คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : พิเศษ : สาบาน!!...นี่คือการตีแบด...สาบาน!!
สายตาเหม่อมองคนที่มองเป็นประจำ...ก็เห็นว่าไอตัวยุ่งของเขามีสีหน้าระบายยิ้ม...เห็นแล้วก็ยิ้มตาม...มองไปมองมาก็เริ่มสงสัยจนต้องออกปากถามออกไป
"แอบยิ้มอะไรคนเดียว...หืม?" พอกันถาม...มันก็หันหน้ามามอง หุบยิ้ม เอียงคอ...หันหน้ากลับไปแล้วค่อยตอบ
"ไม่บอก"
"งั้นคืนนี้...แยกกัน" พอกันขู่จบปุ๊บ...มันก็หันมามองหน้ากันสักแวบ...จ้องตากันสักพัก...แล้วก็หันหน้ากลับไป
"ก็ได้" ...อ้าว...เห้ย...อะไรวะ...ง่ายๆอย่างนี้เลย
เอาไงดีวะ...ปรกติก็แกล้งประจำ...มันก็ไม่เคยตอบแบบนี้นี่หว่า...หรือว่าลูกขนไก่กระแทกหัวแล้วสมองกระทบกระเทือน?
"ริท..." เงียบ...ไม่หันหน้าสักแอะ...แต่เห็นนะว่าแอบเบ้ปาก...แหม่...
"ริทจ๋า..." อ่ะ อ่ะ เห็นนะ...ว่ามุมปากกระตุก...ว่าละว่าไอคนหน้าอ่อนมันเป็นคนขี้ใจอ่อน...คิดแล้วก็กระแซะไปนั่งใกล้ๆมากขึ้น...เหงื่อเหง่อเนี่ยช่างมัน..
"ริทจ๊ะ..." สายตาต้องมองตรงนะ...ทำเป็นฟังคนอื่นพูดไป...แต่มือก็ค่อยๆขยับไปแตะข้างเอว...พอสัมผัสโดน...ไอคนนั่งนิ่งก็สะดุ้งเบาๆยืดตัวนั่งตรงแล้วก้มลงมองว่าอะไรมาแตะโดน
"โอ๊ย!!!" เจ็บครับ...ไอเตี้ยหยิกนิ้วกันอ่า...เอานิ้วกลับมาดูนี่รอยเล็บชัดเจนเลย...เงยหน้ามาสบตาก็แกล้งทำหน้าตาละห้อยแบบคนที่รู้สึกผิด
"ไม่รักกันแล้วเหรอ" เอ่ยถามออกไปใจก็สั่น...เหมือนหยอดเล่นๆนะแต่กันก็กลัวคำตอบของริทมันนะ
"เมิงชอบขู่..."
"เค้าแกล้งเล่น...อย่าโกรธเค้านะ"
"คิดว่าทำตัวแอ็บแบ๊วอ้อนจะได้ผลเหรอ" หันมาถามแถมหรี่ตามองด้วยนะ
"แล้วได้มั้ย" แกล้งถามต่อ...นานๆทีง้อมันหน่อย
"เอามือถือมาดิ" เย้ยยย จะเอาไปทำไรว้า...ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยื่นให้มันไป
เห็นริทรับไปแล้วก็หยิบมือถือตัวเองออกมากดนู่นนี่นั่น...กันเลยนั่งมองคนที่กันคิดถึงมานานจนเพลิน...เห็นมันยิ้มเหมือนคนได้ของเล่น...ได้ทำอะไรสนุกๆ...กันก็ยิ้มตามมัน
ขอแค่มันไม่งอน ไม่โกรธ...แค่มันยิ้ม :) ...ก็พอ
"อ่ะ...คืน" อยู่ดีๆมันก็เงยหน้ามายืนมือถือคืนให้...คนแอบมองเลยได้แต่รับคืนมาเงียบๆ....
