คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 6
"สวัสี...ูท่าทาสบายีนะ เวสเอร์" เสียอันเย้อหยิ่อ เอ้า หว่อ เอ่ยออมา
สายาอทั้ริส และ ลีออน มอูเรื่อราวรหน้าอย่าไม่อยาเื่อในสิ่ที่พวเาเห็น ลูบอลพลัานระเบินานั้น เพียพลัอ เอ้า หว่อ ที่ยื่นมือ็ทำลายลูบอลนั้นลไ้ในพริบา
นี่มันเรื่อบ้าอะไรันเนี้ย ??
"เริ่มรู้สึเสียาย... 2 เ็ม นั้นึ้นมาหน่อยๆ แล้วหรือยั" เธอยัไม่หยุเหยียบหยามเา
เวสเอร์
อนนี้...เาเลือึ้นหน้าอย่ามา เอ้า ที่เามั่นใว่าายแล้วแน่ๆ เพราะเาเ็เอับมือ และยัส่ร่านั้นไปให้เ้าหน้าที่ ลีออน ูเพื่ออย้ำวามล้มเหลวอพวเา แ่เมื่อเธอมาอยู่รหน้าอเาอนนี้ เหมือนเป็นารูถูเหยียหยามเาอย่ามา
"เอ้า เอ้า...เธอยัไม่เ้าใ..ยัไเธอ็...ไม่สิพวเธอ้อายที่นี่.."
"หรือไม่...็แ"
สิ้นเสียอเอ้า หว่อ มือทั้สออเธอวั้อนพลัานมหาศาลเอามาไว้้วยมือทั้สอ
"ลีออน...ถอยไป" หิสาวเอ่ยเสียเรียบ
"เอ้า.." เสียอเาเรียื่อหิสาวร่าสวยามรหน้า เาไม่อยาาเธอแม้สัวินาทีเียวหลัานี้ หลัารู้ว่าเธอาไปในอนนั้น ในใอเามีแ่วามเสียใ ที่ไม่ไ้รั้หิสาวเอาไว้ และปล่อยเธอในเื้อมมืออผู้ายอย่า เวสเอร์
เพราะเาไม่ยอมรั้เธอ และิว่าเธอสามารถเอาัวรอไ้ นั้นเพราะเาิอเานเียวเท่านั้นเอ
"แ...ล้าใ้มือนั้น...แะ้อเา" เสียอเอ้าที่ทรพลัเอ่ยออมาอย่าน่าหวาลัว
"อึ !!..."
พลัมหาศาลเ้าู่โมเวสเอร์อย่าหนัหน่ว ร่านั้นลอยึ้นามแรพลัอ เอ้า มืออเธอร่ายพลัานออมาามในึ ร่านั้นเหมือนำลัถูบยี้ มือทั้สอ้าอเวสเอร์ถูับรึออมา
ึ ึ
เสียส้นสูที่เินออไป้าหน้า ท่าทาที่ส่าามนั้น แถมยัทรพลั ลีออน และริส ไ้เพีย มอร่านั้นเินไป้านหน้า้วยพลัอันมหาศาลที่หลั่ไหลออมาาร่าอเธอ ออร่าสีแที่เป็นเหมือนสีอ เอ้า หว่อ ระายทั่ว
"แล้าแะ้อ..."
บูมมมมมม !!!!
"ิว่าัวเอ มีพลัอยู่นเียวหรือไ !" เวสเอร์ำราม
แรระเบิพลัอเวสเอร์ปะทุออมา แสสีทอสว่าโิ่ว ทุอย่ารอบัวอเธอหมุนเวียน พัไปามแรอพลัาน
"มานี่..." เอ้าับมืออลีออนและวิ่ไปทาริสที่ยืนอยู่ทา้านหลั
วิ้์ !!
