The ghost รักนี้ผีช่วย

ep1 "สักวันนายจะต้องเจอดี" ณ สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อพาย อายุ21 ทุกคนเชื่อเรื่องผีมั้ยคะ? ฉันเชื่อนะว่าคนส่วนใหญ่อะไม่เชื่อเรื่องพวกนี้หรอก เพราะน้อยคนมากที่จะเห็นผี แต่ฉันน่ะเชื่อเรื่องผี 100% เลยนะเพราะฉันเห็นวิญญาณมาตั้งแต่เด็ก แต่ความสามารถมองเห็นวิญญาณของฉันก็ทำให้ใครหลายคนคิดว่าฉันบ้า เป็นโรคประสาท ตอนเด็กๆฉันเคยถูกส่งตัวไปรักษาที่จิตแพทย์เลยอ่ะ ตอนนี้ฉันเดินไปไหนก็เห็นผีไปหมดทุกที่ ฉันเห็นจนชินแล้วล่ะ แต่บางทีฉันก็แยกไม่ออกหรอกว่าไหนคนไหนผี และตอนนี้ฉันก็เห็นผี....หรือคน "นี่ เธอเป็นใครหรอ ทำไมมานั่งตรงนี้คนเดียวล่ะ" ผู้หญิงคนที่ฉันเข้าไปทัก เธอค่อยๆแหงนหน้าขึ้นมามองฉัน ฉันมั่นใจเลยว่า เขาไม่ใช่คน "เธอเห็นฉันด้วยหรอ" "เอ่ออ เห็นสิ เธอเป็นใครล่ะ" "ฉันอยู่คนเดียวที่นี่มานานแล้วล่ะ. ฉันรอพ่อแม่ฉันมารับ นานแล้วนานเล่า พวกเขาก็ไม่มา ฉันเลยได้แต่รอ" "มีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ไหม?" "เธอเป็นเพื่อนฉันได้ไหม?" "เอ่อออ....." ฉันคิดหนักอยู่สักพัก คนบ้าอะไรจะมีเพื่อนเป็นผี "เอ่อออ ตกลง" "ขอบใจนะ^^" "ว่าแต่เธอชื่ออะไร?" "ฉันชื่อ...เลม่อน" "โอเคเลม่อน ฉันชื่อพายนะ^^" อยู่ๆ เลม่อนก็ว๊าบหายไปกับตา ฉันเลยลุกขึ้นจะเดินไปยังจุดปลายปลายทางของฉันต่อ พอฉันมองไปรอบๆ ก็เห็นคนที่เดินผ่านไปผ่านมามองฉันมาด้วยสายตาแปลกประหลาด แต่ฉันไม่แคร์หรอก ฉันชินแล้วล่ะ ณ โรงพยาบาล "หวัดดีค่าพี่ดาว" "จ้าพาย" อย่าแปลกใจ ฉันมาโรงพยาบาลไม่ใช่เพราะฉันป่วยนะ ฉันเป็นผู้ช่วยหมอผ่าตัดที่นี่ ฉันสนิทกับรุ่นพี่ที่นี่หลายคนเลยแหละ เช่นพี่ดาว พี่ดาวเป็นพยาบาลที่พึ่งเรียนจบ แล้วได้มาบรรจุเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลแห่งนี้ วันนี้ที่ฉันมาโรงพยาบาลเพราะ มีเคสผ่าตัดที่ฉันต้องเป็นลูกมือช่วยอีตาหมอคิงขี้เก็ก นิสัยเสีย และโรงพยาบาลเป็นที่ที่ฉันเห็นวิญญาณเยอะที่สุด "หมอคิงอยู่ไหนหรอคะ?" "หมอคิงอยู่ทางนู้นจ้ะ" พี่ดาวพูดพร้อมชี้นิ้วไปทางห้องผ่าตัด "ขอบคุณค่า" ฉันพูดจบ ก็เดินตรงไปทางห้องผ่าตัด พอเดินมาห้องผ่าตัดก็เจอเลยจ้าาาาา ผีผู้ชายยืนเฝ้าหน้าห้องผ่าตัดอย่างกับเป็นยามเฝ้ายังไงยังงั้นเลย ฉันทำเป็นหม่สนใจแล้วก็เดินเข้าห้องผ่าตัดไปปกติ "หวัดดีค่ะหมอคิง" "อืม วันนี้เธอต้องช่วยฉันผ่าคนไข้เคสนี้ เขาเป็นเนื้องอก ต้องรีบผ่าตัด ไม่งั้นอาจตายได้ เพราะเนื้อที่งอกอยู่ใกล้จุดสำคัญ" "ค่ะ" "รีบไปล้างมือฆ่าเชื้อเร็ว จะได้เริ่มผ่าตัด" "ค่าาา คุณหมอ" ฉันเดินไปล้างมือ ฆ่าเชื้อเสร็จ ใส่ถุงมือ ก็เดินมาอยู่ที่เตียงผ่าตัด "เริ่มกันเลยนะ" ฉันพยักหน้าตอบรับหมอคิงทันที