คฤหาสน์วงกต

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

แนะนำตัวละคร(รึเปล่านะ) 

ผู้ชายลึกลับกับเทียนไข1เล่ม ต่อไปก็ ฉันไงจะใครล่ะคะ

แนะนำตัวละครกันไปแล้ว มีประโยชน์(กับคนอ่านมั้งมั้ยเนี่ย555)ไม่มากก็น้อยเนอะ

จะเล่าเรื่องความฝันของฉัน ณ จากนี้ ให้อ่านกันนะคะ 

(เรื่องเคดิตรูป ขอโทษเจ้าของภาพด้วยนะคะ คือ ภาพนี่เซฟเก็บไว้นานมากๆๆๆๆแล้ว ถ้าต้องการให้ลบ จะลบให้นะเจ้าคะ)

ฉันตื่นขึ้นมา ท่ามกลางความมืด เงียบสงับ ไร้วี่แววของสิ่งมีชีวิต อากาศที่เย็นชื้น 

มันน่าขนลุกจริงๆ ฉันลุกขึ้น เพื่อจะสำรวจพื้นที่ บริเวณที่ฉันอยู่ พอจะก้าวเท้าเดินฉันก็ต้องหยุด เพราะสิ่งที่พันธนาการฉันไว้ ฉันลองเอามือสัมผัสดู อ่า..มันคือโซ่นี่เอง 

โซ่เส้นเล็กๆที่พันข้อเท้าฉันเอาไว้ ฉันไม่เห็นสนใจเลยว่าใครเป็นคนทำ ฉันรู้แค่ว่า 

ฉันต้องออกไป และก็ เดี๋ยวนี้ด้วย ฉันคลำทางเดินออกมาเรื่อยๆ น่าแปลก 

โซ่นั้นมันยาวมาก ยาวมากจนฉันเดินมาถึงแสงเล็กๆ ที่ส่องมาจากทุกที่ ที่นี่คง

เก่าแก่มากสินะ ฉันเห็นทางไปมากมาย แต่บางเส้นทางก็พุพังจน 

ไม่น่าจะอยู่มาถึงตอนนี้ได้เลย..ตึกๆ..ตึกๆ...

เอ๋... นั่น... เสียงรองเท้า... นี่... ไม่สิ ต้องซ่อน

ฉันรีบหาทางซ่อนตัวให้เร็วที่สุด เลยหลบใต้บันไดเก่าๆที่ไม่ไกลนัก 

แสงเทียนเหรอ...เงาชายลึกลับ ที่ปรากฏ มาพร้อมกับแสงเทียน 

นี่ฉันอยู่ในหนังสยองขวัญรึไงนะ ตึกตัก..ตึกตัก หัวใจบ้าจะตื่นเต้นทำไมย่ะเนี่ย 

อ่ะ เขาหยุด..เดินแล้ว ไม่นะเขาหันมาทางนี่ ว๊ากกกกกก ใจเย็นไว้ๆ ใจเย็นๆไว้

ชายลึกลับ : เธอ...หายไปไหนกันนะ ฮึๆ ฮ่าๆๆ เธอนี่ ฉลาดมาก หรือโง่มากกันนะ 

ฉันหาเธอไม่เจอเลย จากโซ่เล็กๆนี่

ฉัน : !!! อย่ามายุ่งกับฉันนะ 

เร็วเท่าความคิด ฉันกระโดดลงมาจากที่ตรงนั้น ในทันที ฉันวิ่ง วิ่ง และวิ่ง ทำไมกันนะ 

ฉันถึง เจอแต่ทางตัน อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

เขากำลังจะถึงตัวฉันแล้วทั้งๆที่เขาแค่เดิน เดินตามมาช้าๆ ขนลุกเป็นบ้า ฉันสาบานว่าจะไม่ให้เขาแตะตัวฉันได้แน่ๆ แอะ ไดนามิค !! ในที่แบบนี่เนี่ยนะ ฉันวิ่งไม่รู้ทิศรู้ทางจนมาถึง ไดนามิค เขามาแล้วเขาจะจับข้อเท้าฉันแล้ว ไม่นะ

ครืน ครืน .. อยู่ๆไดนามิคก็ขยับ มันกำลังเคลื่อนขึ้นข้างบน มันตัดโซ่ขาด นั่นทางออก ฉันเป็นอิสระแล้ว ฉันคลานลอดช่องลมออกไป...จบ?