"เดี๋ยว...เมื่อกี้เอาไปทำไร"
"เปิดไอจีดูดิ" ฟังมันตอบแล้วก็ทำตามคำสั่ง...พอเปิดเข้าไปก็เห็นรูปที่ตัวเองอัพ...ไม่สิต้องบอกว่าไอริทอัพในชื่อกัน
เลิกคิ้วมองรูปแล้วก็มองหน้ามัน...ก็เห็นมันมองมาด้วยสายตาประมาณว่า 'ทำไม...ไม่พอใจเหรอไง'
โถ...พ่อคนคิดมาก...อยากลงรูปก็กลัว...คิดไรมากแน่ๆเลยคิดว่าถ้าทั้งกันและมันลงเหมือนกันคงไม่น่าเป็นไร
"หายงอนยังจ๊ะ"
"แล้วคืนนี้กุไปค้างอีกได้ป่ะล่ะ"
กันส่งยิ้มให้มันแทนคำตอบ...มันมองแวบนึงแล้วก็สะบัดหน้าเดินหนีไปหาคนอื่นทันทีที่
มันหายงอน...แล้วก็ทำตัวเหมือนปรกติ...พูดคุยเสียงดังแบบคนที่ไม่ได้เจอกันมานาน...คุยกับคนอื่นนะ...ไม่ใช่กับกัน...จนกระทั่งกันล่อลวงมันมาบ้านอีกวันแล้ว...ก็ยังเห็นมันดูร่าเริงมีความสุข
"เมิงจะอาบน้ำก่อนมั้ยกัน" ถึงบ้านสักพักมันก็ถามขึ้นมา
"เมิงอาบก่อนล่ะกัน" ตอบไปส่งๆด้วยความขี้เกียจก็เห็นมันพยักหน้ารับแล้วหยิบผ้าผ่อนเตรียมอาบน้ำ...
พอมันพ้นประตูไปแปบเดียว...ความคิดบางอย่างก็พุ่งแว้บเข้ามา
"ริท!...กุอาบด้วยดีกว่า" ตะโกนบอกคนในห้องน้ำแล้วก็รีบหยิบผ้าคว้าเสื้อแล้วบิดประตูห้องน้ำเร็วพลัน
"เมิงจะเล่นอะไร!" แขวนผ้าแห้งแล้วหันไปก็เห็นมันนุ่งผ้าเช็ดตัวรอบเอว...ยืนหน้ายู่คาดคั้น...ไอนี่ก็นุ่งผ้าเร็วได้อีกนะ
"พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า...อยากรีบอาบน้ำ" ตอบชิลล์ๆแล้วก็ถอดเสื้อออก
"งั้นเมิงอาบก่อนก็ได้...กุยกห้องน้ำให้" ฟังมันตอบแล้วกันก็ต้องรีบคว้าแขนมันไว้...ได้ไงล่ะ...เสียแผนหมด
"อาบด้วยกันนี่แหละ...ทำยังกับไม่เคย" พูดแล้วก็ลอบมองหน้ามันที่แก้มกลมๆเริ่มติดสีแดงเรื่อ...คิดไม่ค่อยทันนะ...แต่ก็อ้าปากเถียงต่อ
"เคยก็ไม่ได้แปลว่าต้องทำอีกนี่หว่า...กุไม่ได้รีบสักหน่อย" หน้าก็แดง...มือก็กำปมผ้าขนหนูแน่น...น่ารักน่าแกล้งโคตรๆอ่ะ บ่องตง!
