NON X BOSS

ลำดับตอนที่ #10 : BOSS V

ตั้งแต่ตกปากรับคำเยลลี่ไป เขาก็ยังไม่ได้คุยกะใครในสภาเรื่องนี้ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาอะไร ซึ่งก็ ดีแล้ว

ในเมื่อรับปากไปแล้ว เขาก็ต้องทำให้ดีที่สุด

พอถึงเวลาเขาก็แยกจากสภาคนอื่นแล้วไปประชุมสี

ถามความคิดเห็นหลีดใหม่ แล้วก็สแตน แล้วก็คัดหลีดชายเพิ่ม ดูคลิปหลีดของที่อื่น

จนผ่านมาอีกสามวัน เขาถึงจะพึ่งรู้สึกว่าที่ตัวเองทำมันไม่ดูประดักประเดิด

เขาต้องแบ่งเวลามาซ้อมหลีด แล้วก็ทำงานสภา

บางวันพวกสภาก็มายืนดูความเรียบร้อยของแต่ละสี ทำให้เขารู้สึกเกร็งๆแบบแปลกๆ

"แหม น้องบอส ในที่สุดก็ได้เป็นหลีดนะคะ" เขาอยากจะกลอกตาแล้วหาที่อุดหูมาใช้

เขามองไปทางเยลลี่ ที่ดูเหมือนจะไม่ทำอะไรทั้งสิ้นกับการมาของรุ่นพี่ ได้แต่มอง แค่นั้น

ดีงามมากจริงๆ

"มีอะไรป่ะครับ ถ้าไม่มี จะได้ซ้อมกันต่อ"

"แค่จะมาดูหน้าหลีดใหม่อ่ะค่ะ ที่ไปว่าคนอื่นว่าปลอม เปลือก จะทำออกมาได้ดีสักแค่ไหน"

"ถ้าจะมาดู ก็รบกวน ช่วยทำตัวเหมือนคนอื่นด้วยนะครับ" เขาพยายามใจเย็น พูดจบก็ส่งยิ้มให้ แล้วเดินกลับมายืนตามบล๊อกกิ้งหลีด 

เขาพยายามไม่สนใจการมีตัวตนของพี่ดิว จนกระทั่งซ้อมเสร็จ เขาก็ลืมไปจริงๆ

เขากำลังเก็บของเตรียมตัวกลับบ้านตอนได้ยินเสียงใครบางคนทัก

"ยิ้มหน่อย" เงยหน้ามาเจอประธานนักเรียนถือมือถือเตรียมถ่ายรูป

เหอะ ยิ้มจนเมื่อยปากมาทั้งวันละ

เขาเลยส่ายหัวปฎิเสธ พอจะเดินหนี ไอนนมันก็เดินมาขวาง

"มีคนฝากมาถ่าย"

"ใคร?"

"รุ่นน้อง เดินมาบอกว่า อยากได้รูปพี่บอสหลีด น้องเขาบอกว่าตอนอยู่บนสแตนถ่ายไม่ได้ มีบอกว่าอยากได้รูปแอบถ่ายด้วยนะ เวลาอยู่ในสภา เวลานั่งอ่านหนังสือ ไรงี้"

"แล้วมึงก็ไปรับปากน้องเค้า? ไม่ถามกุสักคำ" ใครขออะไร ไอนนก็ทำตามไปหมดสะทุกอย่าง เห็นแล้วแอบหงุดหงิดเบาๆ

"เห้ย บอส โกรธเหรอวะ" เห็นคนตรงหน้าหน้าเสีย เขาเลยต้องตอบไปตามจริง

"เปล่า" 

"อ้าว"

"จะถ่ายก็ถ่ายดิ" ยืนสบายๆ ตามองกล้องแล้วยิ้ม เห็นตากล้องยิ้มตามแล้วเขาก็นึกขำ

มันมาถึงจุดที่คนป๊อบอย่างไอนนมาขอถ่ายรูปเขาได้ยังไงกันนะ

.....

