คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Somewhere North
“นี่เธอ! มาดูเค้าแข่งประลองเวทมนตร์กันเถอะ” เอธลา เด็กสาวชาวมนุษย์รบเร้าเด็กสาวชาวแฟรีให้ไปยังอัฒจันทร์ของสนามกีฬาของมหาวิทยาลัย
“จะดีเหรอ เราอาจจะถูกลูกหลงก็ได้นะ” แฟรีสาวลังเล ผมดำสลวยของเธอสะท้อนแสงจนออกเป็นสีน้ำตาลเข้มปลิวไสวไปตามลมอ่อนๆ ดวงตาคู่สวยของเธอบ่งบอกถึงชาติพันธุ์ของเธอได้เป็นอย่างดี
“ไม่ต้องมาแกล้งเลย ยัยดีพ ฉันรู้นะว่าเธอชอบ” ว่าแล้วเด็กสาวมนุษย์ผมบลอนด์ร่างท้วมก็คว้ามือของ ‘ยัยดีพ’ ไปสนามการทดลองทันที ดูเหมือนว่าแฟรีสาวจะไม่ได้ขัดขืนอะไร แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการกระตือรือร้นเช่นกัน
ที่สนามประลองนั้นสลักด้วยสัญลักษณ์โบราณต่างๆ อย่างสวยงาม แม้ว่าในหลายจุดจะมีร่องรอยความเสียหายปรากฏอยู่ แต่ก็ถือว่าน้อยนักเมื่อเทียบกับความรู้ที่ว่าสถานที่แห่งนี้เอาไว้ใช้ทำอะไร ว่ากันว่า สัญลักษณ์เหล่านี้มีผลทางเวทช่วยลดความเสียหายที่จะเกิดขึ้น หาไม่แล้ว มันคงอยู่ได้ไม่เกินสามเดือนอย่างแน่นอน
“คราวนี้เป็นการประลองระหว่าง เมทอน กับ แอนโทนี ภายใต้กฎการประลองเวทมนตร์ นีโอ-อิมพิอัส ใครพลาดท่าสองครั้งก่อน ถือว่าแพ้” โฆษกของการแข่งขันได้ประกาศชื่อผู้เล่นก้องไปทั่วสนาม
“เอาละ สาม....สอง.....หนึ่ง...........”
ปัง!
เสียงพลุระเบิดขึ้นเป็นสัญญาณเริ่มการต่อสู้
ฟู่!
ลูกไฟลูกหนึ่งลอยมาจากแอนโทนีแทบจะทันทีพลุแตกกระจายบนท้องฟ้า มันเฉียดหัวเมทอนไปนิดเดียวพร้อมกับสายฟ้าที่ฟาดมาลงข้างๆ ตำแหน่งที่ลูกไฟเล็งอยู่ โชคยังเข้าข้างเมทอนที่เขาหลบได้ถูกทิศทาง แต่แล้วคทาของเมทอนก็เปล่งแสงเจิดจ้าสีน้ำเงินเข้ม จนกลายเป็นลำแสงมุ่งตรงสู่ลำตัวของแอนโทนีโดยทันที...
ตูม!
แอนโทนีกระเด็นออกไปทันที นี่เป็นโทษฐานที่ไม่ระวังตัว มัวแต่จะจู่โจมต่อเนื่องจนต้องเสียแต้มแรกให้กับคู่ต่อสู้
หลังจากที่ผู้พลาดพลั้งลุกขึ้นยืนได้แล้ว โฆษกก็ให้สัญญาณให้การต่อสู้ดำเนินต่อไปได้
เมทอนยังคงรวมแสงจากคทา แต่คราวนี้แอนโทนีไม่พลาด เขารีบยิงลูกไฟออกไปก่อนที่แสงจะรวมเสร็จ ทำให้เมทอนจำต้องยิงออกไป
ลำแสงที่รวบรวมยังไม่สมบูรณ์ต้านทานกับพลังเวทแห่งอัคคีอย่างไม่มีใครยอมใคร แต่เมื่อเวลาผ่านไปเหรียญแห่งการประชันพลังเวทย่อยๆ ที่หมุนอยู่ก็เริ่มสงบนิ่งและตกลงมาจนได้หน้าที่หงายออก…..