เสียอพลัานสีทอพุ่มาทาพวเา และ
"ถอย !!" เอ้าผลัทั้สอนนั้นเ้าไปในวพลัานอเธอเพื่อปป้อนทัู้่าพลัเหนือมนุษย์
ร่าสาวสวย แสนบอบบายืน้านับพลัานรนั้นอย่าทุลัทุเล
ลีออนมมอูเอ้า ที่รับแรปะทะอพลัานนั้นอย่าส่าาม และเป็นเธออีรั้ที่อย่วยเหลือเาอยู่เสมอ ไม่ว่าะที่ไหน เมื่อไหร่ เธอะอย่วยเหลือ และี้ทาเสมอ เธอไม่สนว่าัวอเธอะไ้รับอันรายใๆ
ไม่เยแส้านอ่อนแอออมา ไม่ไ้หมายวามว่าเธออ่อนแอ
ไม่แสวามริใออมา ไม่ไ้หมายวามว่าเธอไม่ริใ
และ...เธอเื่อใเาเสมอ
เอ้า ระหนัรู้ี ว่าร่าายอเธอนั้นทนพลัานไวรัสที่เสริมพลัเ้ามาในร่าายอเธอไ้ไม่นาน...ยิ่ใ้พลัมาเท่าไหร่ ยิ่ทำให้ร่าายอเธอเสื่อมสลาย เพราะพลัานนี้เยอะมาเินว่าที่ร่าายนี้ะรับไว้ และเพียวิธีเียวที่เธอะทำให้ทั้สอนปลอภัย...
ือำัเวสเอร์เท่านั้น
"ลีออน..."
ท่ามลาแสสีอพลัานทั้สอที่สาใส่ันอย่าหนัหน่ว หิสาวร่าสูเรียื่อายหนุ่มผมบลอน์ นัยน์าสีฟ้ารามอเา เธออบมันมาริๆ เธออยา้อมอวาู่นั้นทั้วันทั้ืน อยาุยับเาเหมือนนทั่วๆ ไป
ใบหน้าอเธอยามนี้ ไม่มีสิ่ใปปิเอาไว้ ไม่เหมือนทุรั้ที่พบัน เหมือนมีบาอย่าั้นเาและเธอเอาไว้เสมอ
เพราะพวเราเินทาันนละเส้นทามาั้นานแล้ว
เามอร่าอหิสาวรหน้า ริมฝีปาอเธอยับเล็น้อย มุมปาอหิสาวยิ้มออมาอย่ามีเสน่ห์ วานั้น...
เาไม่รู้ว่าเธอพูว่าอะไร...เธอห่าไลเหลือเิน
ลีออน...เ้าหน้าที่สุหล่อ
เสียอเอ้า เธอเรียเา านั้นพลันรอบ้า็เลือนหายลายเป็นสีาว หิสาวร่าสูในุรัรูปสีแสุสวยามสไล์อเธอ เอ้า หว่อ ยืนประันหน้าอเา
"วันนี้...ุเ้าหน้าทีู่เศร้าันะ" เธอเอ่ยยั่วโมโหเาเหมือนเย แ่เาไม่ไ้เล่นเลย
ลีออน สาวเท้าเ้าไปหาหิสาวรหน้า้วยวามรวเร็ว และโอบอเธอ อเธอ รั้เธอ
"เอ้า...ไ้โปร.." เสียอ้อนวอนอเ้าหน้าที่หนุ่มสุหล่อ
"ไม่้อห่ว...สุหล่อ พวนายะปลอภัย"
"เอ้า..."
"ลีออน...ูแลัวเอีๆ นะ"
"ไม่...ไม่นะ เธอะไปไหน..."
