(รัก)สะกิดใจ .. นายปากนัก

ลำดับตอนที่ #3 : พี่ชายฉันเอง .. มีปัญญหาหรอ ?

                                                            บทนำ


ก๊อกๆๆ

"มิวลูก  ตื่นได้เเล้วหนูต้องไปโรงเรียนพร้อมพี่ซองค์เเล้วนะลูก"

"อื้มมม ..  เเม่เดี๋ยวมิวตามลงไปน่ะๆ"

"เร็วๆล่ะ .. พี่เค้ารออยู่นะลูก"

"....."

"ไอ้ลูกคนนี้หนิ"

เเล้วเเม่ก็จากไป   ฉันก็ได้นอนต่ออย่างสบายอารมณ์  โฮะๆๆๆๆ 

10  นาทีผ่านไป

ก๊อกๆๆๆๆ  เเอ๊ดดดดดด

ชิ !  จ้างให้ก็ไม่ตื่นหรอก ..  โฮะๆๆๆๆ

" z z  Z Z"

"มิวๆๆๆๆๆๆ"  ทำไมเเม่เขย่าเเรงจังว่ะ

"...."

"ไฟไหม้ !!!!!!"

"เฮ้ย  ไฟไหม้! "  ฉันสะดุ้ง ลุกขึ้นจากเตียงเเล้ววิ่งตาลีตาเหลือกจะออกจากห้อง .. เเต่เเล้วก็ต้อง

ชะงักกับเสียงนี้

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ้ย  ตลกฉิบเลยว่ะไอ้มิว"

"ไอ้ซองค์ .. ไอ้พี่บ้า !!!"

"ไปๆๆ  เเกไปอาบน้ำไปจะได้ไปโรงเรียนกันซักที"

"เออๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"เร็วๆ นะเว้ย  เดี๋ยวเสียชื่อประธานนักเรียน "

"เออจ่ะ .. พ่อคุณประธานนักเรียน  ขี้เก๊ก!"

"ไอ้มิวเดี๋ยวก็ถีบซะนี่ไปเลย  ไป๊ !"

"ฮ่าๆๆๆๆ ไปเเล้วววววววววววววววววววว"

ปัง ! เสียงปิดประตูห้องน้ำของฉันเอง - -;;


ชื่อจริงของฉันคือมณิศรา  เเละมีชื่อเล่นอันเสนาะหูว่า  มิวสิค  เเต่เเม่กับพี่ชายฉันชอบเรียกว่ามิว..เเละไอ้พี่เวรที่มันปลุกฉันเมื่อกี้ชื่อของมันคือสรวิชญ์  หรือ ไอ้ซองค์นั่นเอง


"เสร็จเเล้วววววววว !"

ชั้นวิ่งลงบันไดพร้อมเเหกปากลงมาด้วย  เหอๆๆๆ

"ระวังๆๆ .. "

"ผมไปน๊ะเเม่"

"ดูเเลน้องด้วยนะจ๊ะ ซองค์"

"หนูไปน่ะค่ะเเม่ "


โรงจอดรถที่โรงเรียน

เอี๊ยดด !  เบรกซะเเรงเลยนะไอ้พี่บ้า  - -;;

"ฉันอยู่ห้องอะไรอ่ะ"

"เดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้องเอง .. เเล้วจะไปโรงอาหารป่ะ"

"ไปดิๆๆ  .. อยู่เป็นเพื่อนด้วยนะเว้ย"

"เออ ..  เดี๋ยวรอจนกว่าเพื่อนเเกมาล่ะกัน"

"เเล้วโรงเรียนนี้ชื่ออะไรว่ะ"

"โหยยย ..  หน้าโรงเรียนก็ป้ายอันเบอเริ่ม"

"ก็อ่านหนังสืออยุ่อ่ะ"

"โรงเรียนนี้ชื่อเซนต์วิคตอเรีย"

"ชื่อเหมือนเมียเบ็คเเฮมเลยหว่ะ"

"ฉันก็คิดเหมือนเเกอ่ะเเหละ"


^^  ฉันพูดฉันคุยกับพี่ชายสุดที่รักของฉันอย่างสนุกสนานระหว่างกำลังจะย่างกราย  เอ้ย  เดินไปโรงอาหาร  เเต่รู้สึกว่ามีสายตาจิกกัดมาทางฉันนะเนี่ย


"เฮ้ยๆ ซองค์  ทำไมยัยพวกนั้นมองฉันเเบบนั้นอ่ะ"  ฉันกระซิบข้างหูพี่ชายตัวดี

"อย่าไปสนใจเลย .. แฟนคลับฉันเอง"  เเละมันก็กระซิบตอบอีกรับมุกดีจริงๆ
"ไปพร้อมกันเนี่ยเเหละ .. พวกเเกก็ขับรถให้มันช้าๆหน่อยเเล้วกันทีหลังอ่ะ"

..

