คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3 โสด
รถสปอร์ันหรูเลื่อนออาอนโอบัวระบำไ้เพียนิ อิทธิพล็หมวามอทนับวามสสัยน้อเอ่ยถามเลานสนิทอเา
"ุไม่มีสามีใ่ไหม" ในที่สุเา็เอ่ยวามสสัยนั้นออมา
"เอ่อ.." บัวระบำใับำถามรประเ็นอเา เธอหันไปมอหน้าอิทธิพล้วยวาเบิว้าปาเผลอเผยอึ้นเล็น้อยอย่านที่ใ
"ใ่ไหม" อิทธิพลหันมาสบาเพียแว๊บเียว็หันหน้าไปับรถ่อ พร้อมย้ำำถาม้ำลไปอี
"ทำไมะไม่มีะ ัน็ทะเบียนสมรสแล้ว" บัวระบำอบเาแล้วหันมานั่หน้ารอเิๆ ยิ่ส่ให้ปลายมูรั้นเิึ้นอย่าน่าหมั่นไส้
"ผมหมายถึ สามี ไม่ไ้หมายถึทะเบียนสมรส" อิทธิพลย้ำหนัๆ ถึวามหมายที่เาถามเธอ นบัวระบำ้อถอนหายใออมาหนัๆ
"่ะ เลิันแล้ว" เธออบเาเพราะเห็นว่าะหลบเลี่ยเาไม่ไ้แล้ว
"ทำไมถึเลิันล่ะ"
"ไม่ทราบ่ะ อยู่ีๆ ็ลายเป็น โสผัวทิ้"
"เลิันนานแล้วหรือ"
"่ะ ห้าปีแล้วมั้ะ"
"อยู่้วยันี่ปี"
"หนึ่อาทิย์" ำอบอบัวระบำทำให้อิทธิพลถึับ้อหันหน้ามามอเธออีรอบ แ่เา็ไม่ไ้ถามอะไร่อ
"ะหัสวัสิารรอบรัวอบัวืนหรือเปล่าะ" ลับลายเป็นบัวระบำที่เอ่ยถามเาอย่าล้าๆ ลัวๆ แ่อิทธิพลับหัวเราะนลั่นรถ
"อ๋อ ที่ไม่ล้าบอเพราะลัวโนหัสวัสิารืนเหรอ" เสียหัวเราะยัไม่าหายเา็หันหน้ามามอหน้ามุ่ยๆ อเลาสาวอีรอบ
"่ะ สวัสิารอะไร็ไม่รู้ นโสัวนเียวไ้สวัสิารน้อยว่านแ่าน นแ่านมีน่วยหาลับไ้เยอะว่า" เสีย่อว่า่อาน พร้อมหน้าอๆ
"อื้มมม ะรับไปพิาราใหม่นะ" เสียเารับำแบบำๆ เสียมาว่าที่ะริั
เมื่อรถออิทธิพลมาอที่หน้าโรแรมที่ัานอสมามผู้ส่ออ อิทธิพลเินลมาารถแล้วสุ่แรถให้พนัานอทาโรแรมับไปอให้ เา็เินอ้อมมาฝั่อบัวระบำที่ำลัะ้าวาลารถ เธอเปิประูรถออมาแล้ว้าวาออมาวาที่พื้นเพีย้าเียว็ำลัะหมุนาอี้าออมาเพื่อยันัวเอให้ลุยืนึ้น แ่ัหวะที่้าวาอี้า พอีับที่ระโปรสั้นอเธอถลึ้นมานเือบะเห็นแพนี้ัวสวย้าใน อิทธิที่เินมาถึทันไ้เห็นาอ่อนเรียวสวยอเลาสาวทันที เธอรีบึระโปรลแล้วลุึ้นัหวะเียวับที่อิทธิพลเินมาิประู เพราะ้วยวามที่เธอรีบลุึ้นมาทำให้เธอเสียารทรัวเล็น้อยบวับรอเท้าส้นสูปรี๊นั่นอี บัวระบำรีบว้าแนอิทธิพลที่เายื่นมือมารับเธอพอี เารีบว้าเอวบาเอาไว้่อนที่เธอะล้มหน้าะมำลไป ลายเป็นเธอเ้าไปอยู่ในอ้อมแนแ็แร่อเานหน้าออิ่มอเธอเยไปโนแนเาอย่าั
