ความลับบนเกาะผีสิง

ข้อมูลเบื้องต้น

แก็งนักสืบจะทำอย่างไรเมื่อรู้ว่าคดีที่กำลังไปทำนั้นอยู่บนเกาะผีสิง

เนื้อเรื่อง

ณ เรือสำราญลำหรูในเวลา6.00น.

     “55+สนุกจริงๆ เวลาได้ดื่มกับนายน่ะชินนิจิ”คินดะอิจิพูด

     “55+เช่นกันเว้ย”

    “ว่าแต่เพื่อนซี้เราอีก2คนยังไม่มาเลยนะ”

   “นั่นดิไปไหนของมันเนี่ย”

ณ  อีกฟากหนึ่งของเรือสำราญ

     “เซ็งจริงทำไมนักสืบชื่อดังอย่างฉันต้องมาอยู่ในเรือสำราญเฮงซวยอย่างนี้นะ”แว่นพูด

    “ น่าทนไปอีกหน่อยเดี๋ยวก็ถึงที่พักแล้ว  ที่นี้ฉันก็จะได้ไปแช่บ่อน้ำร้อนชื่อดังของเมืองลุลูลาเลโลแล้ว”ตุ๊กตาพูดปลอบใจแว่นและพูดเรื่องของตัวเองไปในขณะเดี๋ยวกัน

“แต่ฉันว่าที่เรากำลังจะไปกันนั้นมันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดหรอก เธอไม่รู้อะไรเลยใช่มั้ยเนี่ยที่ที่นักสืบทั่วโลกแห่กันมาอย่างนี้เพราะสถานที่พักที่เรากำลังจะไปนั้นมีคดีฆาตกรรมที่น่าสยดสยองที่เป็นฝีมือของฆาตกร ชื่อดังแจ็คเดอะริปเปอร์อยู่น่ะซิ”แว่นพูดและยิ่มที่มุมปากพร้อมกับเดินเข้าไปในเรือ

“เดี๋ยวแว่นรอเราด้วยที่เธอพูดมา  จะ ..จะ..จริงเหรอ”

“เดี๋ยวเธอก็รู้”

“อ้าวนั้นยัยตุ๊กตา กับยัยแว่นบ้านี้”ชินนิจิบอกคินดะอิจิ

“ไหนๆ เอ่อใช่จริงๆด้วย”คินดะอิจิพูดและทั้ง2คนก็เดินไปหาแว่นกับตุ๊กตา

“เฮ้ว่าไงแว่น ทำไมทำหน้างั้นว่ะ ทำหน้าสะใจเหมือนได้แกล้งคนงั้นแหละ”คินดะอิจิพูด

“ก็ใช่น่ะดิ เมื่อกี้ฉันแค่เล่าเรื่องเกี่ยวกับเกาะที่เราจะไปให้ยัยตุ๊กตาฟังน่ะ”

“เฮ้ยจริงดิ55+ยัยนั้นคงกลัวน่าดู”ชินนิจิพูด

“ไม่รู้ยัยนั้นเป็นนักสืบได้ไงดันกลัวอะไรไม่เป็นเรื่องซะงั้น”คินดะอิจิพูดบ้าง

“นี้ฉันว่าพวกเราไปเก็บของกันก่อนดีกว่ามั้ยเพราะนี้ก็ไกลจะถึงเกาะแล้วนะ”ตุ๊กตาบอกเพื่อนๆของเธอ

“อื้มฉันก็ว่างั้นแหละไปกันเถอะ”แว่นพูด

ทุกคนก็ขึ้นไปเก็บของ

‘ท่านผู้โดยสารทุกคนโปรดทราบขณะนี้เรือได้จอดเทียบฝั่งแล้วขอให้ท่านลงจากเรือและเข้าที่พักด้วยค่ะ’

  ผู้โดยสารทุดคนก็ลงจากเรือ

 ณ  ที่พัก

  “ไมมันโทรมจังว่ะ”ชินนิจิสบถ

“เออนั้นดิ” ทั้ง3คนพูดพร้อมกัน

‘ทุกคนค่ะเชิญเข้าบ้านพักค่ะ’

