลบอกว่าเป็นตลาดสำหรับ "คนใน" ที่ขายของที่สำคัญๆ สำหรับ "คนใน"เท่านั้น โดยเส้นทางที่ว่าต้องเข้าไปยังชั้นสามของอาคารแห่งหนึ่ง(หลังจากผ่านเขาวงกตนั่นแล้ว) โดยเดินผ่านประตูเข้าไปจะไปสู่อีกมิติหนึ่ง แต่ที่ประตูนั้นด้านหน้ามีเอลฟ์กั้นทางผ่านประตูอยู่
"รหัสผ่าน"เอลฟ์เอ่ยเรียบๆ
เรเวียลชูตราประจำตัวขึ้นในมือขวา ยกเสมอไหล่ พร้อมกลับบอกให้เฮซิลทำแบบเดียวกัน
"ที่นี่น่ะไม่ต้องใช้เงินหรอก แค่หยิบของที่ต้องการแล้วยื่นตราประจำตัวของเธอให้ตรวจสอบแล้วบันทึกก็เท่านั้น" เรเวียลเอ่ยขึ้นก่อนเดินเข้าไป
ผ่านด่านตรวจไปก็เป็นบริเวณร้านขายของ...ไม่สิต้องบอกว่าเป็น'แหล่งของดี' เพราะในนี้มีแต่ของดีๆ ทั้งนั้น ซึ่งหาได้โดยไม่ต้องเสียเงินซื้อ(และที่สำคัญ เงินก็ซื้อไม่ได้) โดยที่ของที่พบได้ที่นี้ ก็มีมากมาย ไม่ว่าจะเป็น เกราะเบา เกราะหนัก อาวุธชั้นยอดทุกชนิด มีขวานที่ทำขึ้นในโรมเมื่อครั้งโรมยังรุ่งเรื่อง ธนูจากพังค์ คทาที่เปี่ยมไปด้วยพลังเวทย์มนตร์ แม้แต่หนังสือที่รวบรวมวิทยาการแขนงต่างๆ ไว้อย่างเพียบพร้อม(ดูเหมือนว่าโซฟิอาจะบูชาความรู้น่าดู) ก็ยังพบที่นี้ และยังมีของดีอื่นๆ อีกมากมาย จะขาดไปก็เพียงของที่เกี่ยงข้องกับศาสตร์มนต์ดำเวเนฟิเซียม(ที่กลายเป็นของต้องห้าม) เท่านั้น
เมื่อได้ของครบแล้ว(ตามที่เรเวียลบอก)ทั้งคู่ก็ออกมาจาก'แหล่ง'พร้อมกับเดินทางกลับสู่กิลด์
"เรย์นิล หน้าที่สุดท้ายของฉันก็คือต้องบอกเธอว่า วันที่ 7 กันยายน เวลา 8 โมงเช้า ให้ไปที่ปราสาท วันนั้นนพวกที่เข้ามาใหม่จะไปกันทุกคน ให้ใส่เครื่องแบบมาตรฐาน และสวมเสื้อคลุมทับไปด้วย จำไว้ให้ดีล่ะ...ถึงตอนนี้ก็คงจะหมดหน้าที่ข้าแล้ว และเราก็คงต้องจากกัน หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะ...ลาก่อน"
แล้วเรเวียลก็เดินจากไป เฮซิลก็ลงมาที่หน้ากิลด์ ความลึกลับและน่ากลัวของกิลด์ยังคงเป็นจุดเด่นหลักของกิลด์ซึ่งเป็นสถานที่ที่เรย์นิลต้องใช้ชีวิตอยู่ไปอีกนาน แต่การมาครั้งนี้แตกต่างจากเมื่อวานซึ่งเป็นมาครั้งแรกตรงที่คราวนี้ ในกิลด์หาได้เงียบเหงาอีกต่อไปแล้ว มีผู้คน(ซึ่งส่วนใหญ่เป็นนางฟ้า) อยู่มากมาย และมักจะอายุไม่มากนัก...
