fanfic. พี-ก้อง จาก กระทู้เสริมสร้างจินตนาการ by besuto

ลำดับตอนที่ #4 : ช้อยส์ ก.

 ก......(ยังไงชั้นก็ไม่เอาเรท...เรื่องนี้เป็นรักใสๆนะ)

พีรวิชญ์บดเบียดริมฝีปากประหนึ่งจะกลืนกินคนตรงหน้า...ก้องบดินทร์แอบชะงัก...ครั้งนี้เขาเป็นคนเริ่ม....แต่กลับรู้สึกกลัวเสียเอง...เพราะท่าทีคนตรงหน้าจะไม่ยอมหยุดง่าย...จูบที่ลึกซึ้งทำให้เขาขาดสติ...สมองโล่งว่าง...มีเพียงรสจูบและความอบอุ่นของพีรวิชญ์เท่านั้นที่เขารับรู้ได้...พอมารู้ตัวอีกที...พีก็พาเขามาถึงที่ห้องนอน...การชักนำ...เป็นไปอย่างต่อเนื่องจนก้องเองก็ไม่ได้สังเกตุเห็น...พอมาดูสภาพตัวเองตอนนีเขาก็อดที่จะรู้สึกอายไม่ได้...

พีรวิชญ์เองที่ต้องเป็นฝ่ายชะงักเมื่อก้องบดินทร์นิ่งไป...เขาถอยตัวออกจากก้องแล้วหันหลังไปนั่งริมเตียง...ยัง...ยังไม่ใช่ตอนนี้...เขากำลังใช้ประโยชน์จากความอ่อนแอของก้อง...ก้องมองเห็นพีถอยออกไปก็ค่อยยังชั่ว...ไม่ใช่ว่าไม่รัก...แต่เขายังไม่พร้อม...เขาเป็นห่วงแม่กับพี่ที่บ้านมากกกว่า...ถ้าพีไม่หยุด...เขาเองก็ไม่รุ่ว่าเป็นฝ่ายหยุดยังไงดีเหมือนกัน...

"ก้อง...คุณแต่งตัวแล้วลงไปรอผมข้างล่างละกัน....เด๋วผมไม่ส่งคุณที่บ้าน" พีหยุดความรู้สึกตัวเอง...เขาไม่อยากฉวยโอกาสกับคนที่เขารัก...ก้องได้ยินจึงรีบลุกออกจากเตียง...หันมามองที่พีที่นั่งนิ่งอยู่สักพัก...

"พี...ขอบคุณที่เข้าใจผมนะ" พีรวิชญ์ฟังแล้วจึงเงยหน้ามาสบตาก้องบดินทร์...คนตรงหน้าไม่ได้โกรธในสิ่งที่เขาทำลงไป...เขารู้...เพราะรอยยิ้มของก้องครั้งนี้...เขาเลยถอนหายใจแล้วยิ้มตอบ

ดีแล้วที่ห้ามใจตัวเองทัน...

(.....)