Smash:Mad Robot

ลำดับตอนที่ #7 : ยานอวกาศที่เปลี่ยนไป

            ไม่แปลกใจเลย ทำไมยานระดับท็อปถึงร่วงลงสู่พื้นโลกได้ง่ายขนาดนี้

เพราะยานลำนี้ เคลื่อนที่โดยอาศัยช่องว่างในสนามโน้มถ่วง ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่บรรยากาศของดาวดวงนี้ ไม่มีให้.....อย่างนี้สินะที่เขาเรียกกันว่าบรรยากาศไม่เป็นใจ ตามสำนวนของของพวกมนุษย์โลกเก่า

มันเป็นประเด็นที่ผมลืมไปเสียสนิทเลย แม้ผมจะเคยศึกษาว่ามี 'ที่ใดที่หนึ่ง' ในอวกาศที่จะอยู่ในสภาพไร้ช่องว่างของสนามโน้มถ่วง แต่ก็ไม่นึกเลยว่ามันจะเป็นที่นี่ สงสารคนที่ไม่เคยไปโลกเก่าของพวกมนุษย์มั่งเถอะ!

ใครจะไปคิดว่าข้อยกเว้นที่มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยมากๆ มันจะไปเกิดขึ้นในสถานการณ์ที่สำคัญและไม่สมควรจะเกิดขึ้นมากที่สุด

แล้วจะเป็นอย่างไร หากยานมะเขือเทศลำนี้ ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ และยังใช้อาวุธดีๆ ไม่ได้อีก มันก็คงไม่ต่างอะไรกับเป้านิ่งที่ทำอะไรไม่ได้.......

ผมก็คงต้องซ่อนตัวอยู่ที่นี่.....อย่างน้อยก็คงจนกว่ามันจะหาผมเจอและกำจัดผมทิ้งไปซะ

คิดๆ ดูแล้ว จากที่ผมเคยเปรียบเทียบตัวเองว่าคล้ายกับโฟติเอลแห่งบีโฮลเดอร์ มาตอนนี้ทุกอย่างช่างชัดแจ้งแล้วว่าเด็กสาวคนนั้นช่างมีความสามารถมากกว่าผมเสียนี่กระไร

เสียดายยานที่อุตสาห์ซ่อมจนใช้การได้ เสียดายความพยายามที่จะต่อสู้ของผมบนดาวเคราะห์สีฟ้าดวงนี้ เสียดายความพยายามของทางฮันเตอร์และทางบีโฮลเดอร์ที่ไว้ใจลีร์ และไว้ใจผม เสียดาย ทรัพยากรอันมีค่าของทุกฝ่ายที่ทุ่มเทลงไปเพื่องานนี้ สงสารมนุษย์โลกที่ต้องพบกับชะตากรรมที่เขาไม่ได้ก่อ(นอกจากความล้าหลังของพวกเขา) สงสารโลกใบนี้ ที่สิ่งสวยงามทุกอย่างจะต้องถูกทำลาย จริงอยู่ ที่พวกบีโฮลเดอร์กับ เอเลียนฮันเตอร์ที่เหลือ อาจจะยกทัพลงมาจัดการไอ้บ้านี่ แต่มันก็คงหนีไปแล้วเมื่อถึงเวลานั้น และทิ้งไว้ซึ่งซากปรักหักพังแห่งโลกมนุษย์เก่าทั้ง ทางรูปธรรมและนามธรรม..................................

พอๆ นี่ถ้าผมคิดอย่างนั้นจริง ผมคงไม่ได้เป็นเอเลียน ฮันเตอร์ระดับท็อปคลาสแบบนี้หรอก เรื่องแค่นี้ คิดไม่ออกก็ไม่ต้องทำอะไรกินแล้ว! ส่วนเรื่อง โฟติเอลนี่ ผมก็ว่าเธอยังเหนือผมอยู่นิดๆ นะ แต่ถ้าจะให้มาดวลกัน ผมก็ไม่ยอมแพ้เธอง่ายๆโดยเด็ดขาด...