"ทำก็ไม่ได้มีอะไรเสียหายนี่หว่า...อาบน้ำเฉยๆ...ไม่ได้มีอะไรสึกหรอ"
ตอบแบบไม่มองหน้า...ตอนนี้ต้องตีเนียนไว้ก่อนเดี๋ยวมันจะกลัวจนหาทางหนีออกไปนอกห้องน้ำ...ที่ไม่มองหน้านี่คือกันจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกต่อนะ...แล้วพอถอดเสร็จก็หันไปมองหน้ามัน
หน้าริทงี้ง้ำมากๆ...อารมณ์ถูกขัดใจ..แก้มก็แดง...ปากก็แดง...หูเหอแดงหมด
"เอ้า...ไม่อาบน้ำอ่ะ...แล้วผ้าเนี่ยจะนุ่งอีกนานมั้ย" พูดไม่พูดเปล่านะ เอื้อมมือไปกระตุกผ้าเบาๆด้วย...ไอริทก็ไวนะสะดุ้งตัวถอยหลังหลบ
"ใครจะไปหน้าด้านเหมือนเมิง!" 5555+ เขินจัง ริทชมด้วย...มันพูดใส่หน้ากันจบแล้วค่อยหันหลังไปปลดผ้าแขวน...แล้วก็อาบน้ำกัน
แกล้งริทแล้วสนุกมากอ่ะ...กันไม่ได้พูดไรเลยนะ...แต่มันส่งสายตาค้อนคว่ำมาให้ตลอด...บ้างก็มีคำขู่...โถ่ กันแค่มองเฉยๆ มองอย่างเดียว...ไม่ได้แตะสักหน่อย...ริทก็ขี้บ่นไปได้ :P
หลังจากอาบน้ำกันแบบติดจรวด(ริทติดจรวดมาก...อาบเร็วถูเร็ว...บ่นก็เร็ว)...กันก็ได้แต่มานั่งตากแอร์บนเตียง...สบายตัวสบายใจ...มีความสุขจัง ^^
"อ่ะกัน" ริทมันเดินไปหาผ้าเช็ดผมจนเจอแล้วโยนมาให้...กันรับมาก็พาดไว้บนหัวแค่นั้น...ก็คนมันขี้เกียจเช็ดนี่
"เช็ดดิ...เดี๋ยวเสื้อเปียกแล้วไม่สบาย"
"กุขี้เกียจ" ตอบง่ายๆแค่นั้น...สักพักตัวยุ่งของกันก็เดินมาหยุดยืนข้างหน้าแล้วก็เริ่มเช็ดผมให้
"เมิงนะ...หัดดูแลตัวเองบ้าง...ชอบทำอะไรให้คนอื่นเป็นห่วง" มือก็เช็ด...ปากก็พูด...กันเลยเงยหน้ามองหน้ามันผ่านรอยแหวกผ้าเช็ดผม...ก็พอดีได้เห็นว่ามันกำลังยิ้มขำๆ
"ถามได้มั้ยเนี่ย...ว่ายิ้มอะไร"
"ก็...ยิ้มเรื่องเดิม"
"บอกเค้าไม่ได้เหรอ" ในเมื่อขู่แล้วไม่ได้ผลก็ต้องลองอ้อนดู...
"ยิ้มเพราะคิดถึงเมื่อวานที่เมิงผมเป๊ะไปตีแบต...คือลุคดูคุณชายมากอ่ะ...ขัดกันสภาพเหงื่อซกเลย...คิดแล้วขำ"
"ก็แค่เนี่ย...ตอบแต่แรกเค้าก็ไม่ขู่หรอก" ฟังแล้วก็อดบ่นไม่ได้...ก็คิดดู...ไอริทมันไม่ตอบทีงอนจนง้อแทบไม่ทัน
"ก็ทำไมเมิงต้องอยากรู้ทุกเรื่องด้วยอ่ะ"
"เมิงรำคาญเหรอ" ฟังริทสวนกลับมาก็ทำเอากันใจแป้ว...มันฟังแล้วก็ไม่ยอมตอบทันที...อาการเหมือนชั่งใจว่าจะตอบอะไรดี
"ก็ทีเมิงไม่เห็นยอมบอกกุมั่ง...กุถามจนเลิกถามละเนี่ย" ฟังคนบ่นอุบอิบแล้วกันก็เกิดอาการอดยิ้มไม่ได้...แสดงว่าไอตัวยุ่งก็ยังสนใจกันเหมือนเดิม...เห็นไม่ค่อยหือไม่ค่อยอือ...ก็นึกว่าริทของเขาจะเปลี่ยนใจแล้วสะอีก...ค่อยยังชั่ว~
