คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 สารภาพรัก
Chapter 1 สารภาพรัก
“หา? รุ่นพี่ชินโดน่ะหรอ ไม่ไหวหรอกมั้ง”
“ตัดใจเหอะ ถึงรุ่นพี่จะใจดีแค่ไหน แต่ปีนี้น่ะปฏิเสธไปสิบกว่าคนแล้วนะ”
“แถมยังมีข่าวลือกับประธานนักเรียนอีก เธอน่ะไม่ไหวหรอก”
“ใช่ๆๆ .....”
เสียงมากมายจากเพื่อนๆของฉัน ที่พูดถึงรุ่นพี่ชินโดที่ฉันแอบชอบมานาน แต่ละคนก็ล้วนแต่ออกความเห็นว่าฉันไม่น่าจะมีโอกาสเลย แต่ว่านะ ....
“แต่อย่างน้อย ฉันก็อยากจะลองดูก่อน ถึงจะถูกปฏิเสธ”ฉันพูดด้วยเสียงจ๋อยๆลง เพราะถูกเพื่อนๆพูดซะเสียความมั่นใจ
“จ้า จ้า.... สู้ๆนะ”
...............................................................
ตุบ...ตุบ ตุบๆๆๆๆๆๆ
คำพูดของเพื่อนๆที่เข้ามาในหัว ทำให้ฉันต้องลองสู้ดูสักครั้งจะมามัวลังเลไม่ได้
“แฮ่ก ๆแฮ่กๆ แฮ่ก ..... ฉันต้องทำให้ได้!!! “ ฉันวิ่งขึ้นไปบนอาคารเรียนอย่างเร่งรีบในช่วงเย็น เพื่อที่จะไปหารุ่นพี่คนนั้น ที่เมื่อเช้าฉันได้เขียนจดหมายนัดเจอเขาเพื่อสารภาพรัก ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าเขาจะมารอตามที่จดหมายนัดไว้หรือเปล่า แต่ว่า ....
“ถะ ถึง ....แล้ว แฮ่ก แฮ่ก”ฉันเหนื่อยมากจากการวิ่งขึ้นบันไดแบบนั้น อาจจะเพราะฉันไม่เคยได้ออกกำลังหนักๆ ฉันจึงมีอาการอย่างที่เห็น ฉันจึงพยายามสูดหายใจเข้าลึกๆ และเงยหน้าขึ้ย
“ฟู่.....”
“เอ่อ ... นี่เธอ คือคนที่ส่งจดหมายนี้มารึเปล่าน่ะ”
“………….. ว้าย!!!”เขามาจริงๆงั้นหรอ ไม่อยากเชื่อเลย!!! ละ แล้ว ฉันจะเริ่มยังยังดีล่ะ!!! ....
“โซโตซากิ เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ ....”เขาเดินเข้ามาใกล้ขึ้นอีก ฉันตกใจลนลานแทบทำอะไรไม่ถูกจนเดินถอยหลังหนี ขณะนั้นฉันได้กวาดสายตามองไปเห็นจดหมายของฉันที่อยู่ในกำมือข้างซ้ายของเขา ไม่สิ! ฉันจะมามัวเขินอายอะไรอยู่ไม่ได้ เป้าหมายของฉันน่ะ!
“ระ รุ่นพี่คะ ....”
“หืม....?”รุ่นพี่จ้องมองเข้ามาในดวงตาของฉัน ในเวลาเย็นบนตึกชั้น 5 ของโรงเรียนที่เวลาเย็นมากแล้ว มีแค่เราสองคนบนตึกนี้เท่านั้น
“………………”ไม่ไหวแล้ว เขินจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ถูกจ้องแบบนี้น่ะ!!! รุ่นพี่ตอนนี้น่ะหล่อสุดๆเลย วะ ว้าย...คิดอะไรเนี่ย
“มีอะไรรีเปล่าน่ะ ฉันยังมีเรื่องที่ต้องทำอีกนะ….” เอาล่ะพูดออกไปเลยให้มันรู้ๆกันจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้ทั้งนั้น!!!!
“ฉะ ฉันแอบชอบรุ่นพี่มาตลอดเลยค่ะ ได้โปรดคบกับฉันด้วยเถอะนะคะ!!!”หวา เสียงดังไปไหมนะ
“………………………………………..”รุ่นพี่นิ่งไปแล้ว ....
“...............................................” หลังจากที่ฉันสารภาพรักรวดเดียวด้วยเสียงดังฟังชัดแบบนั้น ทั้งฉันและรุ่นพี่ต่างก็เงียบกันไปซักพักใหญ่ๆ รุ่นพี่ตอนนี้เหมือนจะท่าทางกระวนกระวายใจแต่ไม่พูดอะไรออกมา อา .... ทำยังไงดีนะ หรือเขากำลังจะปฏิเสธงั้นหรอ นี่มันการสารภาพรักครั้งแรกของฉันด้วยสิ ดูไม่ออกเลย ....
