[ Fic YU-GI-OH ] ตัวผมที่ไปโลกยูกิโอกับแบลคเมจิคเชี่ยนเกิร์ล

ลำดับตอนที่ #46 : ยูยะVSยูซึ

ชาเรนจ์ขับจนเกือบไล่ตามเรจิทันแล้วแต่ก็ยังหันไปทางโมโมเอะที่ซ้านท้ายตนอยู่

ชาเรนจ์ " เธอนะช่วยไรฉันอย่างดิคือว่างี้นะโลกนี้นะเป็นโบกที่ต้องมีทักษะร่างกายแข็งแรงเพื่อแย่งชิงแอคชั่นการ์ดกันชิมิ ? และยิ่งเป็นมิติซิงโครอีกแล้วใหญ่ฉนั้นช่วยเสกให้ฉันแข็งแรงทีดิ "
โมโมเอะ : " ได้ // ร่ายเวทมนตร์ดำใส่ชาเรนจ์ "

แสงาว่างจากเวทมนตร์นั้นจ้าออกในขณะเดียวกันพวกจุนโกะ,เรย์,รินก็วิ่งเข้ามาทางนี้และเห็นเหตุการณ์เข้าพอดีเวทนั้นสิ้นสุดแสงนั่นก็หายไปปรากฎร่างของชาเรนจ์ที่เหลือเพียงอายุเท่ากับเด็กป.1

" น่ารักอ๊าา " พวกหล่อนพูดจบก็วิ่งเข้าไปแย่งกันโถมกอดขาเรนจ์ตัวจิ๋วทันที

โมโมเอะ : " ตายจริงเหมือนจะผิดบทแฮะ "

ชาเรนจ์ในร่างเด็กนั้นทำให้สาวๆต่างผลัดกันอุ้มไม่ยอมปล่อยนี่ยแค่อยากโดดดึงๆได้เองง้ะ แล้วดันมาตัวหดเป็นโค#ันซะได้ "

เรย์ " นี้หนูน้อยอยากกินอะไรไหมอย่างไอศกรีมงี้ "
ริน " ไม่ๆเด็กต้องกินนมสิ "
จุนโกะ " ให้ฉันอุ้มบ้างงง '

เรจิที่เดินมาทางนี้มองซ้ายขวาหาตัวชาเรนจ์แต่ที่พบคือไอ้หนูตัวจิ๋วที่สาวๆแย่งกันอยู่ " ลูกของหมอนั้นในอนาคตอีกแล้วงั้นเหรอ? "แต่ก็ไม่ได้มีใครคิดจะสนใจเสียงของเรจิเลยแม้แต่น้อย

ทุกคนในเรนเชอร์เข้ารวมการแข่งดูเอลเพื่อหาที่อยู่ของซาคากิ ยูยะ รอบแรกชาเรนจ์ถูกสุ่มให้ดูเอลกับเพื่อนของโคลซึ่งก็สามารถชนะมาได้แบบชิลๆเพราะตัวยังเด็กอยู่แบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลจึงยอมช่วยโดยการควบคุมดีวิวให้ รอบหน้าเป็นของยูยะและยูซึ

ยูซึทำหน้ากลุ้มใจออกมาเล็กน้อย " รอบหน้าฉันจะต้องสู้กับยูยะ~ "

ร่างของชาเรนจ์เด็กตัวเล็กเดินลงมาจากเก้าอี้และมองไปทางยูซึที่ทำหน้ากลุ้มอยู่นิดๆ " เอาน๊า~เธอกับยูยะจะต้องสู้ด้วยเอนจอยดูเอล "

ยูซึ " เอ๊ะ? "

โมโมเอะเดินมาอุ้มตัวของชาเรนจ์ขึ้นจากพื้น " เขาคงจะหมายถึง แอนเตอเมนท์ ดูเอลที่เป็นการดูเอลแบบผ่อนคลายละ "