"ก็ลองถามดู...นานๆทีก็ได้นี่..." มันฟังแล้วก๋นิ่งอยู่นาน...อาการเหมือนคนมีคำถามแต่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะถามไปแล้ว
“แล้วเมิงจะไปทริปกับพี่โน่ป่ะ”
“อยากให้เค้าไปป่ะล่ะ”
“เกี่ยวไรกับกุเนี่ย...กุไม่ได้ไปด้วย” มันไม่เกี่ยวจนกระทั่งริทเอ่ยปากถามเนี่ยแหละครับริทครับ
“หึ!...ไม่ไปอ่ะ...อยากอยู่เงียบๆ...แล้วทำอะไรตามใจไม่ต้องสนใจใครบ้าง...กุว่าบ้างทีการเที่ยวก็ไม่ใช่การพัก” พูดแล้วก็รู้สึกว่าช่วงท้ายๆประโยคเนี่ยไอริทมันจะเช็ดผมกันรุนแรงจัง
“เค้าว่าเค้าจะอยู่นิ่งๆ...แล้วอาจชิ่งไปรับเพื่อนจากต่างประเทศนะ”
“แผนดูดีหนิ” ถึงตรงนี้มันก็เอาผ้ามาเช็ดผมด้านหน้าสะจนบังตากันไปหมด...คนจะแอบมองสะหน่อยว่าริทมันจะทำสีหน้ายังไง...แต่เพราะคิดว่าริทมันคงตั้งใจบังไม่ให้เห็น...เลยทำแค่ใช้สองมือดึงเอวมันเข้ามาใกล้
“ไม่หึงเหรอ”
“เพื่อนกันเค้าไม่หึงกันหรอก” ฟังแบบนี้จนใจกันจะน้อยลงๆเรื่อยๆละ
“คร้าบๆๆๆ รู้แล้วคร้าบบบบบบ ไอคุณเพื่อนร้าก” ไม่อยากคิดมากเพราะรู้ว่าคำตอบมันไม่ได้มาจากใจจริงๆ...แน่ๆ...มั้ง?...เลยรวบเอวเข้ามากอดแน่นแล้วทิ้งตัวลงนอนหงายหลังลงเตียง...ได้ยินเสียงไอริทมันร้องโวยวายที่ยืนเช็ดผมอยู่ดีๆก็โดนยกตัวลอยมานอนทับบนตัวกันแบบนี้
“เล่นอะไร...ไอกาก!” มันก็ดิ้นขลุกขลักอยู่บนตัวกันนะ...แต่กันก็ไม่สน...กอดไว้สักพัก...
...ไอตัวยุ่ง...ยุ่งวุ่นวาย...ทำให้กันวุ่นวาย...วุ่นวายไปหมดทั้งใจเลย
“เหม็น จริงๆ คนอะไร” กดหน้าลงไปใกล้ก็ได้กลิ่นอ่อนๆ...คนฟอร์มจัดอย่างกันเลยต้องแกล้งพูด
“เอะ...ไอนี่...บอกว่าเหม็นก็อย่าดม...คนอื่นเขามีแต่บอกว่าตัวกุหอม” หะ!
“เมิงไปให้ใครที่ไหนดมมาหะริท...แล้วคนอื่น...แปลว่ามีหลายคน!”
“กุไม่ได้ใครดม...ไอบ้า!...เขาหมายถึงกลิ่นน้ำหอม”
“เขาโกหกเมิงไง...ที่จริงเมิงอ่ะเหม็น...แต่เขาโกหกเมิง...เนี่ยตรงนี้ก็เหม็น...ตรงนี้ก็เหม็น” พูดไปก็กดหน้าไปใกล้หลายๆจุด...มันก็ยิ่งดิ้นขลุกขลัก...เชื่อว่าถ้ามันยันหน้ากันเพื่อลุกจากตัวกันไปได้มันคงทำไปแล้ว
“เหม็นก็ไม่ต้องมาใกล้...ไม่ต้องมากอดเด่...ปล่อยยยยย...กุจะลุก”
“กุกำลังช่วยดมกลิ่นเหม็นให้หมดไปจะได้เหลือแต่กลิ่นหอมๆไง” ตอบเองยังขำเองเลย...สีข้างถลอกหมดละ
“ยังกล้าตอบนะ!” มันพูดเหน็บแล้วถองเบาๆที่ท้องกันแล้วรีบยันตัวลุกหนี...มันลุกขึ้นมาได้ก็ยังไม่ได้หนีไปไหน...ยืนหอบเหนื่อยอยู่ที่ปลายเตียงนี่แหละ...ส่วนตัวกันก็นอนขำตัวเองต่อสักพักแล้วค่อยลุกขึ้นมานั่ง
“ริท..”
