NON X BOSS

ลำดับตอนที่ #12 : NON VI

"คือ เรามีเรื่องจะเสนอทุกคนอ่ะ" เสียงบอสดึงความสนใจจากทุกคนขึ้นมาจากงานที่แต่ละคนทำอยู่

"คือเราเห็นว่า ศุกร์นี้ก็จะกีฬาสีละ แล้วอีกไม่กี่สัปดาห์ก็จะสิ้นเทอมหนึ่ง เราว่า ถ้าจะทำเรื่องนโยบายการบ้านในเทอมสอง เราก็คงต้องเริ่มทำตั้งแต่ตอนนี้เลยอ่ะ"

"แต่กุว่าถ้าจะนัดโฟกัสกรุ๊ปตอนนี้ ก็คงไม่มีใครมาเหมือนเดิมอยู่ดีว่ะ" ไอเต้อพูดในสิ่งที่เขากำลังคิดอยู่ในใจ

"เรื่องนั้นกุก็ว่างั้น ประเด็นคือ ถ้าเรามีการบ้านแค่วันละวิชา ให้เวลาวิชาละหนึ่งสัปดาห์เนี่ย มันถือว่าลดลงมั้ยอ่ะ" 

"ยังไงอ่ะบอส" ปังถามเสียงใส ขัดกับหัวคิ้วมุ่น ดูน่ารักในแบบของปัง

"คือปกติแล้วการบ้านก็จะมีแค่พวกวิชาหลักๆ คณิต วิทย์ สังคม ไทย อังกฤษ มันก็พอดีห้าวันที่เราเรียน วิธีนี้เราก็จะยังมีการบ้านของทุกวิชา แต่มันก็จะไม่ได้ซ้อนกัน และถือว่ามีเวลาหนึ่งสัปดาห์ในการทำ แล้ว ถ้าจะมีพวกรายงานหรือโปรเจคอะไรสักอย่างเนี่ย ก็คงต้องขอให้อาจารย์ไม่ให้การบ้านวิชานั้นๆ นักเรียนจะได้เอาเวลาที่ทำการบ้านไปทำรายงานแทน คือ เราว่า ที่บอกว่าการบ้านมันเยอะไปเนี่ย เป็นเพราะการบ้านมันซ้อนๆกันในหนึ่่งวันอ่ะ เราเลยคิดว่าวันละวิชามันน่าจะโอเค แต่ก็นั่นแหละ เราไม่รู้ว่านี่ถือว่าการบ้านมันลดลงมั้ย คิดว่าไงกันอ่ะ"

"มันดูเหมือนจะไม่ลดลงเลยนะ แต่ มันอาจจะดีตรงเราจะจำกำหนดการที่ต้องส่งการบ้านได้อ่ะ"

"เราก็คิดอย่างนั้นแหละปัง คือ มันพอจะเป็นทางออกของนโยบายการบ้านที่เราประกาศกันไปได้ป่ะ" 

"มันก็ ดูน่าจะเป็นไปได้มากที่สุดอ่ะ แต่มันก็คงรับประกันไม่ได้ว่านักเรียนคนอื่นๆจะพอใจ"

"ตรงนี้แหละ ที่เราคิดว่า อาจจะต้องทำแบบสอบถามออนไลน์อีกที แต่คงไม่ได้ถามว่าแผนนี้ถือว่าลดการบ้านมั้ย แต่จะถามว่าแผนนี้พอใจกันมั้ย แล้วถ้าส่วนมากพอใจ เราค่อยเอาไปเสนอพวกอาจารย์กัน"

"บอส แกเอาเวลาว่างตอนไหนมาคิดอะไรพวกนี้อ่ะ ชั้นละนับถือแกเลย" 

"เราก็คิดไปเรื่อยๆอ่ะ แต่นี่ เราก็ไม่ได้พอใจกับมันนะ แต่เราคิดไม่ออกแล้ว"

"กุคิดไม่ได้นะแบบเนี้ย" เป็นไอปอที่พูดขึ้นมา และเป็นเจ๊เกรียงที่ตอบ

"อันนั้นทุกคนรู้ แก" เขาหลุดขำไปกับทุกคน จนกระทั่งบอสเริ่มพูดต่อ

"ที่นี้ เรื่องคุยกับอาจารย์เนี่ย เราคงต้องรบกวนนนกับคนอื่นๆช่วยเราหน่อยล่ะ"

