"ไม่ครับพ่อ! ยังไงผมก็ไม่ไป!!"
"คิดว่าแกมีทางเลือกหรือไงกัน!"
ผู้ชายตรงหน้าผมคือ 'พ่อ' 'ผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ไหล่กว้าง ผิวคล้ำ ดวงตาคมดุจเหยี่ยว' ซึ่งต่างจากผมที่ 'รูปร่างผอมบาง มองผ่านๆก็คงคล้ายผู้หญิง ริมฝีปากบาง ตาหวาน ผิวอมชมพู' นี่มันถอดแบบแม่มาชัดๆ เพราะแบบนี้ผมถึงถูกพ่อแนะนำให้พวกเศรษฐีที่เล่นหุ้น รวยๆ หุ้นเยอะๆทุกทีเพราะกำไรจะได้เข้าบริษัท นี่พ่อใช้ผมเป็นเหยื่อ ผมรู้ว่าทำเพื่อบริษัท แต่ทุกครั้งผมมักจะปฎิเสธพ่อได้ แต่ครั้งนี้ไม่เห็นมีทางหนีเลยสักนิดเดียว เพราะอะไรกัน!
"ไม่ คำตอบของผมคือไม่ พ่อจะให้ผมไปอยู่กับเขาทำไม ผมยังไม่รู้จักเขาเลย!"
"เดี๋ยวไปก็รู้จัก ออกไปได้แล้วพ่อจะทำงาน" พ่อเพียงเปรยหางตามามองผมเพียงเท่านั้นก็ก้มลงไปทำงานต่อ
"อะไรกันครับ จะเรียกก็เรียก จะไล่ก็ไล่ ผมยังคุยไม่เสร็จเลยนะครับ!"
"พ่อเรียกแกมาเพื่อบอก "เพลิง" ไม่ใช่เรียกแกเพื่อมาถาม"
"แต่พะ.."
"ออกไปได้แล้ว!"
"เห๊อะ!.."
ปัง..!!
เสียงประตูบานใหญ่ปิดลง พร้อมกับเสียงฟึดฟัดของบุคคลที่เป็นลูกชายของ "สิงห์"
เพล้งง..!!
"เห้ออ..เหมือนเดิมอีกแล้วสินะ" สิงห์เพียงสถบเบาๆเพราะรู้ว่าเดี๋ยวสักพักก็คงเงียบไปเหมือนอย่างเคย
.
.
.
.
.
"คุณเพลิงคะใจเย็นๆก่อนนะคะ"
"จะให้เพลิงเย็นอยู่ได้ไงครับ 'ป้ามนต์' ป้าก็รู้ว่าเพลิงไม่ชอบการถูกบังคับ!"
"ป้ารู้คะ แต่คุณเพลิงใจเย็นๆก่อนนะคะ ค่อยๆคุยกัน อย่าทำลายข้าวของแบบนี้สิคะ"
"ทำไมครับ! ยังไงก็ไม่มีใครสนใจเพลิงอยู่แล้ว!!"
"มีอะไรกัน เสียงดังเอะอะโวยวายไปถึงข้างบนแต่เช้าเชียว..!"
"เอ่ออ..คือว่า" ป้ามนต์ยืนอ้ำอึ่งไม่กล้าตอบบุคคลผู้เป็นใหญ่ที่สุดในบ้าน นั่นคือ "ณริน" แม่ของผมเอง
"ก็พ่อนะสิครับ จะให้เพลิงไปอยู่กับใครก็ไม่รู้ แม่ช่วยคุยกับพ่อให้หน่อยสิครับ นะครับแม่ เพลิงไม่อยากไป"
"เฮ้ออ..คุณสิงห์นี่จริงๆเลยนะ ไว้แม่จะลองคุยให้ดูก็แล้วกัน"
คือเราเพิ่งจะลองหัดแต่งดู ติชมได้นะ ตรงไหนขาดตกบกพร่องก็ฝากคอมเม้นมาด้วยน้าา ????????ขอบคุณคะ
ฝากคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ??????’•
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น