ฉันเหลือบไปมองเคสที่ฉันต้องผ่าวันนี้ อ้าวว!!! นี่มันวิญญาณที่ฉันเห็นยืนหน้าห้องผ่าตัดนี่หน่า แล้วฉันก็เหลือบขึ้นมามองตรงหน้า หึ้ย!!! ฉันเห็นวิญญาณคนเดิม คนที่ฉันกำลังจะผ่าตัด ทำไมวิญญาณเขาออกจากร่างล่ะ "พาย พาย นี่!" "คะ" ฉันจิตหลุดไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงหมอคิงเรียกสติ "เธอเป็นอะไร?" "ปะ ป่าวค่ะ เริ่มผ่าตัดเลยดีกว่าค่ะ" การผ่าตัดผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมง ฉันไม่เห็นวิญญาณผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว ฉันเลยรีบทำความสะอาด ล้างไม้ล้างมือ ก็รีบกลับทันที เพราะชั้นมีธุระต่อ "เสร็จแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ พอดีมีธุระต่อ สวัสดีค่ะ" ฉันรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ระหว่างทางที่ฉันกำลังเดินไปทำธุระต่อ ฉันก็ได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่เงียบๆคนเดียว รึเขาจะเป็นวิญญาณที่ต้องการความช่วยเหลือ ฉันเดินเข้าไปทักเขาอย่างเงียบๆ "หวัดดีค่ะ คุณ..ตายที่นี่นานแล้วหรอค่ะ?" พอฉันถามจบ เขาก็ไม่ตอบอะไร ได้แต่ทำหน้างง เอ่ออ...เขางงอะไรนะ รึฉันถามคำถามไม่เข้าใจ "เอ่ออออ คุณเสียชีวิตที่นี่หรอคะ?" "......?!!?" เอ๊ะ! อีผีตัวนี้นี่ยังไง ถามอะไรก็เงียบ "เธอเป็นใคร?" หึ้ย เขาตอบฉันแล้ว "ฉันก็เป็นคนที่จะช่วยนายให้ไปสู่สุขคติได้ยังไงล่ะ" พอฉันพูดจบฉันก็ยืนกอดอกอย่างผู้วิเศษ แต่... ทำไมเขาดูงงๆล่ะ "สู่สุขติอะไรของเธอ ฉันยังไม่ตายสักหน่อย เธอเป็นบ้าหรอ?" "อ่าว นี่นายเป็นคนหรอกหรอ?" "ใช่น่ะสิ" อ้าว อะไรกัน นี่ฉันทักคนเป็นผีอีกแล้วหรอ ฮือ น่าอายชะมัดเลย "อ่าว ขอโทษที ฉันคิดว่านายเป็นผี" "เหอะ เธอนี่ตลกดีเนอะ ผีเผอมีจริงที่ไหนกัน" "แล้วนายรู้ได้ไงว่าผีไม่มีจริง" "เพราะฉันไม่เคยเห็นไง" "ไม่เคยเห็นก็ไม่ได้แปลว่าไม่มีหนิ" "แล้วเธอเคยเห็นรึไง?" "เคยสิ ฉันน่ะเห็นผีมาตั้งแต่เด็กแล้ว ฉันคืนผู้พิทักษ์ผีเลยนะย้ะ" "หึ ไร้สาระ ผีมีจริงที่ไหน ว่างๆเธอไปเช็คสมองบ้างนะ" หืมมมม!!!! อีตาบ้า กล้าดียังไงมาว่าฉันห้ะ ค่อยดูนะ สักวันผีจะมาหักคอนาย เชอะ!!! "นี่ ฉันไม่ได้บ้านะ! ผีมีจริง" "งั้นหรอ ไหนล่ะ" หืมม อีคนนิสัยไม่ดี ฉันชักจะไม่ชอบขี้หน้านายแล้วสิ "สักวันนายจะต้องเจอดี" ฉันพูดจบ ฉันก็เดินหนีออกมาจากตรงนั้นทันที อีตาบ้านั่นบังอาจมาว่าฉันบ้า เชอะ อย่าได้เจออีกเลย ชิ!!! "นี่ ฉันจะรอเจอดีนะ" หืมนี่ขนาดฉันเดินหนีมาแล้วยังจะตะโกนเยอะเย้ยฉันอีก คอยดูนะ สักวันผีจะมาหักคอนาย.....!!!! . . . เป็นไงกันบ้างงง ตอนแรกสนุกมั้ย เม้นได้น้า ติ ชม ได้จ้า^^ -โปรดรอตอนต่อไป:))