โรงอาหาร

"เเกกินไปก่อนนะฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน"

"เออๆๆๆ"  ระหว่างที่ฉันกินข้าวอยู่

"ซุบซิบๆๆๆๆๆๆๆ "
 
จะซุบซิบอะไรกันนักหนาเนี่ย ขีดความอดทนของฉันหมดเเล้วนะโว้ยยยย   ปัง!!  ฉันยืนขึ้นตบโต๊ะเป็นเหตุให้คนทั้งหมด ย้ำ!  ว่าทั้งหมดในโรงอาหารหันมาทางฉัน .. ไม่อายเเล้ว เป็นไงเป็นกัน ฉันจึงหันไปหาพวกนั้นเเล้วถามว่า

"พวกเธอจะนั่งนินทาฉันอีกนานมั้ย ?"

"อะไรของเธอฉันนินทาเธอตอนไหนย่ะ"

โอ้  ป้า  ก็ฉันได้ยินนี่หว่าเสียงป้าเต็มๆ

"อ้อหรอ .. งั้นที่ฉันได้ยินคงเป็นเสียงของกระสือหิวไส้ล่ะมั้ง"

"หน็อยยยย  เเกว่าฉันหรอ"

"ฉันไม่ได้ว่าป้านะ "

"ยัยเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม .. บังอาจมานั่งกินข้าวกับพี่ซองค์ยังไม่พอยังกล้าด่าฉันป้าอีกหรอ"

ซ่า !!  น้ำส้มที่เคยอยู่ในเเก้วของยัยป้านั่นตอนนี้มาอยู่บนหน้าฉันเรียบร้อยเเล้ว

"หยุดพล่ามได้เเล้ว .. เธอกำลังทำให้ฉันกินข้าวไม่ลง"

"เรื่องของเเกสิย่ะ !  โฮะๆๆๆๆ"   ยัยพวกนั้นหัวเราะเยาะฉันอย่างเมามัน

"งั้น...ฉันให้เธอกินเเทนเเล้วกัน" 

โป๊ะ   ฉันเอาจานข้าวของฉันโปะหน้ายัยป้านั่นอย่างเเรง  ทำให้เกิดเสียงฮือฮาเเละเสียงเปรตขอส่วนบุญขึ้น

"อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

"เเละถ้าคิดจะจับพี่ซองค์ล่ะก็เธอคงยากที่จะผ่านด่านน้องสาวของเค้าเเล้วล่ะ "

"เเกรู้ได้ยังไง ลูกพี่ฉันออกจะเพอร์เฟ็ค"

"หน้ายังลูกพี่เธอนะหรอ  เห๊อะ"

"มิวเกิดอะ.."

"พี่ซองค์ค่ะยัยเด็กนี้มันเอาข้าวโป๊ะหน้าเคที่อ่ะค่ะ"

"จริงหรอมิว"

"จริง .. ทำไมล่ะ ?"

"เเล้วหน้าเเกไปโดนอะไรมา"

"ยัยป้านั่นสาดน้ำใส่หน้าฉัน .. น้ำส้มซะด้วย"

"พวกเธอกล้าดียังไงมาทำร้ายผู้หญิงคนนี้"

โฮะๆๆๆ  มีพี่ชายหล่อก็เงี้ยเเหละ (เกี่ยวป่ะ?)  ฉันยักคิ้วให้ยัยพวกนั้นเป็นเชิงเยาะเย้ย

"มันเป็นใครพี่ซองค์ถึงไม่สนใจเคที่ค่ะ"

"เรื่องระหว่างเรามันจบไปนานเเล้วเคที่"

"ไม่จริง ..  เพราะนังนี่ใช่มั้ย"

"ไม่ใช่ .. เพราะเค้าเป็นน้องสาวของฉัน"

"....."

เงียบละสิป้า  เหอะๆ  เล่นกับใครไม่เล่น

"ฉันไปเเล้วนะซองค์ ..  กินข้าวไม่ลงเเล้วอ่ะ"

"เดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้อง ..  เเล้วกลางวันรอที่ห้องนะเดี๋ยวไปรับ"



----------------------------

ฝากติดตามด้วยนะคะ

เม้น + โหวตให้ด้วยน๊ะ

เป็นกำลังใจให้ด้วยเน้อออ

^^