"อโทษ่ะ" เมื่อทรัวไ้ เธอรีบันัวเอออาอิทธิพลทันที แล้ว็ไม่ลืมที่ะอโทษเา
"้ออบุผมมาว่านะ ทั้บัไม่ให้นเห็นระโปรุ ทั้รับทีุ่ะล้ม" เสียเาเอ่ยยิ่ส่ให้บัวระบำหน้าแเถือึ้นทันที เพราะแสว่าเมื่อสัรู่เาเห็นที่เธอระโปรเปิ
"เอ่อ..อบุ่ะ" เมื่ออบุเาเสร็เธอ็รีบเินนำเาไปทันที เพราะอนนี้เธอรู้สึใบหน้าเธอะานแทบะไม่รู้สึอะไรเสียแล้ว แ่็ยัไม่วายพลาสอสายามอรอบๆ ้าเธอ ว่ามีนเห็นภาพเมื่อี้หรือเปล่า โีที่นไม่พลุพล่าน บัวระบำรีบ้าวายาวๆ เพื่อให้เินเร็วึ้น อิทธิพลที่เินามเธอมาิๆ น้อรั้แนให้เธอเิน้าลหน่อย
ว่าที่บัวระบำะปรับสีหน้าให้ราบเรียบัเิมไ้ เธอ็้ออยหลบสายาเ้านายสุหล่ออเธอบ่อยๆ เพราะวามอายไม่ล้ามอหน้าเาแบบรๆ โีเมื่อยิ่เินเ้าไปถึห้อัเลี้ย ็พบับแที่มาร่วมาน่า็เินมาทัทายเ้านายอเธอ ึ่ส่วนมานในสมามเธอ็พอรู้ัอยู่หลายนเพราะ้ออยิ่อานันอยุ่บ่อยรั้
ภายในานเลี้ยืนนี้อิทธิพล้อึ้นไปพูในานะบริษัทส่ออรายให่อประเทศ แน่นอนไม่ใ่เรื่อที่ยาสำหรับเาแม้แ่นิ ้วยน้ำเสียท่าทา บุลิภาพสามารถึูสายาแเหลื่อในานให้สนใสิ่ที่เานำเสนอไ้เป็นอย่าี เสียปรบมือึ้อห้อัเลี้ยเมื่อเาล่าวบ บัวระบำยัแอบุยับเลานุารอท่านประธานสมามอย่าออรส ึ่็ะส่ผลี่อไปในอนาเผื่อที่ะ้อิ่อานัน
อิทธิพลพาเธอออาานไปเมื่ออนสามทุ่มว่าๆ
"เี๋ยวบัวับรถเอ่ะ ุื่มไปหลายแ้วแล้ว" เธอเอ่ยบอเาแล้วเินไปรับุแรถาพนัานอโรแรมที่ับมาอรออยู่แล้ว อิทธิพลเินึ้นไปนั่รอฝัู่่ับนับ เมื่อบัวระบำึ้นมาเธอ็่อหาที่สาร์ท พลานึบ่นเาในใ ยันเปลี่ยนรถั แ่ละัน็หาที่สาร์ทย๊ายา อิทธิพลเห็นเธอ้มๆ เยหาปุ่มสาร์ท เา็เอนัวมาใล้เธอมือหนึ่ับพวมาลัยเพื่อทรัวเอาไว้ อีมือเอื้อมมาปุ่มสาร์ทให้เธอ บัวระบำไ้ลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ออาายเาเธอรีบเอนัวพิเบาะเพื่อเว้น่อว่าให้เาทันที พอเธอเอนัวหลบล้ายเาะรู้เาหันมามอหน้าเธอ พลาทำิ้วมว เมื่อปุ่มสาร์ทไ้เา็เอนายลับไปนั่พิเบาะสบายๆ ามเิม
"ไปที่ไหนะ" บัวระบำถามเาเพราะไม่รู้สถานที่นัหมาย อิทธิพลแผนที่ที่หน้าอหน้ารถให้เธอพร้อมปัหมุสถานที่ที่ะ้อไป
ความคิดเห็น