“อะไรอีก...”
“อ่ะ...” กันยื่นมือรูปครึ่งหัวใจไปให้มัน...มันมองงงๆ...หรี่ตามองมือกันแล้วก็มองตากัน...เหมือนมันจะแปลกไม่ออก...แต่ก็ยังยื่นมืออีกข้างมาประกอบรูปหัวใจ
“อยากขอแค่ครึ่งใจ ให้เธอเริ่มต้นใหม่กับฉัน…เก็บเขาไว้ครึ่งใจ ครึ่งที่เป็นความจำแล้วกัน…เปิดประตูให้ฉันเข้าไป เข้าไปซ่อมไปแซมหัวใจ…เปิดใจเธอแค่เพียงครึ่งใจ ขอเข้าไปขอเติมเต็มใจให้เธอ…ฉันก็หวังลึกลึกในใจ ว่าเธอจะเก็บไปคิด…คงไม่เป็นแค่ฝันลอยลม สักวันหนึ่งคงมีสิทธิ์…วันเวลาก็หมุนเวียนไป ไม่นานก็วันพรุ่งนี้
อาจจะมีอะไรที่ดี ที่รอให้เธอได้เจอ…” กันร้องไปก็สบสายตามันไป...มันฟังแล้วก็ค่อยๆยิ้ม...จนจบเพลงมันก็เก็บมือมันหลังจากที่ยืนประกบหัวใจกันมาได้ตั้งนาน
ไอริทส่งยิ้มหวานมาให้ก่อนจะขออะไรสไตล์มัน
“เอาแบบเต็มเพลงดิกัน...กุอยากฟัง” แหม...เพื่อนคนสำคัญแถมเป็นแฟนคลับอันดับหนึ่งขอทั้งที...ขอกระแอมคอสักสองสามทีก่อนจะเริ่มร้อง
แม้ว่าเขาจะทิ้งเธอไป หัวใจเธอมีแต่เขา
รู้ว่ามันต้องใช้เวลา ให้เธอลืมเรื่องเก่า
ก็ไม่ได้เร่งรัดอะไร ฉันรอเธอได้เสมอ
เธอก็รู้ว่าฉันรักเธอ และรอให้เรารักกัน
ลืมไม่ได้จะจำไว้ก็ได้ให้ใจเธอสบายก็พอ
ลืมไม่ได้ก็ไม่อยากขอที่จะขอก็มีเรื่องเดียว
อยากขอแค่ครึ่งใจ ให้เธอเริ่มต้นใหม่กับฉัน
เก็บเขาไว้ครึ่งใจ ครึ่งที่เป็นความจำแล้วกัน
เปิดประตูให้ฉันเข้าไป เข้าไปซ่อมไปแซมหัวใจ
เปิดใจเธอแค่เพียงครึ่งใจ ขอเข้าไปขอเติมเต็มใจให้เธอ
ฉันก็หวังลึกลึกในใจ ว่าเธอจะเก็บไปคิด
คงไม่เป็นแค่ฝันลอยลม สักวันหนึ่งคงมีสิทธิ์
วันเวลาก็หมุนเวียนไป ไม่นานก็วันพรุ่งนี้
อาจจะมีอะไรที่ดี ที่รอให้เธอได้เจอ
ลืมไม่ได้จะจำไว้ก็ได้ ให้ใจเธอสบายก็พอ
ลืมไม่ได้ก็ไม่อยากขอ ที่จะขอก็มีเรื่องเดียว
อยากขอแค่ครึ่งใจ ให้เธอเริ่มต้นใหม่กับฉัน
เก็บเขาไว้ครึ่งใจ ครึ่งที่เป็นความจำแล้วกัน
เปิดประตูให้ฉันเข้าไป เข้าไปซ่อมไปแซมหัวใจ
เปิดใจเธอแค่เพียงครึ่งใจ ขอเข้าไปขอเติมเต็มใจให้เธอ
อยากขอแค่ครึ่งใจ ให้เธอเริ่มต้นใหม่กับฉัน
เก็บเขาไว้ครึ่งใจ ครึ่งที่เป็นความจำแล้วกัน
เปิดประตูให้ฉันเข้าไป เข้าไปซ่อมไปแซมหัวใจ
เปิดใจเธอแค่เพียงครึ่งใจ ขอเข้าไปขอเติมเต็มใจให้เธอ
อยากขอแค่ครึ่งใจ ให้เธอเริ่มต้นใหม่กับฉัน
เก็บเขาไว้ครึ่งใจ ครึ่งที่เป็นความจำแล้วกัน
เปิดประตูให้ฉันเข้าไป เข้าไปซ่อมไปแซมหัวใจ
เปิดใจเธอแค่เพียงครึ่งใจ ขอเข้าไปขอเติมเต็มใจให้เธอ…
“เพลงใหม่?”
