GAME LOVE (yaoi)

ลำดับตอนที่ #4 : GamE LoVe 4

หลังจากที่ทั้งสามคนไปกินข้าวกันแบบแร้งลง...สวาปามอาหารกันหมดอย่างรวดเร็ว...หมูที่ทำหน้าที่เป็นสารถีคอยรับส่งเกมส์ก็ต้องขับรถไปตามคำสั่งของคนเอาแต่ใจ...เกมส์ถูกหย่อนลงตรงถนนสายหนึ่งหน้าสำนักงานเล็กๆ...เกมส์ผลักประตูกระจกเข้าไป...ไอเย็นจากแอร์ภายในห้องเป็นอย่างแรกที่ต้อนรับตัวเขา

"สวัสดีครับน้าทิพย์...น้าปูไม่อยู่เหรอครับ" เกมส์ส่งเสียงทักหญิงสาวที่เงยหน้าขึ้นมามองแขกที่มาเยือน...

"อ้าวเกมส์...ลมอะไรพัดเธอมานี่ได้....นั่งลงก่อนสิ..น้าปูเค้าออกไปติดต่อธุระข้างนอก...อีกเดี๋ยวคงกลับมาแล้วหล่ะจ๊ะ" น้าทิพย์คนนี้เป็นภรรยาของน้าปูที่คบกันมาตั้งแต่ตอนเรียนมหาลัย...และเนื่องด้วยแม่ของเกมส์ที่เป็น working woman แล้วไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆเลยมักจะฝากเกมส์ไว้ในความดูแลของน้าปู(กับไอหมูด้วยอีกคน)...เกมส์เลยค่อนข้างจะสนิทกับน้าปูและน้าทิพย์มากเป็นพิเศษจากบรรดาญาติๆคนอื่น

"ไม่เป็นไรฮะ...เกมส์แค่มาคุยอะไรเรื่อยเปื่อยเท่านั้นเอง" เกมส์ตอบแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวยาวที่มีไว้รับแขกที่มาติดต่องาน

"อันที่จริงเกมส์ถามเอาจากน้าทิพย์ก็ได้ฮะ"

"เรื่องอะไรละจ้ะ..ถ้าน้าตอบแทนได้ก็จะตอบ" น้าทิพย์ตอบพร้อมรอยยิ้มแล้วยื่นคุ้กกี้กล่องใหญ่ให้เกมส์...และถึงแม้ว่าเกมส์จะกินข้าวเที่ยงมาอิ่มแล้วก็ยังรับไว้

"คือว่า...น้าทิพย์รู้มั้ยว่า...น้าปูหน่ะ...เคยมีผู้ชายมาจีบมั้ยฮะ" เกมส์ตัดสินใจถามในสิ่งที่อยากรู้...และคิดว่าคนสวยๆอย่างน้าเกมส์น่าจะมีคนมาจีบอยู่บ้างแหละหน่ะ...ส่วนน้าทิพย์ก็ถึงกับทำตาโตเมื่อฟังคำถามจบเพราะไม่คิดว่าหลานคนนี้จะถามคำถามนี้

"ก็...จะว่ามีมันก็มี" ทิพย์มองหน้าเกมส์แล้วตอบด้วยความลังเลใจ...เพราะไม่รู้จุดประสงค์ของคำถาม

"แล้วผู้ชายคนนั้นเขาจีบน้าปูยังไงอ่ะครับ" ในที่สุดก็ถึงสิ่งที่เขาต้องการ...ก็เขาไม่รู้นี่หน่าว่าจะเริ่มจีบอาร์ทยังไง...ก็ต้องทำการศึกษาไว้ก่อน

"ว่าแต่...เกมส์อยากรู้ไปทำไมละจ้ะ" น้าทิพย์ถามดักทาง...เกมส์ที่คิดไว้แล้วว่าอาจจะโดนถามเลยตอบทันที

"เพื่อนฝากถามมาอ่ะฮะ...พอดีเขาแอบชอบเพื่อนผู้ชายแล้วไม่กล้าจีบเพราะไม่รู้จะจีบยังไง" ทิพย์ฟังแล้วเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่ก็ไม่รู้ว่าจะสงสัยต่อไปเพื่ออะไรเลยปล่อยๆไปกับคำตอบของหลานคนนี้

"อ่าจ้ะ...ก็...จีบยังไงเหรอ...ก็จีบเหมือนปรกติทั่วไปนี่....โทรหา...ซื้อดอกไม้ให้...พูดอะไรหวานๆ...ที่จริงตอนนั้นก็ออกจะเว่อร์ไปนิดๆเหมือนกัน.."

