ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ยุ่งละสิทีนี้
\"เฮ้! คิล นายเห็นเฟรินมั่งมั้ย\" เจ้าชายแห่งคาโนวาลตะโกนถามเพื่อนนักฆ่าซึ่งกะลังจี๋จ๋าอยู่กับเหล่าป้อมอัศวิน\'s angels
\"คงอยู่ที่สวนมั้ง~ได้ยินมาบอกว่า ลุงกวางเอามนต์ใหม่มาให้ลองน่ะ\" เจ้าชายสบถออกมา`ว่าแล้วเชียว`
\"มีอะไรรึเปล่า\" คิลผละจาก3สาวทรีโอ้ก่อนจะวิ่งมาเทียบเคียงเจ้าชายน้ำแข็ง
\"ฉันสังหรณ์ตะงิดๆ น่ะสิ ตรีบไปดีกว่า ก่อนเจ้านั่นจะไปสาปใครเขาเข้า\" คิลพยักหน้ารับ ก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น มุ่งตรงไปยังสวนหย่อมซึ่งเจ้าตัวดีชอบหลบไปลองอะไรแผลงๆ
\"เฮ้ย!! อยู่นั่นไง กะลังจะเริ่มอยู่พอดีเลย\"คิลชี้ตรงไปยังร่างบางซึ่งเริ่มบริกรรมคาถา จนมีแสงและควันจาดจ้าครอบคลุมทั่วลาน
\"รีบไปหยุดเร็วเข้า!!! นายไปจัดตัวเฟรินเอาไว้นะ ฉันจะพยายามแย่งคถาออกมาก่อนมันจะร่ายมนต์เสร็จ\" คาโลรีบสั่งการโดยไว ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปแย่งคถาออกจากมือเรียวขาว
\"เฟริน!! นายทำบ้าอะไรอีกแล้วเนี่ย!!! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!\"
\"อย่ายุ่งน่า!! อีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว นายน่ะถอยไปเลย!!\" เฟรินสบัดมือไปด้วยพร้อมกับร่ายคาถาต่อให้จบ
\"เฮ้ย!!เฟริน! พอน่า นายจำคราวที่แล้วไม่ได้รึไง! ที่นายใช้ไอ้คาถาย้อนเวลาบ้าๆนั่น จนทำให้คาโลกลายเป็นเด็กไปน่ะ!! อยากให้เป็นแบบเดิมอีกรึไงเล่า!!\" คิลจับร่างบางไว้แน่นพร้อมออกแรงดึงมือตุ๊กแกออกจากคถา
\"แต่มันก็ไม่ตายไม่ใช่รึไงเล่า!!เพราะงี้ฉันถึงหลบมาลองคนเดียวไง!พวกนายจะได้ไม่โดนลูกหลงไปด้วย!!เพราะงั้นถอยไปให้พ้น!!!\" เฟรินสะบัดเพื่อนทั้ง2จนหลุดได้ในที่สุด แล้วว่าคาถาต่อจนจบ ปรากฏเป็นแสงสีน้ำเงินอมแดง สว่างวาปไปทั่วบริเวณ \"ได้เรื่องละเว้ย\" เฟรินตะโกนอย่างดีใจ แต่แล้ว แสงนั้นก็หดวูบรวมเป็เส้นเดียวและพุ่งตรง สู่กลางอกขอเจ้าชายแห่งคาโนวาล กระแทกเอาร่างนั้นลอยไปชนต้นไม้ข้างเคียง แล้วจึงปรากฏหมอกสีแสดแสบตาสว่างปกคลุมทั่วร่างเจ้าชายผู้เคราะห์ร้าย
\"ซวยละสิ\"เฟรินพูดเสียงอ่อย จ้องมองกลุ่มควันนั้นตาไม่กระพริบ ส่วนคิลนั่น ก็ได้แต่ยืนตะลึงเป็นไก้ตาแตกไม่แพ้กัน
\"นายนี่ ขยันทำเรื่องยุ่งจริงๆ เลยนะ\" เสียงทุ้มนุ่มลึกกล่าวขึ้นกลางกลุ่มหมอก เรียกเอาสติของทั้งสองกลับมา
\"อ่ะ อ่ะ เอ่อ คาโลนายปลอดภัยดีนะ ไม่มีอะไรเสียหายตรงไหนใช่มั้ย\" เจ้าตัวก่อเรื่องถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
\"คงงั้นมั้ง\"เจ้าชายน้ำแข็งพูดอย่างเย็นชา
\"นายแน่ใจนะ ว่าไม่เป็นอะไร\" คิลถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก
