ลำดับตอนที่ #40
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : เอ็ดฟินิกซ์
ชาเรนจ์และพวกจุนโกะเดินไปเรื่อยๆจนกระทั้งชาเรนจ์ถูกชาจต์ที่ซ่อนตัวอยู่ดึงเข้าข้างทาง
ชาเรนจ์สะบัดแขนออกจากการจับของชาจต์ " อะไรอีกเล้า!! รึจะมาเอาแบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลฉันไปอีก "
ชาจต์ ทำท่าทางรีบร้อนออกมา " เอิ่ม..เรื่องนั้นฉันไม่ทำอะไรอยู่แล้วละแต่แค่จะมาเตือนนะ...
ชาเรนจ์ทำหน้างงออกมานิดๆ " เตือนอะไร...
ชาจต์ทำท่าทางร้อนลนออกมา " ก่อนหน้านี้ไม่เคยบอกแต่ว่ามันจะมีอาการอันตรายที่จะเกิดขึ้นอยู่หลายอย่างอะนะ ... ถ้าเป็นครบตัวตนของแกในโลกจริงและโลกนี้จะฟายไปทันที..."
ชาเรนจ์ เลิกทำท่าทางชิลๆมาร้อนลนทันที " ถึงขั้นนั้นเลยอาการอะไรฟร่ะ...? "
ชาจต์ " คือถ้าตามหนังสือมันจะมีอาการอยู่3อย่างอะนะเป็นได้แค่2ใน3เท่านั้นถ้ามากกว่านั้นอันตรายแน่ ข้อเเรกเลยพวกแกจะเริ่มใช้อวัยวะร่วมกัน...
ชาเรนจ์ " ชิปแล้วไมละข้อแรกตรูก็โดนแล้ว...
ชาจต์ " แค่อาการแรกเองคิดในแง้ดียังมีอีกตั้ง2อาการ...อาการที่2พวกนายจะเริ่มชอบกันเอง
ชาเรนจ์ " ฟริ้ว~รอดแฮะ
ชาจต์ " เห็นมั้ยละงั้น3จะเริ่มจัดเด็คโดยที่ใส่มอนสเตอร์และคอมโบของมอนสเตอร์ตัวนั้นในทุกๆเด็คทั้งๆที่คอมโบมันอาจไม่เกี่ยวกันเลยแม้แต่นิดเดียว ...
ชาเรนจ์ " อ่าไม่หรอก " พูดจบชาจต์ก็หายตัวไป
โมโมเอะ : " ใช่ที่ไหนละเป็นตั้ง2อาการแนะ...
ชาเรนจ์เข้าไปหยิกแก้มของโมโมเอะทันที " นั้นเธอจัดเองไม่ใช่รึไงฟร่ะ " แบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลทำการออกจากร่างของโมโมเอะทว่าชาเรนจ์ยังสามารถจับตัวแบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลได้อยู่
ชาเรนจ์/Dmg : " เอ๊ะ "
จังหวะนั่นเองที่ชาจต์ปรากฎตัวกลับมา " เออคือมันมี2หน้านะมีอยู่6ข้อ 2/3เท่ากับเป็นได้4ข้อ อาการที่4คือนายจะแตะตัวมอนสเตอร์ตัวนั้นได้//มองไปที่ชาเรนจ์ที่ทำท่าเหมือนจับอะไรบางอย่างอยู่...ทำไรอยู่นะ
ชาเรนจ์ " อาการที่4คือไรนะ "
ชาจต์ " พวกนายจะสามารถเตะตัวกันได้อย่าบอกว่าเป็นนะเห้ย!...
ชาเรนจ์ " อ่า..ก็เป็นละงั้นก็คง2แล้วละนะ...
ชาตจ์ " อาการที่5พวกนายสามารถล่วงรู้ความคิดของอีกคนนึงได้อาการที่6เมื่อมอนสเตอร์ตัวนั้นถูกทำลายนายจะทุรนทุรายอย่างมาก...
ชาเรนจ์ " อะไรกันแค่2อาการใน6เท่ากับเป็นแค่1ส่วน3สินะ "
ชาจต์พยักหน้าให้แล้วหายตัวไปทันทีชาเรนจ์เดินกลับไปหาจุนโกะที่ยืนรออยู่แล้วเดินมุ่งหน้าไปทางที่ยูโชว์อยู่ จุนโกะเมื่อเห็นอาสึกะจึงรีบวิ่งเข้าไปกอดในทันที
จุนโกะ " คุณอาสึกะอย่าบอกนะว่าคุณเองก็เดินทางข้ามโลกเช่นกันนะคะ ? "
อาสึกะ " เธอเป็นใครนะ ? แล้วข้ามโลกคืออะไรกัน.."