"หะ? กุเหรอ" เขามองสบตากับบอสที่มองตรงมาที่เขา เห็นมุมปากยิ้มน้อยๆ

"อื้ม เราคิดว่า ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เรา ไปคุยต่อรองกับพวกอาจารย์ มันน่าจะได้ผลมากกว่าอ่ะ"

"กุรู้สึกกดดันเลยนะเนี่ย" กดดันจริงๆ ไม่ได้พูดเล่น

"เราว่า พวกอาจารย์เขาก็น่าจะรู้อยู่แล้วนะว่าพวกเรามีนโยบายการบ้านอ่ะ เขาคง น่าจะยอมพวกเราบ้างอ่ะ" เห็นบอสพูดหน้าซื่อไร้ความกังวลกับแผนนี้ เขาก็รู้สึกใจชื้นขึ้น

"หวังว่านะ ได้ เดี๋ยวเราจัดการเอง คนอื่นๆ ต้องช่วยเราด้วยนะ อย่าทิ้งน้องนนไปผจญกับอาจารย์คนเดียวนะคร้าบ"

"แหม พวกเราผ่านกันมาขนาดนี้ ไม่ทิ้งหรอกย่ะ" เขาหันไปยิ้มให้กับเจ๊เกรียง ก่อนจะหันกลับไปมองหัวหน้าฝ่ายวิชาการ ที่บังเอิญกำลังมองมาที่เขาอยู่พอดี เขาเลยยิ้มตอบรอยยิ้มของบอส แต่กลายเป็นว่าบอสกลับหุบยิ้มแล้วตีหน้านิ่งอีกครั้ง

"งั้น เราขอตัวไปซ้อมหลีดก่อนนะ" แล้วบอสก็เก็บของแล้วออกไปนอกสภา เขามองตามจนบอสออกไปนอกห้อง แล้วถึงก้มหน้ามองงานเอกสารตรงหน้าต่อ

เลยสังเกตเห็นสายตาบางคนมองอยู่

"อะไรอ่ะปัง ยิ้มอะไร มีอะไรติดหน้าเราป่ะเนี่ย" ปังส่ายหัวแทนคำตอบ ทั้งๆที่ยิ้มอยู่อย่างนั้น

"เห้ยเต้อ หน้ากุมีอะไรติดอยู่ป่ะ" จนแล้วจนรอดเขาก็รู้สึกว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ เขาเลยถึงกับต้องหาคนช่วยคอนเฟิร์ม

"ไม่หนิ" เต้อมองซ้ายมองขวา ดูงงๆ

"ไม่มี แล้วทำไมปังมองเราแปลกๆอ่ะ" 

"ปัง แกคิดเหมือนที่ชั้นคิดใช่ป่ะ" คราวนี้เป็นเจ๊เกรียงที่โพล่งขึ้นมา หน้างี้อมยิ้ม

"หื้ม?" เขามองปังหันไปจ้องตากับเจ๊เกรียง สื่อสารซัมติงกันด้วยสายตา ก่อนที่ปังจะพยักหน้าหงึกหงัก

"เห้ยยยยย ทุกคน กรุณาอย่าแกล้งน้องนน มีอะไรอ้า"

"คิดมากอ่ะนน เราไปก่อนนะ ต้องไปเช็คความเรียบร้อย" แล้วปังก็เก็บของเดินหนีไปสะอย่างนั้น ทิ้งเขาให้นั่งงงเป็นไก่ตาแตก แล้วเขาก็เห็นคนอื่นๆเริ่มแยกย้ายไปดูงานในส่วนของตัวเอง

"หื้อ???? นี่มึงรู้ด้วยป่ะเนี่ย" เขาอดหันไปถามคนที่นั่งข้างๆไม่ได้ แต่ดูท่าไอเต้อจะไม่รู้เรื่องด้วยจริงๆ เพราะมันส่ายหัวพร้อมสายตาเศร้าๆของมัน

แล้วเขาก็เริ่มเก็บของ ออกไปทำงานของตัวเองบ้าง

"เออ นน"

"?"

"ตกลง ตอนนี้มึงยังชอบปังอยู่ใช่ป่ะ"

----------------------------------------------------------------
ขอ talk นิดนึง

ตอนนี้เราเครียดกับนโยบายการบ้านเหลือเกิน งื้อ
จบสักที จะพยายามใส่โมเมนท์รัวๆล่ะ
ส่วนซีรีย์ ทำเราเสียใจมาก!!!