ความในใจของเกย์คนหนึ่ง

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดใจกับเพื่อนในห้อง

ผมพึ่งรู้จากโรงเรียนนี้นี่แหละว่าการเป็น"เกย์"นั้นก้อมีข้อดีกับเค้าเหมือนกัน
 หลังจากที่ผมโดนไอ้เบสท์เปิดเผยเรื่องนี้...
มันทำให้ผมมีเพื่อนผู้หญิงเพิ่มมากขึ้น...ผมสนิทกับเพื่อนในห้องเรียนมากขึ้น
เป็นกันเองกันมากขึ้น...รู้สึกผ่อนคลาย...ไม่ต้องกดดันในการปกปิดตัวเอง

มันก้อเหมือนกับเหรียญที่มีสองด้านเมื่อมีข้อดีมันก้อมีข้อเสียอยู่เช่นกัน...
ดิวครับ...เข้าเหมือนจะเลี่ยงๆผม...ไม่ค่อยคุยกับผมเหมือนแต่ก่อน...
ไม่ค่อยอยู่ในห้องนอน...หนีไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุด...
พอกลับมาที่ห้องนอนก้อรีบไปอาบน้ำแล้วก้อไปอ่านหนังสือที่ห้องอื่นต่อ...
ผมที่รอคอยที่จะคุยกับเขาอยู่ทุกวันเป็นอันต้องผล็อยหลับไปก่อนที่เขาจะกลับมาที่ห้องเสียทุกที...
มันเป็นอย่างนี้อยู่นาน...จนผมเริ่มทนไม่ได้....

................................................................

ดิว....ผมเรียกเขา...หลังจากที่เข้ากลับมาที่ห้องสมุดและเตรียมตัวไปอาบน้ำ..
ดิวชะงักแต่ไม่ได้หันกลับมา...มีอะไรเหรอเอ็ม...

นายหลบหน้าเราทำไม....คำถามหลุดออกไปจากริมฝีปากของผม..มันเป็นเพียงคำถามเดียวจากหลายคำถามที่ผมได้คิดเอาไว้....หลังจากนั้นความเงียบก้อเข้าปกคลุม.....ดิวยังไม่ได้ตอบอะไร...ผมเองก้อชักจะเก็บอารมณ์ขุนมัวไว้ไม่อยู่...

เราไม่ได้หลบหน้านาย..เอ็ม......ดิวตอบแล้วหันหน้ามามองผมที่นั่งอยู่บนเตียง...

เราจ้องตากันสักพัก...ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมา...จนผมต้องเป็นฝ่ายทำลายความเงียบอีกเป็นครั้งที่สอง...


ดิว..นายเป็นเพื่อนเรานะ.....


ใช่เอ็ม...เราเป็นเพื่อนกัน...เขาตอบ...สั้นๆแค่นั้น...


...............................................................................

หลังจากที่ดิวไปอาบน้ำ...สักพัก...ผมก้อทรุดตัวลงนอน..
น้ำอุ่นๆไหลผ่านข้างแก้มอย่างหยุดไว้ไม่อยู่...

คำตอบของเขา...เพียงแค่ประโยคสั้นๆ...มันก้อได้บอกผมแล้วว่าดิวต้องการสื่ออะไรให้ผม....


เอ็มเราเป็นแค่เพื่อนกันเถอะ...อย่าคิดเป็นอย่างอื่นเลย...


ผมถูกปฏิเสธเสียแล้ว....