ทุกคนเดินเข้าที่พัก

“กรี๊ดดดดดดดดดดดด”เสียงของตุ๊กตาดังขึ้นทำให้คนอื่นๆหันมามองเธอ

“ตุ๊กตาเธอเป็นอะไรไป”แว่นถามตุ๊กตา

“มะ..มะ..เมื่อกี้ฉันเห็นใครก้อไม่รู้ มะ..มะ..มายืนอยู่ตรงนี้ ”ตุ๊กตาพูดตะกุกตะกัก

“ก็ไม่เห็นมีอะไรนี้คิดมากไปเองน่า”ชินนิจิพูด

“แต่ฉันเห็นจริงๆนี้นา”

“ช่างเถอะฉันว่าเรารีบไปกันเร็วๆเถอะฉันรู้สึกเบื่อแล้ว”แว่นพูด

ทุกคนเข้าห้องของตัวเอง

เช้าของวันที่อากาศแจ่มใส้แจ่มใส

“นี้ยัยคุณพิธีกรนั้นยังไม่มาอีกเหรอ”ชินพูด

“นั้นดิ”คินพูด

“เดี๋ยวฉันไปตามเองน่ะ”นักสืบหญิงคนหนึ่งอาสา

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”

“เสียงอะไรน่ะ”ชินพูด

“รู้สึกว่าจะมาจากทางไปห้องของคุณพิธีกรนะ”แว่นพูด

ทั้ง4คนก็วิ่งไปดู

“เฮ้ย”ทั้ง4คนพูดพร้อมกัน

“ใครกันทำแบบนี้”<<<แว่น

“โหดร้าย”<<<ตุ๊กตา

3ชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนโกหกมันไม่ใช่เรื่องตลกแต่มันเป็นเรื่องจริง

ตำรวจได้มาที่บ้านพักชันนะสูตรศพ

“เอ๊ะ! นั้น อะไรน่ะ”<<<ชินนิจิ

ณ บ่อน้ำ

“คุโด้นายว่าเป็นฝีมือใคร”<<<คินดะอิจิ

“ฉันว่าน่าจะเป็นนักวาดรูป2คนนั้นน่ะ แต่ว่าฉันยังไม่มีหลักฐานที่ชักเจนแค่นั้นเอง”

“เพราะอะไรนายถึงคิดงั้น”<<คินดะอิจิ

“ก็เพราะฉันเจอไอ้นี้”

“อื้ม นี้เย็นมากแล้วเราไปอาบน้ำนอนกันดีกว่าว่ามั้ยอย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้เลย”<<คินดะอิจิ

“ว่างั้นแหละ.”

เย็นของวันต่อมา

ณ บ่อน้ำ

นี้เธอคิดว่าในบ่อนี้มีอะรัย

เรียกกลุ่มอื่นมาดูและฟ้าก้อโพล่มา

เช้าของวันที่5ที่อยู่ที่เกาะ

“เฮ้ยฉันรู้แล้วว่าใครคือฆาตกรโปรดเรียกทุกคนไปรวมที่ห้องโถงด้วย”

“ได้ๆ”<<<แว่น

พอทุกคนมาพร้อมกันก็เริ่มไขคดี

“คุณจิ๊บ กับคุณ ไมค์ คุณ2คนนั้นแหละคนร้าย”ชินนิจิ

“นายมีหลักฐานอะไรไม่ทราบ” จิ๊บ

“นี้ยังไงล่ะครับ”

ชูหลักฐานขึ้น

“ปากกาวาดรูปของคุณ และเศษขนมปังที่คุณ2คนทำตกไว้”

2คนนั้นวิ่งหนี

“จะหนีไปไหน”คินดะอิจิ

ตุ๊กตาเตะลูกโลกใส่หัวจิ๊บ

แว่นเตะลูกโลกใส่หัวไมค์

 ตำรวจจับ2คนนั้นไปและนักสืบทั้งหมดกลับโตเกียว

ทั้งแก็ง4นักสืบก็ดังทั่วโลก