ชาเรนจ์เข้าไปดึงตัวจุนโกะออกมา " โทษทีๆ เธอหน้าเหมือนกับคนรู้จักนะ...//กระซิบข้าหูจุนโกะ//ยัยนี้เป็นอาสึกะของโลกนี้
อาสึกะ " งั้นเหรอ แล้วมีธุระอะไรรึป่าว ? "
ชาเรนจ์ " ฉันต้องการเจอกับยูโชว์หน่อยนะ "
อาสึกะ " อ.ยูโชว์อยู่ด้านใน "
ชาเรนจ์เดินเข้ามาภายในซึ่งก็เจอกับยูโชว์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ชาเรนจ์จึงเข้าเรื่องท้ายูโชว์ดูเอลทันที
ยูโชว์ " ไม่ละ ฉันไม่มีเหตุจำเป็นที่จะต้อง...
ชาเรนจ์พูดขึ้นมาขัดก่อนประโยคปฎิเสธจะสมบูรณ์ทันที " งั้น ซาคากิ ยูยะ จะเป็นอย่างไงก็ช่างเหรอ "
ยูโชว์ทำหน้าตาตกใจออกมานิดๆ " หมายความว่ายังไง?
ชาเรนจ์ยิ้มออกมาที่มุมปากนิดๆ " ผมได้จับตัวของซาคากิยูยะไว้แล้ว...
โมโมเอะเข้ามากระซิบข้างหูของชาเรนจ์ทันที : " เราไปจับมาตอนไหนอะ ?
ชาเรนจ์ " ตอแหลเฟ้ยย!!
ยูโชว์ " ถึงขั้นต้องจับลูกชายฉันเป็นตัวประกัน ฉันจะใช้เเอนเคอแทรนดูเอลทำให้นายสนุกจนยอมปล่อยยูยะเอง
〖DU...〗
ทั้ง2ยังไม่ทันได้ประกาศจบเอ็ดฟินิกซ์ก็โผล่ออกมา " เดี๋ยวก่อนฉันขอเเทรกการดูเอลนี้ อาจารย์ยูโชว์ครับก่อนหน้านี้ต้องขอโทษจริงๆให้ผมเป็นคนจัดการเจ้านี้เองครับ...
โมโมเอะ " HEROต้องสู้ด้วยHERO..
ชาเรนจ์ " อีกแล้วเหรอเดียวซิHeroเหรอเสกเด็คนั้นที
โมโมเอะ " จริงด้วย!!! HEROยังมีเด็คนั้นอยู่นิหึๆ
โมโมเอะเสกเด็คออกมาซึ่งมันเป็นเด็คที่ชาเรนจ์ต้องการพอดีในวินาทีนั้นหัวของชาเรนจ์คิดถึงอาการที่5ที่จะล่วงรู้ความคิดของอีกคนนึงได้ขึ้นมาทันที
ชาเรนจ์สะบัดแขนออกจากการจับของชาจต์ " อะไรอีกเล้า!! รึจะมาเอาแบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลฉันไปอีก "
ชาจต์ ทำท่าทางรีบร้อนออกมา " เอิ่ม..เรื่องนั้นฉันไม่ทำอะไรอยู่แล้วละแต่แค่จะมาเตือนนะ...
ชาเรนจ์ทำหน้างงออกมานิดๆ " เตือนอะไร...
ชาจต์ทำท่าทางร้อนลนออกมา " ก่อนหน้านี้ไม่เคยบอกแต่ว่ามันจะมีอาการอันตรายที่จะเกิดขึ้นอยู่หลายอย่างอะนะ ... ถ้าเป็นครบตัวตนของแกในโลกจริงและโลกนี้จะฟายไปทันที..."
ชาเรนจ์ เลิกทำท่าทางชิลๆมาร้อนลนทันที " ถึงขั้นนั้นเลยอาการอะไรฟร่ะ...? "
ชาจต์ " คือถ้าตามหนังสือมันจะมีอาการอยู่3อย่างอะนะเป็นได้แค่2ใน3เท่านั้นถ้ามากกว่านั้นอันตรายแน่ ข้อเเรกเลยพวกแกจะเริ่มใช้อวัยวะร่วมกัน...
ชาเรนจ์ " ชิปแล้วไมละข้อแรกตรูก็โดนแล้ว...
ชาจต์ " แค่อาการแรกเองคิดในแง้ดียังมีอีกตั้ง2อาการ...อาการที่2พวกนายจะเริ่มชอบกันเอง
ชาเรนจ์ " ฟริ้ว~รอดแฮะ
ชาจต์ " เห็นมั้ยละงั้น3จะเริ่มจัดเด็คโดยที่ใส่มอนสเตอร์และคอมโบของมอนสเตอร์ตัวนั้นในทุกๆเด็คทั้งๆที่คอมโบมันอาจไม่เกี่ยวกันเลยแม้แต่นิดเดียว ...
ชาเรนจ์ " อ่าไม่หรอก " พูดจบชาจต์ก็หายตัวไป
โมโมเอะ : " ใช่ที่ไหนละเป็นตั้ง2อาการแนะ...