"แค่นั้นเหรอฮะ" เกมส์รู้สึกผิดหวังเล็กน้อยกับคำตอบ...ธรรมดาจังแหะ

"มาได้ไงเนี่ยเกมส์" เสียงใหม่ทักขึ้นมาทันทีที่ประตูร้านเปิด...ใบหน้าหวานที่ดูจริงจังกับงานมีแววแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นหลานชายที่นี่วันนี้

"หวัดดีฮะน้าปู"

"คุยไรกันอยู่..หืม?" น้าปูวางเอกสารลงบนโต๊ะ...รับแก้วน้ำเย็นจากน้าทิพย์แล้วถามผู้เป็นภรรยา

"เกมส์มาถามว่าผู้ชายที่เคยมาจีบปูเนี่ยเขาจีบยังไง" น้าทิพย์ตอบแล้วส่งสายตามองเกมส์แบบมีเลศนัย

"อะไรนะ....ถามไปทำไมล่ะ" 

"เพื่อนฝากถามฮะ" เกมส์ตอบอีกรอบ...ไม่รู้ว่าจะมีใครเชื่อคำตอบนี้กันบ้างนะ

"อืม...ไม่รู้สิ...น้าเป็นคนโดนจีบ...เกมส์อยากรู้ก็น่าไปถามคนที่เป็นฝ่ายจีบเองโดยตรงจะดีกว่า" น้าปูตอบแล้วอมยิ้ม

"กริชจะตอบเหรอ" 

"คนอย่างกริชไม่คิดอะไรมากอยู่แล้ว...เอ...หรือควรจะถามไอแม็กซ์กันแน่นะ" เกมส์ได้แต่มองน้าปูคุยกับน้าทิพย์ด้วยความสงสัย...หรือว่ากริชกับแม็กซ์ที่พุดถึงจะใช่คนเดียวกับที่เกมส์รู้จักอยู่แล้วกันนะ...

"ไปถามน้ากริชเอาเองดีกว่านะเกมส์" น้าปูหะนมาบอกด้วยรอยยิ้มขันๆ

"น้ากริช...ที่ที่ทำงานที่ถนน***อ่ะนะครับ" เกมส์เริ่มงง

"อืม...นั่นแหละ...กริชนั่นแหละที่เป็นคนจีบน้าตอนเรียนมหาลัย.." น้าปูเฉลย

"หา!!!...แล้ว...แล้วผมจะไปถามได้เหรอฮะ...น้าแม็กซ์ก็ทำงานที่นั่นหนิ"

"ได้สิ...ดีไม่ดี...แม็กซ์อาจบอกวิธีที่จีบกริชจนติดก็ได้" เกมส์อึ้งกับคำตอบแล้วพูดอะไรไม่ถูก...เขาเคยไปเล่นกับน้าทั้งสองตั้งแต่เด็กๆ...แต่ไม่ยักรู้สักนิดว่าน้ากริชกับน้าแม็กซ์จะเป็นแฟนกัน....พระเจ้า....เขาต้องไม่ลืมเอาเรื่องนี้ไปเล่าให้หมูฟังด้วยอีกคน

"ง..งั้นเกมส์ไปละครับ..." เกมส์คว้ากระเป๋าแล้วลุกขึ้นยืน...เขาใกล้จะได้รู้วิธีการจีบอาร์ทแล้ว!!!

"ไปเถอะ...น้าฝากความคิดถึงถึงทั้งสองคนด้วยละกันนะจ๊ะ" น้าทิพย์บอกแล้วลุกขึ้นตาม

"ฮะ...ไปก่อนนะครับ...คราวหน้าผมจะแวะมาอีก...บายบายครับ" เกมส์เปิดประตูแล้วรีบวิ่งไปที่ป้ายรถเมล์ด้วยความดีใจ...วันนี้เขาได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู้ตั้งแยะแหนะ


--------------------------------------------------------------

"ว่าไงนะ?" หลังจากฟังคำถามจบก็ต้องถามซ้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ...เมื่อหลานชายเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอมานานอยู่ดีๆก็มาหาแล้วก็ถามในเรื่องที่เจ้าตัวไม่คิดว่าจะถูกถาม...แต่สายตาของคนตรงหน้าที่มีแววตาประกายกล้าบอกว่าอยากรู้คำตอบของคำถามที่ถามมาเมื่อกี้จริงๆ...ทำให้ไม่คิดว่าตัวเขาเองจะฟังคำถามผิดไป

