โรงเรียนที่ไม่ได้เรียน ตอนที่3

เตได้พาผมเข้าไปในห้องๆนึงมีเวทีเหมือนสนามมวยและมีคนกำลังปะลองมวยกันอยู่และมีนักเรียนไม่น้อยกำลังยืนเชียร์กันผมอุทานขึ้นมาในใจ"เหี้นไรวะเนี่ยมีที่อย่างงี้ในโรงเรียนด้วยหรอวะ"เตเห็นสีหน้าผมเริ่มไม่ดีจึงพูดขึ้นว่า"ในโรงเรียนมีสถานที่แบบนี้เยอะกว่านี้อีกแถมยังทำเรื่องเทาๆกันเป็นเรื่องปกติเลยไม่ต้องตกใจไปหรอกเดินตามกูมาเร็ว" และผมก็ได้เจอกับคนๆนึงเป็นรุ่นพี่อยู่ม.5/2ชื่อโต"เห้ยไอ้ขุนนี่หว่าาาาามาทำอะไรในที่แบบนี้ปกติเห็นมึงไม่ค่อยยุ่งกะอะไรแบบนี้"ผมจึงตอบ"ผมมาจ้างคนของพี่ไปกระถืบคนหน่อย"พี่เค้าเริ่มหน้าเครียดและถามว่า"มึงมีงบเท่าไหร่ละไม่ถึงพันคนของกูไม่รับนะเว้ยเสียเวลา"ผมจึงตอบพี่เค้าไปว่า"พี่เห็นผมจนรึไงผมจ้าง3,000น้อยไปมั้ยหรือว่ายังไง"จู่ๆพี่เค้าก็ขำขึ้นมาและพูดต่อว่า"ราคานี้อ่ะมีให้มึงจ้างอยู่แต่จ้างได้แค่คนเดียว"ผมจึงตอบว่า"อะไรนะพี่กดราคาไปป่ะ"พี่เค้าจึงพูดว่า"ไม่กดหรอกคนที่นี่มีแต่คนมีฝีมือมึงลองหันกลับไปสิแม้แต่ไอ้สองคนที่กำลังต่อยกันบนเวทียังเป็นนักกีฬาระดับต้นๆของโรงเรียนเลยนะ"ผมหันกลับไปจึงเห็นว่าสองคนนั้นผมรู้จักเค้าเค้าสองคนนั้นคือพี่น้องกันนักกีฬาคาราเต้และนักกีฬาmmaได้เหรียญทองมาหลายสมัยเลยแต่ทำไมละทำไมพวกเค้าถึงยอมต่อยกันเพื่อแลกกับเงินมันจะต้องเป็นจำนวนเยอะที่มากแน่ๆเลยผมจึงพูดขึ้นว่า"ทำไมละทำไมสองคนนั้นถึงทุบตีกันเหมือนจะฆ่ากันเลยละแถมไม่มีอุปกรณ์ใดๆเซฟพวกเขาเลย"พี่โตจึงพูดว่า"เงินน่ะไม่เยอะหรอกแต่พ่อกับแม่มันธุรกิจล้มละลายมันจึงมายืมเงินแล้วก็ไม่มีคืนกูเลยให้มันสองคนฆ่ากันให้ได้ภายในคืนนี้ไม่เช่นนั้นกูจะฆ่าพวกมันทั้งสองคน"ผมได้ยินดังนั้นเลือดขึ้นหน้าจึงด่าไปว่า"ไอ้สารเลวเอ้ยมึงคิดว่ามันสนุกมากรึไงวะการเห็นคนฆ่ากันเห็นชีวิตคนเป็นสิ่งบันเทิงน่ะ ห้ะ"และจึงจะเดินเค้าไปต่อยแต่ปรากฏว่าเต คนที่ไม่เคยแม้แต่ก่มหัวให้ใครกลับขอโทษจะเป็นจะตายเรียกได้ว่าแถบจะกราบขอขมาเลยก็ว่าได้ผมงงและมองไปรอบๆคนของพี่โตมีปืนกันทั้งนั้นผมจึงมองพี่โตอีกรอบหน้าพี่เค้าดูโกรดมากและได้ยกปืนขึ้นมาและบอกให้ก่มหัวขอโทษส้ะผมจึงไม่มีทางเลือกและแลกเปลี่ยนขอเสนอกันสรุปคือผมจ้างคนพี่ของสองพี่น้องนั้นที่เป็นนักกีฬาmmaการประลองนั้นจึงหยุดลงแต่สภาพของพี่คนโตที่ควรจะชนะน้องกับเละตุ้มเปะเลยและผมก็ได้เห็นน้องคนนั้นร้องไห้ออกมาแบบฟูมฟายออกมา"พี่ครับ….ผมขอโทษทำไมกันทำไมกัน"ผมรับรู้ความรู้สึกเค้าได้ว่าเค้าจ็บปวดแค่ไหนที่จะต้องฆ่าพี่ชายของตัวเอง พี่โตพูด"มึงจะจ้างไอ้นั้นจริงๆใช่มั้ยสภาพไม่ต่างจากหมาเอาเถอะจ้างไปก็ทำไรไม่ได้อยู่ดีนั้นแหละคนแบบมึงก็มีดีแค่เรื่องทำตัวเด่นและสร้างความขัดแย้งไปวันๆแหละขุนอย่าแกว่งตีนหาเสี้ยนเลยนะ กูเตือนแล้วนะ"ผมหอบพี่คนโตของสองพี่น้องออกมาจากห้องนั้นผมจะขอเรียกเค้าว่าพีชคนน้องชื่อพอชและผมก็โดนเตด่าหนักมากว่า"มึงรู้มั้ยเมื้อกี้เราเกือบตายเพราะปากมึงอ่ะ" “แล้วกูจะรู้มั้ยว่ามันมีปืนอ่ะ” โอ้ววว ผมกับเตอุทานออกมาด้วยความโล่งใจที่ไม่โดนลูกตะกั่วกรอกปากตายเตจึงถาม"แล้วมึงจะเอาไงกับไอ้พีชวะ"ผมจึงตอบ"คงพาไปหาหมอก่อนว่ะแล้วก็ออกค่าพยาบาลให้มันก่อน"เตจึงพูด"โห่วเชี่ยมึงจะพ่อพระไปไหนเนี่ยเงินไม่ได้หาง่ายๆนะเว้ย"ผมจึงตอบว่า"เอาหน่ากูหาได้กูว่าพีชอ่ะสร้างประโยชน์ให้กูได้แน่นอนผมจึงพาพีชไปโรงพยายาบาลและรอพีชฟื้นและจะถามเรื่องราวทั้งหมด

   โปรดติดตามตอนต่อไป….