\"อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ถูกสาปให้กลายเป็นเด็กละนะ\"น้ำเสียงประชดทำเอาจอมเวทย์มือใหม่สะดุ้งเฮือก
กลุ่มสายหมอกเริ่มจางไปกับสายลม ก็เริ่มมองเห็นร่างที่ควรจะเป็นของเจ้าชายน้ำแข็งแห่งคาโนวาล แต่แล้วกลับไม่ใช่
\"เฮ้ย!!\"เสียง2หนุ่มประสานกัน ดังเสียยิ่งกว่าโทรโข่งงานวัด เมื่อภาพที่ปรากฏแก่สายตานั้นจะว่าใช่เจ้าชายคาโล เวเนบลี แห่งคาโนวาล คนเดิมมันก็ไม่เชิง เนื่องจากมีใบหูยาวแหลมสีดำงอกออกมาแทนที่ของเดิม และหางสีดำยาวคล้ายหางสุนัขจิ้งจอกงอกออกมา เจ้าชายซึ่งบัดนี้มีหูและหางงอกออกมา กอดอกและมองเจ้าตัวดีอย่างแค้นเคือง พอตั้งสติได้2หนุ่มก็หัวเราะ กันจนท้องคัดท้องแข็ง
\"ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยๆ ฟะ ฟะ เฟรินครั้งนี้ชั้นขอซุฮกจคริงๆว่ะ ก๊ากๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นายแน่มาก สาปคาโล ให้กลายเป็นหมาได้เนี่ย ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า เจ๋งจิงๆ โอยๆ ไม่ไหวแล้วๆ ขำจะตายแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า\"
เจ้าตัวแสบพยายามกลั้นหัวเราะจนตัวสั่นก่อนจะเดินมาตบบ่า มนุษย์หมาป่าใหม่ๆหมาดๆ\"ฮึๆ ก็บอกแล้วว่าอย่าเข้ามายุ่ง ฮึๆ น่ะ นาย...กะ..ก็ไม่เชื่อ หุๆ ฮ่ะๆๆๆ แบบนี้สาวๆมนุษย์หมาป่าติดตรึมแน่นายเอ้ย ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่าๆๆๆ\"พูดจบเจ้าพ่อมดมือดีก็ร่วมวงเฮฮาขำกลิ้งกับคิล
\"งั้นนายก็คงต้องรับผิดชอบที่ทำให้ฉันป็นแบบนี้แล้วละนะ....\"เสียบเยือบเย็นทำเอา2หนุ่ม หยุดขำได้ทันที ก่อนจะมองมายังร่างที่ดูสูงตะหง่านตรงหน้า มนุษย์หมาป่าฉีกยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม ขณะมองยังร่างตัวแสบตรงหน้า
\"อ่ะ เอ่อ เฟริน ฉันนึกได้ว่ามีธุระว่ะ ขอตัวก่อนละเว้ยยยยย...\"ว่าแล้วผู้ร่วมก๊วนฮานรกแตก ก็รีบแจ้นหนี โดยทิ้งพ่อมดมือใหม่ให้เผชิญกับนรกเบื้องหน้าด้วยตัวเอง
\"ไอ้คิล!!ช่่วยกันก่อนสิฟะ!!ไอ้เพื่อนเฮงซวย!!\"
\"อย่าคิดว่าจะหนีพ้นนะ เฟริน\" หมาป่าหนุ่มตะครุบมือเรียวพร้อมๆกับถอดแหวนของเดมอสออก พร้อมฉีกยิ้มเผยเขี้ยวคมแวววาว
\"เธอต้องรับผิดชอบ....\" เงาของอดีตเจ้าชายคาโล แห่งคาโนวาล ทาบทับร่างบอบบาง
\"อย่านะเว้ย อย่าเล่นบ้าๆนะเฟ้ย คาโล ฉันเอาแกตายจริงๆด้วย\"เฟรินพูดด้วยหน้าเผือดสี
\"ใครบอกว่าฉันเล่น ฉันเอาจริงต่างหาก\" คาโลค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่เปี่ยมเสน่ห์
\"เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เอานะเว้ย คาโล ม่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"
____________________________________________________________________
โปรดติดตามตอนต่อไปค่า^_^
