ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fanfic. พี-ก้อง จาก กระทู้เสริมสร้างจินตนาการ by besuto

    ลำดับตอนที่ #3 : ฉากตัวอย่างตอนต่อไปที่ฉายวัน 23/11/09

    • อัปเดตล่าสุด 24 พ.ย. 52


    จากคห.285 ภาค3 

     ***ต่อจากฉากตัวอย่างตอนต่อไปที่รอตั้งนานแล้วได้ดูแค่นิดเดียว...เจ็บใจ
    "ใช่สิ...คุณก็เข้าข้างพี่ปอได้สิ...ก็เขาเป็นญาติคุณหนิ" ก้องพูดด้วยอารมณ์...ทั้งหงุดหงิดทั้งเสียใจ...คนตรงหน้าไม่เข้าใจความรู้สึกของเขาเลยสักนิด
    "เดี๋ยวก้อง...อย่าทำแบบนี้...ผมไม่อยากให้เรามาทะเลาะกันด้วยเรื่องของคนอื่น" พีกระชากแขนก้องกลับมาพูดต่อ...เสียใจ...ทีี่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับก้องช่างเปราะบางเหลือเกิน...ทำไม...ก้องคิดหรือว่าเขาไม่เข้าใจ...ทั้งหมดที่เขาพูดไปก็แค่อยากให้ก้องใจเย็นลง...
    "คนอื่น...พี่สาวผม...พี่ชายคุณ...ตรงไหนที่เป็นคนอื่น"...ก้องยังโวยต่อ...พีรวิชญ์เห็นว่าคงพูดต่อไปไม่รุ้เรื่องเลยลากก้องให้ขึ้นไปคุยที่ห้องของเขา
    "ปล่อยผม...นี่คุณพี...ผมบอกให้ปล่อย...ผมจะกลับบ้าน" ก้องดิ้น....รู้สึกเจ็บที่ต้นแขน...แรงมือคนตรงหน้าที่ว่าเจ็บแล้วยังไม่เท่าที่รู้สึกเจ็บใจ...แต่พีไม่ยอมปล่อยให้เรื่องวันนี้ผ่านไปเช่นก่อนหน้า...เขารู้ว่าก้องไม่มีสติพอที่จะมาใคร่ครวญอะไรหลายๆอย่างตอนนี้
    "ผมเกลียดคุณ...ฮึก..." พอถึงห้อง...พีปล่อยแขนก้อง...มองคนตรงหน้า...คำพูดว่าเกลียดของก้องช่างง่ายดายเหลือเกิน...คนตรงหน้าจะรู้มั้ยว่าเขาเองก็เจ็บเวลาที่เห้นก้องเจ็บ...แล้วยิ่งเจ็บเมื่อได้ยินคำว่าเกลียดจากปากคนที่ตัวเองรัก...
    "ก้อง...ผมไม่รู้ว่าจะบอกคุณยังไงคุณถึงจะเข้าใจผม...เรื่องพี่ปอ...พี่พัฒน์...พี่ปัศน์...หรือพี่สาวคุณ...ผมไม่เข้าข้างใครทั้งนั้น...ผมเป็นคนนอก...เรื่องเดียวที่ผมสนคือเรื่องของคุณ..."พีบอกเสียงเศร้า...ก้องฟังแล้วก็เสียใจ...เขาลืมคิดถึงความรู้สึกของพีรวิชญ์ไปเสียได้...
    "ผมขอโทษ..."ก้องลุกขึ้นไปหาพีที่ยืนนิ่ง...คนตรงหน้าเงียบจนเขากลัว...ก้องจึงดึงมือพีไปจับไว้และบีบเบาๆ...
    "ผมขอโทษคุณจริงๆ...ผม...ผมผิดเอง...ผมขอโทษที่มาอารมณ์เสียใส่คุณ...และไม่มีเหตุผลอย่างนี้.."ก้องเริ่มใจเสีย...ไม่รู้ว่าจะทำยังไง...พีไม่เคยโกรธเขาอย่างนี้
    "คุณพี...คุณอย่าเงียบอย่างนี้...คุณทำให้ผมตกใจ..." ก้องแตะหน้าพีให้หันมามองเขา...สายตาคนตรงหน้าเจ็บปวดจนเขารู้สึกได้...
    "คุณบอกว่าคุณเกลียดผม" พีเอ่ยเสียงแผ่วเบา...ก้องยืนนิ่ง...คำพูดของเขา....กำลังทำร้ายคนที่เขารัก...ก้องบดินทร์หลับตา...ตัดสินใจด้วยตัวเอง...ก่อนที่จะโน้มคอคนตรงหน้ามาจูบ...
    พีรวิชญ์คาดไม่ถึงว่าก้องบดินทร์จะเป็นฝ่ายเริ่ม...รสหวานที่รับรู้ชัดเจนกว่ามุกคำพูดที่เขาได้ยิน...ทะเลาะกันวันนี้ก็ดีไปอย่างเพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้เขาก็รู้ว่า...คำว่าเกลียดของคนตรงหน้า......
    ไม่จริงเลยสักนิดเดียว....




    (.....)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×