และเมื่อเฮซิลไปที่ห้องที่ใช้เข้าพักเมื่อวานเพื่อจัดของ'ที่เรเวียลเลือกไว้ให้แล้ว' ก็พบเอลฟ์หนุ่มอีกคนในห้องนั้น และก็มีเสียงจากเอลฟ์รายนั้นทันทีเมื่อภาพของเฮซิลปรากฎแก่สายตาของเขา
"นาย ถ้าจัดของเสร็จแล้ว รีบลงไปชั้นเจ็ดกันเถอะ งานเลี้ยงต้อนรับใกล้จะเริ่มแล้ว"เอล์ฟหนุ่มเอ่ยขึ้น บุรุษผู้นี้ตัวสูงกว่าเฮซิล มีดวงตาคมเข้ม สีดุจมรกต หน้าผากค่อนข้างโหนกดูคงแก่เรียน ท่าทางเขาพกความมั่นใจมาเต็มที่ มั่นใจถึงขนาดที่ว่าเฮซิลรู้สึกเหมือนตัวเองโดนดูถูกอยู่หน่อยๆ เขาแต่งกายด้วยเสื้อคลุมสีขาวดูมีราคา ตรงเข็มขัดมีผลึกอะไรสักอย่างสีเขียวที่เหมือนจะมีอะไรซ่อนอยู่(แต่คลื่นก็ไม่เห็นผิดปกติอะไรนี่)
เฮซิลรีบจัดของแล้วลงไปชั้นล่างพร้อมกับเอลฟ์ ไปยังที่นั่งที่จัดไว้ให้พวก'บุคลากรพิเศษ'ที่เพิ่งมาใหม่ และเมื่อมากันครบแล้ว ประธานของหอพักแห่งนี้ก็กล่าวเปิดงาน
"ยินดีต้อนรับผู้มาใหม่ทุกท่านสู่โลกเบื้องหลังของโซฟิอา และแน่นอน ยินดีต้อนรับสู่อควากิลด์ บัดนี้พวกเราไม่เป็นเพียงหน่วยพิเศษในโซฟิอาเท่านั้น แต่ยังเป็นชาวอควาริส ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสายน้ำด้วย"เอเลนา ประธานกิลด์กล่าวเปิดงาน
"กิลด์?" เรย์นิลถามเอลฟ์หนุ่มข้างๆ
"กิลด์เหมือนจะเป็นสมาคม หรือ สำนักของบุคลากรพิเศษแห่งโซฟิอา ซึ่งคนในกิลด์เดียวกันจะกิน อยู่ นอน และใช้ชีวิตอย่างเป็นหมู่คณะร่วมกัน โดยแต่ละปีจะมีการแข่งขัน Elimination ซึ่งเป็นการแข่งขันระหว่างกิลด์ โดยกติกาจะเปลี่ยนไปในแต่ละปี กิลด์ในแคว้นโซฟิอานี้มีด้วยกันทั้งหมดเจ็ดกิลด์ ประกอบด้วย ไฟร์สตอร์ม ไนท์วอทช์ คอมเพล็กซ์ อควาริส จัดจ์เมนท์ พานิคเอส และ โบว์แต่จะอยู่ในตัวเมืองนี่แค่สี่กิลด์คือ ไฟร์สตอร์ม ไนท์วอทช์ คอมเพล็กซ์ แล้วก็อควาริสที่เราอยู่นี่ กิลด์นี้จะมีบางส่วนที่อยู่ใต้น้ำ ณ ที่ตรงนี้หากเราออกไปข้างนอกหรืออยู่ในบางจุดในกิลด์ จะได้ยินเสียงกระแสน้ำไหล แม่น้ำซีลน่ะมีอะไรมากกว่าที่นายคิดอีกนะ" เอลฟ์ที่พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยมตอบ
"แล้วตกลงบุคลากรพิเศษนี่มันคืออะไรกันเหรอ"ลูกชายนักตีดาบถามต่อ
"อ้าว นายมานี่นายไม่รู้รึไง ก็บุคลากรพิเศษ หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า สปาคา น่ะ ในตอนแรกก็จะทำงานธรรมดาโดยปิดบังฐานะที่แท้จริงของตัวเอง เช่นไปทำงานต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง ไปเป็นครูสอนในโรงเรียน เป็นม้าเร็วส่งสารธรรมดา แล้วพอเราพัฒนาตนเองจนมีความรู้ความสามารถแล้ว เราก็สามารถขอสอบเพิ่มระดับได้ ทำให้เราได้เบี้ยหวัดมากขึ้น สวัสดิการที่ดีอยู่แล้วก็ดีขึ้นไปอีก แต่ภาระหน้าที่ก็จะยากขึ้นเป็นลำดับ ส่วนจะเป็นอะไรนั้น ก็แล้วแต่ความถนัด อาจจะเป็นจอมโจร นักฆ่า หน่วยคุ้มกัน สายสืบ จอมเวท นายทหาร อัศวิน และอื่นๆ อีกมากมาย"
"ขนาดนั้นเลยเหรอ งั้นพวกเราก็ใหญ่เหมือนกันนะสิ"เรย์นิลถามด้วยความตื่นเต้น