สภาพแวล้อมลับมาเป็นปิอีรั้ เามอไปยัภาพเบื้อหน้าอีรั้ ริสที่พยายาม่วยยิเวสเอร์ ถึแม้ว่าเาะทำอะไรไ้ไม่มา แ่เพื่อสร้าัหวะให้เอ้าที่พอมีพลัที่ะำันายนี่ไ้
ิไ้ันั้น ลีออนหยิบปืนอเายิไปทาเวสเอร์
"ไอ่พวแมลั้น่ำ" เสียอันเรี้ยวราัออมา
เวสเอร์เลิสนใเอ้า และหันไปสนใสอน้านล่ามาว่า เาใ้พลัทั้หมใส่ไปทาายหนุ่มทั้สอที่อยู่ที่พื้น
โถ่เว้ย เอ้าสบถในใ
เอ้าเลื่อนที่้วยวามว่อไว มือทั้สอ้าปล่อยออร่าออมารับพลันั้น ้วยแรทั้หม ที่มี...
นี่มัน...ใล้เินที่ร่าายะรับไหวแล้ว
เอ้ารู้ีว่าร่าายนี้มีพลัมาว่าเวสเอร์ แ่ร่าายนี้รับพลัานไวรัสนานี้ไม่ไหว...ถ้าั้นไม่มีทาเลืออีแล้ว
ลอีวิที่ผ่านมา เธอเลือทำแ่สิ่ที่สวนทาับเาเสมอมา
ไม่สนใในสิ่ที่ถู้อ ไม่สนใใๆ ทั้นั้น
ถ้าะ้อทำอะไนสัอย่า ที่ีในีวิอเธอ ็ือ าร่วยายหนุ่มที่มีนามว่า
ลีออน เอส เนเนี้...
มืออเธอปัายทั้สอหลบออไปทันที่อนที่ะระเบิพลัทั้หมออมา พลัมหาศาลสีแออมาาร่าอเธอ เธออัทั้หมส่ไปทาเวสเอร์
ุบบ บูมมมมม !!!!
แรสะเทือนอารระเบิระับมหาศาล ที่พัทุอย่าพัทลายไป่อหน้า่อา แ่ายทั้สอที่ไ้โลุ่้มันาเอ้า ึปลอภัยี
"เอ้า แ !! ิะ่าัวายอีรอบรึไ !!"
เสียนั่นอเวสเอร์ระุวามสสัยในัวอเ้าหน้าที่หนุ่ม ลีออน เมื่อมอูแล้วร่าายอเธอที่บอบบานานั้น มือที่สั่นเทาอเธอ
"หายไปลอาลทั้แและไวรัสเน่าๆ อแ้วย !!!"
หวี๊ !!!
เสียรี๊แสนเ็บปวอหิสาวัลั่นออมา้วยวามเ็บปว
ลีออน เ้าหน้าที่หนุ่มไฟแร และเ้าหน้าที่ ริส มอาร่อสู้อพลัีวภาพเบื้อบนอย่าไม่อยาเื้อสายาอัวเอ
วาสีฟ้ารามอลีออนสั่นระรัว ภาพรหน้าอเาที่ไม่สามารถทำอะไรไ้เลย
ร่านั้นอเอ้า ระเบิพลัมหาศาลออมา และ..
บูมมม !!!
ทุอย่าเหมือนล่อลอย ทุอย่าระเบิหายไปเป็นุน รวมถึเวสเอร์้วย สำแสสีแโพล่พรุออาร่าอเอ้า ไล่ทำลายเหล่าเื้อไวรัสรอบๆ เมือ ที่ไม่เหมือนเมือในอนนี้ เหมือนสุสายร้าอะไรสัอย่า ่อนที่ร่าอเธอะ่อยๆ ลอยล่ำลมา
"เอ้า !!"
ม่ะ เอาให้มอันไปเลย ในเมื่อเมะแฟนาีไปแล้ว แฟนฟิอย่าอิันะน้อยหน้าไม่ไ้ ็ใส่พลัให้น้อไปเลย้ะ แ่้วยวามที่เราอยาให้ทั้สอนสมหวัมา ๆ เพราะเราอบทั้สอนนี้มา ๆ ใรอบอมเม้นให้ำลัใไรท์้วยนะะ อนนี้อหลับอนอนมา 5555
ความคิดเห็น