ยูยะยิ้มและหัวเราะออกมาแต่ยูยะภายในก็ยังคงฟื้นจากการควบคุมอยู่ " ยูซึ...ฉันจะจัดการแก...เธอสู้มันไม่ได้หรอก....ด้วยมือคู่นี้เอง ....หนีไปเถอะยูซึ!!! "

ยูซึ " ยูยะฟื้นมันซะสิฉันเชื่อว่านายต้องทำได้ขอร้องละยูยะ ~ "

ยูยะ " ขอโทษด้วยนะแต่ตอนนี้เจ้านั้นไม่น่าตอบกลับเธอได้แล้วล่ะนะ "

ยูซึ " งั้นฉันจะใช่แอนเทอเม้นท์ดูเอลทำให้เธอกลับมาเป็นยูยะที่ฉันรู้จักเอง "

[[ DUEL ]]
.
ทั้งคู่ขับดีวิลขึ้นไปแต่ฝั่งยูซึขึ้นนำยูยะได้ก่อน

ยูซึ " ขอเรียก เมโลดี-โซนาต้าดีวาออกมาป้องกัน<3ดาว1200/1000>เซ็ตการ์ด2ใบจบเทิร์น "

การ์ดบนมือ2/มอนสเตอร์1/การ์ดเซ็ต2

ยูยะ " ดอร์ว ขอเซตติ่งแพนดูลั่มเสกล1และ8จอมเวทอ่านกาลเวลาแบะจอมเวทอ่านดวงดาวไว้ในแพนดูลั่มโซน จงแกว่งไปแพนดูลั่มแห่งจิตวิณญาณจงวาดเส้นโค้งแห่งแสงกลางอากาศอันเชิญแบบแพนดูลั่มจงออกมา ออดอาย แพนดูลั่มดราก้อน<7ดาว2500/2000> EM-ซิลเวอร์คลอ2ตัว<4ดาว1800/700> "

ยูยะ " โจมตีได้ลุยเลย EM-ซิลเวอร์คลอโจมตีใส่เมโลดี-โซนาต้าดีวาเลย "

ยูซีกระโดดขึ้นจากดีวิวไปคว้าแอคชั่นการ์ดแต่ทางยูยะก็กระโดดขึ้นไปตามเช่นกัน

ชาเรนจ์ " อยากทำได้มั่งอะ...
โมโมเอะ " เดี่ยวฉันทำให้หากไม่ผิดขทอีกอะนะ "

ยูยะอยู่ดีๆก็เอามือไปจับที่หัวทำให้ยูซึเป็นคนได้แอคชั่นการ์ดไป

ยูซึทำท่าทางยิ้มออกมากรุ้มกิ่ม " นั่นเป็นการช่วยเหลือของยูยะสินะ "

ยูซึและยูยะลงสู่ดีวิล" แอคชั่นการ์ดหลบหลีก "

ยูยะ " ขอโทษด้วยแต่ว่าความสามารถของแพนดูลั่มเสกลจอมเวทอ่านดวงดาวในขณะที่แพนดูลั่มมอนสเตอร์โจมตีการ์ดเวทมนตร์จะโมฆะ "

ยูซึ " อะไรกัน ? "

เมโลดี-โซนาต้าดีวาถูกทำลายแต่เพราะป้องกันจึงไม่มีดาเมจความเสียหาย

ยูยะ " โจมตีโดยตรงได้EM-ซิลเวอร์คลอ...

ยูซึ " อ๊ากก"
LP2200

ยูยะ " ปิดฉากโจมตีได้ออดอาย แพนดูลั่มดราก้อน "

ยูซึ " อ๊าาา "
LP0

ยูยะลงจากดีวิลเดินกลับเข้าไปทันที่ ส่วนทางชาเรนจ์ยังคงตัวจิ๋วอยู่

ชาเรนจ์ " หาเวทมนตร์แก้เร็วๆหน่อยเด้ "
โมโมเอะ " ก็พยายามนึกอยู่ หึๆ~