แล้ววันถัดมา เขาก็ได้เห็นกระทู้รูปตัวเองในเว็บบอร์ดโรงเรียน มีทั้งรูปที่เขาไม่รู้ว่าโดนถ่ายเมื่อไหร่ และบางรูปเห็นแล้วก็จำได้เลยว่าไอนนเป็นคนถ่าย

เขาไม่ได้สนใจกระทู้นั้นเลยจนกระทั่งได้ยินคนเขาคุยกันว่าเขาเล่นเส้นสภา ด้วยความสงสัยเลยเข้าไปดูในกระทู้ เลยเห็นคอมเมนท์ที่มาตอบว่า บอสเนี่ย อยากเป็นหลีด แต่ไม่ได้เป็น พอสบโอกาสได้แก้ตัวจัดงานกีฬาสีอีกรอบ เลยไปบีบเฮดสี ให้ตัวเองได้เป็นหลีด แลกกับเงินฝ่ายวิชาการ

เขาทั้งโกรธทั้งหงุดหงิด เดาได้เลยว่าฝีมือใคร

อยากจะวิ่งไปประกาศสงครามกับไอพี่ดิวทันที

แต่ยังจะไม่ทันได้ออกตัววิ่ง อยู่ดีๆเขาก็โดนขว้าหมับเข้าที่ไหล่ หันไปเจอไอนนคนเดิม

"ใจเย็น ไปสภากัน"

"นี่มันไม่เกี่ยวกับสภาป่ะวะ"

"เกี่ยวดิ นี่มันโจมตีการทำงานของสภาชัดๆ ประเด็นคือ ใจเย็นก่อน จะไปโวยเขา มึงก็ไม่มีหลักฐานว่านี่ฝีมือเขา"

"แต่นี่กุโดนใส่ร้าย จะให้กุปล่อยเฉยเหรอวะ"

"ไม่ใช่เว้ย คือหลายคนก็รู้ความจริงป่ะวะ ว่ามึงไม่ได้ทำอย่างที่เขาบอกอ่ะ มึงก็ ใจเย็นก่อน นะ" มองหน้าไอนนแล้วก็ไม่หายหงุดหงิด แต่ใจก็ค่อยๆเย็นลง

ที่ไอนนพูดมามันก็มีเหตุผล เลยยอมเดินตามมันไปถึงสภา

"บอส นี่ เห็นนี่ยัง" เป็นหนมปังที่ทักเขาตั้งเขายังไม่ทันเข้าห้อง พร้อมยื่นมือถือให้อ่านข้อความใหม่ๆที่เขายังไม่ได้อ่าน

ใจความว่า

ไม่จริงค่ะ เราเป็นหลีดสีฟ้าคนนึง เราอยู่ในเหตุการณ์ตอนพี่เยลลี่ขอให้พี่บอสเป็นหลีด พี่บอสไม่ได้อยากเป็นหลีด แต่เขายอมเป็นเพื่อสีค่ะ 

ความเห็นถัดมา

เราเป็นสแตนด์สีฟ้าเราเห็นพี่บอสทำงาน เราไม่เชื่อที่คห.นั้นพูดอ่ะ อีกอย่าง เพื่อนเราเป็นหลีด เพื่อนเราก็เล่าเหมือนคห.บน กรุณาอย่าใส่ร้ายหลีดสีเราค่ะ

เขาอ่านความเห็นซ้ำอีกสองรอบ นึกว่าตัวเองตาฝาด

นี่ มีคนรู้จักเขา และโต้ตอบแทนเขาด้วย

พอได้อ่านแล้ว ที่โกรธ ที่หงุดหงิดเมื่อกี้ก็หายวับไปหมด

พอมาคิดดู ก็รู้สึกว่า ดีแล้วที่ตัวเองไม่ได้ไปโวย คิดแล้วก็ต้องขอบใจที่ไอนนมาดึงเขาไว้ทัน

แต่พอจะหันไปบอกขอบใจก็เห็นว่าไอนนมองมาอยู่พอดี

เอ

นี่เขาบังเอิญหันไปเจอนนกำลังมองเขาอยู่กี่ครั้งแล้วนะ

"กุขอบใจนะ"

"เรื่องไรอ่ะ กุไม่ได้เป็นคนพิมพ์นะ" คำตอบทำเอาเขาหลุดขำ

"ที่ห้ามกุไว้ทัน"

"มึงนี่ เห็นเป็นคนเงียบๆ แต่ใจร้อนเนอะ"

"กุว่ากุไม่ใช่คนใจร้อนนะ" นนแม่งรีบทำหน้าไม่เห็นด้วย

"ก็ถ้าอะไรที่กุคิดว่ามันไม่ถูก กุก็แก้ แค่นั้น ไม่ได้ใจร้อนสักหน่อย ส่วนมึง ก็ใจเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ"

"ใจเย็นนี่ไม่ดีเหรอวะ"

"เย็นไปก็ไม่ดี"

"แต่ร้อนไปก็ไม่ดี จริงป่ะ" คำตอบมาพร้อมรอยยิ้ม รอยยิ้มที่ทำให้เขาต้องแกล้งเบะปากใส่

ก็จริงของมัน