"จีบ...ปูอ่ะนะ" กริชมองเกมส์ที่พยักหน้าหงึกหงักกับคำถามของเขาแล้วก็อดจะหันไปมองชายหนุ่มอีกคนที่ยืนฟังอยู่ข้างหลังไม่ได้

"มันก็นานแล้วนะ...จำไม่ได้แล้วละ" เห็นสายตาที่มองมาของคนด้านหลัง...กริชก็เลยต้องตอบไปอย่างนั้น...แต่พอเห็นเกมส์ทำหน้าผิดหวังกับคำตอบก็รู้สึกผิดเล็กน้อยที่โกหก

"จำไม่ได้งั้นเหรอฮะ...แย่จัง" ก็คนอุตส่าห์คิดว่ายังไงๆก็คงได้คำตอบบ้างแหละ...ที่ไหนได้...เบื่อคนแก่สะจริงๆเชียว...ขี้ลืม!!

"แต่น้าจำได้นะ" เสียงแห่งความหวังจากน้าแม็กซ์ทำให้เกมส์เงยหน้าขึ้นส่งสายตาอ้อนวอนขอคำตอบ...เลยไม่ได้สังเกตุน้ากริชที่มองน้าแม็กซ์ด้วยความเซ็งสุดขีด

"ตอนนั้นกริชก็คอยตามตื้อตามจีบปูอยู่ประมาณสัปดาห์หนึ่ง...พูดอะไรหวานๆให้ฟัง...ซื้อดอกไม้ให้หลายช่อ...ก็เหมือนที่คนอื่นทั่วๆไปเขาทำกันละนะ" แม็กซ์เดินมานั่งข้างกริชที่นั่งเท้าคางมองไปทางอื่น...สีหน้าไม่ได้บอกว่าพอใจกับเรื่องที่เขาพูดมากน้อยแค่ไหน...แต่นั้นก็ไม่สำคัญเท่าไหร่หรอก

"แค่นั้นเหรอฮะ...เกมส์นึกว่าจะมีอะไรแตกต่าง...สักนิดก็ไม่มีเลยเหรอ" จะจีบผู้ชายหรือผู้หญิงก็ไม่ต่างกันงั้นเหรอ...งั้นถ้าจะจีบอาร์ทก็ไม่ยาก...ใช่มั้ย?

"แต่ว่านะ...ข้อสำคัญในการจีบคืออะไรรู้มั้ย...เกมส์รู้หรือป่าวว่าทำไมกริชถึงจีบปูแค่สัปดาห์เดียว" แม็กซ์ถามเด็กหนุ่มก่อนที่จะเหลือบตามองคนข้างๆที่ใบหน้าเริ่มเจือสีแดงอ่อนๆที่แก้ม

"ไม่ฮะ...ทำไมละฮะ..."...เออนั่นสิ...ไม่เคยคิดแหะ...ไม่ใช่เพราะอยากเป็นแฟนด้วยเหรอถึงไปจีบคนอื่นเขาอ่ะ...มีอะไรมากกว่านี้หรือไง

แม็กซ์ฟังคำตอบแล้วอดถอนหายใจกับความซื่อของคนตรงหน้าไม่ได้...นึกว่าเขาไม่รู้เหรอว่าไอที่มาถามเรื่องนี้นะก็เพราะเป็นเรื่องของตัวเอง...ไม่ใช่ว่าเพื่อนฝากถามมา...และยิ่งไม่คิดว่าคำถามง่ายๆที่เขาถาม...เกมส์จะตอบไม่ได้...แต่ก็นั่นแหละ...สมกับเป็นเกมส์ดี

"ก็...การที่เราจะไปจีบใครสักคนเนี่ย...ก็เพราะเราอยากเป็นแฟนกับเค้าถูกมั้ย...แล้วทำไมเราถึงอยากเป็นแฟนกับเขา...นั่นก็เพราะเรารักเขา...ไม่งั้นคงไม่อยากเป็นแฟนด้วย....หรือว่าเกมส์จะเป็นแฟนกับใครก็ได้โดยที่ไม่ได้รัก" เกมส์ฟังคำตอบแล้วก็อึ้ง...รักงั้นเหรอ...เขาจีบผู้หญิงมาตั้งกี่คนแล้ว...เป็นแฟนกันมาก็เยอะ...คบกันสั้นบ้างยาวบ้าง...แต่...รัก....เขาไม่แน่ใจว่าเคยรู้จักกับคำๆนี้