\"คงอยู่ที่สวนมั้ง~ได้ยินมาบอกว่า ลุงกวางเอามนต์ใหม่มาให้ลองน่ะ\" เจ้าชายสบถออกมา`ว่าแล้วเชียว`
\"มีอะไรรึเปล่า\" คิลผละจาก3สาวทรีโอ้ก่อนจะวิ่งมาเทียบเคียงเจ้าชายน้ำแข็ง
\"ฉันสังหรณ์ตะงิดๆ น่ะสิ ตรีบไปดีกว่า ก่อนเจ้านั่นจะไปสาปใครเขาเข้า\" คิลพยักหน้ารับ ก่อนจะเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น มุ่งตรงไปยังสวนหย่อมซึ่งเจ้าตัวดีชอบหลบไปลองอะไรแผลงๆ
\"เฮ้ย!! อยู่นั่นไง กะลังจะเริ่มอยู่พอดีเลย\"คิลชี้ตรงไปยังร่างบางซึ่งเริ่มบริกรรมคาถา จนมีแสงและควันจาดจ้าครอบคลุมทั่วลาน
\"รีบไปหยุดเร็วเข้า!!! นายไปจัดตัวเฟรินเอาไว้นะ ฉันจะพยายามแย่งคถาออกมาก่อนมันจะร่ายมนต์เสร็จ\" คาโลรีบสั่งการโดยไว ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปแย่งคถาออกจากมือเรียวขาว
\"เฟริน!! นายทำบ้าอะไรอีกแล้วเนี่ย!!! หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!\"
\"อย่ายุ่งน่า!! อีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว นายน่ะถอยไปเลย!!\" เฟรินสบัดมือไปด้วยพร้อมกับร่ายคาถาต่อให้จบ
\"เฮ้ย!!เฟริน! พอน่า นายจำคราวที่แล้วไม่ได้รึไง! ที่นายใช้ไอ้คาถาย้อนเวลาบ้าๆนั่น จนทำให้คาโลกลายเป็นเด็กไปน่ะ!! อยากให้เป็นแบบเดิมอีกรึไงเล่า!!\" คิลจับร่างบางไว้แน่นพร้อมออกแรงดึงมือตุ๊กแกออกจากคถา
\"แต่มันก็ไม่ตายไม่ใช่รึไงเล่า!!เพราะงี้ฉันถึงหลบมาลองคนเดียวไง!พวกนายจะได้ไม่โดนลูกหลงไปด้วย!!เพราะงั้นถอยไปให้พ้น!!!\" เฟรินสะบัดเพื่อนทั้ง2จนหลุดได้ในที่สุด แล้วว่าคาถาต่อจนจบ ปรากฏเป็นแสงสีน้ำเงินอมแดง สว่างวาปไปทั่วบริเวณ \"ได้เรื่องละเว้ย\" เฟรินตะโกนอย่างดีใจ แต่แล้ว แสงนั้นก็หดวูบรวมเป็เส้นเดียวและพุ่งตรง สู่กลางอกขอเจ้าชายแห่งคาโนวาล กระแทกเอาร่างนั้นลอยไปชนต้นไม้ข้างเคียง แล้วจึงปรากฏหมอกสีแสดแสบตาสว่างปกคลุมทั่วร่างเจ้าชายผู้เคราะห์ร้าย
\"ซวยละสิ\"เฟรินพูดเสียงอ่อย จ้องมองกลุ่มควันนั้นตาไม่กระพริบ ส่วนคิลนั่น ก็ได้แต่ยืนตะลึงเป็นไก้ตาแตกไม่แพ้กัน
\"นายนี่ ขยันทำเรื่องยุ่งจริงๆ เลยนะ\" เสียงทุ้มนุ่มลึกกล่าวขึ้นกลางกลุ่มหมอก เรียกเอาสติของทั้งสองกลับมา
\"อ่ะ อ่ะ เอ่อ คาโลนายปลอดภัยดีนะ ไม่มีอะไรเสียหายตรงไหนใช่มั้ย\" เจ้าตัวก่อเรื่องถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
\"คงงั้นมั้ง\"เจ้าชายน้ำแข็งพูดอย่างเย็นชา
\"นายแน่ใจนะ ว่าไม่เป็นอะไร\" คิลถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก
\"อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ถูกสาปให้กลายเป็นเด็กละนะ\"น้ำเสียงประชดทำเอาจอมเวทย์มือใหม่สะดุ้งเฮือก
