ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    NON X BOSS

    ลำดับตอนที่ #21 : BOSS XI

    • อัปเดตล่าสุด 20 พ.ย. 58


    แล้วหลังจากที่เขาคุยกะไอเต้อ เขาก็รู้สึกถึงความผิดปกติของไอนน

    มันไม่มองตาเขา เอาจริงๆ เขาว่ามันหลบตาเขาเลยต่างหาก

    แต่มันก็ดูเฮฮาเหมือนเดิม ก่อนหน้านั้น เขากับมันก็ยังดีๆกันอยู่ พึ่งมาด้วยกันด้วยซ้ำ

    คิดแล้วความรู้สึกปวดในอกก็กลับมาอีกครั้ง

    นี่เขาเป็นอะไรไปนะ ตอนแรกก็คิดว่าตัวเองแค่อินตามไอเต้อ แต่นี่มันไม่เกี่ยวกับไอเต้อแล้วป่ะ

    เขาได้แต่เก็บความรู้สึกอึดอัดนี้เอาไว้ พร้อมกับความสงสัยที่เกิดขึ้น

    หันไปมองคนที่ทำให้เขารู้สึกแปลกๆ ก็เห็นว่ากำลังคุยเล่นกันกับปังกับเจ๊เกรียง ไอปอ ไอต้อง เหมือนปกติ

    ปกติ ที่เขากลับรู้สึกเหมือนไม่ปกติ

    จนพวกเราเก็บข้าวของกันเสร็จ ก็ชวนกันไปหาอะไรกินที่ร้านใกล้ๆโรงเรียน

    พอไปถึงที่ร้าน แต่ละคนก็จับจองที่นั่ง 


            น้ำหวาน   เจ๊เกรียง   ปัง
    ไอต้อง                                 X
             ไอปอ      ไอเต้อ     X

    ด้วยความที่ไอนนมัวแต่พูดมาก และเขาที่เดินคิดอะไรเพลินๆ เหลือแค่สองที่นั่ง

    หัวโต๊ะข้างปัง กับที่นั่งข้างเต้อ

    ตัดสินใจโคตรง่าย เขาเลือกนั่งข้างเต้ออย่างไม่ต้องสงสัย

    เขาหยิบมือถือมาเช็คอะไรเล็กๆน้อยๆ ระหว่างรออาหารมา ฟังเจ๊เกรียงเมาท์ข่าวรุ่นน้อง รุ่นพี่

    บางทีเขาก็สงสัยนะ ว่ามันมีอะไรให้เมาท์ได้ทั้งวัน

    "แต่นี่ก็ใกล้จะสอบแล้วอ่ะแก แป๊บๆ ไฟนอล ยังรู้สึกเหมือนไม่ได้เรียนอะไรเลย จะเอาอะไรไปสอบวะเนี่ย" เจ๊เกรียงบ่นโอดโอย เขาเห็นเป็นประเด็นน่าสนใจเลยละสายตาจากมือถือขึ้นมาฟัง

    "ใช่แก ชีทเรียน ชั้นได้ครบรึเปล่ายังไม่รู้เลย"

    "อย่ามา อีน้ำหวาน อย่างแก อ่านจบไปสองรอบแล้ว"

    "อีบ้า ชั้นอยู่ด้วยกันกับแกตลอดเวลา เอาเวลาที่ไหนไปอ่านจบสองรอบ รอบเดียวก็แทบไม่รอด"

    "ตกลงนี่อ่านจบไปรอบนึงแล้ว?" เป็นไอปอที่ถาม และเป็นน้ำหวานที่ยิ้มยิงฟันแหยๆ

    "อีเว่อร์!!!!" เจ๊เกรียงพูดพร้อมเอามือผลักหัวคนที่อ่านหนังสือจบรอบหนึ่งก่อนสอบสองสัปดาห์

    เขาดูฉากตรงหน้าแล้วก็ขำ

    ที่จริง ถ้าทำงานสภาแล้วเกรดการเรียนไม่ดีนี่ ถือว่าบกพร่องต่อหน้าที่รึเปล่านะ

    "แล้วมึงอ่ะนน"

    "หะ? กุทำไมนะ"

    "เห็นปีที่แล้วบอกว่ารอดมาได้เพราะมีคนช่วยติว ปีนี้จะให้เขาติวให้อีกป่ะ"

    "อยากให้ช่วย ก็คงไม่ได้แล้วหล่ะ พี่เขาจบไปแล้ว ปีนี้คงต้องช่วยตัวเองหว่ะ แต่จะรอดรึเปล่านี่ไม่รู้"

    "กุมั่นใจเรื่องนี้มึงถนัด ไอนน" ไอปอมันได้ทีก็แซว ไอนนทำหน้างงแปบนึงก่อนจะทำตาโตแล้วอ้าปากพะงาบๆจะตอบ

    "ไม่ใช่ละ"

    "น่าเกลียดว่ะแก เกรงใจสาวอย่างชั้นกับปังได้ป่ะ ชั้นรับไม่ได้" เสียงบ่นมาจากเจ๊เกรียงเอกแอคติ้งที่ยกมือขึ้นปิดหูพร้อมส่ายหัว

    "อ้าวนี่เข้าใจมาตลอดว่าเป็นรับ ตกลงมึงเป็นรุกเหรอวะเกรียง" ไอเต้อต่อมุกหน้านิ่ง แต่ปากอมยิ้ม

    "ก็ถ้าแกมาเป็นรับให้ชั้น ชั้นยอมเปลี่ยนเป็นรุกตอนนี้เลยแก" ไอเต้อยกสองมือขึ้นยอมแพ้ เขาเห็นแล้วก็ขำ ที่พวกนี้ต่อมุกแซวกันได้เรื่อยๆ

    แล้วอาหารก็มาเสิร์ฟ บทสนทนาเลยซาลงบ้าง

    พอกินเสร็จทุกคนก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

    สิ่งที่เขาไม่คาดคิดคือ การที่แม่เขาถามถึงไอนน

    "ก็เมื่อวานแม่โทรหาบอส นนเขาไปคนรับโทรศัพท์ บอกว่าบอสง่วงมาก หลับไปแล้ว นี่ใช่นนคนเดียวกับที่คุยกับแม่วันนั้นรึเปล่า หื้ม?"แล้วเขาก็ตอบแม่ไปตามจริง

    คิดดูแล้วเขาก็ว่ามันตลกดีที่ตอนนี้เขากับนนดีกันได้

    เอะ ไม่สิ

    มันหลบหน้าเขาหนิ เขาก็ดันไม่มีเวลาถามมันตอนกินข้าวเลย

    คิดได้เลยหยิบมือถือมาพิมพ์ข้อความไปหาทันที
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×