"ไอ้บ้า ไอ้โรคจิต ปล่อยฉันนะเว้ยย! คิดว่าตัวเองเป็นมาเฟีย มีอำนาจล้นมือเเล้วจะมาทำอะไรฉันได้หรอ! บอกเลยนะคุณหนูอย่างฉันจะไม่มีวันยอมเเกหรอกตาบ้า!!! ปล่อยนะ!"
"หึ! ปากดีจริงๆนะ ไม่น่าละพ่อเธอถึงยอมยกเธอให้ฉันเเล้วชิงหนีไป ทิ้งให้คุณหนูตกกระป๋องอย่างเธอมาใช้หนีเเทนตัวเอง หึ!น่าภูมิใจไหมละคุณพ่อของเธอ"
"หนิเลิกว่าป๋าฉันนะ! ถึงป๋าจะทิ้งฉันเเต่เขาก็มีเหตุผลพอ ไม่เหมือนนายหรอกไอ้บ้าเเทฮยอน ถ้าครอบครัวเเกไม่มาหลอกป๋าฉันให้ยอมยกหุ้นบริษัทให้บริษัทเเกทั้งหมด ครอบครัวฉันก็ไม่ต้องมาเป็นเเบบนี้ สนุกนักรึไงทีเห็นครอบครัวฉันเดือดร้อนจนไม่มีที่ซุกหัวนอน ไอ้บ้า ไอ้ฆาตกร ฮึก! เสียเเรงที่ป๋าฉันเคยเอ็นดูเเกเหมือนลูกเหมือนหลานเมื่อ5 ปีที่เเล้ว ไอ้คนทรยศ!! ไอ้คนเลว!"
"ใช่...ฉันมันเลว เเล้วฉันก็ไม่ได้ขอให้พ่อเธอมาเอ็นดูฉันด้วย ลูกศัตรูอย่างเธอไม่รู้อะไรก็เงียบไปเถอะ อย่างคิดว่าพ่อตัวเองดีนักเลยเพราะเมื่อก่อนพ่อเธอก็ทำเลวไว้กับครอบครัวฉันเหมือนกัน เเค่ล่มลายเเค่นี้มันยังไม่ถึงครึ่งที่เมื่อก่อนพ่อเธอเคยทำไว้หรอก!"
.
.
.
ไรท์
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรท์นะคะ ฝากติดตามด้วยเด้อ
เม้นให้กำลังใจได้นะคะ
#Vsoo
#มาเฟียเเทฮยอน
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น