โครม!
ร่างของเมทอนกระเด็นออกไปจากความพ่ายแพ้ในการปะทะพลัง จนต้องออกนอกเขตสนาม ทำให้คะแนนตอนนี้เสมอกันอยู่ที่ 1-1 แน่นอนว่า คะแนนสุดท้าย ย่อมเป็นคะแนนที่หมายถึงทุกอย่างในการต่อสู้ครั้งนี้…
“เริ่มได้!”
คราวนี้ทั้งสองฝ่ายต่างนิ่งเงียบ ไม่ขยับตัวใดๆ
เวลาผ่านไปหลายนาทีจนคนดูที่ลุ้นกันตัวโก่งเริ่มจะเบื่อ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็รวมถึงเด็กสาวผมบลอนด์ที่ชื่อเอธลา ด้วย
“ทำไมทั้งคู่ไม่ยอมขยับอะไรเลย” เธอเริ่มออกปาก
“ไม่ใช่ไม่ยอมขยับ แต่ขยับไม่ได้ต่างหาก.......แล้วเธอก็ช่วยเงียบด้วยนะ จังหวะนี้แหละที่ผู้เข้าแข่งขันต้องการสมาธิที่สุด”แฟรีสาวข้างๆ เธอตอบเบาๆ แต่หนักแน่น ซึ่งนั่นก็มากพอจะทำให้เพื่อนสนิทของเธอต้องเงียบปากไป........
แวบ!
แสงจากทั้งสองฝ่ายระเบิดขึ้นจนแทบจะทำให้ผู้ชมทุกคนต้องหลับตา...... และทันทีที่แสงจางลง ชายเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ยังยืนอยู่บนลานประลอง
“ผู้ชนะคือ แอนโทนี! ใครที่เชียร์อยู่ตามเชียร์ได้ในสัปดาห์หน้านี้นะครับ” โฆษกประกาศก้องลานประลอง
แอนโทนีมองคู่ต่อสู้ที่ล้มตึงลงไปก่อนจะเดินไปดึงขึ้นมา........ก่อนที่ทั้งสองจะเดินหายไป แล้วมีเสียงปรบมือส่ง
แน่นอน หลังจากที่ผู้เข้าแข่งขันเดินหายไป เสียงเซ็งแซ่ก็ดังมาอย่างรวดเร็วในทันใด รวมถึงเอธลา ที่กำลังอึดอัด อยากขยับปากอย่างเต็มที่ แม้จริงๆ เธอจะขยับปากโดยไม่มีเสียงมานานแล้วก็ตาม
“เมื่อกี้มีอะไรเหรอ” เธอรีบถามเพื่อนที่มาด้วยทันที
สาวชาวแฟรีเงียบไปขณะหนึ่งก่อนจะตอบว่า
“ตอนนั้น ใครขยับก่อน คนนั้นแพ้ สถานการณ์มันบังคับ เพราะถ้าขยับตัวจะจู่โจมก็จะเป็นการเปิดช่องว่าง ซึ่งจะต้องเสียความสามารถในการปิดอย่างแน่นอน และในกรณีที่ความสามารถไม่แตกต่างกันมากแล้ว มันย่อมมีผลถึงแพ้ชนะเลย” เด็กสาว ชาวแฟรีอธิบายเรื่องนี้
“เก่งจังนะยัยดีพ อ้อ ลืมไป เธอมันตัวเต็งเหมือนกันนี่ วันพรุ่งนี้จะแข่งแล้วยังมีหน้ามาดูอีกนะ” เอธลาชมแกมกัด
“ชวนคนอื่นมาแล้วยังจะมาอีก ฉันไปซ้อมละ” ดีพรีบเดินไปซ้อมอย่างเอือมระอา…
..
…
”ฝันแบบนี้อีกแล้วเหรอเนี่ย!” เด็กสาวชาวแฟรีพลางนึกถึงความฝันถึงอดีตของตัวเอง
ความคิดเห็น