แล้วเรื่องพวกนี้จะจัดการยังไงกับมันดี.........เครื่องยนต์ของที่หาได้ในโรงงานนี่ มีกำลังมากพอที่จะพายานนี้ไปไหนต่อไหนได้อย่างสบายเลย แล้วระบบล่ะ จะจัดการอย่างไรดี ในเมื่อระบบขับเคลื่อนของยานมันไม่รับกับเครื่องยนต์ที่หาได้อย่างแน่นอน(ประมาณว่ารุ่นใหม่ไม่รับรุ่นเก่านั่นแหละ)

เรื่องแค่นี้ ก็แทนที่จะให้ยานต่อกับ เครื่องยนต์โดยตรง ก็เปลี่ยนมาให้ เครื่องยนต์ 'แบก' ยานอยู่ไง ส่วนเรื่องอาวุธ.......ก็ใช้อาวุธที่หาได้ในนี้นี่แหละ(ที่เพิ่งไปวิ่งหลบมาไง) แม้พลานุภาพของมันจะไม่รุนแรงนัก แต่ก็พอใช้แก้ขัดไปได้หน่อยหนึ่ง.......อ้าว! แล้วมันจะทำอะไรเจ้าเอเลียนจอมโหดนั่นได้เหรอ ก็ให้รอดูละกัน อย่าประเมินความสามารถของกัปตันโอลผู้เป็นตำนานต่ำเกินไปสิ!

ด้วยเหตุผลด้านอาวุธข้างบน ช่วยให้ผมหารูปแบบที่ดีที่สุดของ'ยานลำใหม่' ของผมได้ เอ...แต่จะเรียกว่ายานมันก็เรียกไม่ได้เต็มปากเต็มคำเสียด้วยสิ ก็ในเมื่อยานลำที่ว่ามันคือหุ่นยนต์คล้ายมนุษย์ (Humanoid type) ซึ่งสามารถย่อและขยายขนาดได้ตามใจชอบ มันสามารถมีขนาดเล็กเท่ามนุษย์หรือขนาดใหญ่เท่าเจ้าเอเลียนนั่นก็ได้ มันมีความเร็วมากพอที่จะเดินทางออกจากโลกแล้วกลับเข้ามาใหม่ได้ (ความเร็วมากกว่า 11.2 km/s) อาวุธของมันแม้จะไม่รุนแรงนัก......แต่ผมก็มีท่าไม้ตายของผม เอเลียนฮันเตอร์น่ะ ไม่ได้หมดไส้หมดพุงง่ายๆ หรอกนะ

แต่ทว่าการประกอบหุ่นยนต์นั้นมีปัญหามากกว่าที่คิด เมื่อตัวยานมะเขือเทศเดิม ไม่สามารถบรรจุ เป็น 'แก่น' (core) ของยานลำนี้ได้ เพราะจะสร้างความไม่สมดุลทางกายภาพและ....ไม่สามารถใช้วิธีนั้นได้...จนต้องเปลี่ยนแผนไปเรื่อยๆ พยายามจะออกแบบหุ่นยนต์ Humanoid ที่ต่อสู้กับเอเลียนได้สมศักดิ์ศรีที่สุด (แน่จริงมาสู้กันบนอวกาศ ยังไงก็ไม่แพ้แน่ ยานลำนี้น่ะ กำจัดเอเลียนมาเท่าไหร่แล้ว

ระหว่างนี้ ในช่วงที่บรรดา probe ต่างๆ กำลังซ่อมแซมยานไปเรื่อยๆ ผมก็ได้ขึ้นไปบนผืนโลก เริ่มวิเคราะห์ตำแหน่งที่อยู่ของตัวเอง เริ่มเดินออกไปยังแผ่นดินเบื้องบน มองเห็นผืนฟ้าอันที่กว้างใหญ่ตั้งแต่เส้นขอบฟ้าเหนือสู่เส้นขอบฟ้าใต้ ตะวันออกจรดตะวันตก ความกว้างใหญ่ที่ครั้งหนึ่งมันเคยพยายามพาหัวใจของผมไปสู่ความสิ้นหวัง บัดนี้มันได้เป็นข้อมูลที่ช่วยผมให้ประเมินสถานการณ์อีกครั้ง โดยเฉพาะตำแหน่งที่อยู่ ซึ่งก็คงต้องใช้เวลาสักพักหนึ่ง ผมถึงจะสามารถใช้เช็คตำแหน่งตัวเองจากฐานทัพ Pion ได้ ซึ่งนั่นก็ต้องเป็นเวลาหลังจากที่บรรดาเครื่องจักรช่วยกันประกอบหุ่นยนต์ที่มีหัวเป็นมะเขือเทศสำเร็จแล้ว..........

ภาพตรงหน้าของผมที่ผมพยายามจะออกไปสำรวจนั้นก็ยังเหมือนเดิม คือไม่พบสิ่งใดเลยนอกจากสีฟ้า กับสีน้ำตาลซึ่งแบ่งกันด้วยเส้นๆ หนึ่งในแนวนอนที่ยาวออกไปไม่มีที่สิ้นสุดที่มีชื่อว่า "เส้นขอบฟ้า" ซึ่งนั่นเป็นภาพที่ไม่น่าพิสมัยเอาเสียเลย แต่อย่างน้อยก็ดีกว่าอยู่เฉยๆ เพื่อรอจนกว่ายานจะซ่อมเสร็จ