คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เสียงสวรรค์?
ผมรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วสำหรับเวลาแห่งการหลับใหลของผม ผมรู้แค่ว่าขณะที่ผมลืมตาขึ้น ภาพที่ค่อยๆ ปรากฏขึ้นมานั้นเป็นภาพยาน ไม่สิ ซากปรักหักพังของยานสีส้มแดงที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นยานที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดลำหนึ่งในกาแล็กซี ที่บัดนี้เป็นเพียงเศษโลหะขนาดยักษ์ที่ไร้เขี้ยวเล็บเท่านั้น เมื่อผมมองไกลออกไปจากยาน ผมไม่เห็นอะไรเลยนอกจากท้องฟ้าและแผ่นดินรกร้างว่างเปล่าไกลสุดลูกหูลูกตา ไม่พบร่องรอยของทั้งชีวิตและสิ่งปลูกสร้างของมนุษย์โลกเก่าเลยแม้เพียงน้อยนิด และยังไม่พบร่องรอยของสิ่งอื่นใดนอกจากผืนดินกว้างใหญ่ที่หาอะไรไม่พบและผืนฟ้าไพศาลที่ไม่พบอะไรแม้กระทั้งก้อนไอน้ำในอากาศหรือที่เรียกกันว่า 'เมฆ' …จากการประเมินสถานการณ์ภายใต้ข้อมูลที่มีอยู่แล้ว คำถามแรกที่ผมจะต้องหาคำตอบก็คือ...ผมอยู่ที่ไหนเนี่ย!
แน่นอน ผมไม่สามารถหาคำตอบให้กับคำถามนี้ได้...แต่ความคิดของผมก็ยังดึงดันที่จะตั้งคำถามให้ผมต้องเหนื่อยหาคำตอบมากขึ้นไปอีก...เพราะรอบๆ บริเวณนี้ ไม่มีอะไรที่พอจะเป็นแหล่งพลังงานให้ผมได้เลย...แล้วผมจะอยู่อย่างไร!
จริงอยู่ ผมมีแหล่งพลังงานสำรอง แต่มันก็มีพอที่จะใช้ในระดับหนึ่งเท่านั้น ซึ่งจากการคำนวณ ผมก็คงจะอยู่ได้...ราวๆ สิบวัน แน่นอน สิบวันนี้ผมต้องหาทางทำอะไรเสียก่อนที่วาระสุดท้ายของผมจะมาถึง และมันก็อาจจะเป็นวาระสุดท้ายของโลกนี่ก็เป็นได้
แต่ไม่ว่าผมจะมองออกไปไกลเท่าไร ผมก็ไม่พบอะไรเลยนอกจากผืนฟ้าและผืนดินซึ่งไม่เป็นประโยชน์ต่อผมหรือยานที่ติดอยู่ตรงนี้เลย ที่นี่จะเป็นสถานที่แห่งใดกันหนอ ส่วนใดของโลกเดิมของพวกมนุษย์ แต่ไม่ว่าจะเป็นส่วนใด ก็คงไม่มีใครอยู่แน่ๆ เรื่องที่คิดว่าจะมีใครมาพบเรานี่แทบเป็นไปไม่ได้เลย ผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าอยากให้มีใครมาเจอหรือไม่ เพราะผลที่เกิดขึ้นจากการที่มีใครมาพบเข้านั้น แทบไม่สามารถควบคุมได้เลย...
ผมใช้เวลาหลายวันในการค้นหาแหล่งพลังงานของผมอย่างหนัก แต่ไม่พบแม้ร่องรอยในอดีตของมัน ยิ่งหา ยิ่งท้อ ยิ่งหา ยิ่งเหนื่อย และผมก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ...ในบรรดาภารกิจที่ยากๆที่ผมเคยผ่านมาแล้ว ผมก็ยังไม่เคยตกที่นั่งลำบากขนาดนี้ หรือว่านี่จะเป็นจุดจบของกัปตันโอลแห่งเอเลียน ฮันเตอร์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ต้องจบลงเพราะความผิดพลาดทางเทคนิคเล็กๆ น้อยๆ ที่ดาว Sol-3
ไม่ว่าผมภารกิจที่ผมเคยผ่านมาจะหนักหนาสาหัสเพียงใด หรือศัตรูที่ผมเคยต่อสู้เก่งกาจและโหดเหี้ยมแค่ไหน ก็ไม่สามารถส่งผมไปตกที่นั่งลำบากแบบตอนนี้ สภาวะของโลกเก่าช่างไม่เป็นมิตรต่อผมเสียนี่กระไร แล้วตอนนี้เจ้าเอเลียนจะหายไปอยู่ที่บริเวณใดของโลก แล้วมันจะประสบปัญหาเดียวกับผมหรือไม่ก็ยังเป็นปัญหาอยู่ แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของผม เพราะต่อให้ผมรู้ว่ามันเป็นอย่างไร สภาพของผมในตอนนี้ก็คงไม่สามารถปะทะกันได้อยู่ดี…
เฟี้ยว!
มีเสียงความถี่สูงเสียงหนึ่งหยุดความคิดผมไปชั่วขณะหนึ่ง...นี่ถ้าหากเจ้ายานหัวมะเขือเทศ ใช้งานได้ละก็ มันสามารถผลิตพลังงานให้ผมได้อีกหลายวันเลย เพราะเสียงเมื่อครู่มีพลังงานแฝงอยู่มากพอตัวเลยล่ะ
แต่เมื่อผมมองไปที่ยาน ผมก็รู้ตัวว่ามันใช้ไม่ได้ ปกติเจ้ายานลำนี้จะมีระบบที่สมบูรณ์แบบ และสามารถฟื้นฟูตัวเองได้หากมีพลังงานเพียงพอ ยกเว้นจะสุดวิสัยจริงๆ........แต่นี่ก็สุดวิสัยจริงๆ แล้วนี่ แล้วถ้ามันใช้การไม่ได้โดยสมบูรณ์ละก็...ต่อให้ผมจัดการตัวเองได้ ผมก็คงไม่สามารถไปต่อสู้กับเอเลียนได้อยู่ดี...
ปิ๊ปๆ
เสียงอีกเสียงหนึ่งได้สร้างความประหลาดใจให้กับผมเป็นอย่างยิ่ง...เพราะเสียงแบบนี้ ไม่ได้มาจากต้นกำเนิดอื่นใดนอกจาก...คอมพิวเตอร์ส่วนกลางของยาน
ความคิดเห็น