ชาเรนจ์เข้าไปหยิกแก้มของโมโมเอะทันที " นั้นเธอจัดเองไม่ใช่รึไงฟร่ะ " แบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลทำการออกจากร่างของโมโมเอะทว่าชาเรนจ์ยังสามารถจับตัวแบลคเมจิคเชี่ยน เกิร์ลได้อยู่
ชาเรนจ์/Dmg : " เอ๊ะ "
จังหวะนั่นเองที่ชาจต์ปรากฎตัวกลับมา " เออคือมันมี2หน้านะมีอยู่6ข้อ 2/3เท่ากับเป็นได้4ข้อ อาการที่4คือนายจะแตะตัวมอนสเตอร์ตัวนั้นได้//มองไปที่ชาเรนจ์ที่ทำท่าเหมือนจับอะไรบางอย่างอยู่...ทำไรอยู่นะ
ชาเรนจ์ " อาการที่4คือไรนะ "
ชาจต์ " พวกนายจะสามารถเตะตัวกันได้อย่าบอกว่าเป็นนะเห้ย!...
ชาเรนจ์ " อ่า..ก็เป็นละงั้นก็คง2แล้วละนะ...
ชาตจ์ " อาการที่5พวกนายสามารถล่วงรู้ความคิดของอีกคนนึงได้อาการที่6เมื่อมอนสเตอร์ตัวนั้นถูกทำลายนายจะทุรนทุรายอย่างมาก...
ชาเรนจ์ " อะไรกันแค่2อาการใน6เท่ากับเป็นแค่1ส่วน3สินะ "
ชาจต์พยักหน้าให้แล้วหายตัวไปทันทีชาเรนจ์เดินกลับไปหาจุนโกะที่ยืนรออยู่แล้วเดินมุ่งหน้าไปทางที่ยูโชว์อยู่ จุนโกะเมื่อเห็นอาสึกะจึงรีบวิ่งเข้าไปกอดในทันที
จุนโกะ " คุณอาสึกะอย่าบอกนะว่าคุณเองก็เดินทางข้ามโลกเช่นกันนะคะ ? "
อาสึกะ " เธอเป็นใครนะ ? แล้วข้ามโลกคืออะไรกัน.."
ชาเรนจ์เข้าไปดึงตัวจุนโกะออกมา " โทษทีๆ เธอหน้าเหมือนกับคนรู้จักนะ...//กระซิบข้าหูจุนโกะ//ยัยนี้เป็นอาสึกะของโลกนี้
อาสึกะ " งั้นเหรอ แล้วมีธุระอะไรรึป่าว ? "
ชาเรนจ์ " ฉันต้องการเจอกับยูโชว์หน่อยนะ "
อาสึกะ " อ.ยูโชว์อยู่ด้านใน "
ชาเรนจ์เดินเข้ามาภายในซึ่งก็เจอกับยูโชว์ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ชาเรนจ์จึงเข้าเรื่องท้ายูโชว์ดูเอลทันที
ยูโชว์ " ไม่ละ ฉันไม่มีเหตุจำเป็นที่จะต้อง...
ชาเรนจ์พูดขึ้นมาขัดก่อนประโยคปฎิเสธจะสมบูรณ์ทันที " งั้น ซาคากิ ยูยะ จะเป็นอย่างไงก็ช่างเหรอ "
ยูโชว์ทำหน้าตาตกใจออกมานิดๆ " หมายความว่ายังไง?
ชาเรนจ์ยิ้มออกมาที่มุมปากนิดๆ " ผมได้จับตัวของซาคากิยูยะไว้แล้ว...
โมโมเอะเข้ามากระซิบข้างหูของชาเรนจ์ทันที : " เราไปจับมาตอนไหนอะ ?
ชาเรนจ์ " ตอแหลเฟ้ยย!!
ยูโชว์ " ถึงขั้นต้องจับลูกชายฉันเป็นตัวประกัน ฉันจะใช้เเอนเคอแทรนดูเอลทำให้นายสนุกจนยอมปล่อยยูยะเอง
〖DU...〗
ทั้ง2ยังไม่ทันได้ประกาศจบเอ็ดฟินิกซ์ก็โผล่ออกมา " เดี๋ยวก่อนฉันขอเเทรกการดูเอลนี้ อาจารย์ยูโชว์ครับก่อนหน้านี้ต้องขอโทษจริงๆให้ผมเป็นคนจัดการเจ้านี้เองครับ...
โมโมเอะ " HEROต้องสู้ด้วยHERO..
ชาเรนจ์ " อีกแล้วเหรอเดียวซิHeroเหรอเสกเด็คนั้นที
โมโมเอะ " จริงด้วย!!! HEROยังมีเด็คนั้นอยู่นิหึๆ
โมโมเอะเสกเด็คออกมาซึ่งมันเป็นเด็คที่ชาเรนจ์ต้องการพอดีในวินาทีนั้นหัวของชาเรนจ์คิดถึงอาการที่5ที่จะล่วงรู้ความคิดของอีกคนนึงได้ขึ้นมาทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น