"ก็ถ้าไม่ใหญ่ จะมีคนมาสมัครเยอะ แล้วเกณฑ์การคัดจะโหดขนาดนี้รึเปล่าล่ะ" ว่าแล้วเฮซิลก็ต้องเงียบไป เพราะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองไม่ต้องสอบคัดเลือกเหมือนอย่างที่คนอื่นต้องทำ ใจจริงก็อยากจะถามอยู่เหมือนกัน แต่คิดอีกที...ไม่เอาดีกว่า
"นายนี่รู้เยอะจริงๆ นะ ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ" เฮซิลเลือกที่จะถามคำถามนี้แทน
"เรียกฉันว่าคิออสละกัน"
"เราชื่อ เรย์นิล" และเมื่อเฮซิลพูดจบ เอเลนาก็กล่าวขึ้นอีก เสียงของเธอดังก้องไปทั่วกิลด์
"เรามีความยินดีที่จะได้พบกับสมาชิกใหม่ของกิลด์ทุกท่าน แต่เราจะอยู่รวมกันด้วยความสามัคคีอย่างที่เคยเป็นมาไม่ได้ หากเราไม่ทำความรู้จักกันก่อน เพราะฉะนั้น ขอให้แต่ละคนแนะนำตัว เริ่มจากมุมนี้ก่อน" ประธานกล่าวพร้อมกับชี้ไปที่แฟรี่ริมสุด หลังจากนั้นก็แนะนำตัวไปทีละคน เรื่อยๆ จนถึงเรย์นิลที่นั่งอยู่ท้ายสุด
"ในเมื่อแนะนำตัวกันทุกคนแล้ว ก็ถึงเวลาที่อาหารเย็นจะเสิร์ฟ" เอเลนาประกาศ
ทุกคนกลับเข้าที่ บนโต๊ะมีอาหารหลายชนิด แม้ปริมาณอาหารจะไม่มากนัก แต่ความอร่อยของมันอยู่ในระดับสุดยอดเลยทีเดียว แต่ในขณะที่ทุกคนกำลังกินกันอย่างเอร็ดอร่อยอยู่นั้นเอง ก็มีนางฟ้านางหนึ่ง ไม่ยอมกินอะไรทั้งสิ้น และตอนแนะนำตัว เธอก็ค่อนข้างขี้อาย ดูลึกลับ นัยน์ตาสีฟ้าของเธอบ่งบอกว่ามีอะไรแฝงอยู่ในนั้น...
"สนใจเธอล่ะสิ"
"..."เฮซิลมองแฟรี่ต้นเสียง โทร่า...รึเปล่านะ
"ฉันหมายถึงชิโอริน่ะ ก็ที่นายจ้องอยู่ตั้งนานสองนานไง"
"ก็แค่เห็นว่าเค้าเป็นคนแปลกๆ ก็เท่านั้น"เฮซิลตอบพร้อมกับใบหน้าที่แดงระเรื่อ
"ขอให้มันจริงละกัน" โทร่าหลิ่วตาให้ พร้อมกับฉีกยิ้ม
หลังรับประทานอาหาร ทุกคนกลับขึ้นห้องพักที่ชั้นสาม โดยในห้องของเขานั้นก็มีเพื่อนร่วมห้องอีกสองคน หนึ่งคือคิออส เอลฟ์จอมรู้มากนั่นเอง ส่วนอีกหนึ่ง คือ ชิน ฮาล์ฟลิงจากพังค์ ตัวเล็กๆ แต่ดูไม่ค่อยน่าไว้ใจ...แต่อย่างไรก็คงต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน ควรจะต้องทำความรู้จักเสียหน่อย
"นายทำอะไรที่พังค์"เฮซิลถาม
"ครอบครัวฉันเป็นสมาชิกของกิลด์ที่นั่น ไม่ใช่กิลด์แบบที่เราอยู่นี่นะ แล้วถูกขับออกมา จนต้องอพยพมาอยู่ที่โซฟิอานี่แหละ ทีนี้ข้าวของที่นี่มันแพงก็เลยสมัครเข้ามาเพื่อให้ได้สิทธิ์บางอย่าง และก็จะได้ทำงานที่รักด้วย"
"มั่นใจมากขนาดนั้นเชียวเหรอ" คิออสกล่าวแย้ง นัยน์ตาสีเขียวเพ่งไปที่คนตัวเล็กนั่นอย่างรู้ทัน
"ไม่เชื่อก็ตามใจ ไม่ได้อยากให้เชื่อสักหน่อย"ฮาล์ฟลิงตอบโต้
คิออสหันไปหาเฮซิล"เรย์นิล แล้วนายล่ะ มาทำอะไรที่นี่"
"ไม่รู้เหมือนกัน เห็นว่าเขาเชิญมาก็มา ก็เท่านั้น"
คำตอบของเฮซิลทำให้นัยน์ตาของคิออสเบิกโพลง
"อย่าล้อเล่นน่า"
"ไม่เชื่อก็ตามใจ ไม่ได้อยากให้เชื่อสักหน่อย"เฮซิลย้อนคำพูดของชิน
"แล้วจะรอดูว่ามันจริงมั้ย ฉันจะไปนอนล่ะ ราตรีสวัสดิ์"คิออสถอดเสื้อคลุมสีขาวออก พร้อมกับขึ้นไปนอนบนเตียง
"ไปซะแล้ว..." เรย์นิลแซว
"งั้นฉันนอนเลยละกัน"ฮาลฟ์ลิงตัดบทอย่างเลือดเย็น
ความคิดเห็น