"แล้วก็เพราะเรารักคนๆนั้นเราถึงตามจีบเขา...ระยะเวลาเป็นการบอกถึงความตั้งใจและความจริงใจ...แม้ว่าบางครั้งคนเราก็ไม่ต้องแสดงออกในการจีบอย่างเปิดเผยก็ได้...ความรักและความรู้สึกดีๆมันรับรู้ได้ด้วยใจไม่ใช่การให้สิ่งของเหมือนอย่างที่กริชเคยจีบปู...เกมส์...ระยะเวลาสัปดาห์นึงที่กริชจีบปูมันบอกอะไรเกมส์ได้บ้างละ"แม็กซ์มองตอบสายตาค้อนๆของกริชแล้วอมยิ้ม...ก็มันจริงไม่ใช่หรือไง...เรื่องที่เขาพูดมาเนี่ย

"...น้ากริช..ไม่ได้รักน้าปูจริงๆงั้นเหรอฮะ" แม็กซ์ยิ้มให้เป็นคำตอบ..

"ถ้างั้น...แล้ว...ตกลงวิธีการในการจีบคือยังไงกันแน่ฮะ...ผมชักงงแล้วนะ" ยากเกินไป...เกินกว่าที่คัวเขาเองจะเข้าใจได้...ในเมื่อเขาไม่เคยรักคนที่เขาจีบ..แล้วทำไมเขาถึงจีบติดได้ละ...หรือว่านั่นไม่ได้เรียกว่าจีบ...โอ๊ย....งง

"ทำทุกอย่างด้วยความจริงใจยังไงละเกมส์...เวลาเรารักใครสักคนเราก็อยากให้เขามีความสุข...การที่เราซื้ออะไรให้เขามันเป็นการเติมเต็มความคิดที่เราจะทำให้เขามีความสุขได้....อย่างที่เขาให้ดอกไม้กันหน่ะ...มันไม่ใช่ว่าเพราะมันเป็นวิธีนึงในการจีบหรอกนะ...เพราะมันต้องมีเวลาที่เหมาะสมอยู่ด้วยไม่งั้นมันก็จะกลายเป็นว่าเกินความจำเป็นและดูไร้ค่า...แล้วการที่เราจะจีบติดหรือป่าวเนี่ย...มันก็ขึ้นกับว่าฝ่ายที่ถูกจีบหน่ะ...เข้าใจและรับรู้ความรักของเราได้มากน้อยแค่ไหนไงละ" 

"ผมว่าผมพอจะเข้าใจแล้วนะ" เข้าใจแล้วว่า...ถ้าตัวเขาเองไม่รักอาร์ท..เขาก็จะจีบอาร์ทไม่ติด...แล้วเขาก็จะแพ้พนัน...เซ็ง

"แล้ว...น้าแม็กซ์จีบน้ากริชยังไงละฮะ" แม็กซ์จับอาการสะดุ้งน้อยๆของกริชได้...และมองเห็นแววตารู้ทันของเกมส์...เขาเลยหันไปมองคนที่นั่งตัวแข็งมองเกมส์ด้วยความตกใจกับคำถาม...ใบหน้าแดงเถือก...กับตาโตๆที่กระพริบปริบๆทำให้เขาได้แต่แอบขำ...เกมส์เนี่ยนะ....

"ไม่ได้จีบ...และไม่ต้องจีบ" แม็กซ์ตอบแล้วบีบมือกริชที่เอามากุมไว้ตั้งแต่มานั่งข้างๆโดยที่เจ้าตัวไม่ได้ดึงกลับไป...กริชเลยหันมาสบตาอย่างเลี่ยงไม่ได้...หน้าแดงไปถึงหูแล้วแหะ...เห็นแฟนตัวเองโดนแกล้งก็อดไม่ได้ที่จะแกล้งเด็กเลยพูดต่อ

"แต่เกมส์คงทำไม่ได้อย่างน้าหรอก" อ้าว...จะไปแกล้งเขากับโดนเหน็บกลับมาอีกแหะ...ทำไมจะทำไม่ได้...อย่ามาดูถูกกันนะ

แค่จีบ...ไม่ยากสักหน่อย...

ก็แค่ต้องรักใช่มั้ย...

กะอีแค่ความรักที่เขาไม่เคยรู้จัก....เท่านั้นเอง


------------------------------------------------------------------------
คุ้นๆมั้ย.. 
ปู กริช แม็กซ์
เอามาหมดเลย...
ตอนนี้อาร์ทไม่โผล่เลยแหะ
InLuSt