“อือหึ”
“เพราะอีกละ”
“ริท...ที่ริทขออ่ะกันทำให้...แล้วที่กันขออะ...ให้ได้มั้ย” ...อยากขอแค่ครึ่งใจ...
“อะไรวะกัน...ได้ไปตั้งนานแล้วยังมาขออีกนะ” พูดแล้วก็เม้มปากเขิน...หิ้วววววววววว...เจอะคนเนี่ยฟินเลย...บ่องตงรักจุงเบย ^^
“แล้วอีกอย่าง...อีกครึ่งใจที่ไม่ได้ให้...กุไม่ได้เก็บไว้ให้ใครนะ...กุเก็บไว้รักตัวเอง...เมิงก็เหมือนกัน...รักแล้วดูแลตัวเองบ้าง...เข้าใจมั้ยยยยย” มันพูดแล้วก็ยื่นมือมาจับหัวกันโยก
“เข้าใจจ๊ะ...แล้วนี่เค้าร้องเพลงเพราะตัวไม่ให้รางวัลเค้าหน่อยเหรอ” ว่าแล้วก็ใช้สองมือรวบสองมือริทที่ยังข้างอยู่ที่ข้างหัวกัน...แล้วทำแก้มป่องใส่...มันก็ดื้อดึงมือตัวเองออกจนหลุด
“รีบ นอน เถอะ...ไหนว่าพรุ่งนี้ตื่นเช้า” พูดแล้วก็จิ้มแก้ม...แล้วก็เดินไปปิดไฟ...ริทเผด็จการ!...ทุกคนดูเลย!...
พอมันปีนขึ้นมานอนบนเตียง...กันก็แอบเนียนไปนอนกอด...หรือทีจริงไม่ใช่เนียนเพราะมันเป็นเรื่องปรกติไปแล้ว 5555...ว่าแล้วก็นึกอะไรขึ้นได้
“เออ...ริท”
“อะไรอีก...นี่นะ...ชอบมาบอกว่ากุมาแล้วทำให้เมิงนอนดึกนะ...เมิงเองก็ชวนกุคุย” โห...ทักแค่ชื่อ...ไอนี่บ่นยาวเลย
“จะบอกว่าเล่นแบตคนละฝั่งแบบวันนี้ก็ดีนะ...ได้เห็นเมิงอยู่อีกฝั่งด้วย...เหงื่อนี่ซก...เสื้อนี่เปียกแนบ”
“เอ้อ..” เหมือนว่าคนในอ้อมกอดฟังแล้วจะไปต่อไม่ถูกเว้ยเห้ย
“ดีนะที่ตอนนั้นเล่นแบตอยู่ด้วย...เพราะจะให้ชวนเมิงไปเตะบอล...เมิงก็เตะไม่เป็น”
เท่านั้นแหละ...ไอตัวยุ่งหันหน้ามามองค้อนคว้ำเลย
กันพูดไรผิด
อุตส่าห์เป็นคนดี...บอกตรงๆเลย :)
--------------------------------------------
ปล.ใครเก็ทมุกยกมือขึ้น...ใครไม่เก็ทก็ไม่เป็นไรเพราะไม่บอกหรอก
ปลล.ขอขอบคุณ tik wanderer ที่แจงตารางงาน+วันเวลา จนได้ไอเดียที่จะเพ้ออะไรก็ไม่รู้คนเดียวได้จนจบขนาดนี้ 55+
ความคิดเห็น