แต่นั่นสินะ พอคิดดูแล้วรุ่นพี่ชินโดที่ทั้งเก่ง หน้าตาดีเป็นที่นิยมในหมู่นักเรียนสาวๆคนนึง แถมยังเป็นรองประธานนักเรียนอีก ส่วนฉันเป็นแค่นักเรียนม.ปลายธรรมดาๆไม่มีจุดเด่นอะไร แค่ได้รู้จักกับรุ่นพี่เมื่อตอนที่ฉันอยู่ม.ต้นแค่นั้นเอง ........
คงไม่มีหวังหรอกสินะ ฉันน่ะ ...... พอทีเถอะ รู้สึกเจ็บในอกจนจะทนไม่ไหวแล้ว ....
“เอ่อ รุ่นพี่คะ .....”
“อะ อะไรหรอ ....”
“ไม่ต้องลำบากใจหรอกค่ะ งั้นฉันไปก่อนนะคะ” ฉันโค้งตัวลง ฝืนยิ้มทั้งที่ไม่อยากจะยิ้มเลย รักครั้งแรกของฉันจบแล้วสินะ นั่นสิคนแบบรุ่นพี่ชินโดจะมาชอบคนธรรมดาอย่างฉันได้ไง รีบไปซะตอนนี่จะดีกว่า ฉันเดินหันหลังกลับไปเพื่อที่จะเดินลงชั้นล่างเพื่อกลับหอพักขอโรงเรียน ด้วยสีหน้าที่ไม่ดีนัก
“ดะ เดี๋ยวสิ!!!”
“เอ๊ะ!!!” เดี๋ยวนะ นี่มัน ... ขณะที่ฉันกำลังจะเดินไป ก็ถูกมือที่บางแต่แข็งแกร่งดึงข้อมือของฉันเอาไว้ รุ่นพี่กำลังดึงมือฉันไว้งั้นหรอ?
“คะ?”ฉันหันไปมอง ในภาพที่ฉันเห็นตอนนี้ รุ่นพี่กำลังหน้าแดงก่ำแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เหงื่อตกทั้งที่ใบหน้าและฝ่ามือที่กำลังจับข้อมือของฉันอยู่
“เอ่อ ..........คือ”รุ่นพี่พยายามจะหลับสายตาของฉัน และพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง และท่าทีแบบนั้นของรุ่นพี่ ไม่รู้ทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นมาที่ในหน้าทันที
“ถ้าเป็นเธอล่ะก็ ไม่มีปัญหาอะไรหรอกนะ.....”
“…………………………………..”ว่ายังไงนะ? ที่ฉันได้ยินนี่คือเขาตกลงงั้นหรอ? ตอนนี้ฉันไม่ฝันอยู่ใช่ไหม? แล้ว.......
“รุ่นพี่ตกลงหรอคะ?........”
“อืม ..........”รุ่นพี่ตอนนี้หน้าแดงมากแล้ว จนไม่ยอมสบตาฉันเลยฉันเพิ่งเคยเห็นรุ่นพี่อายมากขนาดนี้มาก่อน
“ฉันไม่เคยมีแฟนมาก่อน ยังไม่ค่อยรู้หรอกว่าจะต้องทำยังไงบ้าง ......ฝะ ฝากตัวด้วยนะ”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ออกมาจากปากรุ่นพี่ ฉันก็รู้สึกหัวใจมันพองโตขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกมีความสุขอะไรแบบนี้นะ ....
“’งั้นฉันขอตัวก่อนนะ ไปทำงานพิเศษน่ะเจอกันพรุ่งนี้นะ!!!...”
“เอ๋? ค่ะ!!!”รุ่นพี่ลนลานรีบวิ่งลงไปเลย..... ไม่อยากจะเชื่อเลยฉันทำสำเร็จหรอเนี่ย! ฉันกำลังจะได้เป็นแฟนกับรุ่นพี่ชินโดที่สุดเฟอร์เฟคคนนี้น่ะหรอ แค่คิดก็..... ว้ายๆ ไม่นะ! ตอนนี้ฉันหน้าแดงไปถึงหูแล้วพอคิดแบบนั้น ระหว่างทางเดินกลับไปที่หอพักของโรงเรียนซึ่งอยู่ไม่ไกลมากแค่ข้างๆโรงเรียน ฉันก็เอาแต่อมยิ้มไปตลอดทาง …..
ความคิดเห็น