กลุ่มสายหมอกเริ่มจางไปกับสายลม ก็เริ่มมองเห็นร่างที่ควรจะเป็นของเจ้าชายน้ำแข็งแห่งคาโนวาล แต่แล้วกลับไม่ใช่
\"เฮ้ย!!\"เสียง2หนุ่มประสานกัน ดังเสียยิ่งกว่าโทรโข่งงานวัด เมื่อภาพที่ปรากฏแก่สายตานั้นจะว่าใช่เจ้าชายคาโล เวเนบลี แห่งคาโนวาล คนเดิมมันก็ไม่เชิง เนื่องจากมีใบหูยาวแหลมสีดำงอกออกมาแทนที่ของเดิม และหางสีดำยาวคล้ายหางสุนัขจิ้งจอกงอกออกมา เจ้าชายซึ่งบัดนี้มีหูและหางงอกออกมา กอดอกและมองเจ้าตัวดีอย่างแค้นเคือง พอตั้งสติได้2หนุ่มก็หัวเราะ กันจนท้องคัดท้องแข็ง
\"ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยๆ ฟะ ฟะ เฟรินครั้งนี้ชั้นขอซุฮกจคริงๆว่ะ ก๊ากๆๆๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นายแน่มาก สาปคาโล ให้กลายเป็นหมาได้เนี่ย ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า เจ๋งจิงๆ โอยๆ ไม่ไหวแล้วๆ ขำจะตายแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า\"
เจ้าตัวแสบพยายามกลั้นหัวเราะจนตัวสั่นก่อนจะเดินมาตบบ่า มนุษย์หมาป่าใหม่ๆหมาดๆ\"ฮึๆ ก็บอกแล้วว่าอย่าเข้ามายุ่ง ฮึๆ น่ะ นาย...กะ..ก็ไม่เชื่อ หุๆ ฮ่ะๆๆๆ แบบนี้สาวๆมนุษย์หมาป่าติดตรึมแน่นายเอ้ย ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่าๆๆๆ\"พูดจบเจ้าพ่อมดมือดีก็ร่วมวงเฮฮาขำกลิ้งกับคิล
\"งั้นนายก็คงต้องรับผิดชอบที่ทำให้ฉันป็นแบบนี้แล้วละนะ....\"เสียบเยือบเย็นทำเอา2หนุ่ม หยุดขำได้ทันที ก่อนจะมองมายังร่างที่ดูสูงตะหง่านตรงหน้า มนุษย์หมาป่าฉีกยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียม ขณะมองยังร่างตัวแสบตรงหน้า
\"อ่ะ เอ่อ เฟริน ฉันนึกได้ว่ามีธุระว่ะ ขอตัวก่อนละเว้ยยยยย...\"ว่าแล้วผู้ร่วมก๊วนฮานรกแตก ก็รีบแจ้นหนี โดยทิ้งพ่อมดมือใหม่ให้เผชิญกับนรกเบื้องหน้าด้วยตัวเอง
\"ไอ้คิล!!ช่่วยกันก่อนสิฟะ!!ไอ้เพื่อนเฮงซวย!!\"
\"อย่าคิดว่าจะหนีพ้นนะ เฟริน\" หมาป่าหนุ่มตะครุบมือเรียวพร้อมๆกับถอดแหวนของเดมอสออก พร้อมฉีกยิ้มเผยเขี้ยวคมแวววาว
\"เธอต้องรับผิดชอบ....\" เงาของอดีตเจ้าชายคาโล แห่งคาโนวาล ทาบทับร่างบอบบาง
\"อย่านะเว้ย อย่าเล่นบ้าๆนะเฟ้ย คาโล ฉันเอาแกตายจริงๆด้วย\"เฟรินพูดด้วยหน้าเผือดสี
\"ใครบอกว่าฉันเล่น ฉันเอาจริงต่างหาก\" คาโลค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้ามาใกล้พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่เปี่ยมเสน่ห์
\"เฮ้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เอานะเว้ย คาโล ม่ายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ\"
____________________________________________________________________
โปรดติดตามตอนต่อไปค่า^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น